που είναι το φιτμπακ; τί μπορεί να του συμβαίνει; ποιος μπορεί να απαντήσει; δεν θα έπρεπε να έχω έστω κάπως ελάχιστα ενημερωθεί; είναι όντως κάτι τόσο σοβαρό που ο άλλος δεν δύναται ούτε καν να ενημερώσει; είναι από ναρκισσιστικές μαλακίες ή όντως συμβαίνει κάποιος σοβαρός κλονισμός; κάποια μεγάλη μετατόπιση; οι άνθρωποί μας πρέπει να ενημερώνονται αλλιώς πως λογίζονται για άνθρωποί μας; είναι από οριακή μαλακία ή είναι απλά αδιαφορία; σας ενοχλεί η κριτική και σας απομακρύνει; αυτό θα μπορούσε να είναι ένα δείγμα αγύμναστου και προβληματικού εγωισμού. Αλλά ας μην το εξειδικεύσουμε τώρα, μπορεί όντως να συμβαίνει κάτι πολύ σοβαρό ή το σοβαρό να είναι οι μαλακίες του χαρακτήρα; Καλοπροαίρετα ρωτώ. Και κάνω κι εγώ την κριτική μου ότι ήμουνα κάποιες φορές αποφευχτική και για τον πούτσο αλλά έχω αρκετά διορθωθεί. Ότι αποφεύγεις τελικά έρχεται πάνω σου και πέφτει με όλη αυτή τη φόρα που το είχες αποφύγει. Και πως μπορείς να αποφεύγεις κάτι στην ευθεία του ενώ έχεις ασχοληθεί τόσο πολύ μαζί του πλαγίως. και γιατί ασχολείσαι πλαγίως κι όχι ευθεία; είναι από άμυνα ή για να υπάρχει δικαιολογία; είναι πραγματικά τόσο δύσκολο που σου κάνει κακό να το προσπαθείς και δεν αξίζει τόσο κόπο; το ζυγίζεις και σε πλακώνει; νιώθεις ότι αντιτίθεται με το είναι σου και την ζωή σου; είναι από το λίγο; είναι από το πολύ; είναι από τις αιμορροΐδες μου που από τα πολλά καυτερά που δάκρυζα κι έτρεχαν οι μύξες μου κι έχουν άσχημα ερεθιστεί; μήπως πετάξατε σε άλλο κλαράκι; ήταν η μαύρη πέτρα σας αυτό που μου πετάξατε; πετάτε ή βουλιάζετε, ξέρετε, μπορείτε να μας πείτε; θέλετε να το κλείσουμε; ξέρετε πως για να κλείσει πρέπει να δώσουμε πίσω το μεγαλύτερο μέρος τουλάχιστον κάποιο εύλογο μέρος από τα πράγματά του; ξέρετε πως όταν γίνεσαι τοσοδούλης από όποια μαλακία ανασφάλειας πρέπει να θυμάσαι το παραμύθι και να αφήνεις πετρούλες για να μη χαθείς; ξέρετε πως όταν φουσκώνετε σαν παγώνι και τα βλέπετε όλα μικρά κι ανάξια η φωνή σας είναι χειρότερη κι από κορακίσια; καταλαβαίνεται πως μετά από τόσα χρόνια δεν μπορούμε να το παίζουμε άγνωστοι και να παίζουμε των αγνώστων τα παιχνιδάκια; και γιατί μου το δείξατε αυτό που μου δείξατε αν είχατε σκοπό να το φουντάρετε ή αν είχε για σας ήδη καταδικαστεί ανέγκλητα; σας είπε κανείς ότι ήθελα να γίνω ιστορικός ή αρχαιολόγος της χαμένης μου πόλης και του έρωτα της ζωής μου; εσείς έτσι το βλέπετε επιστημονικά όπως ξέρετε; αναστήλωση μνημείο για να γίνει ο χώρος επισκέψιμος από το κοινό και να δοξαστείτε για το έργο σας; κι αν όντως ισχύει πως στην χαρά μας ψάχνουμε περισσότερο τους αγαπημένους μας από ότι στην λύπη τί σκατά κακό συμβαίνει και είμαι στην απέψω; σας έχει συνεπάρει κάτι ωραίο τόσο πολύ να πω το χαλάλι; σας έχω σκατομάθει που σας μιλώ κάθε τόσα χρόνια στον αέρα κάθε μέρα, εκτός από το διάστημα που έπαθα την ψυχώση και το διάστημα να μαζευτώ και να συνέλθω; παίζει κάτι ανάλογο και καλώς ανησυχώ; ο ουρανός είναι σχετικά καλός πάντως, λίγο πεσμένη ενέργεια δείχνει και κινητικότητα στις εσωτερικές διεργασίες. αν φάτε πιο πολύ την γλώσσα σας μετά από αυτό και σας αποθίσει, αν δεν βρείτε και δεν νιώσετε καμία σύνδεση και καμία ανάγκη να απαντήσετε αυτό θα σημαίνει ότι δεν είστε ο άνθρωπός μου και ότι δεν είμαι ο άνθρωπός σας; ότι δεν έχουμε κανένα είδος δεσμού; ότι δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα κι ικανότητα; ότι πόνταρα σε κουτσό άλογο; ότι είμαι απλά ανυπόμονη μετά από τόσα χρόνια; ότι τόσον καιρό έχω εγκλωβιστεί σε μια φυσαλίδα στην ταπετσαρία της ιστορίας; ότι είστε στο εξωτερικό ή κάπου που δεν βρίσκετε ή δεν υπάρχει τρόπος; ότι δεν σας νοιάζει και δεν σας απασχολεί; ότι βιώνουμε μια συναισθηματική παλινδρόμηση και πρέπει να σας δίνουμε συνεχώς το αμαρτία ουκ έχει; νιώθετε εντάξει κι ότι προσπαθείτε επαρκώς; περιμένουμε παιδί μου κάτι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή