Ο σιωπηλός μανδύας του φεγγαριού

 

Βαριές σιωπές υπερφορτισμένες 

Από ανάσες υγρές κι ηλεκτρόπληκτες 

Όπως τα ανεπίδοτα λόγια μας.

Βαθιές σιωπές 

από ανάσες φλύαρες

που ξαναζωντανεύουν 

όσα ψυθιρίσαμε 

ή φωνάξαμε στο πρόσωπο πηγάδι

Στο πηγάδι

Στο πρόσωπο.

Πάχνες στα μάτια 

Πάχνες στα στήθια

στην κοιλιά πάχνες

και πάχνες ποτάμια

που θολώνουν από άκρη σ' άκρη 

τον ορίζοντα. 

Ζεστές πάχνες 

Με την πραότητα 

του τρελού που φωτίζεται 

από μια ευτυχισμένη ιδέα

Και δικαιώνεται εύθραυστα

που νιώθει επιτέλους καλά κι ωραία.

Βαριές βαθιές σιωπές 

Ξεχειλισμένες.

Πίδακες και ποτάμια 

Πολύχρωμες σιωπές 

και σιωπές λευκές. 

Δώρα ανεκτίμητα

για όποιον μπορεί 

να τα απολαύσει.