Η απομάκρυνση του ανθρώπου από την πραγματικότητα, η εικονικότητα, έχει προκαλέσει ανυπολόγιστες ζημιές στην νόηση την έκφραση και την διαδικασία της σκέψης. Βλέπεις τους ανθρώπους να γράφουν καμπανίζοντας τις λέξεις μια-μια ή δυο-δυο ή δυο τρεις σαν να συλλαβίζουν τα νοήματα ακόμη και πολύ απλών λέξεων και φράσεων. Στην εποχή της ταχύτητας, όπως την λένε, οι άνθρωποι γράφουν την ποίηση ως την πιο αργή νεκροπομπή που έχει περάσει ποτέ από αυτόν τον κόσμο. Μοιάζουν σα να κοιτάνε τις λέξεις ως σα να τους είναι κάτι εντελώς ξένο. Απλές προτάσεις διατυπώνονται λες και τις ξεστόμισε κάποιος Βούδας και πως εμείς πρέπει να ψάχνουμε το μυστικό άγνωστο νόημα πίσω από αυτές. Αφότου χάθηκε η επαφή με την φύση χάθηκε ο αρμονικός ο φυσικός ο μουσικός ήχος. Οι άνθρωποι τώρα πια δείχνουν να έχουν χάσει εντελώς και την επαφή με την πραγματικότητα. Πράγμα που διατυπώνεται κι εμφανίζεται με αυτήν την τεμαχισμένη και συσκευασμένη μορφή βάκιουμ να επικρατεί στην ποίηση και την έκφραση των ημερών μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή