Αντίο Άντζελα

 σήμερα το πρωί κατά την διαδικασία να μεταφέρω και να τακτοποιήσω την Άντζελα που άφησε την τελευταία της πνοή εχθές την νύχτα στην καλοκαιρινή κουζίνα ανάμεσα στο μεγάλο αγγειό που φτιάχνω το ξύδι και το μπαούλο με τα ελιόπανα έσπασα το πετάλ από το ποδήλατο όπως το έβαλα στην άκρη και έπαθα τράβηγμα στον αριστερό μου ώμο μέχρι τον αυχένα πάνω. και δεν κατάλαβα τίποτα εκείνη την ώρα παρά μόνο το απόγευμα είδε το ποδήλατο του ο Ηρακλής και εγώ πριν το βράδυ άρχισα να πονάω.  

την νύχτα πετάχτηκα κάποια στιγμή όπως είδα στον ύπνο μου από πάρα πολύ κοντά το άσχημα αναστατωμένο πρόσωπο μιας άγνωστης γυναίκας που μου έμοιαζε και εκείνη την ώρα άρχισαν να ουρλιάζουν όλα τα σκυλιά και τα αγρίμια της περιοχής και υποθέτω πως μπορεί να ήταν η ώρα που έφυγε η ψυχή της. 

από σκυλιά μου έχει μείνει ο Τζίμ και ο Μπράουνυ. το πείραμα σκυλιά ελεύθερα στην γειτονιά μου έχει αποτύχει. η Άντζελα τον μήνα που ήταν κάτω κατάκοιτη εδώ στον χωματόδρομο στην κατηφόρα στα 100 μέτρα από το σπίτι είχε σπασμένο γοφό. χτυπημένη από αμάξι. γιατί όταν σηκώθηκε κούτσαινε και δεν συνήλθε τελείως. ήταν ήδη έγκυος και δεν μπόρεσε να γεννήσει. ο παππούς της ο Άρης είχε δεχθεί θανατηφόρο τέτοιο χτύπημα. από εδώ περνάνε μόνο άλλοι δυο και είναι αδιέξοδο και για να πατήσεις σκυλί με τί ταχύτητα στο χωματόδρομο πρέπει να το κάνεις εσκεμμένα.  τώρα δεν ξέρω αν είναι ο ίδιος που ρίχνει και τις φόλες ή ο άλλος.

εχθές το βράδυ φλέρταρα με την ιδέα να χρησιμοποιήσω κρόκο Κολχίδας για ευθανασία. όμως δεν τα κατάφερα να το πράξω. μια τέτοια επέμβαση στάθηκε πάνω από τις δυνάμεις μου και τα βιοηθικά μου ερωτήματα δεν τελεσφορούσαν. αν είχα μορφίνη ή κάτι τέτοιο θα της το βάραγα. το ίδιο έπαθα με το στερφοβότανο που δεν μπόρεσα να της το δώσω. σε εμένα θα τα έκανα αλλά για κάποιον τρίτο κόλλησα τόσο πολύ. 

θα μπορούσα να κάνω κάτι. μα η φιλοζωική και οι κτηνίατροι εδώ είναι εχθροί μου. κι έχω χάσει τον λογαριασμό από τα ζώα που έχω θάψει κι ένα που έκαψα κι ένα που άφησα στην πόρτα του δολοφόνου. αν θέλω να έχει πιθανότητες να επιζήσει κάποιο από τα δυο που έμειναν πρέπει να τα δένω και να τα κλειδώνω και να τα παίρνω παντού μαζί μου. και τί ζωή είναι αυτή. με φτάνουν στο σημείο να κάνω τελετές με κατάρες για να μην εγκληματήσω. 

από ελεύθερα σκυλιά το περισσότερο που χάρηκα εδώ ο Άρης 3ων χρονών η Τάρα 5 και η Φαίδρα 7.  Αιωνία η μνήμη.