Μ'αρέσεις απο ξενύχτι κι από δουλειά
Κυριακή 31 Μαρτίου 2024
Πλάνο νο1
Ούτε στον χειρότερο εχθρό μου αυτό που τραβάω τις νύχτες. Βέβαια χειρότερο θα ήταν να τα έβλεπα όλα πανομοιότυπα και να μην είχα κάτι στην καρδιά μου ας είσαι καημός. Όμως γίνομαι λιώμα για να ανταπεξέλθω. Είναι φρίκη να κάθομαι μόνη μου και να γίνομαι λιώμα. Λες και ήταν καλύτερα τότε που με απειλούσε η θέση μου κράταγα μια εγρήγορση και νηφαλιότητα για να είμαι σε ετοιμότητα. Τώρα είναι κάπως σα να έχω παραδοθεί και να μη με νοιάζει η αρχαία μου μάχη. Μεθυσμένη δεν μπορώ να κάνω ούτε υπολογισμούς με άστρα ούτε αφουγκρασμό. Μόνο να βγει η νύχτα να πάει και να μη ξανάρθει. Κι αν δεν είχα τα παιδιά και τις δουλειές θα ήταν έτσι και η μέρα. Σαν καταδίκη. Και τί φως είναι αυτό ένα παγκάκι σε μια πλατεία! Και τί αγάπη είναι αυτή που νιώθω. Να φταίει που δεν είμαι Αθηναία είναι γελοίο. Δεν την χωράει το μυαλό μου αυτή την κατάσταση. Αγνοείται η τύχη μου. Αιωρούμαι. Εντάξει να μην κλαίγομαι, είχα και κάποια καλά οράματα χθες τη νύχτα. Δεν θέλω να φτιάξω τίποτε να τα αποτυπώσω μου την δίνει η μνήμη. Η μνήμη μου μου φαίνεται ξένη, ακατάλληλη ως υλικό. Ο ίδιος μου ο εαυτός δλδ. Να το πάλι. Ζηλεύω τον τζόκερ που μπορεί και γίνεται ότι θέλει. Άγνωστος. Γιατί εμένα αυτό που θέλω με βασανίζει τόσο πολύ και να μην κολλάει με τα υπόλοιπα! Τί ζωή θα μπορούσαμε να κάνουμε μαζί και σε ποιο βαθμό θα μπορούσαμε να είμαστε ικανοποιημένοι. Θεμελιώδη φιλοσοφικά ερωτήματα προσωποποιημένα. Να μη γλυτώνεις από πουθενά. Το πόσο πολύ το θέλω το ξέρει η νύχτα.
Να ξυπνήσουμε το πρωί μαζί να περνάμε μαζί τις νύχτες. Είναι ξεκάθαρο ότι νικάει η νύχτα. Να της δώσουμε αυτό που ζητάει. Σε παρακαλώ μωρό μου. Να ξυπνάμε μαζί το πρωί. Αλλά δεν θέλω να με σπιτώσεις ή να σε σπιτώσω. Ωραία θα είναι να με σπιτώνεις και να σε σπιτώνω. Δεν θα τα χαλάσουμε εκεί. Μέχρι και ένσημα μπορώ να σου βάζω. Γιατί νιώθω σχεδόν πάντα εκτός θέματος. Και θέλω έτσι να πάμε σε ένα ξενοδοχείο μόνο για να ρεφάρουμε και να τα χάσουμε όλα.
Θα έρθω στην πλατεία και θα περπατήσεις λίγο το μίλι να έρθεις να με βρεις για να σου δώσω ευγνωμοσύνη που θα μου ζεστάνεις την μνήμη. Αυτό είναι το σχέδιο. Τί λες; Σε ενδιαφέρει;
Σάββατο 30 Μαρτίου 2024
Γιατί σε στερούμαι αγάπη μου τί δουλειά έχεις εσύ στα μοναστήρια .. κι εγώ στα βουνά
Τί να έκανα! Για να λάβω μια απάντηση. Δεν είναι ο σκοπός μου να πονάμε. Ούτε να δίνω σφαλιάρες στον λιπόθυμο για να συνέλθει ήθελα. Δεν πιστεύω ότι υπήρξε κακή πρόθεση από κάποια μεριά γι'αυτό συνεχίζω. Ούτε θέλω να πιστέψω ότι έχουμε τόσα πολλά κουσούρια και ανικανότητες, τέτοια αστέρια! Ότι παίζουμε συνέχεια με τα δυνατά μας σημεία και τα αδύναμα του αλλουνού άουτς. Τόση λύσσα κακιά από καυλόπονο. Και σ' αγαπάω..
να το δίνεις σε όλο τον κόσμο
Α δεν είναι ωραίο να τα βλέπεις τα δωράκια τα προσωπικά σου δημοσιευμένα; Δεν είναι ε. Πονάει λίγο; Νιώθετε κάπως σαν ακύρωση λίγο ε. Να το δεις να είναι αφιερωμένο και σε άλλονε να δεις τι ωραία που είναι. Καλά δε θα έπρεπε να χαίρεσαι όμως με τη χαρά του άλλου; Με την καταξίωση του! Εσύ; Εσύ δεν είσαι που έχεις 450 σελίδες προσωπικές να κάψεις ; Και θες να χαιρόμαστε; Να νιώθουμε περηφάνια.. με ευγενή άμιλλα και αλτρουισμό στη φάση. Για να μην μιλήσω για το πώς αντιμετώπισες τα βήματα που έκανα να έρθω να σε βρω, τύπου έλα έλα … έλα μαλάκα να δεις τι έκανες. Και θέλω να είμαι πολύ επιεικής και είμαι. Να μπορούν τα παιδάκια να προσπαθούν συνέχεια κι ακομπλεξάριστα. Να έχουν το καταφύγιό τους, την ιδανική τους αγάπη. Και να μη λέω ε την δόλια την τύπισσα μπελά που βρήκε να έχει φάει από μένα τέτοια θεοτική προσωποποίηση. Να ήταν μια ιστορία αμφίδρομη κι όχι από ανάγκη φαντασμένη κι ανυπόστατη και λαθραία. Τόσο που να μην υπάρχει καμία περίπτωση να μπορέσεις ποτέ να πληρώσεις τον Τελώνη. Να τη χαίρεσαι. Να την χαίρεσαι τέτοια που είναι! Πονάει λίγο ε. Που πονάει να το κάνω μα..
Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024
Τοις αγορεύοιν βούλεται
Επειδή τις ΗΠΑ τις κάνουν κάτι χωριανοί μου κουμάντο και ξέρω πόσο αδύστακτοι και αναίσθητοι μπορούνε να γίνουν και πόσο γουστάρουν να είμαστε τσόκαρα γιατί μισούν τους ινδιάνους ξέρω κάτι φιλαράκια που τους ξεφύγαμε και μας παρουσιάστηκε εδώ γιαλό γιαλό η Ατλαντίδα για να μη μας πειράζει κανείς μαλάκας ψωνισμένος δικτάκτωρας. Όποιος θέλει ας μιλήσει.
Σε σκέφτομαι να μη γίνει σεισμός
Να μην ανησυχούμε. Το σπίτι είναι φουλ αντισεισμικό σε υπερβολικό βαθμό. Για 10 ρίχτερ
Δίχως τιμόνι just because
Μετά από αυτό που έπαθα το φθινώπορο δεν μπορώ να κάνω μεγάλες τρέλες δυστυχώς λόγο υγείας. Έτσι από μεριάς μου δεν έχω πολλές ελπίδες να φτιάξω κάτι για να σε βρει. Ούτε να πλησιάσω δλδ έστω την χαρά να βρεθώ κοντά έτσι με τρέλα. Δυστυχώς μόνο ευθεία μπορώ να πηγαίνω για να είμαι καλά. Τα έβαλα με τους "ταπεινούς" και νικήθηκα. Μόνο σε αυτή τη διάσταση όμως όχι στις άλλες. Κάποια μέρα σε κάποια ζωή θα γυρίσω με στρατιές αγγέλων πάλι εδώ και θα τους γαμήσω. Θα γίνει έτσι να αλλάξει ο κόσμος να μ' αγαπήσεις ξανά.
Πόση δίψα και πόση πείνα και σκοτάδι
Μου λείπει το χιούμορ σου, τα νεύρα σου , οι καύλες σου, τα ιντελεκτουάλ σου και τα μάγκικά σου, τα ψαγμένα σου τα έξυπνα τα σπιρτόζικα τα γουστόζικα τα ιταλικά σου. Οι μάχες μας και οι αγώνες ταχύτητας που κάναμε οι λέξω φρενών συνδέσεις μας, η ματιά σου και τα καψούρικα και τα προκλητικά σου, τα γαλλικά σου, τα ποπ, τα ιστορικά σου, τα στολίσματά σου, τα μπαρς σου και τα ηλιοβασιλέματα σου. Τα επιμορφωτικά πρωινά σου, τα αφιερώματά σου. Τόσα χρόνια ξέρεις από εσένα μάθαινα τί γίνεται στον κόσμο. Θέλω να είσαι καλά και να μη σου συμβαίνει κάτι ούτε ξενέρα να έχεις φάει με τον κόσμο. Ας είναι να σου συμβαίνει κάτι που να περνάς καλά και να μη σκας για τίποτε και να τα έχεις γραμμένα όλα. Και να έρθει και για εμένα αυτή η μέρα. Να έρθει μια μέρα που να μη μου λείπεις, να μη νιώθω ότι είμαι πίσω, να μη νιώθω ότι φταίμε σε κάτι εμείς ή οι δρόμοι μας ή η φύση μας και η αλήθεια μας και τα συναισθήματά μας.
Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024
Μακάρι να ήταν εκβιασμός
Τελικά μπορώ να πιστέψω σε κάτι ιδανικό σε μια υψηλή ποιότητα και να πράτω κι ανάλογα. Να θυσιάζομαι στην αγάπη να είμαι το πιο πιστό σκυλί εάν από τις περιστάσεις μου ζητηθεί. Αλλά δεν θέλω να πέσω θύμα της εμμονής μου και να χάνεται έτσι η ζωή με συμπτώσεις και κόντρα εικασίες. Πρέπει κι εμένα κάποιος να με φροντίσει, να με χαϊδέψει να μου ζεστάνει λίγο την μνήμη. Περιμένω κάθε βράδυ μια ανάρτηση. Δεν βγαίνει έτσι ζωή. Είναι ανάγκη να νιώσω άνθρωπος. Ω είναι μεγάλη ανάγκη να νιώσω άνθρωπος και δεν μπορεί να υπάρξει πάνω σε αυτό καμιά αμφιβολία και καμιά ενοχή. Ο στόχος πρέπει να είναι η υψηλότερη ποιότητα ικανοποίησης. Ορίστε τώρα πάλι βγαίνει από μέσα μου ο οικονομολόγος. Κι έχω αφήσει στην μέση το δοκίμιο που κάνω μια ανατρεπτική μελέτη οικιακής οικονομίας, μια φόρμουλα, ένα μάνουαλ που κάνει θαύματα. Την οποία την παράτησα για σένα και ξερό ψωμί. Αλλά αφού δεν σε βρίσκω να μη γυρίσω με άδεια χέρια. Έτσι κι αλλιώς ότι πάρω σε εσένα θα το φέρω. Μακάρι να ήταν εκβιασμός.. αυτά δεν τα σκέφτεσαι παιδί μου γίνονται. Φαντάσου που έχουμε φτάσει.
Make your trip
Πιό πολύ από όλους που μου την πέφτουνε με καυλώνει ο νεκροθάφτης. Είναι ψηλόχοντρος γεροδεμένος με καμπούρα λίγο και το πιγούνι του με την μύτη του φτιάχνουν ένα σύνολο σαν στόμα από θαλασσινό μαλάκιο. Από όλα το βλέμμα του πάνω μου είναι όμως που με έχει κερδίσει. Πραγματικά θολώνει κι αλληθορίζει όσο κανείς άλλος. Βέβαια αν πω ότι να ξεκινήσω να παλεύω με τα κύματα έχουν άλλοι πρωταιρεότητα που είναι φίλοι μου και τους αγαπώ.
Animal tender
ΔΩΡΕΑΝ
με τη φιλοξενία.
ιδέα για Underground gallery
Σε αυτό το σημείο καλύτερα που δεν μου έκατσε η Φυλλής γιατί εδώ είναι ένα μεγάλο υπόγειο 116 τετραγωνικά που βγαίνει σε ακάλυπτο 60 τετραγωνικά. Μου αρέσει που είναι μεγάλο και μου ήρθε η ιδέα να το παζαρέψω μήπως το πάρω για να ανοίξω μια γκαλερί εκεί. Μου πάει πολύ για γκαλερίστας αν και δεν έχω σπουδές μπορώ να πάρω σιγά σιγά κάπου ένα χαρτί διότι έχω αρκετές γνώσεις και κάποιες καλές διασυνδέσεις και μ' αρέσει πολύ ως αντικείμενο. Μακάρι να μου κάτσει αυτό. Το δίνουν από 25 τώρα 20 και θα τους πω 17 ή κάποιο συμβόλαιο να τα πατσίσουμε σιγά σιγά. Έχει ελεύθερη ταράτσα και ίσως μπορέσω να επεκταθώ εκεί να το κάνω αυτόνομο θα ήταν ιδανικά. Για χειμώνα είναι εντάξει και λίγο καλοκαίρι. Το σκέφτομαι να παίρνω από τον εκδοτικό μια εποχική πρόσληψη από Χριστούγεννα ως Πάσχα για να γράφω σχολείο τα παιδιά και να ερχόμαστε ένα τετράμηνο και το υπόλοιπο να ανεβοκατεβαίνω. Δεν είναι μακριά, Αθήνα Φιλιατρά ιδανικά με ένα ηλεκτρικό όχημα προάστιο είμαστε. Θα του φτιάξω ένα μεγάλο ωραίο μπάνιο και θα κλείσω έναν χώρο γύρω στα 25 τετραγωνικά με υαλότουβλα και πόρτα ασφαλείας μέσα στον χώρο να φτιάξω ένα κυριλέ στούντιο και τον υπόλοιπο χώρο θα τον αφήσω έτσι με χαρακτήρα industrial underground αλάνα. Μπορώ να τα κάνω όλα τα μαστορικά κι αν μου κάτσει να νοικιάσω μέρος της ταράτσας μπορώ να βάλω πάνελ και να κάνω και με ένα έτοιμο κουτί κουτάκι 2χ2 ένα γραφειάκι εκεί πάνω να παίρνουμε κι αέρα. Πως σου φαίνεται η ιδέα αγάπη μου; Έχει ανοίγματα γύρω γύρω μπορεί να είναι σε τρελή υποβάθμιση να θέλει κουμπούρι το βράδυ αλλά είναι σε άνοιγμα, δεν είναι πηγμένο, έχει πολύ πράσινο και είναι και δίπλα στα τραίνα.
Τετάρτη 27 Μαρτίου 2024
Το νέο μέλος της οικογένειάς μας
Από παλιά έλεγα πως η πιο άστοχη έρευνα για να ανακαλύψεις τον άλλο είναι να μπεις στην θέση του. Τέτοιου είδους προσπάθειες οδηγούν στην γνώση θέσεων και όχι τόσο στην γνώση του άλλου. Πολλές φορές μάλιστα η ίδια η θέση λειτουργεί σαν οπτικό εμπόδιο για την θέαση του. Από παλιά με γοήτευε αυτό που λέμε άνθρωπος χωρίς ιδιότητα. Και ναι ζητούμε κάτι που να μας γεμίζει και να μας ενώνει με το όλον. Γι’ αυτό πχ όταν γίνομαι παιδί νιώθω πιο πολύ τα παιδιά πάρα όταν είμαστε μάνα με παιδί κι όντως είναι λιγότερες οι στιγμές μες την μέρα που χρειάζεται η μάνα από ότι χρειάζεται ένα παιδί το παιδί.
(Φρόσω γατάκι junior, decoration NEDA)
Δευτέρα 25 Μαρτίου 2024
Δεν είναι κακή ιδέα
Αγάπη μου αργά την νύχτα ξημερώματα 22 μου ήρθε η ιδέα να ζητήσω δουλειά στα δικαστήρια. Αύριο το πρωί μου λένε. Ήταν τέτοια η αναλαμπή που πήγα και έκανα σπονδή στη φωτιά κι όλας. Είχα μια χαρά! Μου κόλλησε ένα χαμόγελο και μου έβγαινε κι ένα πονηρό γελάκι κάθε τόσο με αναστεναγμούς και σκηνές μάιντφακ σε ρομαντική κωμωδία σκηνοθέτη με ασυνεχείς σκηνές. Ε, ναι Τώρα ο πανέξυπνος βλάκας θέλω να στα κατουρίσω όλα. Δεν είναι κακή ιδέα πάντως, αλλά πρέπει να ανατρέψει τα ιστορικά δεδομένα και την στατιστική. Το εξετάζω πάντως και θέλω την γνώμη σου.
ΔΕΟΣ
Μελετώ τα συναισθήματα από παλιά. Έχω ξεκινήσει κλασικά με τα αγάλματα. Στην μετώπη με την Τιτανομαχία συναντιόμαστε με το δέος. Συναίσθημα που έρχεσαι σε επαφή μέσο των φυσικών φαινομένων, των μεγάλων στοιχειών δηλαδή. Έρχεσαι σε επαφή εξωτερικά έτσι. Εσωτερικά μου συνέβη τότε με τον Παρμενίωνα που είδα την πλάτη σου στο μπαλκόνι σου. Κοκάλωσα, το αίμα μου κόπηκε κι έγινε γυαλιά καρφιά. Αλλά δεν ήταν φόβος, είναι δέος και ξεχωρίζεται από το ότι δεν σφίγγεσαι αλλά είναι σα να αφήνεσαι εντελώς, έχεις ήδη πεθάνει. Με έχει τινάξει κεραυνός, ξέρω πως είναι, αλλά αυτό το δέος ήταν εξωτερικό, γιατί κατά βάση είμαστε άθεοι όλοι. Λοιπόν, στο stage του πανεπιστημίου κατάλαβα πως γίνεται (Το λέω stage από αγάπη και θέλω να είμαστε πολιτισμένοι, μη παρεξηγηθώ).Εκεί κατάλαβα πως ήταν η κίνηση του αγάλματος που στο πρόσωπό του είναι σμιλεμένο το δέος. Έχεις τελειώσει, σε ρίχνει πρώτα κάτω και μετά σε σηκώνει. Ε, την στιγμή που το στοιχειό σε παίρνει και σε σηκώνει εκεί είναι το δέος. Δεν το ένιωσα εκείνη την ώρα, εκείνη την ώρα το κατάλαβα όμως.
Κάθομαι στο γραφείο μου. Από τότε που το ξαναβρήκα μ’ αρέσει. Όταν λείπω και επιστρέφω εδώ νιώθω εντάξει.
Γύρισα και είχε γεννήσει η γάτα μου η Φρόσω. Μου είπε η Νέδα πως έκανε τρία γατάκια, το ένα το έφαγε, το άλλο σκοτώθηκε και έμεινε ένα μαύρο που έχει γίνει πολύ χοντρό. Περιέργησα διότι συνήθως τα κράταγε όλα γιατί είναι πολύ καλή μαμά όπως την ξέρουμε. Είχα κι εγώ πολύ αναστάτωση αυτές τις μέρες από τις 21 που πήγα στο Πανεπιστήμιο για το ποίημα, η υπερένταση μου κράτησε πάνω από 48ωρο. Είδα και μια ωραία performance τους Jelly Africa και έκανα πολλή βόλτα και στο τζαμ την ημέρα της ποίησης ήταν ωραία.
Η μεγαλύτερη ευτυχία μου είναι που βρίσκομαι με τζαζ ποιητές και μουσικούς και με δέχονται και με αγκαλιάζουν. Να φανταστείς έχω παίξει με τον voodoo drummer, είναι απίστευτο που το συνειδητοποίησα πόσες μέρες μετά ότι ήταν αυτός που έβλεπα τα βίντεό. Είναι ευτυχία που βρίσκομαι με τους καλύτερους τζαζίστες και λέμε να κάνουμε πράγματα. Πρέπει να πηγαίνω στις πρόβες γιατί το να παίζω τζαζ μαζί με άλλους είναι κάτι που μου δίνει την πιο έντονη παιδική χαρά που έχω νιώσει, είναι μαγεία. Τόσο πολύ που σκέφτομαι πως θέλω περισσότερο από όλα να πάρω αυτόν τον δρόμο, τον παιδικά ερωτικό.
Να μη το ζορίσω άλλο το μυαλουδάκι μου, να ανοίξω το ένστικτο στην μουσική να πηγαίνω με την καρδιά να γίνω ένας τζαζ γίγαντας, όσο μπορώ να μπαίνω μες την μπάντα και να κάνω αυτό που πρέπει να ακούς μόνο έναν ρυθμό. Αυτό είναι ότι με μεθάει καλύτερα και απόλυτα το καλύτερο δυνατό. Σεξ δεν μου βγαίνει, δεν ξέρω να κάνω σεξ και προβολές δεν θέλω να κάνω, ούτε με τον θεό τον ίδιο. Είναι φορές που λέω πως η ζωή με έχει προικίσει και με έχει αγαπήσει πολύ αλλά στον έρωτα με γάμησε. Με πάει να πιάσω δουλειά στα δικαστήρια να με πάει πέρα πέρα έτσι. Άντε βγάλε άκρη να χάνεις την αρχή. Και με κρατάς ακόμη; Δε θέλω να ξέρω. Ούτε και να με ξέρουνε θέλω, άσχετο που περνάω και ακούω άγνωστοι να λένε το όνομά μου. Την έχω ακούσει στέρεο φίλε,
Επιτέλους ένιωσα Δανδής λίγες μέρες. Κι ευτυχώς είμαι στο γραφείο μου ήσυχα τώρα.
Με τις φόρμες ή με τις φίρμες; Με τις φόρμες στο δάσος ή με τις φίρμες Δανδής; Αυτά είναι ερωτήματα baby..
Κυριακή 24 Μαρτίου 2024
Θέμα αχανές
Αφού δεν κατέβηκες στην γειτονιά σου σιγά μη βρω την άκρη από το συνάφι σου και τη δουλειά σου.
Έτσι μόνο να το τερματίσω ψάχνω. Τί άλλο μένει να γίνει ..
Σάββατο 23 Μαρτίου 2024
Παρασκευή 22 Μαρτίου 2024
Πέμπτη 21 Μαρτίου 2024
Τετάρτη 20 Μαρτίου 2024
ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΣ
Ήταν μια νύχτα
Στον αέρα.
Από αυτές που λες
πρέπει να γίνω λιώμα
για να κοιμηθώ
για να συνεχίσω.
Μια αέναη νύχτα
που είσαι δίπλα μου.
Δε πάει
ΠΟΙΟ
;ΔΕΝ ΠΑΕΙ.
Ποιο δεν πάει; Αυτό δεν πάει;
Έφυγε σφαίρα.
Λύθηκα και δεν έχω πρόβλημα διότι μπορώ να κάθομαι και λυτή να με πονάς και να σε βασανίζω
Καλημέρα. Πίνω καφέ και ακούω δεύτερο. Έχω σφιχτά τα πόδια μου σταυροπόδι γιατί .. αχ γιατί σκέφτομαι πως αύριο ίσως σε δω. Πρέπει να ξυριστώ και να βρω επίσημα ρούχα! Πως μπορεί να είναι δεν μπορώ να το φανταστώ, όμως κάπως για πρώτη φορά το προσεύχομαι που είναι σε κόσμο κι ας είμαστε έτσι επίσημα σκοτωμένοι. Νιώθω την αγάπη μας και είναι εντάξει. Βέβαια δεν ξεχνώ ότι παρουσιάζονται και εκρηκτικές διακυμάνσεις που ο άξονάς τους είναι ο πόνος ο οποίος μας κάνει ευρηματικούς πομποδέκτες του. Όπως τις προάλλες με αυτή τη ταινία που δεν την έχω δει αλλά από την περιγραφή και μόνο με πόνεσε ένα τέτοιο καθρέφτισμα με όλους του τους ρόλους. Αφού περιμένω, θα κοροϊδευόμαστε τώρα ότι δεν περιμένω τίποτε, ότι δεν πιστεύω τίποτα και πως είμαι ελεύθερος. Αφού δεν είμαι, δεν είμαι ο υπεράνθρωπος και δεν θέλω να είμαι. Θέλω να είμαι άνθρωπος, ο άνθρωπός σου, κι ας βασανίζομαι κι ας πονώ κι ας ελπίζω στην πιο χωμάτινη θέωση της ιστορίας. Με εσένα που έμπλεξα που σ’ αρέσουν τα γρήγορα μπιστόλια και τα αλλιώτικα κόλπα. Για φαντάσου να σε δω αύριο μέσα στον κόσμο! Τι χαρά, χαχ. Που θέλω να φιληθούμε που θνα γαμηθούμε θέλω. Σαν άγνωστοι και σαν μελλοθάνατοι και σαν κάρμα και πεπρωμένο και χθόνια ιστορία. Θέλω να τα καταφέρουμε αγάπη μου να ξεσκιστούμε. Και το ξέρεις ότι πρέπει να κάνεις εσύ την πρώτη κίνηση αφού με έχεις δέσει χειροπόδαρα και μου έχεις φορέσει και φούστα. Εντάξει η φούστα, αλλά πρέπει να με λύσεις baby. Το ξεπέρασα, δεν μ’ αρέσει να είμαι δεμένη. Εσύ έχεις περισσότερο νεύρο από εμένα έτσι κι αλλιώς και περισσότερη εμπειρία έχεις και στον αιφνιδιασμό και στην προσποίηση είσαι καλύτερα και στον στόχο και μπορεί και στον αισθησιασμό και την κίνηση, ω δε ξέρω. Ονειρεύομαι. Έλα να κάψεις τα όνειρά μου, να γεμίσεις τις αισθήσεις μου. Θέλω να σου εμπιστευτώ την ψυχή μου ψυχή μου. Να σε χαρώ μάτια μου. Μη με πυροβολήσεις. Να μου ανοίξεις και να μου πεις κι ότι είναι ανοιχτά μη μπερδευτώ. Και να μου δώσεις και λίγο χρόνο παραπάνω στο μαζί έρωτά μου να σε ανιχνεύσω να φωλιάσω να σε κάνω δική μου θεέ μου. Εντάξει, ξεκίνα πρώτη κι άσε με εμένα μετά να κολλάω και να χαζεύω όσο θέλω. Θέλω να φιληθούμε αγάπη μου. Μπορώ να σε ακολουθήσω τυφλά και το ξέρεις. Να μου το ζητήσεις. Θα σε ακολουθήσω ευθέως με τρόπο ευαίσθητο και με πίστη. Έστω κι ας είναι η χαριστική βολή. Αλλά δεν θα είναι μάτια μου, απλά μια βασανιστική εκτόξευση θα είναι που θα μας βγάλει στο δικό μας μετέωρο νησί. Δεν ξέρω. Θέλω να είμαι ο ρέμπελος εραστής σου αλλά και να φτιάχνουμε φωλιά. Να μην κοροϊδευόμαστε μάτια μου, να βριζόμαστε να γαμιόμαστε να αγαπιόμαστε να κάνουμε έρωτα να τα κάνουμε όλα.
με βαράει στο κεφάλι baby, βουίζει..
μωρό μου, πώς θα εκτονωθώ .. εσύ;
Τρίτη 19 Μαρτίου 2024
Νίτσε
Να αγαπάς και να δύεις
‐---------------------------------------
Είμαι αλήθεια, δάσος και νύχτα και βαθύπυκνα δέντρα• μα όποιος δεν φοβάται τη ζοφεράδα μου, αυτός βρίσκει ανθισμένες τριανταφυλλιές κάτω από τα κυπαρίσσια μου.
Βρίσκει ακόμα το μικρό Θεό, που τόσο αγαπούν τα κορίτσια• κοντά στην πηγή αναπαύεται, ήσυχος με κλειστά μάτια.
Αληθινά μέρα μεσημέρι αποκοιμήθηκε ο τεμπέλης! Μην εκυνήγησε πολλές πεταλούδες;
Μη μου θυμώνετε, όμορφες χορευτοπούλες μου, αν μαλώσω λίγο το μικρό Θεό! Θ' αρχίσει βέβαια να φωνάζει και να κλαίει• μα γέλιο φέρνει και το κλάμα του ακόμα! και με τα δάκρυά του θα σας ζητήσει ένα χορό κι εγώ ο ίδιος θα συνοδέψω μ' ένα τραγούδι το χορό του.
Απαγγελία στις 21
Αγάπη μου πήρα απάντηση ότι την Πέμπτη θα συμμετέχω στην Ημέρα της Ποίησης που διοργανώνει το ΕΚΠΑ, οκτώ με εννιά το βράδυ. Τί χαρά. Πες μου ότι θα είσαι κι εσύ εκεί!
Χθες και προχθές από αντιπροχθές ήπια το Βόσπορο και δεν έχω κοιμηθεί αυτές τις μέρες καλά . Πρέπει να κοιτάξω με αγάπη να μαζέψω ως την Πέμπτη λίγο το μυαλό και τις δυνάμεις μου να κάνω εντύπωση. Ονειρεύομαι πως θα σε δω πως κι αυτό είναι για εμάς πάλι.
Κρατήσου σήμερα κι αύριο μη ρίξεις καμιά βόμβα για μελλοθάνατους και με στείλεις στα βουνά φαντάρο, να ξεκουραστούμε μια μέρα, εντάξει.
Δευτέρα 18 Μαρτίου 2024
Πλατωνικά στάδια (οφειλή από χθες)
Κοιτώ την κολάρα με το λεοπάρ σορτσάκι και το ντεκολτέ με τα στρυμωγμένα μεγάλα βυζιά. Κι όμως όλο αυτό το στιλάκι μου προκαλεί απέχθεια μαζί με το τραγούδι είναι αμαρτία κάποιες αμαρτίες να μην τις κάνεις. Μα με λίγα φιλιά και λίγο τρίψιμο μπορούμε να ζαλιστούμε αρκετά ωραία. ΓΥΝΑΙΚΑ. ΟΥΡΑΝΕ ΚΑΤΣΕ ΚΑΤΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΓΑΜΗΣΩ.
Ο κύριος που ζει στο βουνό μόλις άγγιξε την άγνωστή του κοπέλα ρίγησε με ένα πολύ εσωτερικό μουγκρητό. Καθόντουσαν σε ένα πηγαδάκι έξω από μαγαζί και γυρνούσαν ένα τσιγάρο μόλις συνέβη αυτό και απλά την έπιανε από τον ώμο. Κανείς δεν κατάλαβε τίποτε μόνο κι ύστερα οι δυο τους πως συντελούταν εκείνη την ώρα το κάτι. Τον ζήλεψα που έχει φτάσει σε αυτή την αρμονία με το σώμα του. Αυτός ο μάγκας έχει φτάσει στο κάλλος είπα. Είχε τα μάτια του ανοιχτά και τις αισθήσεις του όλες δικές του κι ελεύθερες.
Γεια σου τσολιά μου. Δάσκαλε. Γλέντησέ με. Πάρε με και γλέντησέ με. Σβήσ'τα όλα
Ο άλλος που ανταριάζει μου γίνεται κόμπος ο λαιμός του και λέει χίλιες δυο βλακείες και αναστενάζει και τον κόβει κρύος ιδρώτας και συστολή. Είναι στο επόμενο στάδιο που του έχει φύγει το τραίνο και ο σταθμός και οι γραμμές. Και ξεκινάει μια πολύ άδικη και λυπητερή ιστορία.
Μα πιο πολύ εκείνον τον πολύ βαρεμένο. Αυτουνού του συμβαίνει εξαντλητικά, με γκαζιές. Με αστραπές και βροντές. Όποτε του έρχεται. Βαράει ορθοπεταλιές και κάθετε και πάει έτσι μια ορθοπεταλιά μια κάθεται. Μια σε πλησιάζει σαν φίλος και μια σε βάζει απέναντι και σου ρίχνει όπως ο χειρότερος εχθρός. Κάποτε, βέβαια πολύ σπάνια, σου βγάζει και μια απίστευτη γλύκα τόση που όπως και να είσαι σε λιώνει. Στιγμές τόσο βαθιές σαν αναλαμπές από μνήμες άλλων ζωών. Σε χαράζει και σε καρφώνει.
Θέλω μόνο να μην βλασφημούμε την ζωή με τις πράξεις μας ή την απραξία μας. Αυτό Θέλω. Να μη με ενδιαφέρει ούτε να διεκδικήσω κανέναν ούτε να πιστέψω κανέναν. Θέλω να φτάσω στο κάλλος. Να πιστεύω και να διεκδικώ στιγμές. Αλλά το ένα όταν δεν είναι δύο είναι μισό μηδέν ένα κι αυτά είναι αισθηματικά μαθηματικά. Και με αυτή την διαπίστωση ενοχλούμε αυτό αυτούς που είναι στο κάλλος και είναι και κάποιος άλλος στο ένα τους με το οποίο ένα φτάσανε στο κάλλος.
Αυτή η προβληματική με έχει τρελάνει. Που θέλω όλα τα πλατωνικά στάδια στην ίδια ιστορία. Τα πολλά το εγώ το ένα και το κάλλος. Όλα μαζί και με αυτή την σειρά, αυθόρμητα.
Όσο όπου κι όπως
Η ανεμελιά της παλιάς μου καρδιάς
θέλω να με φυσά και να με στολίζει.
Να είναι η αρχαία μου λαβωματιά
που έχει θρέψει
και μου χαμογελά
και της χαμογελώ και μας στολίζει.
Να είναι η παλιά
της καρδιάς μου η ανεμελιά
που φυσά και μας δροσίζει.
Να της χαμογελώ
και να μου χαμογελά
Να μας στολίζει.
Κυριακή 17 Μαρτίου 2024
Το μεγάλο ενιαυτό και η Αρζεντίνα
Το βλέπεις, της αρέσουνε τα κολόπαιδα!
Εμένα όμως μ' αρέσουν αυτά που πέφτουνε στο καθήκον.
Σάββατο 16 Μαρτίου 2024
Ας ξεκινούσαμε κάπως κάπου με ένα φιλί
Έρωτά μου, δε θα είναι ωραία να ξεκινήσουμε την δύσκολη σεξουαλική μας σχέση τώρα λίγο πριν την έκλειψη που είναι και η αρχαία πρωτοχρονιά;
Δεν αντέχω άλλο, παθαίνω σπηλαίωση υγρού.
Στην ισημερία θα είμαι εκεί. Στα λημέρια σου.
Στόματα
Ξεχειλίζεις τις χούφτες μου κι εγώ τις σφίγγω όπως όταν φυσώ την κουκουβάγια και τις κάνω στεγανές.
Πώς μέσα μου λυσομανά ο αέρας μα τον γυρνώ με τη μορφή σου και έτσι γεννιέται η μελωδία.
Σε θέλω, δεν θέλω τίποτε, θα σου δωθώ δωρεάν.
Παρασκευή 15 Μαρτίου 2024
ΣΥΓΝΩΜΗ
Είναι και μερικά τελείως χτυπητά που φαίνονται δηλαδή
ότι τα λέω για να σε πονέσω να καταλάβεις ότι με πονάς.
έχουμε χαρά!
το είδες baby μου; τυπώνεται το βιβλίο μου! πριν λίγο το είδα και μου πέρασαν όλα. να το δω και να μην το πιστέψω. κοντέψαμε δέκα φορές να τον στολίσω τον Δάγλα, τον αγαπώ, είναι τέρας.
με το Βουκεφάλα στη Βικτώρια
ΑΝ ΝΙΩΘΕΙΣ ΟΠΩΣ ΝΙΩΘΩ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ; ΚΑΙ ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.
... πως είναι το μετά; ούτε μπρος ούτε πίσω;
SOS!!!φωτιά στα μαύρα κείμενα
Δεν είμαι πολύ καλά έχω τα χάλια μου, μη με κοιτάς ματάκια. Και πάω στοίχημα ότι έχεις γράψει κι εσύ τόσα μαύρα κείμενα στο χοντρό σου το βιβλίο με εμένα που θα πάω στον αγύριστο άμα κάνω τη μαλακία και τα διαβάσω. Γιατί εγώ ξέρεις κλείνω τα μάτια μου μέχρι και στα καρτουνίστικα τα σπλάτερ, όχι να κάτσω να δω ψυχικούς θανάτους και τέτοια να με αποτελειώσουν. Δεν βλέπω πορνό ούτε καν ερωτικά. Είναι σίγουρα επικίνδυνα. Κι εσύ αν έχεις κλάψει τόσο πολύ για να γράψεις όσο έχεις μαλακιστεί που πες του αυτού του τρελού του λες ότι είναι ένας τελειωμένος κλαψιάρης μαλάκας αιώνιο θύμα του εαυτού του.
Κλάψε και μαλακίσου και κάψε τα μαύρα κείμενα.
Το πώς σε βλέπουν οι άνθρωποι για να καταλάβεις φτάνει να τους πεις να σε τραβήξουν μια φωτογραφία. Εκεί φαίνονται πάρα πολλά. Για μας που κάνουμε λογοτεχνία φτάνει κάποιος να διαβάσει μερικές πρόζες για να δει κάπως το καθρέφτισμα κι αν είναι κοντά σε αυτό που είναι κι αν αυτό που είναι είναι κοντά σε αυτό που βλέπει το ποθητό πρόσωπο τέλος πάντων. Στην ποίηση είναι λίγο πιο πολύπλοκη η διαδικασία αλλά σίγουρα αξίζει όμως περισσότερο βγαίνεις σε εσένα παρά στον άλλο λόγω του ότι είναι δικοί σου οι δρόμοι που μπαίνεις για την μεταφορά. Πάντα παίζει ρόλο αν όντως είναι ελεύθερο το θέμα ή συγκεκριμένο και μπορεί και κατά παραγγελία. Όμως σίγουρα μπορείς να καταλάβεις κάποια πράγματα για τον άλλο αλλά όχι όσα θα καταλάβαινες όταν σου κάνει το δικό σου πορτρέτο. Κοιτάω κάποια σκίτσα εδώ που δεν με πολύ-βοηθάνε, μάλλον με μπερδεύουν και με μπερδεύουν με κάποιον άλλο.
Δεν υπάρχει κανένας ελεύθερος άνθρωπος να βασανίζεται έτσι. Να αποφεύγει τους ανθρώπους για να αποφεύγει την αλληλεπίδραση στη διέγερση και να παραμένει πιστός σε κάποιον που τον έχει με μένος απορρίψει. Για ποιον λόγο μπορεί να απορρίπτεις δέκα φορές κάποιον που σε θέλει που ζει μόνο με το να σε ονειρεύεται που σου είναι πιστός και πρόθυμος να σου δώσει ότι έχει για να βρείτε μαζί μια κοινή ζωή; Ο βασικός λόγος δεν μπορεί να είναι άλλος από το ότι δεν είναι αυτός που θες. Και δεν αξίζει σε κανέναν άνθρωπο και για κανέναν λόγο να απέχει από τον γήινο έρωτα την συντροφικότητα και το σεξ για μια ιδέα, για ένα όνειρο και πόσο μάλλον για μια λαθραία ιδέα κι ένα λαθραίο όνειρο. Κλάψε τώρα πάλι μαλάκα μιλάμε λογικά. Αρρωσταίνεις και καταστρέφεσαι, χάνεται η ζωή, για έναν στίχο και πέντε συμπτώσεις που μπερδεύτηκες. Όλα τα σενάρια είναι πολύ τραβηγμένα. Η πραγματικότητα είναι ανυπόφορη γιατί τις έχω κόψει τα ποδάρια και τα έχω χαρίσει κι αυτά εκεί που χαρίζουν τα χαρισμένα και τα πετάνε μέσα σε τάφους αλλωνών. Φακ και άουτς.
Πεινάω και δεν μπορώ να σκεφτώ σωστά. Διψώ και δεν μπορώ να σκεφτώ καθόλου. Σήμερα το πρωί μπήκα στον μπάνιο κι άκουσα μόνο μια σταγόνα και μετά σταμάτησε. Όταν ξαναμπήκα δεν άκουσα τίποτα. Όλες οι βρύσες στάζουν με τον ίδιον ήχο, ο χώρος διαμορφώνει τον ήχο κι όχι η βρύση. Ένα εξηκοστό και κάτι ψιλά είναι ο τύπος των ψευδαισθήσεων της συνήθειας για εμένα. Είναι πολύ καλό νούμερο αλλά δεν δουλεύει με τις τιμές της υπόλοιπης έρευνας. Πεινώ και διψώ, το κεφάλι μου και το σώμα μου πάει να με τρελάνει, παίζουν με την ψυχή μου. Η χημεία μου πρέπει να αλλάξει, να βγω από αυτή την αχρηστία. Μου λείπει αυτή η αναντικατάστατη χαρά. Δεν αξίζει τίποτε όσο αυτή η αναντικατάστατη χαρά. Κλάψε τώρα πάλι μαλακά. Μιλάμε λογικά. Δε ξέρω τι θα κάνεις μαλάκα πάρε χάπια και παραδέξου ότι είσαι εκτός θέματος και πένθησε το και προχώρα. Ανώμαλε βλάκα νεκρόφιλε κτηνοβάτη ηλίθιε μαλάκα. Τι άλλο περιμένεις να πάθεις… υπάρχει κάποιος λόγος να τιμωρούμαι; ΟΧΙ. Μέσα μου είμαι εντάξει; ΝΑΙ. Προσπάθησα μέχρι θανάτου; ΝΑΙ. Πέθανα; ΟΧΙ. Ζω; ΟΧΙ. Θέλω να ζήσω; ΝΑΙ. Μπορώ να ζήσω; …ΟΧΙ; ΟΧΙ. Κλάψε τώρα πάλι μαλάκα. Πρέπει να πεθάνω; ΝΑΙ. Μπορώ τώρα να πεθάνω; ΟΧΙ. Κλάψε πάλι μαλάκα. Θέλεις να με βοηθήσεις; ΝΟΧΙ. Μπορείς; ΝΟΧΙ. Κλάψε μαλάκα. Και κόψε τη μαλακία. Κλαίγε και μη βαράς άλλο μαλακία. Να δούμε αν θα μπορείς να μας βοηθήσεις κι εσύ μετά μαλάκα. Η μαλακία είναι καλύτερη από το κλάμα. Το αφηρημένο πρότυπο είναι καλύτερο από οποιοδήποτε πρότυπο. Μη κάνεις καμιά μαλακία και κόψεις την μαλακία και κλαίς μαλάκα. Θυμήσου πως γύρισες πίσω από την πρέζα. Θυμήσου τι έκανες και βγήκες. Θυμήσου τον καθρέφτη κι αυτούς που αγαπάς, θυμήσου τον Ουρανό και την Γη. Θυμήσου πως γίνεται και να επιστρέφεις όλος εσύ κι όχι κάποιος μισός άλλος που έχει ανάγκη κάποιον μισό άλλο ή τον θεό ή το άθεο ή την ομάδα ή . Ένας στους χίλιους το καταφέρνει να γυρίσει όλος κι εσύ το έχεις ξανακάνει. Στεγνά, με αφαίρεση προτύπου, με βήματα πίσω, με καθρέφτη, αγάπη τέχνη και μαλακία. Με κλάματα; ΝΑΙ και πάει; ΝΑΙ. Ξέρετε, δεν αλλάζουν οι άνθρωποι πολύ. Μην περιμένετε από εκεί κάτι. Ξέρετε, δεν θέλω να αλλάξουμε. Να γαμηθούμε θέλω. Το είπες αυτό. Αυτό είναι το κάτι που σου λείπει; ΝΟΧΙ; ΝΑΙ; Δεν ξέρεις; Πιέζεσαι; ΝΑΙ. Θέλεις βοήθεια; ΝΑΙ.
Ε άντε βρες τη.
Δεν είναι ντροπή να νιώθεις μισός. Και καμένος. Τίποτε που νιώθετε δεν είναι ντροπή.
ΦΕΡ'ΤΕ ΤΟ ΧΟΝΤΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΩ ΤΕΛΕΤΗ ΝΑ ΤΟ ΚΑΨΩ
Πέμπτη 14 Μαρτίου 2024
Διάθεση να υπάρχει
Δεν είναι τίποτα να αλλάξεις μια βρύση. Πάντα πρέπει έτσι κι αλλιώς να έχεις ένα κουτί με υδραυλικά στο σπίτι. Παίρνεις ένα μεγάλο γαλλικό κι έναν κάβουρα και ξεβιδώνεις τα μακαρόνια. Κι ας έχουνε φουλ νερά άμα δεν κλείνει, ξεβιδώνεις τα τσακάς και τα δένεις με ένα σίρμα και σταματάει. Μετά ξαπλώνεις κάτω από τον νιπτήρα σα μηχανικός και παίρνεις ένα δεκαράκι με ένα μακρύ ρακαλάκι και ξεβιδώνεις τα δυο μακαρόνια ζεστό κρύο και το μεσαίο της βάσης. Την βγάζεις και βάζεις μια που την έχεις δοκιμάσει και δεν στάει. Παίρνεις την παλιά και βγάζεις τα κουμπιά μπλέ κόκκινο προσεκτικά γιατί αυτά είναι τάπες κι από μέσα έχει βίδες που λύνει. Αν έχει άλατα και δεν λύνει την αφήνεις στο ξύδι καμιά μέρα να λύσει. Την λύνεις λοιπόν της αλλάζεις λαστιχάκια και κάνεις το ίδιο όποτε χρειάζεται. Κανονικά είναι 10' δουλειά.
Σκήβω και κοιτάω την ουρά μου
Εμένα το μόνο τραγούδι που μου έρχεται είναι το such a lonly day
Ασχολούμαι με το πείραμα της βρύσης.
Εχθές την έφτιαξα μετά από δυο μήνες και σήμερα ενω την κοιτάω που δεν στάει μόλις μπαίνω στο μπάνιο την ακούω να στάζει κανονικά στην ίδια ένταση και συχνότητα με τις προηγούμενες μέρες. Και θέλω να μετρήσω το φαινόμενο πως θα πηγαίνει και πότε θα εξαφανιστει. Να το έχω για μέτρο. Χαχ. Να μάθω να υπομένω.
Υπάρχει μεγάλη ανάγκη για επαφή
Μου άρεσε πολύ που το επεσήμανες αυτό για την άνευρη μαλακία. Η άνευρη μαλακία η τελείως αποκομμένη από το περιβάλλον είναι κάτι σαν αρρώστια και σίγουρα έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ζωή και το σώμα μας. Πόσο μάλλον για αυτούς που πιστεύουν στην μεταφυσική επικοινωνία και τον συγχρονισμό των εγκεφάλων όπου μπορούν και μεταφέρονται ακόμη και αισθήσεις. Επομένως το περιβάλλον η κίνηση και η κατάσταση και η συνθήκη παίζουν τον ρόλο τους αν πούμε ότι υπάρχει ένα ψυχοκάλεσμα και μια ανάγκη επαφής όταν συμβαίνει αυτό μια μεταφορά που χρειάζεται και μια κάποια ελάχιστη έστω κυριολεξία. Τα προσέχω αυτά μωρό μου. Δεν είμαι κολλημένη τελείως μποντλερικά να χρειάζομαι τελείως συγκεκριμένες συνθήκες αλλά φτιάχνω συνθήκες να είμαστε μόνοι μας και ανθρώπινα όταν σε φέρνω με την σκέψη μου εδώ και δεν σε μπλέκω και δεν σε μπερδεύω με κανέναν. Έχω καταλάβει πόσο σοβαρό πράγμα είναι η μαλακία. Άσχετα που με έχει πάρει λίγο η μπάλα αυτό το διάστημα με τις δουλειές. Εχθές έφτιαξα και την βρύση που έσταζε στο μπάνιο δυο μήνες. Είναι τόσος καιρός που έχω να αγγιχτώ με άνθρωπο που φτάνει πολλές φορές να με καταβάλει αυτό να με λέω εγώ η ίδια τρελαμένη που μου συμβαίνει αυτό που θέλω σε εσένα μόνο να δοθώ ενώ αυτό φαίνεται τελείως τρελό. Και δεν θέλω και να τα παρατήσω. Γιατί βασανίζομαι όμως και γιατί σε στερούμαι. Και τι θα μπορούσα να κάνω τώρα γι' αυτό. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη για επαφή. Μέχρι που βάζω τα κλάματα ρε πούστη κι ούτε ξέρω αν είμαι κι εκτός θέματος. Θέλω να σε δω.
Είναι καλύτερα που έχουμε τα παιδιά
Τα παιδιά μου βάζουν τα όρια κι εσύ μου βάζεις τα στάνταρς.
Υπάρχουμε δεν υπάρχουμε, μ' αγαπάει δε μ΄αγαπάει. Υπάρχω. Υπάρχει. Υπάρχουμε.
Κάποια πράγματα δεν μου κολλάνε αλλά η αντίφαση είναι πια ένα φυσικό δεδομένο. Όπως είναι δεδομένο το ότι χρειαζόμαστε μια γενναία μετάβαση που να συμφωνεί όμως σε κάποιο επίπεδο ώστε να μην είναι σκέτη τρέλα. Τελικά είπα να προσπαθήσω βοήθεια και από κάποιους δικούς μου ανθρώπους. Με απασχολεί πολύ το μεταξύ μας φίτμπακ, όπως με απασχολεί πολύ η σεξουαλική μου ζωή την οποία θέλω να είναι σε αρμονία με την οικογενειακή μου και θα ήθελα αυτούς τους δυο τομείς να συμπορεύονται μαζί. Ο Ηρακλής αντιπαθεί τα αρσενικά που με πλησιάζουν και η μικρή τα θηλυκά, αλλά αυτό είναι κάτι πολύ φυσιολογικό και υγιές και δεν είναι πρόβλημα την στιγμή που έχω αποφασίσει να είμαι ειλικρινής με τα παιδιά και πολύ προσεκτική βέβαια να νιώθουν ασφάλεια και προσπαθώ να αποφεύγουν τις σκληρές εικόνες από όπου κι αν προέρχονται, εκτός από αυτές της φύσης και να προετοιμάζονται από αυτές και για τα ανθρώπινα κάτι που θεωρώ ως πολύ καλό κι έξυπνο τρόπο. Τους λέω ότι έχουμε ο καθένας τον χώρο του για να έχουμε και το χρόνο μας και να μπορούμε να είμαστε άνετα και με τον εαυτό μας γιατί χρειάζεται να εξερευνούμε το σώμα μας και να μπορούμε χωρίς να ενοχλούμε να παίζουμε και τα πουλιά μας. Τους λέω κι όλας ότι οι μεγάλοι έχουν ανάγκη να έχουν και παραπάνω προσωπικό χρόνο για την ερωτική τους ζωή είτε μόνοι τους είτε με τον σύντροφο που είναι πολύ ωραίο όταν έχουν κάποιον που τους αγαπάει έτσι. Και ξέρουν για τις διαφορετικότητες κι έχουμε δει πολύ ωραία παιδικά που πραγματεύονται τέτοια προχωρημένα θέματα. Ο Ηρακλής δείχνει να καταλαβαίνει, η μικρή ασχολείται ακόμα με τα κοριτσίστικα και τα αγορίστικα αλλά πιστεύω το κάνει για να κατανοήσει τις διαφορές που η ηλικία της δεν την βοηθάει να τα καταλάβει ακόμα. Η μικρή δείχνει να είναι ένα από τα πιο ακομπλεξάριστα πλάσματα έβερ και δεν ανησυχώ. Ο Ηρακλής έχει τετράγωνο μυαλό και δεν ανησυχώ, ακόμη κι όταν τον πιάνουν τα αντιδραστικά του και δεν βγάζω άκρη με τα επιχειρήματα δεν παραιτούμαι και τρώμε του κόσμου τις ώρες λογομαχώντας και βρίσκουμε συνήθως κάτι στην μέση. Είναι πολύ καλός στα επιχειρήματα και πιστεύω πως σύντομα θα με αφήσει να τρώω την σκόνη του που ήδη δηλαδή κάποιες φορές την τρώω αφού του έχω διδάξει μαθηματική, φιλοσοφική, διαλεκτική, μαιευτική και καλλιτεχνική μέθοδο και δεν έχει διάσπαση ή δυσλεξία και δεν κάνει τους μεγάλους κύκλους στους οποίους συνήθως χάνομαι και χαζεύω εγώ και βαράει ευθεία χωρίς να σηκώνει καθόλου κεφάλι που με προλαβαίνει και με αφήνει μαλάκα πολλές φορές. Όμως έτσι χάνει σε κάποιες λεπτομέρειες και σε δευτερεύοντα σημεία που συνήθως έχω προλάβει να εξετάσω εγώ και να έχω κάτι να ανταπαντήσω, αλλά φτάνει και μου δίνει πιο γρήγορα τις λύσεις από ότι εγώ. Η μικρή έχει φωτογραφική μνήμη και δεν χάνεται ακόμη και στην Αθήνα θυμάται τους δρόμους και με βοηθάει άμα χαζέψω να βρούμε τον προορισμό. Είναι απίστευτο που έχει καταπιεί πυξίδα το gps σαν εμένα κι αυτό από τόσο μικρό. Είμαστε πολύ καλή ομάδα και δεν ανησυχώ όπου και να βρεθούμε γιατί μάθανε χίπικα και είναι πολύ καλόβολα αν και ο Ηρακλής δείχνει από μωρό μια προτίμηση στον σύγχρονο τρόπο και τον αστισμό. Αντίθετα η μικρή φαίνεται ξεκάθαρα πως προτιμάει την φύση και μες τα τσιμέντα θα πάει να βρει το λίγο χώμα και το δέντρο για να κάτσει και να παίξει εκεί αλλά εντυπωσιάζεται όμως κι από τα φωσφοριζέ και τα λαμπερά και τα εφετζίδικα πράγματα δείχνει να μαγεύεται πολύ από την εξωτερική εικόνα και θέλει λίγο παραπάνω προσοχή. Σε μεγάλο βαθμό λόγω του ότι είναι υπερκινητική δεν μπορώ να την παρακολουθήσω και γι’ αυτό πρέπει να επιλέγω κάπως τα περιβάλλοντα γι’ αυτό το παιδί, δεν είναι όπως το άλλο. Δεν είναι ότι δεν αφαιρείται και ο Ηρακλής. Και τα δυο αφαιρούνται γιατί έχουν υπερβολική φαντασία. Μάλιστα ο Ηρακλής αφαιρείται σε μεγαλύτερο βαθμό από την μικρή αλλά κάποιες στιγμές μόνο ενώ η μικρή έχει μια μόνιμη φαντασία που την προσαρμόζει στον ρεαλισμό και ισορροπεί έτσι. Ο Ηρακλής που χάνεται στιγμές στιγμές η φαντασία του μπορεί να του προκαλέσει κάποια ατυχήματα ενώ η μικρή που είναι μόνιμα στον κόσμο της δεν την πατάει γιατί είναι η μόνιμη κατάστασή της και ξέρει να περπατάει με αυτήν. Ο Ηρακλής έχει αυτή την αφαίρεση που έχουν οι επιστήμονες όμως που όταν μπαίνει σε στοχασμό σχεδόν χάνει την υπόλοιπή επαφή με το περιβάλλον και θέλει προσοχή όταν συμβαίνει αυτό. Τους τα λέω, μιλάμε πολύ. Είμαστε κάπως ιδιαίτεροι και το ξέρουμε. Θέλουμε να έρθουμε Αθήνα, να κυνηγήσουμε ιδιαίτερα πράγματα. Μας αρέσει να κάνουμε και οικογενειακά πράγματα, να μαγειρεύουμε όλοι μαζί, τα τρώμε μαζί να χορεύουμε να φτιάχνουμε κατασκευές και να πηγαίνουμε άσκοπες βόλτες που όμως σχεδόν πάντα κάτι βρίσκουμε και μαζεύουμε από έξω. Είμαστε μεταξύ μας αγαπημένοι, ο ένας χωρίζει τις μερίδες και ο άλλος τις επιλέγει και τις σερβίρει. Αν και όσο μπορώ μας κρατώ απονήρευτους δεν είμαστε χαζοί και κάτι έχουμε διδαχθεί από τα παιδικά και τα παραμύθια και την ιστορία και την μυθολογία. Δε μας φοβάμαι, μπορούμε να πάμε παντού αν είμαστε μαζί ενωμένοι και συγκεντρωμένοι. Μόνο να έχουμε αρκετό για μας χώρο να μπορούμε να έχουμε προσωπικό χρόνο να παίζουμε και τα πουλιά μας όπως είπαμε μόνοι μας ή με κάποιον φίλο μας της ηλικίας μας που να είναι καλός και να μας αγαπάει και να τον αγαπάμε. Εντάξει παιδιά; Να είμαστε και κάπως εντάξει στα καθήκοντά μας και στα της καθημερινότητας και έτσι θα κάνουμε κι ότι θέλουμε. Μία για μας και μια για όλους. Διαλέξτε!
Τετάρτη 13 Μαρτίου 2024
Αδερφή ψυχή μου
Έχω γιωθεί. Να ερχόταν λέει ένας ζεστός χαμογελαστός άνθρωπος και να μου απάλινε λίγο το βάρος της ζωής μου να μου την έκανε με έρωτα χωμάτινο πιο υποφερτή και ωραία. Να μου άφηνε πάνω στα χείλη του να γλύψω λίγες στιγμές ξεγνοιασιάς να νιώσω ότι όλα καλά. Χωρίς τίποτε ιδιαίτερο να χρειάζεται και προϋποθέσεις. Δεν είναι η αγάπη κάποιο αντικείμενο για παζάρεμα. Ούτε και να βρίσκεις τον διάολό σου είναι ωραίο. Ένα σ' αγαπώ θέλω να νιώθω τον άλλο άνετα και καλύτερα κι από τον καλύτερό μου φίλο. Να αγαπάμε τα ίδια πράγματα αλλιώς κάθε μέρα. Φίλε σε ψάχνω ..
Σήμερα πήραμε και βαθμούς
Ο Ηρακλής μας είναι αστέρι, οι δάσκαλοι του λένε τα καλύτερα λόγια. Εγώ ηρεμώ που εκτός του ότι είναι ατσίδας και σε μισή μία ώρα κάνει όλα του τα μαθήματα ηρεμώ που δεν δίχνει να έχει κανένα πρόβλημα κριτηρίου ή στην κοινωνικότητα. Που δλδ κανένα από τα δυο τους όπως φαίνεται από το σχολείο και τους ειδικούς που επισκεπτόμαστε δεν υπάρχει κανένα δείγμα ότι μπορεί να πήραν κάποια γονίδια ασπεγκέν από τον πατέρα τους. Και η μικρή δεν είναι σίγουρα άσπεγκεν φαίνεται ξεκάθαρα από τώρα. Είμαι πανευτυχής που έχω δυο πανέξυπνα παιδιά με κριτική σκέψη και κοινωνική ικανότητα. Πέρασα μεγάλη αγωνία από αυτό και είμαι πολύ χαρούμενη και το φροντίζω όσο δεν παίρνει να μαθαίνουν να ανοίγουν τα δικά τους τα ολόδικά τους φτερά. Μόνο λόγο ηλικίας τα περιμένω ακόμη σε κάποια πράγματα αλλιώς θα ήμουν ήσυχη και τώρα που είναι τόσο νωρίς ότι μπορούν να τα καταφέρουν και χωρίς τις φροντίδες μου. Νιώθω ότι η ζωή σε αυτόν τον τομέα με αγαπάει πάρα πολύ. Έχουμε πολύ καλά πανάξια παιδιά. Σε ευχαριστώ Θεέ μου!
Για το πολύ πολύ τώρα τώρα
Δεν θέλω ποτέ ξανά να είμαι ο Ναπολέοντας ο Μεγαλέξανδρος ο Βενιζέλος και τέτοια.
Θέλω να βγώ μαζί με την αγάπη μου σε ένα ξέφωτο που θα με λούζει το φως των ματιών της, να πάμε να βγάλουμε ωραία τα ματάκια μας. Αχ
Αυτά τα θέλω και τώρα και που είμαι τέζα ορμονικά σήμερα με εμετούς κι ιμηκρανία. Οι εξαιτάσεις μου είναι καλές, εγώ όμως μια φορά τουλάχιστον κάθε μήνα πεθαίνω.
Θέλω να μην τα ξεχάσω αύριο αυτά και να αποφύγω να κοιτώ στο 15000μΧ ώστε να βρω έναν χώρο να μαζεύεται κάπως εύκολα και να σκεφτώ και μια ιδέα για το πολύ πολύ τώρα τώρα.
Τρίτη 12 Μαρτίου 2024
Δευτέρα 11 Μαρτίου 2024
θέλω στην εξοχή να είμαστε Ζορμπάδες και στην πόλη να την περνάμε ρεμπέτικα
πήρα τους δρόμους. πήρα τρείς τίτλους και πήγα στον μεσίτη, πήγα τοιχοκόλλησα και στην γεώτρηση ότι το πωλητήριο ξεφυσώντας. Το νερό δεν το θέλω, δεν έχω πια χωράφια εκεί, το είχα κρατήσει γιατί θα ανέβει ή για καμιά δύσκολη. εκείνο που με τρώει είναι η καλύβα μου στις νεράιδες, είναι το πιο όμορφο κτήμα μου, το πρώτο που πήρα και δε με ένοιαζε όλα να τα χάσω αλλά δεν θα το έδινα αυτό γιατί πας με δυο βήματα στην παραλία και έχει νερό και είναι προσηλιακό και συνορεύει με δάσος, μπορεί να βγάλει ζωή κάποιος εκεί χωρίς τίποτα και να έχει κι ενέργεια όση θέλει να ρίξει ένα κοντέινερ και να κάνει ζωάρα. Αλλά γιατί έσπασε εκεί ο ουρανός; μήπως αυτό ήταν ένα σημάδι ότι αυτό θα με βγάλει εκεί που θέλω άμα το δώσω φτάνω αυτά που μου λείπουνε χωρίς να χρεωθώ. Σεκλετιάστηκα. Ήθελα να ζήσουμε εκεί πέρα, ρωτάω τον ουρανό και η καρδιά μου κι οι μνήμες δεν μ' αφήνουν να χαλαρώσω για να τον ακούσω. Σε μια φάση το μεσημέρι μόλις έφευγα από την γεώτρηση πήρα τον πιο πλούσιο φίλο μου τηλέφωνο και ήρθε και με βρήκε. τελικά πλακωθήκαμε στα ούζα στην μάραθο και λέγαμε μεταφυσικά και δεν μπόρεσα να του πω το πρόβλημά μου μήπως και με βοήθαγε μόνο πήρε και έκλεισε ορχήστρα για τις 25 να γλεντήσουμε και κανονίσαμε να πηγαίναμε με την μηχανή Αρκαδία κι άλλα άσχετα τέτοια και ήπιαμε πεντακόσια ούζα που είχαμε 10 χρόνια να κάτσουμε να τα πιούμε. Δεν πρέπει να με πιάνει αχούρα. θα τα καταφέρω και μόνη μου να πετύχω μια ευκαιρία. Αλλά γιατί έσπασε τότε ο ουρανός; πρέπει να δώσω το ποτάμι; για να με πετάξει πιο ψηλά και να μην είμαι τόσο στην τσίτα; πρέπει να φύγει αυτό μαζί και οι μνήμες του; είναι καθαρά ψυχολογικό να αποκτήσω κάτι δικό μου στην Αθήνα άμεσα. όταν πιάνω λεφτά μου γαμάνε το κεφάλι. να κάνω εκείνο να κάνω το άλλο να το κάνω έτσι να το κάνω αλλιώς. Και που τα έπιασα δεν μου φτάνουν για αυτό που θέλω και είμαι χειρότερα από πριν που δεν τα είχα. κάθομαι και τα κοιτάω και δεν πηγαίνω πουθενά και δεν παίρνω τίποτα και κάνω οικονομία χειρότερα από πριν για να μου φτάσουν. μέχρι να κάνω την φορολογική μου πρέπει να τα έχω ξεφορτωθεί. αν πάρει κάποιος έστω το νερό θα πάρω κι εγώ αυτό που θέλω στο κέντρο. Μιλάμε ότι μου λείπουνε μόνο 3 με 5 χιλιάρικα. Μέχρι να βρω τα 5 και μέχρι να φύγουνε από πάνω μου τα 16 που έχω μαζέψει θα ζω αυτή την κόλαση να μου σκλαβώνουν το μυαλό τέτοιες σκέψεις.
Κυριακή 10 Μαρτίου 2024
Να μένουμε μαζί τις νύχτες
Πουλάω την καλύβα μου με τα 30 δέντρα στο ποτάμι στις νεράϊδες. Μισοτιμής. Και το μερίδιο μου από το πηγάδι.
Να πατήσω στην γειτονιά σου πριν τρελαθώ.
Σάββατο 9 Μαρτίου 2024
Κι αέρα στα πανιά σου
Καλά κάνεις εσύ και κάνεις περικοπές μωρό μου να εκτιμήσουμε τί αξία μπορεί να έχουν τα αυτοκαταστρεφόμενα μηνύματα.
ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ ΚΙ ΑΕΡΑ ΣΤΑ ΠΑΝΙΑ ΤΟΥ
εις υγείαν, κάλλος, και ευόδωσης των επιχειρήσεων
'Οταν πίνω 'κανα ποτηράκι παραπάνω υποφέρω χειρότερα. να όπως εχθές το βράδυ. γι' αυτό πρέπει να είμαι σόμπερ να το αντιπαλεύω. το πίνω και ξεχνώ δεν ισχύει με εμένα. είναι που είναι αυτός ο καιρός πολύ παγωμένος γιατί έχω κάνει φόκους ότι δίνω τα λάδια και μαζεύω λεφτά να πάρω ένα μικρό κατάστημα στο κέντρο. να τα δώσω όλα να κάνω το σάλτο και να χρεωθώ άλλο λίγο για να πατήσω κάπου κάπως δυνατά. Και θέλω να το κάνω γιατί δεν ξέρω πότε θα μου δοθεί πάλι τέτοια καλή χρονιά αφού εμένα μου χαμογελάει κάθε 12 χρόνια και είναι η χρονιά μου φέτος. να τα δώσω όλα κι ας μείνω στον μείον. το μηδέν το βλέπω μπροστά μου και είναι πολύ ευχάριστο που πατάει σε ουράνια ανοίγματα. Κανείς δεν φαντάζεται πόσο σοβαρός άνθρωπος και τί κουμαντάρω. την ίδια ώρα που φροντίζω ότι φτιάχνω η προοπτική του να είναι να τρέχει αυτόματα και να νιώθω ανεξάρτητη. Μ' αρέσουν οι παππούδες που πάνε και φυτεύουν δέντρα, έτσι θα γίνω. Μάλλον όντως με διασκεδάζουν οι ιδέες και οι προοπτικές και δεν ξέρω αν γίνεται να ζω χωρίς να φαντάζομαι. Κι όμως είναι λίγα τα πράγματα στην ζωή που όταν τα ζεις μπορούν να σε διεγείρουν σε τέτοιο βαθμό που να μην ξέρεις αν τα ζεις ή τα φαντάζεσαι. Εσύ. Αλλά με εμένα είναι μόνιμα έτσι, να μην ξέρω αν το φαντάζομαι ή το ζώ. Αν είσαι εσύ ή εγώ. Εσύ είσαι συγγραφέας, εργάζεσαι για το κράτος τα πρωινά και ζεις με την οικογένειά σου πολύ κοντά στο κέντρο. Εγώ έχω έναν ελαιώνα και μια οικοτεχνία που την κινώ ίσα που τα βασικά γιατί τον περισσότερο χρόνο τον περνώ χαζεύοντας με μάτια πλάνα ή δουλεύοντας χειρωνακτικά για να μπορώ ταυτόχρονα να ονειρεύομαι και προσγειώνομαι μόνο για τα βασικά. Μαζί σου το έπαθα αυτό, το είχα κατά πολύ αλλά εσύ με αποτελείωσες baby. Και τώρα πρέπει πάλι να σκέφτομαι επιχειρηματικά;
Παρασκευή 8 Μαρτίου 2024
Ερώτηση νο4
Εσύ μπορεί να παθαίνεις τις ασφυξίες επειδή δεν δέχεσαι να εμπνευστείς; Ενώ σ' αρέσει να είσαι Μούσα και το προκαλείς; Δηλώνεις πως δεν έχεις ανασάνει κανέναν κι ούτε πρόκειται πιστεύεις να σου συμβεί; Εσύ είσαι αυτή, ετούτη εκείνη ή η άλλη;
Ερώτηση νο3
Είσαι το ράδιο;
(σημείωση: υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που παθαίνουν αμόκ με τέτοιου είδους ερωτήσεις τύπου αν είναι η Γη στρόγγυλη. πιθανότατα να ενοχλούνται λόγο έλλειψης πνεύματος και από ισχυρή ύπαρξη του σκοπού στην ζωή τους. το πνεύμα του είδους των ερωτήσεων αυτών είναι να βρεθούμε σε στοχασμούς που μόνο το είδος αυτό μπορεί να μας προσφέρει.)
ΝΑΙ
Είμαι η Νάνσυ και είμαι καλά.
Μη με ξεπετάς μου την δίνει
είναι στείρο μωρό μου το μεταμοντέρνο είναι τελείως στείρο. σε πετάει από την ταράτσα να βρεις μόνος σου την μετάβαση, τα έχουμε πει, αν δεν πατάει κάπου κλασικά ο νεωτερισμός είναι εφέ είναι εφήμερος. Μη με γαμάς χωρίς προκαταρτικά και μη φεύγεις. το μεταμοντέρνο υπήρχε από την αρχαιότητα, είναι το σημείο πριν την μετάβαση, ξέρεις η αποδόμηση η ακύρωση κριτηρίων είναι το σημείο αυτή η στιγμή αλλά δεν μπορεί να σταθεί σαν ολόκληρο έργο αυτό, αυτά τα γουστάρουν οι αναίσθητοι οι βιαστικοί οι μαλάκες τα βαμπίρ που μόνο τα πικαρίσματα ψάχνουν για να τους ζωντανεύουν κι έχει γίνει να λογίζεται όλο το θέμα ένα τρίλεπτο. Μη με γαμάς χωρίς προκαταρτικά φως μου. Αλλά ούτε και το αντίθετο. Πότε θα ασχοληθείς σοβαρά μαζί μου;
τον κοντό ..
που είναι το φιτμπακ; τί μπορεί να του συμβαίνει; ποιος μπορεί να απαντήσει; δεν θα έπρεπε να έχω έστω κάπως ελάχιστα ενημερωθεί; είναι όντως κάτι τόσο σοβαρό που ο άλλος δεν δύναται ούτε καν να ενημερώσει; είναι από ναρκισσιστικές μαλακίες ή όντως συμβαίνει κάποιος σοβαρός κλονισμός; κάποια μεγάλη μετατόπιση; οι άνθρωποί μας πρέπει να ενημερώνονται αλλιώς πως λογίζονται για άνθρωποί μας; είναι από οριακή μαλακία ή είναι απλά αδιαφορία; σας ενοχλεί η κριτική και σας απομακρύνει; αυτό θα μπορούσε να είναι ένα δείγμα αγύμναστου και προβληματικού εγωισμού. Αλλά ας μην το εξειδικεύσουμε τώρα, μπορεί όντως να συμβαίνει κάτι πολύ σοβαρό ή το σοβαρό να είναι οι μαλακίες του χαρακτήρα; Καλοπροαίρετα ρωτώ. Και κάνω κι εγώ την κριτική μου ότι ήμουνα κάποιες φορές αποφευχτική και για τον πούτσο αλλά έχω αρκετά διορθωθεί. Ότι αποφεύγεις τελικά έρχεται πάνω σου και πέφτει με όλη αυτή τη φόρα που το είχες αποφύγει. Και πως μπορείς να αποφεύγεις κάτι στην ευθεία του ενώ έχεις ασχοληθεί τόσο πολύ μαζί του πλαγίως. και γιατί ασχολείσαι πλαγίως κι όχι ευθεία; είναι από άμυνα ή για να υπάρχει δικαιολογία; είναι πραγματικά τόσο δύσκολο που σου κάνει κακό να το προσπαθείς και δεν αξίζει τόσο κόπο; το ζυγίζεις και σε πλακώνει; νιώθεις ότι αντιτίθεται με το είναι σου και την ζωή σου; είναι από το λίγο; είναι από το πολύ; είναι από τις αιμορροΐδες μου που από τα πολλά καυτερά που δάκρυζα κι έτρεχαν οι μύξες μου κι έχουν άσχημα ερεθιστεί; μήπως πετάξατε σε άλλο κλαράκι; ήταν η μαύρη πέτρα σας αυτό που μου πετάξατε; πετάτε ή βουλιάζετε, ξέρετε, μπορείτε να μας πείτε; θέλετε να το κλείσουμε; ξέρετε πως για να κλείσει πρέπει να δώσουμε πίσω το μεγαλύτερο μέρος τουλάχιστον κάποιο εύλογο μέρος από τα πράγματά του; ξέρετε πως όταν γίνεσαι τοσοδούλης από όποια μαλακία ανασφάλειας πρέπει να θυμάσαι το παραμύθι και να αφήνεις πετρούλες για να μη χαθείς; ξέρετε πως όταν φουσκώνετε σαν παγώνι και τα βλέπετε όλα μικρά κι ανάξια η φωνή σας είναι χειρότερη κι από κορακίσια; καταλαβαίνεται πως μετά από τόσα χρόνια δεν μπορούμε να το παίζουμε άγνωστοι και να παίζουμε των αγνώστων τα παιχνιδάκια; και γιατί μου το δείξατε αυτό που μου δείξατε αν είχατε σκοπό να το φουντάρετε ή αν είχε για σας ήδη καταδικαστεί ανέγκλητα; σας είπε κανείς ότι ήθελα να γίνω ιστορικός ή αρχαιολόγος της χαμένης μου πόλης και του έρωτα της ζωής μου; εσείς έτσι το βλέπετε επιστημονικά όπως ξέρετε; αναστήλωση μνημείο για να γίνει ο χώρος επισκέψιμος από το κοινό και να δοξαστείτε για το έργο σας; κι αν όντως ισχύει πως στην χαρά μας ψάχνουμε περισσότερο τους αγαπημένους μας από ότι στην λύπη τί σκατά κακό συμβαίνει και είμαι στην απέψω; σας έχει συνεπάρει κάτι ωραίο τόσο πολύ να πω το χαλάλι; σας έχω σκατομάθει που σας μιλώ κάθε τόσα χρόνια στον αέρα κάθε μέρα, εκτός από το διάστημα που έπαθα την ψυχώση και το διάστημα να μαζευτώ και να συνέλθω; παίζει κάτι ανάλογο και καλώς ανησυχώ; ο ουρανός είναι σχετικά καλός πάντως, λίγο πεσμένη ενέργεια δείχνει και κινητικότητα στις εσωτερικές διεργασίες. αν φάτε πιο πολύ την γλώσσα σας μετά από αυτό και σας αποθίσει, αν δεν βρείτε και δεν νιώσετε καμία σύνδεση και καμία ανάγκη να απαντήσετε αυτό θα σημαίνει ότι δεν είστε ο άνθρωπός μου και ότι δεν είμαι ο άνθρωπός σας; ότι δεν έχουμε κανένα είδος δεσμού; ότι δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα κι ικανότητα; ότι πόνταρα σε κουτσό άλογο; ότι είμαι απλά ανυπόμονη μετά από τόσα χρόνια; ότι τόσον καιρό έχω εγκλωβιστεί σε μια φυσαλίδα στην ταπετσαρία της ιστορίας; ότι είστε στο εξωτερικό ή κάπου που δεν βρίσκετε ή δεν υπάρχει τρόπος; ότι δεν σας νοιάζει και δεν σας απασχολεί; ότι βιώνουμε μια συναισθηματική παλινδρόμηση και πρέπει να σας δίνουμε συνεχώς το αμαρτία ουκ έχει; νιώθετε εντάξει κι ότι προσπαθείτε επαρκώς; περιμένουμε παιδί μου κάτι;
Πέμπτη 7 Μαρτίου 2024
Η ευτυχία δεν έχει πόνο
Η ευτυχία δεν έχει πόνο. Το έχω δει αυτό να συμβαίνει την πρώτη φορά που αγκάλιασα τον Ηρακλή. Ήμουν πάνω στο φορείο την ώρα που ξύπναγα από το χειρουργείο μέσα στο οποίο εκτός των άλλων που δεν μπορούσαν να με ναρκώσουν γιατί μόλις είχα φάει μισή γίδα όταν σπάσαν τα νερά κι ενώ πια είχα προχωρημένη διαστολή και γένναγα είχε χέσει κι ο Ηρακλής μέσα στο αμνιακό υγρό κι έπρεπε να γίνει και καισαρική λόγο της μέσης μου έπαθα και προεκλαμψία και σήκωσα 21 πίεση την ώρα που με λιποθύμησαν με τον αιθέρα και μου έπαιρναν το παιδί. Ήταν πραγματικό θαύμα που δεν πάθαμε ζημιά. Στο ξύπνημα από όλη αυτή την ταλαιπωρία και τα προβλήματα που δεν μπορούσαν να μου κάνουν σωστά την νάρκωση οι πόνοι μου ήταν ασύλληπτοι. Όταν μου έβαλε η μαία το μωρό πάνω μου σταμάτησαν όλα, δεν ένιωθα κανέναν πόνο, ήταν μαγικά αυτά τα δευτερόλεπτα δεν θα τα ξεχάσω ποτέ. Η ευτυχισμένη αγάπη εξαφάνισε τον πόνο. Όταν τον πήρε από την αγκαλιά μου ξανάρχισε. Το έχω ζήσει αυτό το θαύμα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)