εις υγείαν, κάλλος, και ευόδωσης των επιχειρήσεων

 

'Οταν πίνω 'κανα ποτηράκι παραπάνω υποφέρω χειρότερα. να όπως εχθές το βράδυ. γι' αυτό πρέπει να είμαι σόμπερ να το αντιπαλεύω. το πίνω και ξεχνώ δεν ισχύει με εμένα. είναι που είναι αυτός ο καιρός πολύ παγωμένος γιατί έχω κάνει φόκους ότι δίνω τα λάδια και μαζεύω λεφτά να πάρω ένα μικρό κατάστημα στο κέντρο. να τα δώσω όλα να κάνω το σάλτο και να χρεωθώ άλλο λίγο για να πατήσω κάπου κάπως δυνατά. Και θέλω να το κάνω γιατί δεν ξέρω πότε θα μου δοθεί πάλι τέτοια καλή χρονιά αφού εμένα μου χαμογελάει κάθε 12 χρόνια και είναι η χρονιά μου φέτος. να τα δώσω όλα κι ας μείνω στον μείον. το μηδέν το βλέπω μπροστά μου και είναι πολύ ευχάριστο που πατάει σε ουράνια ανοίγματα. Κανείς δεν φαντάζεται πόσο σοβαρός άνθρωπος και τί κουμαντάρω. την ίδια ώρα που φροντίζω ότι φτιάχνω η προοπτική του να είναι να τρέχει αυτόματα και να νιώθω ανεξάρτητη. Μ' αρέσουν οι παππούδες που πάνε και φυτεύουν δέντρα, έτσι θα γίνω. Μάλλον όντως με διασκεδάζουν οι ιδέες και οι προοπτικές και δεν ξέρω αν γίνεται να ζω χωρίς να φαντάζομαι. Κι όμως είναι λίγα τα πράγματα στην ζωή που όταν τα ζεις μπορούν να σε διεγείρουν σε τέτοιο βαθμό που να μην ξέρεις αν τα ζεις ή τα φαντάζεσαι. Εσύ. Αλλά με εμένα είναι μόνιμα έτσι, να μην ξέρω αν το φαντάζομαι ή το ζώ. Αν είσαι εσύ ή εγώ. Εσύ είσαι συγγραφέας, εργάζεσαι για το κράτος τα πρωινά και ζεις με την οικογένειά σου πολύ κοντά στο κέντρο. Εγώ έχω έναν ελαιώνα και μια οικοτεχνία που την κινώ ίσα που τα βασικά γιατί τον περισσότερο χρόνο τον περνώ χαζεύοντας με μάτια πλάνα ή δουλεύοντας χειρωνακτικά για να μπορώ ταυτόχρονα να ονειρεύομαι και προσγειώνομαι μόνο για τα βασικά. Μαζί σου το έπαθα αυτό, το είχα κατά πολύ αλλά εσύ με αποτελείωσες baby.            Και τώρα πρέπει πάλι να σκέφτομαι επιχειρηματικά;