Μου λείπει το χιούμορ σου, τα νεύρα σου , οι καύλες σου, τα ιντελεκτουάλ σου και τα μάγκικά σου, τα ψαγμένα σου τα έξυπνα τα σπιρτόζικα τα γουστόζικα τα ιταλικά σου. Οι μάχες μας και οι αγώνες ταχύτητας που κάναμε οι λέξω φρενών συνδέσεις μας, η ματιά σου και τα καψούρικα και τα προκλητικά σου, τα γαλλικά σου, τα ποπ, τα ιστορικά σου, τα στολίσματά σου, τα μπαρς σου και τα ηλιοβασιλέματα σου. Τα επιμορφωτικά πρωινά σου, τα αφιερώματά σου. Τόσα χρόνια ξέρεις από εσένα μάθαινα τί γίνεται στον κόσμο. Θέλω να είσαι καλά και να μη σου συμβαίνει κάτι ούτε ξενέρα να έχεις φάει με τον κόσμο. Ας είναι να σου συμβαίνει κάτι που να περνάς καλά και να μη σκας για τίποτε και να τα έχεις γραμμένα όλα. Και να έρθει και για εμένα αυτή η μέρα. Να έρθει μια μέρα που να μη μου λείπεις, να μη νιώθω ότι είμαι πίσω, να μη νιώθω ότι φταίμε σε κάτι εμείς ή οι δρόμοι μας ή η φύση μας και η αλήθεια μας και τα συναισθήματά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή