θέλω στην εξοχή να είμαστε Ζορμπάδες και στην πόλη να την περνάμε ρεμπέτικα

 

πήρα τους δρόμους. πήρα τρείς τίτλους και πήγα στον μεσίτη, πήγα τοιχοκόλλησα και στην γεώτρηση ότι το πωλητήριο ξεφυσώντας. Το νερό δεν το θέλω, δεν έχω πια χωράφια εκεί, το είχα κρατήσει γιατί θα ανέβει ή για καμιά δύσκολη. εκείνο που με τρώει είναι η καλύβα μου στις νεράιδες, είναι το πιο όμορφο κτήμα μου, το πρώτο που πήρα και δε με ένοιαζε όλα να τα χάσω αλλά δεν θα το έδινα αυτό γιατί πας με δυο βήματα στην παραλία και έχει νερό και είναι προσηλιακό και συνορεύει με δάσος, μπορεί να βγάλει ζωή κάποιος εκεί χωρίς τίποτα και να έχει κι ενέργεια όση θέλει να ρίξει ένα κοντέινερ και να κάνει ζωάρα. Αλλά γιατί έσπασε εκεί ο ουρανός; μήπως αυτό ήταν ένα σημάδι ότι αυτό θα με βγάλει εκεί που θέλω άμα το δώσω φτάνω αυτά που μου λείπουνε χωρίς να χρεωθώ. Σεκλετιάστηκα. Ήθελα να ζήσουμε εκεί πέρα, ρωτάω τον ουρανό και η καρδιά μου κι οι μνήμες δεν μ' αφήνουν να χαλαρώσω για να τον ακούσω. Σε μια φάση το μεσημέρι μόλις έφευγα από την γεώτρηση πήρα τον πιο πλούσιο φίλο μου τηλέφωνο και ήρθε και με βρήκε. τελικά πλακωθήκαμε στα ούζα στην μάραθο και λέγαμε μεταφυσικά και δεν μπόρεσα να του πω το πρόβλημά μου μήπως και με βοήθαγε μόνο πήρε και έκλεισε ορχήστρα για τις 25 να γλεντήσουμε και κανονίσαμε να πηγαίναμε με την μηχανή Αρκαδία κι άλλα άσχετα τέτοια και ήπιαμε πεντακόσια ούζα που είχαμε 10 χρόνια να κάτσουμε να τα πιούμε. Δεν πρέπει να με πιάνει αχούρα. θα τα καταφέρω και μόνη μου να πετύχω μια ευκαιρία. Αλλά γιατί έσπασε τότε ο ουρανός; πρέπει να δώσω το ποτάμι; για να με πετάξει πιο ψηλά και να μην είμαι τόσο στην τσίτα; πρέπει να φύγει αυτό μαζί και οι μνήμες του; είναι καθαρά ψυχολογικό να αποκτήσω κάτι δικό μου στην Αθήνα άμεσα. όταν πιάνω λεφτά μου γαμάνε το κεφάλι. να κάνω εκείνο να κάνω το άλλο να το κάνω έτσι να το κάνω αλλιώς. Και που τα έπιασα δεν μου φτάνουν για αυτό που θέλω και είμαι χειρότερα από πριν που δεν τα είχα. κάθομαι και τα κοιτάω και δεν πηγαίνω πουθενά και δεν παίρνω τίποτα και κάνω οικονομία χειρότερα από πριν για να μου φτάσουν. μέχρι να κάνω την φορολογική μου πρέπει να τα έχω ξεφορτωθεί. αν πάρει κάποιος έστω το νερό θα πάρω κι εγώ αυτό που θέλω στο κέντρο. Μιλάμε ότι μου λείπουνε μόνο 3 με 5 χιλιάρικα. Μέχρι να βρω τα 5 και μέχρι να φύγουνε από πάνω μου τα 16 που έχω μαζέψει θα ζω αυτή την κόλαση να μου σκλαβώνουν το μυαλό τέτοιες σκέψεις.