Το μεσημέρι νόμισα ότι πέθαινα. Ήταν τόσο ρεαλιστικό μέχρι που είδα ανθρώπους δικούς μου που ήρθαν να με φροντίσουν. Σχεδόν τους αφέθηκα ναι τους αφέθηκα μέσα σε μια νεκρική γαλήνη να με φροντίσουν. Με ευχαρίστηση κι ανακούφιση που βρέθηκαν δίπλα μου μια τέτοια στιγμή δίπλα μου παλιοί μου αγαπημένοι. Κι έτσι με πήρε ο ύπνος. Έβλεπα όμορφα όνειρα πως πήγαινα με την μητέρα μου οδηγούσα την μηχανή μου κι είδαμε πως η βλάβη ήταν στο δημόσιο δίκτυο και είχε κόσμο που την επισκεύαζε και καβάλαγα πεζοδρόμια και σκάλες κι ήθελα να μου αγοράσει κότες να έχω αυγά και γυρίσαμε στο σπίτι κι ήταν πίσω στις ελιές ένα τρακτέρ και τις συγύριζε όμορφα κι ήταν φωτεινά όλα γύρω μου δουλεμένα και προσεγμένα. Ύστερα ξύπνησα κι ήμουν πάλι στην ίδια την τωρινή μου κατάσταση. Την σχεδόν απελπιστική την έρημη την σχεδόν παρατημένη στο έλεος. Μα σα να ένιωσα έτσι ευγνωμοσύνη που δεν πέθανα το μεσημέρι. Ένιωσα φλόγες πολύ δυνατές ξανά στην καρδιά μου. Και χαζογέλαγα σαν ευτυχισμένη. Την νύχτα έβλεπα πάλι περίεργα όνειρα. Έβλεπα πως ήμουν στο κρεβάτι με έναν μπάτσο που δεν ήθελε να του πειράζω τον κόλο. Είχε κάπως πολύ περίεργα το σώμα σου όταν τον αγκάλιαζα κι ένιωθα τόσο ωραία. Μα σκεφτόμουν πως έχει πάθει κάποια ζημιά από την εξουσία και δεν αντέχει ο καημένος να του πειράζουν τον κόλο. Έσκυψα και τον έγλειφα μα είχε και με την στύση του πρόβλημα αν και δάκρυζε το πέος του τόσο γλυκά. Περνούσαν και μας διέκοπταν και του έλεγα να μπούμε απλά κάτω από τα σκεπάσματα και να μην μας νοιάζει. Κάποια στιγμή μου κατάφερε μια εισχώρηση αλλά ήταν στιγμιαία. Ήταν πολύ έντονο και βασανιστικό όλο το θέμα αλλά τον αγκάλιαζα και είχε το σώμα σου κι ένιωθα τόσο ωραία. Πρέπει να ήταν πρωί που βρεθήκαμε μαζί στο μπάνιο και του είπα πως δεν πέρασα άσχημα και ας μην τελειώσαμε όλη νύχτα και δεν είναι τέτοια πράγματα να τα παίρνουμε κατάκαρδα και πως απλά είναι θέματα αυτά χημείας και πως θα βρεθούνε οι άνθρωποι που θα το κάνουν για μας να ευοδώσει για να λειτουργήσουμε σωστά τέλος πάντων. Και τον είδα που με κοίταξε κάπως με διαφωνία πάνω σε αυτά που έλεγα και είδα στα μάτια του να με ζητά και να θέλει πάλι να προσπαθήσουμε. Κι ένιωθα κι εγώ το ίδιο. Αλλά και σκεφτόμουν θεέ μου τί κάνω εδώ ε με έναν μπάτσο που δεν θέλει να του πειράζουν τον κόλο του! Κι ήταν όλο πολύ μαγικό κι ένιωθα ήδη πολύ ερωτευμένη μαζί του.