Baby είμαι χαρούμενη! Εχθές το παρατράβηξα λίγο και με έφτασε στην πιο τρομερή μου στιγμή. Και την ξαναέζησα ήρεμα. Ήταν φθινόπωρο του '23 που είχα πάθει το μεγαλύτερο επεισόδιο το πιο τραβηγμένο της ζωής μου. Κάπου σα να έμπαινα πρώτη φορά. Μπήκα λοιπόν ξανά στο πιο δύσκολο κεφάλαιο της ζωής και του έργου μου. Είδα το αλώνι τα μαλλιά τις σκιές τα πνεύματα. Μπήκα και βγήκα σα να έκανα βόλτα. Όχι σα να μην συμβαίνει τίποτα. Ένιωσα το δέος, αλλά σε συμφιλίωση και οικειότητα με την διάσταση αυτή. Καθάρισε κάπως.
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΦΡΙΧΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή