ΑΠΟΠΕΙΡΑ νο1

 Αγάπη,

Σε μισώ. Προσπαθώ να ρίξω έναν τόνο νερό μέσα σε ένα ποτήρι.  Θα ορκιζόμουν πως το έχω κάνει, με «επιτυχία» κάποτε.  Το θυμάται ο αγαπημένος μου πόνος. Είναι ο ερωτικός στομαχόπονος . Με επισκέπτεται πάλι με συνέπεια δορυφόρου. Φωλιάζει ακριβώς κάτω από το ηλιακό κέντρο. Με κάνει ευθυτενή. Πρωί πρωί. Φροντίζει για τη σιλουέτα μου. Συρρικνώνει τα προβλήματα της καθημερινότητας, τα κάνει γελοία.

Προσπαθώ να μου πω με τρόπο ότι δεν είμαι στην νέα έκδοση. Του 19. Πώς να το πω. Αποποίηση. Είναι συνηθισμένο στους ποιητές. Όπως έχω σβήσει κι εγώ τις μορφές των ανθρώπων που έχω φιλήσει και χαϊδέψει, τις πόλεις που πέρασα. Όπως παραμέρισα κι εγώ τόσους και τόσους γονυπετούντες. Που δεν θυμάμαι κανέναν.

Ναι. Κατά βάθος χαίρομαι που δικαιωθήκαμε έτσι φέτος. Σε λίγο έρχεται ο 13^ος χρόνος μας. Ξέρω ότι κάτι καταλυτικό θα συμβεί. Πάω στοίχημα πως θα είναι η λήθη.  Έχω διαφορετικό ένστικτο. Όμως.  Σχίζομαι για την ανιδιοτέλεια μου. Και την δική σου.  

Η ανακολουθία που χορεύει άψογα μέσα στην παράλληλο είναι φίλη. Την βοηθάω στις πρόβες και με βάζει στην  παράσταση δωρεάν. Άλλωστε τα λέει κι ο Ευκλείδης στο θεώρημά του. Αν υπάρχει ένα σημείο Α έξω από μια γραμμή Α τότε υπάρχει μόνο μία παράλληλος της που να το διατρέχει. Κι έτσι όπως τρέχει αυτή η παράλληλος και απομακρύνεται από το σημείο Α και λιώνει, όπως λιώνει, δε μπορεί, θα πέσει πάνω στη γραμμή Α. Αλλά αν λιώνει και η Γραμμή Α και είναι ισόβαρη της παραλλήλου, τότε σύμφωνα με την ανάλογη βαρύτητα υπάρχει κάποια χρονική διαφορά στην πρόσκρουση του εδάφους. Η οποία εξαρτάται και από τις ιδιότητες του υλικού. -Ακόμα κι αν πρόκειται για καβαφικά κεριά-

Σε εργαστηριακές συνθήκες, πάντως, μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε, όσο θέλουμε κι όταν θέλουμε. Θα ..ήθελες να εργαστείς σε αυτό; Κοινωφελώς πάντα. Εύχομαι να είσαι καλά.  Να λάβω τα νέα σου.

φιλιά