Πλατωνικά στάδια (οφειλή από χθες)

 

Κοιτώ την κολάρα με το λεοπάρ σορτσάκι και το ντεκολτέ με τα στρυμωγμένα μεγάλα βυζιά. Κι όμως όλο αυτό το στιλάκι μου προκαλεί απέχθεια μαζί με το τραγούδι είναι αμαρτία κάποιες αμαρτίες να μην τις κάνεις. Μα με λίγα φιλιά και λίγο τρίψιμο μπορούμε να ζαλιστούμε αρκετά ωραία. ΓΥΝΑΙΚΑ.     ΟΥΡΑΝΕ ΚΑΤΣΕ ΚΑΤΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΓΑΜΗΣΩ.

    Ο κύριος που ζει στο βουνό μόλις άγγιξε την άγνωστή του κοπέλα ρίγησε με ένα πολύ εσωτερικό μουγκρητό. Καθόντουσαν σε ένα πηγαδάκι έξω από μαγαζί και γυρνούσαν ένα τσιγάρο μόλις συνέβη αυτό και απλά την έπιανε από τον ώμο. Κανείς δεν κατάλαβε τίποτε μόνο κι ύστερα οι δυο τους πως συντελούταν εκείνη την ώρα το κάτι. Τον ζήλεψα που έχει φτάσει σε αυτή την αρμονία με το σώμα του. Αυτός ο μάγκας έχει φτάσει στο κάλλος είπα. Είχε τα μάτια του ανοιχτά και τις αισθήσεις του όλες δικές του κι ελεύθερες.

Γεια σου τσολιά μου. Δάσκαλε. Γλέντησέ με. Πάρε με και γλέντησέ με.  Σβήσ'τα όλα

Ο άλλος που ανταριάζει μου γίνεται κόμπος ο λαιμός του και λέει χίλιες δυο βλακείες και αναστενάζει και τον κόβει κρύος ιδρώτας και συστολή. Είναι στο επόμενο στάδιο που του έχει φύγει το τραίνο και ο σταθμός και οι γραμμές. Και ξεκινάει μια πολύ άδικη και λυπητερή ιστορία.

 Μα πιο πολύ εκείνον τον πολύ βαρεμένο. Αυτουνού του συμβαίνει εξαντλητικά, με γκαζιές. Με αστραπές και βροντές. Όποτε του έρχεται. Βαράει ορθοπεταλιές και κάθετε και πάει έτσι μια ορθοπεταλιά μια κάθεται. Μια σε πλησιάζει σαν φίλος και μια σε βάζει απέναντι και σου ρίχνει όπως ο χειρότερος εχθρός. Κάποτε, βέβαια πολύ σπάνια, σου βγάζει και μια απίστευτη γλύκα τόση που όπως και να είσαι σε λιώνει. Στιγμές τόσο βαθιές σαν αναλαμπές από μνήμες άλλων ζωών. Σε χαράζει και σε καρφώνει.

Θέλω μόνο να μην βλασφημούμε την ζωή με τις πράξεις μας ή την απραξία μας. Αυτό Θέλω. Να μη με ενδιαφέρει ούτε να διεκδικήσω κανέναν ούτε να πιστέψω κανέναν. Θέλω να φτάσω στο κάλλος. Να πιστεύω και να διεκδικώ στιγμές. Αλλά το ένα όταν δεν είναι δύο είναι μισό μηδέν ένα κι αυτά είναι αισθηματικά μαθηματικά. Και με αυτή την διαπίστωση ενοχλούμε αυτό αυτούς που είναι στο κάλλος και είναι και κάποιος άλλος στο ένα τους με το οποίο ένα φτάσανε στο κάλλος. 

Αυτή η προβληματική με έχει τρελάνει. Που θέλω όλα τα πλατωνικά στάδια στην ίδια ιστορία. Τα πολλά το εγώ το ένα και το κάλλος.       Όλα μαζί και με αυτή την σειρά, αυθόρμητα.