Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2025

γι' αυτό όταν χαόνομαι θέλω να με φιλάς

.. έχει επικρατήσει να μιλάμε για αισθήματα και τα συναισθήματα να είναι συγκεκριμένα. Θα μπορούσαμε να πούμε πως τα αισθήματα είναι κάτι σαν την όσφρηση που είναι κάπως σαν απεριόριστη και ειδική. Ενώ τα συναισθήματα είναι σαν την γεύση που είναι περιορισμένη και γενική. Εμένα κάτι δεν μου κάθετε καλά στον τρόπο που χρησιμοποιούνται αυτές οι δυο λέξεις και κάπως σαν να τους έχει δοθεί ανάποδα το νόημα τους. Αφού αυτό το συν θα έπρεπε να δίνει το ειδικό κι όχι το γενικό. Όπως συμβαίνει και με την σύνθεση και την γέννηση των πραγμάτων. Πάντα με μπέρδευε αυτή η χρήση τους και πάντα την μεταφράζω ανάποδα, όπως κάθεται καλά δλδ στην δική μου λογική παλέτα των λέξεων και των εννοιών τους βεβαίως. Ο δρόμος προς το ειδικό ξεκινάει από το γενικό γι΄αυτό και οι διάφορες επιστήμες που βασίζονται στο πείραμα και την έρευνα, όπως έχει επικρατήσει να νοούνται αυτά, θα είναι πάντα μια τρύπα στο νερό και θα καλύπτουν ένα ελάχιστο ειδικό πλαίσιο σε συγκεκριμένο χρόνο. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να βασιστούν σε αυτά παρά μόνο για όσα βρίσκονται εκεί μέσα. Για όλα τα υπόλοιπα μπορεί να μιλήσει η φιλοσοφία, αν βέβαια υπήρχε μια γενική φιλοσοφία που να αποτελούσε το κέντρο. Εδώ προκύπτει το ερώτημα αν υπάρχει κέντρο στο σύμπαν και ποιο μπορεί να είναι αυτό και που βρίσκεται. Πρακτικά γύρω μας βλέπουμε κέντρα. Όμως δεν συμβαδίζει η εικόνα τους με την έννοια κέντρο που σημαίνει πως είναι κάτι που βρίσκεται στην μέση των πραγμάτων. Στην μέση των σωμάτων βρίσκεται η ψυχή τους και αυτό μπορεί να είναι κάτι που δεν φαίνεται φυσικά μα είναι ακριβώς αυτό που συμβαδίζει με την έννοια του κέντρου. Ψάχνουμε, λοιπόν, για να βασιστούμε, κάτι πέρα από την ύλη, κάτι όμως που έχει μεγάλη σχέση με αυτήν. Θα μπορούσαμε να πούμε εδώ πως, με την δική μου μετάφραση, τα (συν)αισθήματα έχουν να κάνουν με την ύλη και τα -συν-αισθήματα έχουν να κάνουν με κάτι που δεν φαίνεται φυσικά. Πρόκειται για μια αφαίρεση προς κάτι το αφηρημένο, σε ότι έχει να κάνει με την γεύση. Ενώ στην όσφρηση φαίνεται πως έχουμε να κάνουμε με κάτι σε ανάπτυξη.         

   Είναι το συν δλδ αυτό που δίνει το γενικό; Είναι το γενικό το βασικό κέντρο; Εφόσον είναι έτσι μιλάμε για κάτι αδιαίρετο. Τέτοιο που το γενικό δεν υπάρχει χωρίς το ειδικό. Πολύ λογικά βεβαίως.  Κι η ειδική ελευθερία είναι μια πλάνη. 

ΕΙΝΑΙ Η ΕΙΔΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟΝ; 

ΤΟ ΙΔΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΛΑΝΗ;

ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟΝ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΝ;

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟΝ ΓΕΝΙΚΟΝ;

ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟΝ ΠΛΑΝΗ; 


ΚΟΙΝΟΝ ΓΕΝΙΚΟΝ
ΙΔΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟΝ

ΚΟΙΝΟΝ ΓΕΝΙΚΟΝ ΙΔΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟΝ

ΚΟΙΝΟΝ ΙΔΙΟΝ ΓΕΝΙΚΟΝ ΕΙΔΙΚΟΝ

ΕΙΔΙΚΟΝ ΚΟΙΝΟΝ ΙΔΙΟΝ ΓΕΝΙΚΟΝ

..

ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ!!!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σιωπή