άμα ξελαμπικάρει ..
Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2025
ΑΦΕΝΤΙΚΟ ..
ΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΚΟΥΜΑΝΤΟ;
Αισιοδοξώ, βρήκα καλό εργάτη και θα μου φέρει αύριο κι άλλους δυο φίλους του. Σήμερα πήγε πολύ καλά. Νομίζω πως πιάσαμε το σκορ μου με τον Αντώνη ή το πλησιάσαμε εντάξει. Αλλά πρήστηκε λίγο ο αστράγαλός μου, έπρεπε να βάλω και επιστραγαλίδα. Φοράω και δυο δέστρες στους αγκώνες με τζελ από τις ακριβές. Άντεξα πέντε ώρες!!! Αλλά έπρεπε την επιστραγαλίδα. Και ξέχασα 5 ώρες πως φέτος πρέπει να δουλέψω κυρίως με το μυαλό. Το πρωί χάρηκα τόσο πολύ που θα φτιάξω φέτος κανονικό συνεργείο κι όχι καμιά ορχήστρα αλληλεγγύης πάλι. Ένιωσα πως μπορεί να καταφέρω να γιατρέψω έτσι φέτος εκείνο το τραύμα που έπαθα το 2010 και δεν μπορούσα να κάνω την δουλειά μου που είναι διοίκηση και ανθρώπινου δυναμικού. Να είμαι αφεντικό δλδ! Αισιοδοξώ πως θα μπορέσω να θεραπευτώ διότι ήμουν πολύ καλή στην δουλειά αυτή, είχα τους καλύτερους εχθρούς! Ναι! Θέλω να θεραπευτώ, να κάνω κουμάντο ΘΕΛΩ! Έβαλα πάγο αγκώνες αστράγαλο και κάθομαι και πίνω ένα κακάο να πάω να ξαπλώσω να διαβάσω να ξεκουραστώ και να κοιμηθώ. Ανυπομονώ να ξημερώσει .. !!!
και για το τραγουδάκι σου
Κοιμήθηκα νωρίς αλλά πετάχτηκα στον ύπνο μου. Έχω ανησυχία με τα χέρια μου. Αυτές τις μέρες τα δοκίμασα στα ξύλα τρις ώρες την μέρα και πονάω. Θέλω πολύ να τα καταφέρω. Δεν πρέπει να δουλέψω δέμπλα και κανένα βαρύ εργαλείο. Μόνο στα πανιά ίσως τα καταφέρω. Ανησυχώ αν θα μου προσέξουνε τα δέντρα οι ραβδιστές. Αν θα τα καταφέρω να βρω τρεις τέσσερεις καλούς ανθρώπους από τον σωρό να φτιάξω ένα συνεργείο της προκοπής να ρολάρει χωρίς να χρειάζεται να το τραβάω μπροστά με το σώμα. Ξημερώνει και σε λίγες ώρες θα ξεκινήσω την πρώτη μου προσπάθεια.
Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2025
Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2025
σκλάβοι της ζωής
Ο Τζίμη γύρισε. Αυτά είναι τα καλά νέα. Τα κακά νέα είναι ότι χάθηκα ξεψυχώ και δεν ξέρω και σε ποια ραψωδία είμαι και ότι νιώθω κάπως σα να μειώνονται οι ελπίδες μου. Στεναχωριέμαι και για σένα. Θα ήθελα και για σένα κάτι πιο αίσιο να έχεις ελπίδα προοπτική σε διάσταση ζωντανή. Αλλά δεν ξέρω. Τι είναι καλύτερο. Το πήγαινε ή το έλα. Το έλα συνήθως είναι πιο γρήγορο η επιστροφή μοιάζει πιο γρήγορη.
Μαγείρεψα μακαρόνια με κυμά. Είδα το μνημόσυνο και μου έκλεισε το στομάχι. Καμιά φορά οι εγκέφαλοι λειτουργούν καλύτερα στον τρόμο του θανάτου. Υπάρχουν άνθρωποι που δίνουν φυτίλι με κάτι τέτοια. Σα τα κοράκια που φαίνονται να είναι λίγο χαζεμένοι κι έτοιμοι για χορό. Κι είναι σωτήριο να έχεις καναν τέτοιο βλαμμένο σα ζώο να φτιάχνεσται με το λιβάνι. Να σου σκουπίσει τα δάκρυα ένα αχνιστό καυλί σε παράκληση. Να σε ζορίσει η ευτυχία μέσα στο πένθος.
Υπάρχουν άνθρωποι σκλάβοι της ζωής. Υπήρξαν και θα υπάρχουν.
Αρχίδια τανούκι χρειάζομαι τώρα
.. ποια φούστα και ποιο Σάββατο αχ αγάπη μου. Το Σάββατο πρέπει να είμαι στις ελιές και να έχω φορτώσει κι από την πλατεία δυο εργάτες διότι λύση Ευρωπαϊκή δεν έχει βρεθεί. Αφρικανούς να προτιμήσω ή Ασιάτες; Γυναίκα αφεντικό στο Ελληνικό φαρ ουέστ μες τους μουσουλμάνους εργάτες είναι πολύ δύσκολη δουλειά. Ανθρώποι που τα έχουνε δει όλα τα χειρότερα και που ζούνε μέσα σε χαλάσματα και παρατημένα αυτοκίνητα για να πάνε το πρωί να σταλίζουνε στο σκλαβοπάζαρο να σε παρακαλάνε. Να ψάχνω να δω άμα φοράει σταυρό κανένας για να τον πάρω; Με χαλβαδιάζουνε κι όλας παραξενεύονται που δεν φωνάζω και δεν τους σαλαγάω σα ζώα και που τους κοιτάω για ανθρώπους και αναρωτιούνται τον ρόλο τους κι αυτοί οι δύσμοιροι. Και μου έλεγε ο άλλος γουντ γιου λάικ σόμθινγκ έλς μάνταμ με νόημα. Θέλει λεπτή ισορροπία.
Λείπει ο Τζίμη από χθες και ο Μπρο βρυχάται με ανησυχία και παράπονο. Με έχει επηρεάσει κι εμένα τώρα αυτό. Με ενδιαφέρει το τρισδιάστατο. Και με καλεί πολύ. Είχα μια δύσκολη νύχτα. Σε σκεφτόμουν. Στριφογύριζα με στερητικά στο κρεβάτι μου με αδυναμία και ζαλάδα και μου τρέχανε τα σάλια. Έστω έλεγα ένα Σάββατο το Σάββατο. Ένα Σάββατο με φούστα.
Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2025
άξια τέκνα μου!
Παιδιά μου, κοιταχτείτε πόσο τέλεια είσαστε! Είσαστε τα πιο αστέρια στη σειρά σας στα Φιλιατρά. Και αφού τα Φιλιατρά είναι ένα πανάρχαιο κέντρο από τα σημαντικότερα του πλανήτη, είστε μέσα στα πιο αστέρια του πλανήτη!
Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2025
σιγά μη σπάσεις κανα νύχι
.. και για πες μας τώρα μωρό μου ..
ποια είναι πιο δύσκολη,
η ερώτηση ή η απάντηση;
θέματα με τις μεθόδους
Σήμερα στην γιορτή του σχολείου, που μιλήσαν για τον Β' Παγκόσμιο και τα σημαντικότερα γεγονότα του, μου δημιουργήθηκε μια ερώτηση. Αν είχαμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε ένα ολοκαύτωμα και σε μια πυρηνική καταστροφή τί θα επιλέγαμε;
από ναυτία τραβέρσο και πείνα μου τρέχουν τα σάλια
Συχνά με βαράει το σεξουαλικό στο δόξα πατρί και νομίζω πως είναι το μόνο πρόβλημα. Ενώ είναι το μισό. Το άλλο μισό είναι η συντροφικότητα που με βαράει γενικώς. Ας πούμε το σεξουαλικό πως είναι δεξιά και το συντροφικό αριστερά. Για να έχουμε μια κυβέρνηση της προκοπής ρε μανάρι.. με ακυβέρνητη μοίρα αγάπη μου άντε να βρεις τον προορισμό. Να κάθομαι να ψυχοκαλώ, να λέω αξίζω αξίζω και τέτοια, να κοιτάω τα αστέρια και να μελετάω μυθολογία. Γιατί;
γιατί!
ΓΙΑΤΙ
Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025
φθηνό δωμάτιο & ακριβή ποίηση
I DO, baby , έφθασα 45 και δεν έχω παντρευτεί ενώ ονειρευόμουν για το βιογραφικό μου πολλούς γάμους.. τέτοια ώρα εσύ που μου 'λάχες θα συμβιβαστώ.
τα παιδιά που βρέθηκαν στο περιθώριο
-μια αληθινή ιστορία-
Τα παιδιά που βρέθηκαν στο περιθώριο, σε ένα μεγάλο σχολείο της Αθήνας. Ήταν δυο με κάποια νοητική στέρηση, ένα ερμαφρόδιτο, μια ανυπόταχτη κοπέλα από αληθινούς αριστερούς γονείς και μια μαθηματική ιδιοφυία οπότε φάση φυτό απροσδιορίστου. Στο διάλειμμα ήταν πάντα με την πλάτη στον τοίχο, γιατί τους χτυπούσαν οι άλλοι. Αλλά ούτε μεταξύ τους μπορούσαν να ενωθούν να δυναμώσουν να αλληλο-προστατευτούν. Πέρασαν πολύ δύσκολα στο σχολείο. Ακόμη και κάποιοι καθηγητές για να έρθουν κοντά στους άλλους μαθητές τα πείραζαν κι αυτοί. Και κάποιοι άλλοι τα αντιπαθούσαν διότι τους δυσκόλευαν απλά το μάθημα. Κανείς από το περιβάλλον εκεί δεν ήρθε τελικά ποτέ κοντά τους. Αυτά τα παιδιά, που βρέθηκαν στο κοινωνικό περιθώριο του σχολείου τους, μετά ως ενήλικες δεν πείραξαν κανέναν και μάλιστα έκαναν λειτουργήματα και προσφορές στην επιστήμη με τα επαγγέλματά τους. Αυτοί που η κοινωνία ονομάζει περιθώριο, οι εγκληματίες της μέρας και της νύχτας δεν ξεπήδησαν από αυτό που στο σχολείο ήταν το περιθώριο αλλά από κοινωνικούς κόλπους.
Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2025
η λέξη ανοχή
Οι λέξεις που ξεκινούν με το αν και είναι σύνθετες από λέξεις που ξεκινάνε με φωνήεν έχουν πάντα διπλή όψη. Ρωτάς, είναι η πρόθεση ανά ή το άλφα το στερητικόν ή και τα δυο.
Διάβασα αυτό που έγραψες σαν εγχειρίδιο ή νόμισμα για το παζάρι. Με συγχωρείς. Και θυμήθηκα και την ταινία του Μαραγκού, το "αρκεί να φαίνονται ωραία".
Μπήκαμε και δεν βγήκα. Έφυγε. Η φυγή κι ο χωρισμός τί λύση! Η δυσκολία. Ο Τρόμος. Η εγκατάλληψη. Προσπερνάς γιατί θέλεις να πας εκεί που είναι όλα άσπρα. Όλα άσπρα; Εδώ γελάμε. Λοιπόν, εγώ, όπως το είπαν οι αρχαίοι κινέζοι. Άσπρο με μαύρο κέντρο και μαύρο με άσπρο κέντρο. Που θες να πάμε; Έχεις τρύπα στη μέση; Ακτίνες άξονα;
.. πριν την κοσμογωνία και την κοσμογονία
τοις της πταίει
ΤΟΙΣ της ΠΤΑΙΕΙ
Αυτό που ψάχνεις δεν πουλιέται στο παζάρι
Ούτε στον δρόμο έχει πέσει κανενός
Αυτό που ψάχνεις έχει κάτι από αγάπη
Και θα το βρεις μονάχα όπου είσαι ανοιχτός
Μες την πολύ συνάφεια του κόσμου
Θέλεις δε θέλεις κλείνεσαι
Ο κόσμος μένει και ζει κλειστός
Δε φταίει αυτός.
Αυτό που ψάχνεις δεν υπάρχει ούτε εντός.
Ούτε και φτιάχτηκε ποτέ από Έναν
Που ονομάζεται Θεός κρυφών Ιερών
όπου τελετουργούνται κεκλεισμένων
των θυρών -και ποιων θυρών-
Μες την πολύ συνάφεια του κόσμου
Δεν θα το βρεις, δεν φταίει αυτός.
Ο κόσμος έμαθε κλειστός.
Δεν φταίει αυτός.
*
Άκουσα μια αστρολόγο να λέει
Για τους πλανήτες ότι συνωστίζονται
Και βάρεσα ενδοπυρινικό
Είχε χιλιάδες αναγνώστες από κάτω της
Κι ήταν αυτό για μένανε πολύ τρομακτικό.
Στέκομαι χθύμα μες στον κόσμο είναι αλήθεια
Μόνο όταν κλείνω αισθάνομαι να κάνω το σωστό
Αλλιώς θα έπρεπε να πάρω ένα «τόξο»
Και να βαράω στο ψαχνό.
Οι άνθρωποι δεν έχουν μάθει να ακούνε
Ποιος θα τους μάθει αυτό;
Κλεισμένος λαιμός
, αλλού το σώμα αλλού το κεφάλι
Κλεισμένη μύτη
, αλλού το μέσα αλλού το έξω
Άλλοι στο «μ» βαράνε πίσω
Άλλοι στο «ν» βαράνε εμπρός
Κάποιοι εκπαιδεύονται κι επί των αντιθέτων ..
Άνθρωπο δεν βρίσκω να μιλήσω!
Τί να μαθαίνει το ανοιχτό;
Άνοιξες κι έπεσε τέτοιο μπουμπουνιτό!
Από το μάτι του γαλαξία!
Τέτοιο που τρόμαξα κι εγώ!
Δε φταίει αυτός.
Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2025
η φωνή και το σώμα
Σπάνια οι άνθρωποι μιλάνε με το είναι τους, έτσι με όλο το ηχείο και το σώμα σε αρμονία. Κάποιοι έχουν αποκτήσει μόνιμα κουσούρια, από την κλεισούρα, οι περισσότεροι στην μύτη και τον λαιμό. Οι πιο πολλοί μιλάνε απ΄το στομάχι και αρκετοί από τον κόλο. Σπάνια ακούς άνθρωπο να μιλάει, να υπάρχουν δηλαδή πράγματα να πει από όλο το ηχείο του, να έχει διάθεση να μιλήσει έτσι. Γι΄αυτό όταν ακούω ανθρώπους να μιλούν σε κάτι που με ενδιαφέρει πιο πολύ προσέχω πως το λεν παρά αυτό που λεν έρχεται δεύτερο. Ακόμη κι όταν διαβάζω πράγματα πολλές φορές μπορώ να φανταστώ από που βγαίνει ο ήχος και ποιο είναι το κέντρο του. Όταν ακούω ανθρώπους να μιλάνε απ' την κλεισούρα σκέφτομαι πως κάτι άλλο θέλουν να μας πουν από αυτό που λένε. Κι έτσι ψάχνω να βρω τί τη φωνή να ανοίγει και να μετακινεί.
Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2025
αρχαία παρθένα μοναξιά παντελονάτη
ΑΡΧΑΙΑ ΠΑΡΘΕΝΑ ΜΟΝΑΞΙΑ ΠΑΝΤΕΛΟΝΑΤΗ
Η μοναξιά μου φοράει πάντα παντελόνια
Δεν ξέρω πότε ακριβώς συνέβη αυτό
Αν είναι κάτι από γεννησιμιού μου
ή κάτι που έτυχε στα δώδεκα ή στα οκτώ
Αν φταίει εκείνη η νύχτα που είδα
πεταμένη την κοπέλα στα σκουπίδια
Αν φταίει η εξουσία και ο φαλλοκρατισμός
ή αν είναι κάτι πιο βαθύ ακόμη πιο συντριπτικό.
Τη μοναξιά θυμάμαι πάντα να φοράει παντελόνια
Και στα φουστάνια μέσα αισθάνομαι να ανησυχώ
κι όλο το μπράτσο κάποιου ψάχνω. Να κρατηθώ.
Όπως κρατήθηκα από εκείνο του πατέρα
Και όπως κάποτε που ήμουν η Χιονάτη
μες στο μικρό σινάφι μου το αδερφο-φιλικό.
διότι υπάρχει και η μεζούρα
Εχθές ήταν ωραία βραδιά και με τα παιδιά. Μπορεί να ακούγονται λίγο τρομακτικά αλλά δεν είναι.
με ενδιαφέρουν οι μεταφυσικές εμπειρίες με αιτιατά
στο 6 το κελί
ΣΤΟ 6 ΤΟ ΚΕΛΙ
Πολύωρη κομμένη μαλακία
προς υστερία
ΓΕΛΑΜΕ ΒΡΟΝΤΕΡΑ
Αν θα μου έπαιρνες μια πίπα
θα ήμουνα καλά.
στου μνημείου το σκοτάδι
ΣΤΟΥ ΜΝΗΜΕΙΟΥ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
Στου
Μνημείου
Το
Σκοτάδι
Μας αρέσει πάνω
σε μνήματα Πεσόντων
Ιερωμένων Εφήβων και Παρθένων
Με φεγγάρι
Μας γουστάρει πάνω
Σε μαξιλάρι για φεγγάρι
Με μνήματα πλουσίων
διασήμων
και μοιραίων
μαλλιά στ’ αλώνι σκιές λιβάνι
Κι έχουμε πάρει
την άδεια ._ . Από τον Άδη
- Περιμέναμε κάτι αιώνες στην ουρά -
Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2025
όσες διαφορές και να έχουμε
Όταν γράφεις, έτσι, νιώθω πως είσαι άνθρωπος. Ομηρικός άνθρωπος. Κι όχι μετάνθρωπος ρομπότ ή κάτι άλλο εκτός ανθρώπου τέλος πάντων από αυτά που κυκλοφορούν παντού. Νιώθω πως είσαι άνθρωπος κι ησυχάζω. Και σ΄αγαπώ πιο ήσυχα.
Ξέρω πως οι άνθρωποι δεν είναι κανόνες και νόμοι.
και ζήσαμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα
.. ήταν μια αλληλογραφία που μπορούσε να βάλει τους κατόχους της σε μπελάδες ακόμη και φυλακή. όχι τα ερωτικά θέματα φλερτ τα άλλα. κι έτσι βρέθηκε μια καλή νεράΪδα και την έσβησε.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !
Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2025
αθώα (!) φάτσα ερωτι-ματι-κού πόνου
(να σαν αυτή εδώ της Αννούλας θέλω, άντε και λίγο πιο σκληρά/ρεαλιστικά)
ξύπνησα χάλια. έχω αρχίσει να πιστεύω πως έχω πάθει κορώνα. το βράδυ πετάχτηκα στη μία και ξανακοιμήθηκα στις τρεις. τί δυστυχώς μου λες; δε θέλω να σε πολεμάω μωρό μου. μη με βάζεις να σε πολεμάω μωρό μου. τόσες ώρες οδύνης σκοτοδίνης πτώσης και πόνου "γυμνοί" μόνο και από "μακρινά βλέμματα". μαχαιριές. που θα είχαμε κάνει τον γύρω της Γης πόσες φορές. τέτοια θα πάθουμε και γυμνοί από κοντά; ανεβοκατέβασμα, speedball. να σε κάψω Γιάννη να σ΄αλοίψω λάδι. ανασφάλειες ζήλιες πάθη; τέτοια δυσκολία θα πάθουμε στο πιο εύκολο πράγμα; ααααααααα .. ΓΙΑΤΙ .. ΠΟΙΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ! Το 32 θα πάρουμε; .. κι είναι εντελώς χαζό και αναίτιο. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝΑΙΤΙΟ ΣΟΥ ΛΕΩ.
ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΑΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΜΑΖΙ ΣΟΥ
ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΟΥΣΕΣ
αφιερώνω ..
Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2025
νυχτερίδες κι αράχνες γλυκιά μου
τάκαρε το ψηλά να είναι στον αέρα . βγάλ' του κι ότι έχει από βενζίνα, κουκούλωσέ το κι άστο να πιάσει για συλλεκτικό.
ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ
κάθε στίχος μια ανάσα
δεν απαγγέλλονται παιδί αυτά τα ποιήματα. γιατί παιδί μου είναι τα ελληνικά γραμμένα σα γιαπωνέζικα; θέλουν διόρθωση. ας απαγγείλουμε λίγο Όμηρο. που είναι ο όμηρος; γιατί δεν παίζει στα ποιητικά σάιτ; λοιπόν λίγο Όμηρο απαραιτήτως πρωινή απαγγελία για γυμναστική προσώπου και στην γαργάρα για τέλειο καθαρισμό στόματος. μα και για να θυμηθούμε τί είναι στίχος. γιατί παιδί μου τα ποιήματα είναι βρόγχος και ξεψυχισμένα άμα πας να τα διαβάσεις κάθε στίχος κι ανάσα; και γιατί όταν τα διαβάζει φωναχτά κανείς παρακάμπτει το πως είναι κομμένος ο; δεν είναι σωστό ο κάθε στίχος μια ανάσα; έτσι δεν μας είπαν όλοι οι μεγάλοι; γιατί κόβουμε γιαπωνέζικα, για να διαβάζεται με πολλούς τρόπους; αυτό δεν είναι θέμα στίξης κι όχι κοψίματος; το κόψιμο δεν είναι κάθε στίχος μια ανάσα; Είναι σωστό το κάθε στίχος κι ανάσα; για να μην τρελαθούμε δλδ τώρα αν θέλουμε να τρελαθούμε δεν θα το συζητήσουμε. Λοιπόν, ας ξεκινήσουμε πάλι, με δάσκαλο τον Όμηρο, κάθε στίχος μια ανάσα. ΚΑΘΕ ΣΤΟΙΧΟΣ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ
είναι βαθύ μάιντφακ το κόψιμο αλά γιαπωνέζικα στο λέω. θα πάθουμε τίποτα. Αντιτίθεται στην αναπνοή. επομένως είναι το λιγότερο ανθυγιεινό για όποιον το διαβάζει. Κάνει ζημιά στην ισορροπία την αρμονία και την φυσική λειτουργία του ανθρώπου.
καλή εβδομάδα
έμεινε το αμάξι. το πήγαμε με τα παιδιά σούρνοντας και σούρνοντας μέχρι την γεώτρηση. χάσαμε την ώρα για το ταξί κι έβαλα σε έναν γνωστό τα παιδιά οτοστόπ για το σχολείο. ύστερα πέρασε ένας γκαντέμης και βιαζότανε και με έσπρωξε στην άκρη για να περάσει. την ίδια ώρα που θα έκανε δηλαδή να με βοηθήσει να το βάλω μπροστά. μετά πέρασε ένας άλλος γείτονας και με βοήθησε και το βάλαμε αμέσως μπροστά με τα καλώδια μου. έκανα βόλτα μέχρι το κέντρο υγείας για να το φορτίσω και να δει τον λαιμό μου κι ένας γιατρός. δεν έχω πύον απλά είναι κόκκινες και πρησμένες οι αμυγδαλές μου και στα αυτιά μου δεν φαίνεται τίποτα από το κερί. μου έγραψε εκεί κάτι σπρέι και στρεπτ τεστ που ενώ πέρασα από το φαρμακείο δεν πήρα τίποτα. ωραία πρωινή γυμναστική για κρυωμένο ταλαιπωρημένο άνθρωπο. πρέπει να βρω ενέργεια να πλυθώ ξυριστώ να περάσω έστω ένα τρίμερ έστω πρώτη δεύτερη σκάλα να πάω σαν άνθρωπος αύριο πρωί νοσοκομείο σε γυναικολόγο να μου φύγει από το κεφάλι μου κι αυτό. κι έχω κι άλλες δουλειές στην πόλη έτσι κι αλλιώς. Τώρα πίνω ένα ωραίο κακάο. προσπαθώ να γειωθώ. πρέπει να βρω λύσεις να ρεφάρω γενικώς εφέτος. αλλά κάπως και σα να συνήθισα και δε πα να κι όποτε θέλει. την υγειά μας να έχουμε αγάπη μου. όσο θέλεις δούλευε κι όσα θέλει ο διάολος θα σου δώσει κι ότι βρέξει ας κατεβάσει. έχουμε το κρασί μας θα πάρω κι ένα σακί ρύζι κι είμαστε εντάξει. Τα χέρια μου να έχω καλά και με το τίποτα τα βρίσκω ένα γύρω τα υλικά και θα το φτιάξω εκεί πάνω. την ξέρω εγώ την τέχνη μου, νταντά ναΐφ, κανείς δεν με πιάνει. Κι από θέμα επιβίωσης μιλάμε είμαι τρελή κατσαρίδα. θα γυρίσει ο τροχός. Έχω και την πεποίθηση πως οσονούπο θα μου χαμογελάσει -ς-. Μόνα Λίζα μου εσύ ..
θέλω να ξέρω τί μου γίνεται
ξύπνησα για να αλλάξω τη μουσκεμένη μου φανέλα. πονάει και το αυτί μου μου ρίχνει σφάχτες από κάτω. ντεπόν δεν έχω πάρει ακόμη. έβρασα θυμάρι. δεν είναι μαζοχισμός αυτό με τον πόνο, απλά θέλω να ξέρω τί μου γίνεται.
Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2025
και του χρόνου με υγεία
χάρηκα που αξιώθηκα και φέτος. δεν ξέρω πως τα κατάφερα, πέντε ώρες και στο τέλος έβαλα τα κλάματα από τον πόνο κι έχω διαλύσει. όμως μπόρεσα και χαμογέλασα στον καθρέπτη στον μούστο. και βγήκε ένα υπέροχο αποτέλεσμα. πρέπει να πάω στο γιατρό. πρέπει να πάω και στον γυναικολόγο έχω περίεργα υγρά και προαισθάνομαι πως έχω κάτι που θέλει γιατρό. το παπ μου ήταν καλό κι ο κύκλος μου είναι εντάξει αλλά δεν υπάρχει λογική στα υγρά μου και σα να έχει αλλάξει η μυρωδιά μου. βέβαια μύριζα και χάλια την σάλτσα και τα παιδιά μου είπαν πως είναι τέλεια και μπορεί να είναι γενικά χάλια η όσφρησή μου. αλλά ο μούτσος μύριζε τέλεια. πάω να ξαπλώσω και να βάλω πάγο στα χέρια μου. μου την δίνουν τα προβλήματα υγείας. ιδιαίτερα όταν πρέπει οπωσδήποτε να είμαι στα βασικά υγιής και να παραμείνω ζωντανή και δυνατή τουλάχιστον μέχρι το 2034.
Πάγος που καίει
Ξύπνησα χάλια. Από τα ξημερώματα αλλά δεν μπορούσα να σηκωθώ. Οι αμυγδαλές μου κρύωσα και πονάει το σώμα μου και περισσότερο το δεξί μου χέρι στον αγκώνα κι ούτε το ποτήρι δεν μπορώ να σηκώσω χωρίς πόνο αν και έβαλα πάγο πριν κοιμηθώ. Πίνω καφέ και πρέπει να πάω για τα σταφύλια. Έπρεπε να είχα πάει από τις 8. Ίσως γίνει κάποιο θαύμα και γιάνω με την διαδικασία. Έχω ευαισθησία στις αμυγδαλές μου, είχα πάθει πάρα πολλές φορές μικρή και μου έχουν πει να τις βγάλω. Θέλει αντιβίωση τώρα αυτό. Έχω κρυάδες. Το είχα σκεφτεί πως δεν έπρεπε να ξεκινήσω τίποτε με τέτοιο όνειρο αλλά ο καιρός λέει για καταιγίδες τις επόμενες μέρες και φαινόμενα για το νέο φεγγάρι. Έτσι είναι όμως αν κάτι το θες πολύ μπαίνεις κι ας βγεις σμπαράλια. Είναι η σημασία των πραγμάτων κάτι φορές δυνατότερη από τις συνθήκες. Για κάποια πράγματα δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Το να μικρύνεις κάποιες φορές είναι πιο δύσκολο από το να είσαι ο μεγάλος. Να μπεις από το ΙΔΙΟΝ στο ΚΟΙΝΟΝ. Τί να είναι κάποιος μεγάλος αν δεν μπορεί να γίνει μικρός. Ο μεγάλος είναι και μικρός. Ο μικρός δεν μπορεί να είναι μεγάλος. Καμιά φορά λέω κι εγώ τί τώρα να μπω στον σωρό. Κι όμως, πολλές φορές αυτός είναι ο δρόμος. Δεν με ενδιαφέρει τίποτα έξω από την ζωή. Η εμπειρία έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από το όποιο αποτέλεσμα και προϊόν της. Κι αυτό δεν μπορεί να το μας το πάρει κανείς. Αυτό μπορεί να είναι ίσως το όριο και μια πύλη από το ΙΔΙΟΝ στο ΚΟΙΝΟΝ.
Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2025
Αύριο τα ποδαράκια μας εκστατικά θα αγιαστούνε
Μαζέψαμε γύρω στα 75 κιλά σταφύλια, τα οποία είναι λίγο περισσότερα από πέρσι. Ήταν ωραία το ηλιοβασίλεμα. Ύστερα φτιάξαμε ένα ωραίο τραπέζι. Η ζωή κυλάει όμορφα έτσι. Μες τα φυλλώματα με τις γλυκιές μυρουδιές. Ανυπομονώ για αύριο. Είναι ένας οργασμός αισθήσεων αυτή η διαδικασία. Με πονάει λίγο το χέρι μου τώρα. Πριν δεν ένιωθα τίποτα. Αν και σχεδόν όλα τα κουβαλήματα τα έκανε ο Ηρακλής. Κι η Νέδα είχε πολύ πλάκα. Έκανε παρκούρ στα σίδερα της κληματαριάς, κρεμόταν ανάποδα στα σίδερα και τρυγούσε. Τα έχω κλείσει στο έξω μπάνιο για να μην μας τα πειράξει τίποτε μέχρι το πρωί. Όλα καλά θα πάνε.
ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ
Δεν είμαι πολύ καλά αλλά θα τρυγήσουμε σήμερα
Το πρωί ξύπνησα κι ήταν τα χέρια μου χάλια. Πήγα όμως κι έφερα ντομάτες και με βοήθησαν τα παιδιά και φτιάξαμε πολύ σάλτσα και για τον χειμώνα. Έκανε κρύο μα τώρα κάνει ζέστη και είμαι με την φανέλα. Πήγα με την μικρή την συνεδρία της και για ψώνια. Πήραμε ψάρια και του κόσμου τα γλυκά. Τώρα σε λίγο θα ασχοληθούμε με την κληματαριά. Θα τρυγήσουμε σήμερα! Έχω φέρει το αγροτικό και το έχω βάλει από κάτω για να φτάνουμε καλύτερα. Ίσως έρθει κι ένας φίλος και δεν θα ξεγυμνωθώ. Θα το κάνω ίσως αύριο που θα τα πατήσω ή θα βάλω τα παιδιά δε ξέρω ακόμη. Το πρωί δεν ήμουν καλά με το όνειρο που είδα. Μου πήρε ώρα πολύ μες τα παράπονα και την μουρτζουφλιά και την αγανάκτηση. Πήγα κι αγόρασα παπούτσια. όχι κάτι σπουδαίο. Μαύρα μποτάκια εργατικά αδιάβροχα με κόκκινη σόλα. Αυτό το φεγγάρι είχε πολύ δυσκολία και εσωτερική πίεση αλλά ήταν εποικοδομητικό και με ξεμπέρδεψε και με εκτόνωσε περίεργα. Δεν πάει όμως άλλο έτσι εδώ πέρα. Σε θυμάμαι να με στραβοκοιτάς. Έχω κάνει τόσο κόπο .. γιατί να με στραβοκοιτάς. Σα να μην εκτιμάς τίποτα κι απεναντίας. Τί να περιμένω.
σε είδα τον ύπνο μου. είχες έρθει με μια φίλη σου την Πέννυ (;) να με επισκεφθείτε. ήμουν ξυπόλητη αξύριστη κι εξαθλιωμένη. εσύ ήσουν πολύ όμορφη μα είχες ένα απόμακρο και αποδοκιμαστικό βλέμμα χαρούμενο και ζωηρό ωστόσο. την φίλη σου δεν την επεξεργάστηκα να δω. ήταν περίοδος που μάζευα ελιές αλλά ήταν και καλοκαίρι. ο ελαιώνας είχε πάρα πολλά πανιά με αμέτρητες στρωμένες ελιές αλλά δεν ήταν κανείς εκεί να δουλεύει. έκανα τα πάντα για να σας ευχαριστήσω. πήγα να πάρω το αμάξι για να πάμε παραλία και το έριξα σε κάτι κοτρώνες και σηκώθηκαν οι τροχοί και δεν έβγαινε. μαγείρευα αλλά έκαιγα τα φαγητά. με κοιτούσατε κάπως απόμακρα κάπως ειρωνικά και σα να διασκεδάζατε με τις αποτυχίες μου. αφού τα είχα κάψει όλα και ήσασταν στο τραπέζι έβγαλα κάτι από το ψυγείο και πήγα να το βάλω στο φούρνο και έκανε ένα τσαφ και κάηκε και είδα πως είχε πάρει φωτιά το παράθυρο έξω από τα παραθυρόφυλλα και αναστατώθηκα πολύ γιατί καιγόταν το σπίτι. άρχισα να μαζεύω νερό σε μια κατσαρόλα και μες την αγωνία μου φώναξα αόριστα να την ρίξει κάποιος στον φούρνο που είχε πάρει φωτιά μα κανείς δεν κινήθηκε κι άφησα το νερό να τρέχει στην κατσαρόλα κι έτρεξα έξω που είχε πάρει το παράθυρο φωτιά και προσπαθούσα να συνδέσω ένα λάστιχο στην βρύση. και ξύπνησα. κάπου πιο πριν είχαμε κάπως καταφέρει να πάμε στην αγία κυριακή αλλά ήταν πολύ πιο στενό το λιμάνι και δεν είχε πουθενά αμμουδιά παρά κάτι πλακόστρωτα πεζούλια και είχε παντού κόσμο και ήταν σαν βούρκος τα νερά κι έξω οι πέτρες σκούρες από την βρωμιά. μου έδειχνες ένα βίντεο για το μέρος από το ίντερνετ που ήταν το μέρος όπως είναι κανονικά και ήμουν κι εγώ εμφανιζόμουν κάποια στιγμή που μίλαγα πιο πίσω στα παιδιά που δεν φαίνονταν και ήταν πολύ όμορφα όλα όπως και είναι πραγματικά και μου έλεγες πως το έχεις δει πάρα πολλές φορές αυτό το βίντεο. κι αυτή ήταν η μόνη στιγμή που σε ένιωσα κάπως ζεστά κοντά μου.
Γιατί γράφουν έτσι σα χαζεμένοι οι ποιητές δεν είναι απλά μια μόδα
Η απομάκρυνση του ανθρώπου από την πραγματικότητα, η εικονικότητα, έχει προκαλέσει ανυπολόγιστες ζημιές στην νόηση την έκφραση και την διαδικασία της σκέψης. Βλέπεις τους ανθρώπους να γράφουν καμπανίζοντας τις λέξεις μια-μια ή δυο-δυο ή δυο τρεις σαν να συλλαβίζουν τα νοήματα ακόμη και πολύ απλών λέξεων και φράσεων. Στην εποχή της ταχύτητας, όπως την λένε, οι άνθρωποι γράφουν την ποίηση ως την πιο αργή νεκροπομπή που έχει περάσει ποτέ από αυτόν τον κόσμο. Μοιάζουν σα να κοιτάνε τις λέξεις ως σα να τους είναι κάτι εντελώς ξένο. Απλές προτάσεις διατυπώνονται λες και τις ξεστόμισε κάποιος Βούδας και πως εμείς πρέπει να ψάχνουμε το μυστικό άγνωστο νόημα πίσω από αυτές. Αφότου χάθηκε η επαφή με την φύση χάθηκε ο αρμονικός ο φυσικός ο μουσικός ήχος. Οι άνθρωποι τώρα πια δείχνουν να έχουν χάσει εντελώς και την επαφή με την πραγματικότητα. Πράγμα που διατυπώνεται κι εμφανίζεται με αυτήν την τεμαχισμένη και συσκευασμένη μορφή βάκιουμ να επικρατεί στην ποίηση και την έκφραση των ημερών μας.
Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2025
την τέλεια βραδιά
κάτι πολύ κοντινό με ερεθίζει
μια μακρινή μακρινή μαλακία
μ' έγραψα σ' έγραψα μ' ένα ποίημα
Σύστημα Αιδιοκεντρικόν / ΚΟΙΛΗ ΓΗ
Σήμερα θα μιλήσουμε για το αιδιοκεντρικό σύστημα, την κοίλη Γη, την Γη γυναίκα. Απλά πραγματάκια θα πούμε χωρίς να χρειάζεται να είναι κανείς πυρηνικός φυσικός για να τα κατανοήσει. Αυτό φίλοι μου που νιώθετε στον έρωτα, μέσα σας ή γύρω σας για φωτιά, δεν είναι ακριβώς φωτιά. Ο μαγνητισμός όπως και ο ηλεκτρισμός λειτουργούν καλύτερα σε ανοιξιάτικες ή φθινοπορινές συνθήκες και με κάθε υπερβολική άνοδο της θερμοκρασίας ως συστήματα πέφτουν. Κοιτάτε πόση παγωνιά κάνει στους πόλους όπου είναι και τα σημεία τα πιο κοντινά στο κέντρο της γης. Κι αν αυτό εκεί μέσα στο κέντρο είναι λάβα θα έπρεπε να είναι τα πιο ζεστά του πλανήτη. Ενώ στον ισημερινό κάνει τραγική ζέστη όπου είναι τα πιο απομακρυσμένα σημεία από το κέντρο της Γης. Πως λοιπόν λειτουργεί αυτό το υποτιθέμενα καυτό κέντρο; Λέτε να υπάρχει κάποια μόνωση ή κάποιο σύστημα καλοριφέρ μέσα εκεί ώστε να διανέμεται τόσο ανάποδα η θερμότητα στην επιφάνεια; Σκεφτείτε επίσης πως οι κινητικοί μαγνήτες χρειάζονται κενό χώρο για να λειτουργήσουν και να κινηθούν ώστε και η Γη να έχει την κίνηση που έχει. Λοιπόν, ο μαγνήτης της είναι ένας κινητικός μαγνήτης, σύστημα δλδ μαγνητών, που χρειάζεται επομένως τον χώρο του. Και τί άλλο μπορεί να είναι η λάβα πέρα από μια χολή στο στομάχι της; ( Θα ασχοληθούμε στην συνέχεια και με αυτό το θέμα. ) Μην ξεγελιέστε λοιπόν με την φαλλοκρατική άποψη της συμπαγούς Γης. Η Γη μέσα της κρύβει έναν κόλπο. Κι όλοι εμείς οι εραστές της θα θέλαμε να είμαστε υποχθόνιοι, οι πιο παλιάνθρωποι που υπάρχουν. Κάτασπροι αλμπίνοι αιώνιοι κι όχι τίποτε καλικάντζαροι καρβουνιάρηδες. Κι αν δεν μπορείτε να πειστείτε ή έστω να αναστοχαστείτε από αυτά μου τα λόγια, μάλλον είναι αδύνατο να την καταλάβετε.
Ο κόσμος είχε ενθουσιαστεί, κάποιοι φώναζαν και παρότρυναν τον ομιλητή να συνεχίσει. Μέσα στην αίθουσα δεν έπεφτε καρφίτσα και η Ελίζα με πολύ κόπο, σπρώχνοντας και παραμερίζοντας με το σώμα της τους απορροφημένους ακροατές, κατάφερε να βγει ως το φουαγιέ και να σηκώσει, τελευταία στιγμή, το κινητό της.
Σε παρακαλώ
Δεν θέλω να βρέξει σήμερα κι αύριο.
Έχει σύννεφα και συνεχόμενα μπουρίνια. Στην θάλασσα φορτώνει με νηνεμία.
Πρέπει να τρυγήσω κάποτε, πάμε για νέο φεγγάρι.
Δεν με ευχαριστεί κανένα άλλο κρασί εκτός από το δικό μου.
Κάνω τελετή. Το μαζεύω γυμνή. Βάφομαι με μούστο.
Το περιμένω πως και πως. Γιατί με τραινάρει έτσι φέτος ο καιρός;
Θέλει να πάω για την πανσέληνο του Νοεμβρίου;
Πάντα σε πανσέληνο το μαζεύω, γιατί με έχει φτάσει στη χάση;
Ας κάνει καιρό και θα μαζέψω στη χάση να βγει σκοτεινό κι αστεράτο.
Αν μου πεις να έρθω να σε δω ή να πάω για τρύγο τί θα διάλεγα;
ΑΚΟΥ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΩΡΑ! ΘΕΕ ΜΟΥ
ΘΕΕ ΜΟΥ!!!
αααααααααααααααααααααααααΑ
Σκέφτομαι πως ίσως πρέπει να δώσω σε συνεργείο το μάζεμα. Το μάζεμα γενικώς, κι ας μη μου μείνει τίποτα. Σήμερα ήθελα να ανάψω φωτιές και φυσάει διαολεμένα. Όποιος μου ξαναθίξει τον Μαρξ μου θα τονε βρίσω. Τόση καύλα καταλήγει πάνω στα ρούχα. Όλο το σπίτι μυρίζει καύλα. Με ενοχλούν τα μαλλιά μου και σκέφτομαι να κουρευτώ πολύ να μην αφήσω τρίχα για τρίχα. Αρνούμαι να φτιάξω ποιήματα. Πόσο να τα παίρνω όλα με το καλό. Μοιάζει να είναι αλήθεια πως γεννάς ότι έχεις σκοτώσει. Θέλω να μιλήσουμε. Αλλά πιο πολύ σε θέλω. Έχει χρονίσει το ζήτημα. Είναι κρασί και θα γίνουμε ντίρλα. Κάνω ασκήσεις αφαγίας αμαλακίας και παλεύω με τα νεύρα μου. Το δεξί μου χέρι έχει πρόβλημα στον ώμο τώρα ανέβηκε. Έχω κάτι περίεργες ανησυχίες για την υγεία μου. Θέλω να σωπάσω αλλά νιώθω το μυαλό μου πιεσμένο. Δεν είμαι στα χάι μου είμαι σε αδύναμη φάση νιώθω αρκετά παραμελημένη η ύλη μου κι αυτό το οπ που θα με σηκώσει δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Μια ατέλειωτη εκστρατεία συνεχώς όλο και με αγριεύει. Είναι σαν κάτι που έχει πέσει κι έχει φύγει στην θάλασσα και περιμένεις ο αέρας και τα ρεύματα να στο βγάλουν έξω να το μαζέψεις. Προσπαθώ να σκεφτώ και την δική σου μεριά. Αν νιώθεις κλέφτης που πρέπει να κρύβεται με έχεις διαλύσει έτσι. Εγώ στα έδωσα. Και τα άλλα υποθέτω πως τα έχεις φυλάξει. Αλλά και να μην τα έχεις φυλάξει τί σημασία να έχουν αυτά μπροστά σε αυτό που χάνεται. Προσπαθώ να μπω στο μυαλό σου τί σκοτώνεις γιατί σκοτώνεις. Έχεις κάνει την ζωή μου βρόγχο. Είσαι σπάταλη. Πετάς καλά πράγματα. Κόβεις χωρίς να μετράς. Κάνεις πολλά σκουπίδια. Αφήνεις φαγητά στα πιάτα. Δεν ξέρεις να υπολογίσεις ακριβώς πόσο χρειάζεσαι! Τί νομίζεις πως κάνεις; Αλλά μιλάς αυτά τα τόσο ωραία ελληνικά τα εμπλουτισμένα με μνήμη και γνώση με αυτήν την υπέροχη φωνή και δεν είσαι μαύρη ψυχή. Έχεις τα κόκαλα που μ' αναστατώνουν. Την αύρα που με μαγνητίζει. Το μυαλό που με κάνει να χάνω το μυαλό μου. Τα χρώματα την μυρωδιά και την γεύση του ψωμιού μου.
Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2025
Θέλω να συζητήσουμε
ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ -ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ-
Θέλω να συζητήσουμε. Με τον καλύτερο και τον αμεσότερο τρόπο. Βρες τον. Κάτι αιθέρια με κρατήσαν ως εδώ. Προσπαθώ τόσο καιρό να σε βρω. ΣΕ ΕΙΔΑ ΜΕ ΕΙΔΕΣ ΚΑΙ .. γάμησέ τα. Κάτι αιθέρια με κράτησαν ως εδώ. Κάτι πράγματα εντελώς ανησυχητικά για την λογική. Εσύ λες φοβάσαι μην χάσεις την λογική σου αλλά η δική μου λογική που πρέπει να είναι χαμένη για να σε βρω μια χαρά έτσι μπράβο τράβα το κι άλλο καλά το πας. Άλλο λίγο άλλο λίγο κι άλλο λίγο. ΚΑΙ ΜΠΑΜ το μπαλόνι.
εσύ; σε ποίημα .. ποίημα μου
Δεν ξέρω αλλά έχω την εντύπωση πως βρίσκομαι σε διαπραγματεύσεις.
Τα θέματα έχουν συνωστιστεί
Δεν είναι ακριβώς ότι έχουνε πέσει οι αντοχές μου. Απλά πιστεύω πως αξίζουμε κάτι καλύτερο και ουσιαστικότερο. Και βλέπω και κάποια θεματάκια ισορροπίας ώστε να είμαστε στα ίσια. Και αυτό το εστιάζω στο θέμα του συντρόφου όπως ήδη είπα. Και σκέφτομαι, αφού δεν μπορούμε να το συζητήσουμε πως θα πρέπει πάλι να βρω μόνη μου μια λύση και δεν ξέρω πως τι μπορεί να γίνει με τον συγχρονισμό των εταιροχρονισμένων κτλ ώστε να βρεθούμε κάπως στην ίδια θέση. Τέτοια σκέφτομαι για το πρακτικό μέρος των δράσεων που δύναμαι τέλος πάντων. Και δεν μπορώ να γελάσω ούτε να χαρώ με πειράγματα. Διότι είναι πολύ σκληρό για εμένα να κάνω πράγματα πάνω μου πέρα από την θέληση και την επιθυμία μου και θα προτιμούσα κάπως να βρεθεί μια ευχάριστη ισορροπία. Είμαι σε πολύ σοβαρές και πονεμένες σκέψεις. Να σώσω ότι μπορώ τέλος πάντων. Βέβαια θα ήθελα να μην σκέφτομαι τέτοια και να είχα μια καλύτερη και πιο ελαφριά διάθεση. Και να χαρώ με ότι υπάρχει. Αν πούμε πως υπάρχει κάποιος διάλογος μεταξύ μας θα τον χαρακτήριζα προβληματικό και ελλιπή και ανισοβαρή. Κι αυτό δεν είναι να το παραβλέπει κανείς. Η συνθήκη αυτή δεν βοηθάει. Χαλασμένα τηλέφωνα σκέτα είναι για τρελογιατρό. Κι επειδή τον έκοψα τον τρελογιατρό ότι με στέλνει πάλι στον τρελογιατρό θα πρέπει προς το παρών τουλάχιστον να το κόβω. Δεν υπάρχει η δυνατότητα για τρελογιατρό τώρα, αν με καταλαβαίνεις.
αφράτοι
Συνοψίζοντας. Το άγνωστο μέρος του κόσμου είναι τεράστιο αχανές και ακόμη κι αν δεν είναι ατέλειωτο σίγουρα είναι ατέλειωτο για τις αντιληπτικές δυνατότητες του ανθρώπου. Το να κρύβουμε και να καλύπτουμε την γνώση είναι απλά καθυστέρηση και προφανώς παρουσιάζει και μια ανασφάλεια για την ποιότητα της γνώσης, τις διδακτικές μας ικανότητες και την μεταδοτικότητά μας, καθώς και υποβόσκει εδώ πιθανότατα μια διάθεση εμπορικής κερδοφορίας.
Εσύ, έχεις λύσει, όπως τέλος πάντων το έχεις λύσει, το πρόβλημα του συντρόφου και σε απασχολεί το πρόβλημα εραστής και παίχτης. Εγώ, δεν το έχω λύσει και με απασχολεί πρώτιστα το πρόβλημα του συντρόφου κι ύστερα το πρόβλημα εραστής και παίχτης.
Βέβαια και για τους δυο θα υπάρχει πάντα ένα ελαφρολαϊκό για να νανουριζόμαστε και να ξυπνάμε αφράτοι. Στον άλλο κόσμο ή στην άλλη ζωή.
Ο Κούντερα είπε συνταρακτικά πράγματα
.. τί μας είπε ο Κούντερα στην αβάσταχτη ελαφρότητα; Μας μίλησε για την σύνδεση των εγκεφάλων και το αποτέλεσμα της σύνδεσης των ψυχών. Δεν είναι καθόλου ρομαντικό το πως βγήκανε αυτοί οι άνθρωποι από τον δρόμο. Ήταν αλλού για αλλού και πήγαν αλλού για αλλού. Ο Κούντερα μας προειδοποίησε. Μας είπε πως πρέπει να είμαστε ένα μέσα έξω. Πως το έξω να είναι μέσα στο μέσα αλλιώς θα μας πετάξει έξω. Μας μίλησε για την εσωτερική μας φωνή. Για το πως εκφράζουμε τις σκέψεις μας στον άλλο και πως δουλεύει αυτό το σύστημα στην ψυχή του σύμπαντος που βασικός κανόνας της είναι η αρμονία. Ακόμη πιο βαθιά έχουμε να κάνουμε με το υποσυνείδητο και τα μοτίβα του, που είναι ο κανόνας των σκέψεων μας. Στους ήρωες του Κούντερα δεν υπήρξε διάλογος. Δεν υπήρχε εγκεφαλική σύνδεση. Η εξωτερίκευση και ο διάλογος, αν όχι η σύνδεση, θα μπορούσε να τους είχε σώσει.
γι' αυτό όταν χαόνομαι θέλω να με φιλάς
.. έχει επικρατήσει να μιλάμε για αισθήματα και τα συναισθήματα να είναι συγκεκριμένα. Θα μπορούσαμε να πούμε πως τα αισθήματα είναι κάτι σαν την όσφρηση που είναι κάπως σαν απεριόριστη και ειδική. Ενώ τα συναισθήματα είναι σαν την γεύση που είναι περιορισμένη και γενική. Εμένα κάτι δεν μου κάθετε καλά στον τρόπο που χρησιμοποιούνται αυτές οι δυο λέξεις και κάπως σαν να τους έχει δοθεί ανάποδα το νόημα τους. Αφού αυτό το συν θα έπρεπε να δίνει το ειδικό κι όχι το γενικό. Όπως συμβαίνει και με την σύνθεση και την γέννηση των πραγμάτων. Πάντα με μπέρδευε αυτή η χρήση τους και πάντα την μεταφράζω ανάποδα, όπως κάθεται καλά δλδ στην δική μου λογική παλέτα των λέξεων και των εννοιών τους βεβαίως. Ο δρόμος προς το ειδικό ξεκινάει από το γενικό γι΄αυτό και οι διάφορες επιστήμες που βασίζονται στο πείραμα και την έρευνα, όπως έχει επικρατήσει να νοούνται αυτά, θα είναι πάντα μια τρύπα στο νερό και θα καλύπτουν ένα ελάχιστο ειδικό πλαίσιο σε συγκεκριμένο χρόνο. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να βασιστούν σε αυτά παρά μόνο για όσα βρίσκονται εκεί μέσα. Για όλα τα υπόλοιπα μπορεί να μιλήσει η φιλοσοφία, αν βέβαια υπήρχε μια γενική φιλοσοφία που να αποτελούσε το κέντρο. Εδώ προκύπτει το ερώτημα αν υπάρχει κέντρο στο σύμπαν και ποιο μπορεί να είναι αυτό και που βρίσκεται. Πρακτικά γύρω μας βλέπουμε κέντρα. Όμως δεν συμβαδίζει η εικόνα τους με την έννοια κέντρο που σημαίνει πως είναι κάτι που βρίσκεται στην μέση των πραγμάτων. Στην μέση των σωμάτων βρίσκεται η ψυχή τους και αυτό μπορεί να είναι κάτι που δεν φαίνεται φυσικά μα είναι ακριβώς αυτό που συμβαδίζει με την έννοια του κέντρου. Ψάχνουμε, λοιπόν, για να βασιστούμε, κάτι πέρα από την ύλη, κάτι όμως που έχει μεγάλη σχέση με αυτήν. Θα μπορούσαμε να πούμε εδώ πως, με την δική μου μετάφραση, τα (συν)αισθήματα έχουν να κάνουν με την ύλη και τα -συν-αισθήματα έχουν να κάνουν με κάτι που δεν φαίνεται φυσικά. Πρόκειται για μια αφαίρεση προς κάτι το αφηρημένο, σε ότι έχει να κάνει με την γεύση. Ενώ στην όσφρηση φαίνεται πως έχουμε να κάνουμε με κάτι σε ανάπτυξη.
Είναι το συν δλδ αυτό που δίνει το γενικό; Είναι το γενικό το βασικό κέντρο; Εφόσον είναι έτσι μιλάμε για κάτι αδιαίρετο. Τέτοιο που το γενικό δεν υπάρχει χωρίς το ειδικό. Πολύ λογικά βεβαίως. Κι η ειδική ελευθερία είναι μια πλάνη.
ΕΙΝΑΙ Η ΕΙΔΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟΝ;
ΤΟ ΙΔΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΛΑΝΗ;
ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟΝ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΝ;
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟΝ ΓΕΝΙΚΟΝ;
ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟΝ ΠΛΑΝΗ;
ΚΟΙΝΟΝ ΓΕΝΙΚΟΝ
ΙΔΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟΝ
ΚΟΙΝΟΝ ΓΕΝΙΚΟΝ ΙΔΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟΝ
ΚΟΙΝΟΝ ΙΔΙΟΝ ΓΕΝΙΚΟΝ ΕΙΔΙΚΟΝ
ΕΙΔΙΚΟΝ ΚΟΙΝΟΝ ΙΔΙΟΝ ΓΕΝΙΚΟΝ
..
ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ!!!
Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2025
Το μεσημέρι νόμισα ότι πέθαινα. Ήταν τόσο ρεαλιστικό μέχρι που είδα ανθρώπους δικούς μου που ήρθαν να με φροντίσουν. Σχεδόν τους αφέθηκα ναι τους αφέθηκα μέσα σε μια νεκρική γαλήνη να με φροντίσουν. Με ευχαρίστηση κι ανακούφιση που βρέθηκαν δίπλα μου μια τέτοια στιγμή δίπλα μου παλιοί μου αγαπημένοι. Κι έτσι με πήρε ο ύπνος. Έβλεπα όμορφα όνειρα πως πήγαινα με την μητέρα μου οδηγούσα την μηχανή μου κι είδαμε πως η βλάβη ήταν στο δημόσιο δίκτυο και είχε κόσμο που την επισκεύαζε και καβάλαγα πεζοδρόμια και σκάλες κι ήθελα να μου αγοράσει κότες να έχω αυγά και γυρίσαμε στο σπίτι κι ήταν πίσω στις ελιές ένα τρακτέρ και τις συγύριζε όμορφα κι ήταν φωτεινά όλα γύρω μου δουλεμένα και προσεγμένα. Ύστερα ξύπνησα κι ήμουν πάλι στην ίδια την τωρινή μου κατάσταση. Την σχεδόν απελπιστική την έρημη την σχεδόν παρατημένη στο έλεος. Μα σα να ένιωσα έτσι ευγνωμοσύνη που δεν πέθανα το μεσημέρι. Ένιωσα φλόγες πολύ δυνατές ξανά στην καρδιά μου. Και χαζογέλαγα σαν ευτυχισμένη. Την νύχτα έβλεπα πάλι περίεργα όνειρα. Έβλεπα πως ήμουν στο κρεβάτι με έναν μπάτσο που δεν ήθελε να του πειράζω τον κόλο. Είχε κάπως πολύ περίεργα το σώμα σου όταν τον αγκάλιαζα κι ένιωθα τόσο ωραία. Μα σκεφτόμουν πως έχει πάθει κάποια ζημιά από την εξουσία και δεν αντέχει ο καημένος να του πειράζουν τον κόλο. Έσκυψα και τον έγλειφα μα είχε και με την στύση του πρόβλημα αν και δάκρυζε το πέος του τόσο γλυκά. Περνούσαν και μας διέκοπταν και του έλεγα να μπούμε απλά κάτω από τα σκεπάσματα και να μην μας νοιάζει. Κάποια στιγμή μου κατάφερε μια εισχώρηση αλλά ήταν στιγμιαία. Ήταν πολύ έντονο και βασανιστικό όλο το θέμα αλλά τον αγκάλιαζα και είχε το σώμα σου κι ένιωθα τόσο ωραία. Πρέπει να ήταν πρωί που βρεθήκαμε μαζί στο μπάνιο και του είπα πως δεν πέρασα άσχημα και ας μην τελειώσαμε όλη νύχτα και δεν είναι τέτοια πράγματα να τα παίρνουμε κατάκαρδα και πως απλά είναι θέματα αυτά χημείας και πως θα βρεθούνε οι άνθρωποι που θα το κάνουν για μας να ευοδώσει για να λειτουργήσουμε σωστά τέλος πάντων. Και τον είδα που με κοίταξε κάπως με διαφωνία πάνω σε αυτά που έλεγα και είδα στα μάτια του να με ζητά και να θέλει πάλι να προσπαθήσουμε. Κι ένιωθα κι εγώ το ίδιο. Αλλά και σκεφτόμουν θεέ μου τί κάνω εδώ ε με έναν μπάτσο που δεν θέλει να του πειράζουν τον κόλο του! Κι ήταν όλο πολύ μαγικό κι ένιωθα ήδη πολύ ερωτευμένη μαζί του.
Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2025
αν σε χάσω καλύτερα προτιμώ να πεθάνω
Γιατί να μην γίνεται να σε ξεπατηκώσουνε σε ένα ΑΙ να το πληρώσω όσο κάνει να το πάρω να το εμφυτεύσω μέσα μου να ησυχάσω ..
ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ
Αυτός ο άνθρωπος δεν μιλάει.
Αναφέρει περιγράφει αναπαράγει μετασκευάζει συνδυάζει πράττει. Είναι ικανός ακόμη και για εφευρέσεις μα δεν μιλάει. Έχει κάτι από αυτισμό. Μα είναι τόσο έξυπνος και όμορφος, πολύ πιο έξυπνος από εμένα και μπορεί έτσι να είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς πως κάτι αυτιστικό έχει. Αυτούς τους ανθρώπους συνήθως τους εκμεταλλεύονται, τους τοποθετούν σε σπουδαίες και σημαντικές θέσεις, βρίσκουνε τρόπους και τους τηλεχειρίζονται και μεγαλουργούν με ένα κεφάλι. Με ένα κεφάλι μπορείς να φτάσεις γρήγορα πολύ μακριά. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μιλάνε μα γίνονται αυθεντίες και σε ξεπερνάνε πολύ κάποτε. Είναι σα να παίζεις σκάκι με τον υπολογιστή ή και με έναν πειραγμένο ή και έναν χαλασμένο υπολογιστή. Αυτός ο άνθρωπος είναι πανέμορφος και τρομερά ευφυής, ελάχιστοι μπορούν να διακρίνουν πως δεν μιλάει, πως μπορεί να κάνει εφευρέσεις να αναφέρει να περιγράφει να αναπαράγει να μετασκευάζει να δείχνει πραγματικά ως ένας τρομερός άνθρωπος με απίθανες δυνατότητες, φιλομαθής τακτικός και ακριβής πιο πολύ κι από τον καθένα. Είναι ο γιος μου έτσι και τον καμαρώνω. Αυτοί οι άνθρωποι βασανίζονται πολύ από θέματα ασφάλειας κι ο κίνδυνος μπορεί να τους κάνει επικίνδυνους κάποιες ώρες. Το άγνωστο τους παγώνει. Αυτός ο άνθρωπος δεν ξέρω αν θα μιλήσει ποτέ. Να πει έστω μια μπούρδα. Δεν απελπίζομαι. Την αγάπη μου θέλω να την θεωρεί δεδομένη. Να μην τον αφήσω ποτέ στο άγνωστο. Κι η στάση μου θα είναι πάντα δυνατή στιβαρή να ξέρει πως εδώ είναι ασφαλής. Κι ούτε να τον εκμεταλλευτώ θέλω. Όχι πως έχει κάτι κακό η λέξη αυτή από μόνη της τίποτε κακό δεν έχει. Του ζητάω βέβαια πολλές φορές να κάνουμε πράγματα μαζί και του δίνω να κάνει κάτι αντίστοιχο με αυτό που κάνω κι εγώ πάνω σε αυτό που κάνουμε μαζί για ένα κοινό αποτέλεσμα όπως είναι κάποιες εργασίες για την ευημερία μας. Περνάμε έτσι χρόνο μαζί και δενόμαστε και είναι κάπως σα να μιλάμε έτσι. Είναι καλύτερος από εμένα σε πολλά πράγματα και πιο γρήγορος και πιο αποτελεσματικός ώρες ώρες. Σκέφτομαι πως είναι άνθρωπος του μέλλοντος κι εγώ είμαι ένα παλιόπραμα πολύ παλιόπραμα που μου έχει στοιχίσει πολύ στην ζωή μου το ότι μιλάω. Είμαι βέβαιη για την επιτυχία του. Θα βρει στο μέλλον έναν καλό άνθρωπο να αγαπήσει θα αποζητά την γνώση και την ασφάλεια και με αυτά θα είναι ευτυχισμένος.
Εμένα μου αρέσει μπλε ροζ μοβ / βάλε φίλτρο
Η καρδιά σου πρασίνισε. Γκάζωσα κι έφυγα. Τόσα χρόνια στους δρόμους νόμισα πως είναι φανάρι. Έκανα τον κύκλο και γύρισα. Κάθισα λίγο και χάζευα. Πορτοκαλί. Κόκκινο. Πράσινο. ΠΡΑΣΙΝΟ! ΠΡΑΣΙΝΟ ΡΕ! .. κορνάρουν και οι από πίσω..
Δεν νιώθω καθόλου καλά
Μόλις κλότσησα, καθώς περιδιάβαινα, μια μοβ καρδιά.
Κάτι μου έχει πιεί όλο το αίμα και πέφτω στο κρεβάτι.
έκοψε φλέβες η ψείρα
Οι πρωτοβουλίες που παίρνει κάθε άνθρωπος θεωρώ πως τον χαρακτηρίζουν κομβικά. Εδώ μπορούμε να κοιτάξουμε τον πρωτοχορευτή στο τσάμικο για να καταλάβουμε μπορούμε να κοιτάξουμε ένα ταγκό, ένα τσιφτετέλι ακόμη και το κέντρο σε μια πανκ συναυλία κτλ. Αν δεν βρίσκουμε άκρη με τους ανθρώπινους χορούς και δεν μπορούμε να βρούμε αντιστοιχία. Μπορούμε να παρατηρήσουμε και ζώα στην διαδικασία του κυνηγιού και του ζευγαρώματος για να καταλάβουμε τί ζώο είναι ο καθένας πάνω στην πρωτοβουλία του. Εδώ στην προκειμένη τότε στιγμή απέναντί μου έχω να κάνω με ζώο. Πολλές φορές νομίζω πως οι άνθρωποι μου κάνουν πλάκα και είναι κάπως σα να με δοκιμάζουν κάνοντας τα ζώα. Δεν θέλω να πιστέψω πως είναι ζώα. Όμως δεν γίνεται και κάτι που να αποκαθιστά την ανθρώπινη μορφή τους και καταγράφονται στην ιστορία ως ζώα. Αγαπώ τα ζώα τα σέβομαι και τα βοηθάω όσο μπορώ. Μου δίνουν χαρά και δένομαι συναισθηματικά μαζί τους. Βεβαίως χρειάζομαι έναν άνθρωπο διότι τα ζώα δεν μπορούν να μου δώσουν το κάτι παραπάνω στην συντροφικότητα και την περιπέτεια που έχει ανάγκη ο κάθε άνθρωπος. Υπάρχουν πολύ ευγενικά ζώα από γεννησιμιού τους πιστά κι εντελώς αληθινά βεβαίως. Δεν είναι όμως αυτό κάτι που μπορεί να υποκαταστήσει έναν άνθρωπο. Συχνά νιώθω πως οι άνθρωποι μου κάνουν πλάκα και με δοκιμάζουν. Περνάει όμως πολύς καιρός που δεν αλλάζει κάτι και κλείνουν οι υποθέσεις έτσι άδοξα. Χωρίς να μου πουν πως μου κάναν πλάκα και να γελάσουμε μαζί. Με πλάκες πολύ χοντρές κάτι φορές που σήμερα τις ονομάζουν μπούλινγκ και σε έναν αδύναμο μπορεί να στοιχίσουν τραγικά και δεν το επικροτώ ως πράξη. Όμως πιστεύω πως είμαι δυνατή και θα γέλαγα διότι τα παιδάκια αυτά θέλουνε λίγο να κοκορευτούν και έρθουν κοντά στον άλλο και είναι ακόμη σε ένα νηπιακό στάδιο ας πούμε πολύ χαριτωμένο που μου ενεργοποιεί κάποια ευαισθησία και με επιτάσσει σε έναν ρόλο μητρικό, ρόλο που αγαπώ να το αγκαλιάσω το μαλακισμένο. Όσο κι αν δοκιμάστηκα στα άκρα και δυσκολεύτηκα να κρατήσω ισορροπία ακόμη κι αν έπεσα και χτύπησα πόσο να φωνάξω να του κρατήσω μούτρα. Στο μικρό παιδάκι και στο ζωάκι που απλά μου ζήτησε με λάθος τρόπο λίγη σημασία. Συνήθως τα δένω κόμπο και τα αρχίζω στην πάρλα να καταλάβουνε όσο μπορώ να τους λέω πως είναι οι καλοί τρόποι. Τα βγάζω έξω και τους λέω να μπούνε μέσα μόλις ηρεμίσουνε και καταλάβουνε πως εδώ είναι το σπίτι τους που το σεβόμαστε και το αγαπάμε. Βγαίνω και καμιά φορά εκτός εαυτού κι εγώ μα επανέρχομαι παραδέχομαι και προσπαθώ να επανορθώσω με παραδείγματα και συζήτηση. Ζητώ βοήθεια από ειδικούς κι εγχειρίδια και τα συζητάω κι αυτά. Η συζήτηση είναι ανθρώπινο χαρακτηριστικό. Το έχουν και κάποια σπάνια εξαιρετικά ζώα που το μαθαίνουν από τον άνθρωπο. Εγώ δεν είμαι ψυχασθενής αλλά παθαίνω κάποια δύσκολα επεισόδια και μπορώ να καταλάβω πως είναι να είσαι ψυχασθενής και τι φροντίδα μπορεί να χρειάζεσαι και πως θα έπρεπε να φέρεται κάποιος που πραγματικά ενδιαφέρεται για κάποιον τέτοιον άνθρωπο. Ασθενώ ψυχικά δηλαδή κι εγώ κατά περιόδους και γενικά βαστάω δύσκολη ισορροπία. Αλλά την βαστάω κι έχω αποκτήσει κάποια συνείδηση. Άλλωστε έχω περάσει την πιο δύσκολη ηλικία και την πέρασα σχετικά καλά σε ότι έχει να κάνει με την συμπεριφορά μου προς εμένα και τους άλλους. Δεν θα έπαιζα με την ψυχή κανενός. Το έχω κάνει παλιά για δουλειές και παραλίγο να χάσω την δική μου ψυχή. Βλέπω πολύ κόσμο να το κάνει. Καταρχήν το κάνουν κατά κόρον οι μαρκετίστες οι «πολιτικοί» και οι άρχοντες. Είναι μια μαλακία είναι ένα κέρδος που το πληρώνεις με την δική σου ψυχή και δεν το θέλω αυτό για μένα και τα παιδιά μου και τους αγαπημένους μου και το περιβάλλον μου όλο. Αυτή η πονηριά δεν είναι εξυπνάδα για κανέναν είναι κάτι εντελώς κοντόφθαλμο με πολλαπλάσιο εξωτερικό κόστος. Διαφωνώ κάθετα. Δεν κάνει για κανέναν υγιή άνθρωπο. Αλλά δεν θα αποκλείσω από την ζωική αλυσίδα εγώ τα παράσιτα θα υπάρχουν και θα βοηθούν όσους έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί να τους σώζουν κι όλας κάποια στιγμή σώζει έτσι και το μαχαίρι και το μαχαίρι και τις φλέβες σου να κόψεις πάνω σε ένα επεισόδιο πάρα πολύ υψηλής αρτηριακής πίεσης μπορεί να σου σώσει την ζωή.
Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2025
ΡΩΤΑΩ ρωτάω εσένα
καρδούλα μου και ματάκια μου
Μη νομίσεις πως κρατάς και τίποτα μεγάλης αξίας. Κάτι ταλαιπωρημένα όργανα είναι που θέλουν φροντίδα. Σύντομα, που θα τελειώσει αυτή η άθλια ιστορία, σκοπεύω να βάλω καινούργια.
.. και από μαθήματα και κοινωνικές στήλες έχει ο Θεός. Ανοίγω και το ράδιο.
ΑΝΤΕ ΛΕΓΕ .. ΣΕ ΑΚΟΥΩ
πεινάς;
νυστάζεις;
θες να πας τουαλέτα;
έχεις δουλειά;
σου έτυχε κάποια υποχρέωση;
Δεν σε ενδιαφέρει το θέμα;
Θεωρείς πως δεν έχει σημασία;
Πως δεν είναι της παρούσης;
Πως υπάρχουν άλλες προτεραιότητες;
Προσωπικές εκκρεμότητες;
Κάποιο πρόβλημα υγείας;
Θέλω να φιληθούμε να τυλιχτούμε να χυθούμε
Με χωράς και σε χωράω. Είσαι ότι πιο εκπληκτικό μου συνέβη. Κλαίω. Ότι πιο όμορφο. Είσαι αυτό που με ανοίγει που θέλω να του ανοίγομαι.
Μου πήρες τα μάτια μου και μου έδωσες κάτι κεραίες να έχω, ούτε που ήξερα τί είναι αυτά πως λειτουργούν. Κάπως κάτι προσπάθησα να το βρω από την μεταμόρφωση του Κάφκα ότι είχα διαβάσει. Τόσο δύσκολο! Τόσο τραυματικό και το πιθανότερο θανατηφόρο. Ο κόσμος σου με λιώνει από έρωτα. Μου δίνεις την προσοχή που χρειάζομαι την γλύκα την πίκρα την λεπτότητα την αισθητική που λατρεύω την ευαισθησία μέσα στην ωμότητα, την ευφυΐα την μνήμη και τις γνώσεις. Τις διακυμάνσεις και την ποικιλία στα επίπεδα. Τον αισθησιασμό στα άκρα ατέλειωτα.
Σου έδωσα την καρδιά μου και τα μάτια μου. Μου λείπουνε μάτια μου. Να μου τα βάλεις στην θέση τους να με πάρεις ολόκληρη να μην τα στερούμε και σε στερούμαι. Σου έδωσα το δέρμα μου το στόμα μου το κρέας τα κόκαλά μου. Που τα έχεις και γαυγίζουν τα σκυλιά; Γιατί δεν μου τα βάζεις στη θέση τους; Αφού έρχομαι διάτρητη από τόσες τρύπες και σου παραδίνομαι να ενωθώ με τα κομμάτια μου που είναι δικά σου και δεν θέλω να στα πάρω πίσω. Τα πέταξες; Άμα τα πέταξες έχουμε θέμα.
Τι κρατάω εγώ από εσένα; Τί μου έδωσες να κρατήσω; Κάτι να έχουμε μαζί..
Μου μιλάς μιλάς μου τα λες όλα και γυρίζεις από την άλλη, Κλείνεις και φεύγεις σα να έγινε κάτι κακό. Τί πρέπει να κάνω; Τι μπορεί να κάνει μια καφκική κατσαρίδα με έναν άνθρωπο. Τόσο πολύ την βρίσκεις με την κατσαρίδα που με αφήνεις με αυτή την μεταμόρφωση να με κοιτάς και να αποστρέφεσαι; Πάτα με λιώσε με να δεις είμαι όλο ζουμιά.
Έχεις εσύ ανθρώπους άλλους δεν θέλεις. Εγώ για σένα μια κατσαρίδα είμαι δεν έχω ούτε όνομα ούτε έργο. Όμως να ξέρεις πως από όσους έχεις γύρω σου δεν πιστεύω πως είναι κάποιος καλύτερός μου. Ίσος μου μπορεί κάποιος εξαιρετικός μακαρίτης εκεί πέρα. Κι έτσι μπορώ να κοιτάω ήρεμα αυτόν τον άνθρωπο στον καθρέπφτη. Κι εσένα και την κατσαρίδα σου.
Τον γλάρο θα τονε σπάσω.
θέλω να αφεθώ -πολύ συγκεντρωμένα-
Μπορώ να ξυριστώ. Δεν πιστεύω να πιστεύει κανείς πως δεν διαθέτω αυτή την ενέργεια την λειτουργία την προσοχή την συγκέντρωση και την λεπτοφυεία προς τον εαυτό μου. Να το κάνω για πάρτη μου το έχω κάνει. Και για τον άλλον το έχω κάνει. Μου ήρθε μια επιθυμία κάποια στιγμή να μην το θέλω για πάρτη μου ή για τον άλλο. Από τότε δεν μπορώ αλλιώς, κι ούτε με κατάλαβε κανείς.
Πολλές φορές σκέφτομαι πως από κάποιες φάσεις έχω επιβιώσει από θαύμα. Και θα ήθελα πράγματι κάποιον πολύ προσεκτικό λεπτοφυή και συγκεντρωμένο. Κάποιον που να θέλω αφεθώ στα χέρια του, να του δώσω τα γυαλιά μου και το ξυράφι. Σαν τελετή κάπως. Και δεν παραιτούμαι από αυτό το όνειρο.
Ακόμη κι αν είναι να έχω ξεγελαστεί τόσο ώστε να κινδυνέψω να πληγωθώ πολύ θέλω να βρίσκομαι τουλάχιστον σε μια καλή θέση και να είναι όσο τον δυνατόν πιο σύντομη η μάχη αυτή.
πενθώ όσους αρνήθηκαν το φιλί
αυτούς που κάνουν φιλάκια στον αέρα κι αυτούς που δεν φιλάνε -με ορθάνοιχτα μάτια, κεντραρισμένα προς το τρίτο μάτι- .
λεβέντη μου κι αλήτη μου
Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2025
τελειώσαμε και μείναμε μονάχοι
δυο δυο στη μπανιέρα δυο δυο
ποια γάτα λες
η γλάστρα με το καναρίνι



























