Πόσο γνωρίζουμε τα κοινά προβλήματα και την ιστορία των προβλημάτων;
Όταν κοιτάς και βλέπεις, βλέπεις τι συμβαίνει και ποιες οι ανάγκες. Πώς και πόσο να έρθεις αντιμέτωπος. Ο καθένας μπορεί να γνωρίσει.
Ποιος άνθρωπος επισκέφτηκε την χωματερή του τόπου του, το ίδιο όπως επισκέπτεται τα μουσεία του; Αν δεν, πώς θα μιλήσει για αυτογνωσία και πολιτισμό. Έτσι είναι το να κοιτάς και να βλέπεις. Το να κοιτάς και να βλέπεις όταν αυτό σημαίνει κι ότι ζεις. Ο καθένας μπορεί να γνωρίσει, να δει.
Εδώ πέρα μας ζει το περιβάλλον. Εμάς, της ελιάς και της θάλασσας. Χιλιετίες τώρα. Κοιτάζω τι γίνεται στην ελιά και τι στη θάλασσα και βλέπω τι έχει συμβεί στις ζωές μας. Γιατί μας ζούνε τα ψέματα σκοτώνοντας την ελιά και τη θάλασσα.
Βλέπω όση αλλαγή έγινε τις τελευταίες τρείς γενιές άλλη τόση συνέβη μαζεμένη και τα τελευταία τρία χρόνια.
Γι’ αυτό γυρνώ όλο και πιο μέσα στην πρώτη αγάπη μου. Την ακλόνητη, την βαθιά και συνειδητή. Την σφίγγω και γραπώνομαι πάνω της, από τις ταχύτητες και τις κλίσεις του γίγνεσθαι να μην τιναχτώ στο κενό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή