Σκέφτομαι πως ίσως πρέπει να δώσω σε συνεργείο το μάζεμα. Το μάζεμα γενικώς, κι ας μη μου μείνει τίποτα. Σήμερα ήθελα να ανάψω φωτιές και φυσάει διαολεμένα. Όποιος μου ξαναθίξει τον Μαρξ μου θα τονε βρίσω. Τόση καύλα καταλήγει πάνω στα ρούχα. Όλο το σπίτι μυρίζει καύλα. Με ενοχλούν τα μαλλιά μου και σκέφτομαι να κουρευτώ πολύ να μην αφήσω τρίχα για τρίχα. Αρνούμαι να φτιάξω ποιήματα. Πόσο να τα παίρνω όλα με το καλό. Μοιάζει να είναι αλήθεια πως γεννάς ότι έχεις σκοτώσει. Θέλω να μιλήσουμε. Αλλά πιο πολύ σε θέλω. Έχει χρονίσει το ζήτημα. Είναι κρασί και θα γίνουμε ντίρλα. Κάνω ασκήσεις αφαγίας αμαλακίας και παλεύω με τα νεύρα μου. Το δεξί μου χέρι έχει πρόβλημα στον ώμο τώρα ανέβηκε. Έχω κάτι περίεργες ανησυχίες για την υγεία μου. Θέλω να σωπάσω αλλά νιώθω το μυαλό μου πιεσμένο. Δεν είμαι στα χάι μου είμαι σε αδύναμη φάση νιώθω αρκετά παραμελημένη η ύλη μου κι αυτό το οπ που θα με σηκώσει δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Μια ατέλειωτη εκστρατεία συνεχώς όλο και με αγριεύει. Είναι σαν κάτι που έχει πέσει κι έχει φύγει στην θάλασσα και περιμένεις ο αέρας και τα ρεύματα να στο βγάλουν έξω να το μαζέψεις. Προσπαθώ να σκεφτώ και την δική σου μεριά. Αν νιώθεις κλέφτης που πρέπει να κρύβεται με έχεις διαλύσει έτσι. Εγώ στα έδωσα. Και τα άλλα υποθέτω πως τα έχεις φυλάξει. Αλλά και να μην τα έχεις φυλάξει τί σημασία να έχουν αυτά μπροστά σε αυτό που χάνεται. Προσπαθώ να μπω στο μυαλό σου τί σκοτώνεις γιατί σκοτώνεις. Έχεις κάνει την ζωή μου βρόγχο. Είσαι σπάταλη. Πετάς καλά πράγματα. Κόβεις χωρίς να μετράς. Κάνεις πολλά σκουπίδια. Αφήνεις φαγητά στα πιάτα. Δεν ξέρεις να υπολογίσεις ακριβώς πόσο χρειάζεσαι! Τί νομίζεις πως κάνεις; Αλλά μιλάς αυτά τα τόσο ωραία ελληνικά τα εμπλουτισμένα με μνήμη και γνώση με αυτήν την υπέροχη φωνή και δεν είσαι μαύρη ψυχή. Έχεις τα κόκαλα που μ' αναστατώνουν. Την αύρα που με μαγνητίζει. Το μυαλό που με κάνει να χάνω το μυαλό μου. Τα χρώματα την μυρωδιά και την γεύση του ψωμιού μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή