Όταν είχα πρωτοπάρει το ρέμπελ από την Αγγέλω, μια τύπισσα με τρομακτική αρενοπότητα μου έκανε πως αηδιάζε με τις λεσβίες , ένιωσα άρχοντας. Έμοιαζα ακόμα παιδί και πάνω στο τσόπερ μου νόμιζα πως ήμουν πολύ μεγάλος αλήτης. Τότε κατάφερα κι έκανα φίλη το Τσούκου, τη Βαγγελίτσα. Κατέβαινε από την Αθήνα με ένα εντούρο και την χάζευαν όλοι. Σηκωνόνταν από τα καθήσματα στην πλατεία για να την δούν να περνάει. Ξανοίγαμε τα μουνιά μας με ντεκαπάζ και πηγαίναμε για γυμνισμό στο κάμπινγκ. Διαβάζαμε Ρίλκε και Πόε.  Τη γούσταρα και το ήξερε και μου τριβόταν και με φιλούσε στα χείλη. Τα έχανα και κοκκίνιζα. Ήξερα πως έκλαιγε άλλη καψούρα όπως άλλωστε κι εγώ. Έμενα και σπίτι της στην Αθήνα, κοιμόμασταν μαζί, τελείως αδερφικά αλλά έχυνα, λιώμα γιατί τραβιόμασταν στο Ζεφύρι και την Ομόνοια. Μέχρι που είχαμε πουλήσει για ζα σπασμένο ντεπόν σε έναν εύζωνα, πίσω από το σύνταγμα κανονικά είχαμε μπει στη φρουρά μέσα. Και μετά  ζήταγε κι άλλο ντεπόν ο μαλάκας. Την βραδιά πριν το πρώτο ψυχιατρείο της με περίμενε στην πλατεία κι είχα αργήσει. Απ' τη ζαλάδα γιατί ξεφύλλιζα σε ένα υπόγειο δέντρα. Είχε συνήθειο και κατάφερνε  κι έψηνε κι έπινε τα χάπια όλων των τρελών της πλατείας και γινότανε χάλια. Με μπλε γλώσσα από τα λεξοτανίλ συν τις βότκες. Όταν έφτασα η πλατεία ήταν γεμάτη. Πήγα να παρκάρω τη μηχανή μπροστά κι απ' τη ζαλάδα μου ξέχασα να ανοίξω το σταν κι έπεσε κάτω. Μόλις  με είδε άρχισε να μου φωνάζει μπροστά σε όλη την πλατεία μωρή νταλαβεριτζού που είσαι μωρή νταλαβεριτζού. Τσακωθήκαμε κι έφυγα. Τα ξημερώματα την βρήκαν οι μπάτσοι στα πίσω παγκάκια χωρίς μπλούζα και με το ένα παπούτσι. Παιδί από οικογένεια υψηλών προσώπων. Τις επόμενες μέρες οι μπάτσοι έδεσαν πάνω από είκοσι άτομα. Εμένα δε με σταμάτησαν όλως περιέργως τότε ούτε για δίπλωμα. 

Θα μου πεις γιατί θυμάμαι τώρα αυτή την καταθλιπτική ιστορία ενώ έχω κάνει και πολύ αλλιώτικα πράγματα με τιμές κι δόξες κι έχω μπει σε αίθουσες και σε μέγαρα έχω μπει κι έχω μείνει σε επαύλεις κι έχω κάνει με τρανές προσωπικότητες κι έχω δει ωραία μέρη και έργα. Δεν ξέρω. Κι αν έλεγα απόψε κι άλλη ιστορία θα ήταν τέτοια, τελειωμένη, καμένη, με κάποιον μακαρίτη απ' τα πιώματα. Σκηνικά και άτομα που ταιριάζουν με τον νταλκά μου, το ψέμα και την ψεύτικια κοινωνία.