με έχεις ξεκάνει μωρή

 

..

κρατιέμαι στην αγκαλιά σου και πιστεύω

 

Καλημέρα αγάπη μου χρόνια πολλά! Να χαίρεσαι όσους αγαπάς να περάσεις όμορφα. Εμείς εδώ είμαστε πολύ ήσυχα. Η εορταζούμενη είναι στη μάνα μου από χθες κι εγώ με τον Ηρακλή έχουμε τουλάχιστον μια φαινομενική ηρεμία. Άργησα λίγο να κοιμηθώ χθες και πριν λίγο ξύπνησα. Έχει όμορφη μέρα και η θάλασσα έχει ρεστία και φαίνονται τα ρεύματά της από δω πάνω. Τη νύχτα ήξερα πως θέλω να είμαστε μαζί κάθε νύχτα, εννοώ και τα σώματά μας. Από την άλλη όντως έχω παραξενιά στον ύπνο στριφογυρίζω και μ' αρέσει να κοιμάμαι μόνη μου και περνάω πολλές προσωπικές ώρες στο κρεβάτι που εντάξει πολλές είναι φαντασιώσεις, ερωτικές κυρίως, μαζί σου.  Θα ήθελα να ήμασταν κάπου χωρίς συσκευές διότι τις νιώθω για κοινό, όλες μέχρι και την λάμπα και το ράδιο. Αυτά είναι από το μυθιστόρημα και μου έχουν κολλήσει πραγματικά έχω μπει τόσο πολύ εκεί μέσα. Θα ήθελα να είμασταν κάποια φορά κάπου μόνο οι δυο μας. Έχω εργαστεί πολύ πάνω σε τέτοιες ιδέες όμως όσο κι αν τοποθετώ το ΙΔΙΟΝ μέσα στο ΚΟΙΝΟΝ παραμένουν κάποια σημεία που τα διαφοροποιούν και τα διαχωρίζουν. Θέματα τα οποία θέλω να διερευνήσω μαζί σου μέσα από τα μάτια σου βρίσκω συναισθηματικά και διανοητικά πρίσματα μικροσκόπια και τηλεσκόπια για πολύ ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις. Κι άλλα άνεφ χαρτοφυλακίου που λες κι εσύ. Ή που το χάνω και που το βρίσκω κι εκεί που λες εδώ τελειώνει το μυαλό εκεί είναι που ανάβουν κάτι τρελές λάμπες κι άλλες που κάνουν μπαμ σα τσιχλόφουσκες.  Θέλω σίγουρα δυο μέρες διακοπές. Δυο μέρες άσκοπες. Αυτό θα ήταν ένα ωραίο δώρο. ΚΡΑΤΙΕΜΑΙ στην αγκαλιά σου. Και πιστεύω πως έχεις βάλει κι εσύ το χεράκι σου σε αυτό. Κι ήθελα να σου πω σ ' ευχαριστώ που φροντίζεις την πίστη μου και θέλω να φροντίζω κι εγώ την δική σου να παραμένει υψηλά και προστατευμένη από τις ανθρώπινες αδυναμίες και τα κακά μας δαιμόνια. Συνεργασία μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι όπως όλα τα ζώα για το ωφέλιμο και το κοινό τους καλό εκεί που συμπίπτει το ΚΟΙΝΟΝ με το ΙΔΙΟΝ, εκεί σε αυτόν τον χώρο μπορούν να καθοριστούν πολλά πράγματα.  

Τις ευχές μου baby. Να έχουμε υγεία κι αγάπη. Να μετακομίσω σύντομα Αθήνα. Να ζήσουμε μαζί. Όμως αυτό με προβληματίζει διότι ξέρω πως η πίστη μου είναι τεχνητή και βασίζεται σε πολύ μεγάλο και καθοριστικό βαθμό πάνω σου. Μπορώ να περπατώ στα τυφλά σαν τους σαμουράι μα δεν είναι τυφλά τυφλά αυτό απλά είναι άλλες αισθήσεις άλλα κέντρα για μάτια. Κι εγώ θέλω να σε δω αγάπη μου να σε αισθανθώ κι αυτό εύχομαι.   

Βλέπεις ένα μηχανικό και βαράει με το σφυρί και λες τί κάνεις αυτός θα το διαλύσει βλέπεις και τραβάει το γκάζι τόσο πολύ που μουγκρίζει η μηχανή να ξεχαρβαλωθεί. Κι όμως έτσι την φτιάχνει την φέρνει την ακούει και την ρυθμίζει. Όχι ότι είμαστε παλιοσίδερα. Κι ότι δεν θα μπορέσουμε να έχουμε στιγμές υγειούς έρωτα μέχρι θανάτου. Κι ότι δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε αυτές τις υπέροχες συναντήσεις του Μαζώχ στο σκοτεινό ημίφως εμείς ολοκληρωμένα. Στείλε μου μια άμαξα ρεεε .. κολοκύθα. Παραμυθάκι μου. Να διαλυθούμε. Κοντεύω να ξεχάσω τί είναι θάνατος με εσένα που έμπλεξα! Σ' αγαπώ μωρό μου δώσ' μου τη ζωή μου να την δω πάλι έστω για λίγο. Κι ύστερα η φιλοσοφία είναι ατέλειωτη, δεν θα ξεμείνω.

Εσύ πως είσαι ψυχή μου; Ματάρες μου στόμα μου μύτη αυτιά μαλλιά πόδια στήθη μπούτια κοιλιά και ου το κάθε εξής. Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι. Πιάσε την σφαίρα από μια γωνία και πέτα τη έτσι όπως γυρίζει θα γυρίζει πάλι. 

     

 

  

να σου μείνω αξέχαστη -τρελό καρότο-

 Η αισθητική είναι το σοβαρότερο θέμα διαχρονικά. Είμαι εδώ μαζί σου . Σε νιώθω πολύ κοντά μου και θέλω να σε δω. Να συναντηθούμε κάπου, όπως θες. Αλήθεια όπως θες γιατί με ενδιαφέρει ο τρόπος που κινείσαι διότι θέλω να σε φάω κρέμα. 

κλάψε μπέημπ

 

Περιμένω μια κινηματογραφική όμάδα να πάρει την φωτιά που θα αδειάζει το σπίτι. 

..για πες μου για αυτό το μπούκωμα με τον πολύ κόσμο που γίνεσαι άγαλμα..

άμα δε θες ταξί και θες διαστημόπλοιο ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΕΔΩ

ώ εσύ Κάθε χτύπος καρδιάς,πάθος αντλεί ανάβλυσμα από μέγα βάθος * Σαν δεις στον ύπνο σου κόρη που σου μιλά πουλιά καρδιά με σαϊτιά σκισμένη στο αίμα να φλέγεται μέγας καημός. Δε λέγεται. * Μου τίναξες τα φρένα φύλλο φτερό στον άνεμο, αμέτοχος πορείας να απορώ. Κάψε μεσημέρι μου αιώνες * Βιολέτες απ το γέλιο σου σκορπάς που τίναξε η καταιγίδα των ματιών σου βοριάς με παρασέρνει με ρίχνει σε τρικυμίες καρδιάς : ώ εσύ! * Στην αγκαλιά μου έχω τα σύμπαντα ώ εσύ! * Φιλί αιώνιο καλοκαίρι το δικό σου ήπια όπως πίνουν τα πουλιά ήπια απ' τα μάτια σου ήπια φιλιά __________________

ένα διημεράκι ρε γιατί

 

καλημέρα 

..περιμένω κάτι δικό σου και δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτε άλλο. 

φεγγάρι μου

 

ΑΓΑΠΩ

εγώ σ' αγαπάω

ΣΑΓΑΠΑΩ

 Είδαμε μια βελτίωση ..

 

τραγουδάκι μου

 Ας πάρουμε ένα πρώτο επίπεδο σήμερα να μαζευτούμε ..

Παίζει σταθερά .. φυλακές μοναστήρια τρελάδικα στη Χαροκόπου ας τον τρελό στη τρέλα του τη σκότωσα γιατί την αγαπούσα καλή τύχη και ας παν στην ευχή τα παλιά δυναμύτη με φυτίλι θα 'ρθω να σε βρω όπου και να 'σαι κάπου βραδιάζει βραδιάζει σήμερα βραδιάζει νύχτωσε χωρίς φεγγάρι μάγισσες φέρτε βότανα αγάπη μου επικίνδυνη για κοίτα με στα μάτια λοιπόν κάπου σαν αδιόρατο μετάξυ τραίνο φάντασμα βουτιά από ψηλά βράχος βράχο βράχο τον καημό μου γέλα κυρία μου ο κομπάρσος ο δράκος λάβα η σωτηρία της ψυχής δυο μέρες μόνο στερεώτυπα κόκκινα γυαλία θέλω ένα φιλί μια είναι η ουσία ούζο όταν πιείς μάγκες πιάστε τα γεφύρια στην υπόγεια την ταβέρνα τα παιδιά κάτω στον κάμπο λεμονάκι μυρωδάτο αγκινάρα το φεγγάρι φέρνει βόλτα μάδαγες τις μαργαρίτες αμάρτησε μαζί μου κι έλα Αρζεντίνα πόσο πολύ σ'αγάπησα σ' αγαπώ σαν αμαρτία σε μισώ σαν φυλακή οι ελεύθεροι κι ωραίοι τα δυο σου μάτια πήρανε βεργούλες και με δείρανε μη περάσεις απ' την γειτονιά μου γειτόνισσα μίσος κάτω απ' το πουκάμισο μου αγριολούλουδο νυχτερίδες κι αράχνες γλυκιά μου άστη να γυμνάζεται πάρ' τα όλα πάρ'τα οπωσδήποτε ναι αυτό το ναι το μεγάλο ναι της ζωής αλίμονο παιθαίνω για σένα ο τελευταίος πειρασμός όσο έχω φωνή πονάμε όσοι αγαπάμε σ' αναζητώ σ' αναζητώ στη σαλονίκη ξημερώματα ξημερώνει και βραδιάζει πάντα στον ίδιο το σκοπό εσύ στο χώμα κι εγώ στη φυλακή για να σε συναντήσω γι' αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου από εκείνη την στιγμή που σ'είδα μέτρα μέτρα μέτρησα βάλε το καλό. 

ΚΑΡΔΙΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΓΙΑΟΥΡΤΙΑ

σχισμένα εξώφυλλα

κ' πρώτες σελίδες

σπαθιά; μπαστούνια; 

Φέτες νερά τουαλέτες

ΓΚΑ για Άγιο

στον αγρό με τα μπαλόνια 

Νίντζα καρότο ξεκινά

από σπόρος πάλι στα κλαδιά.

με αρρωσταίνεις ..                                                   ;

  

  ΜΩΡΗ ΜΕΛΙΣΣΑ θσκσΨΩφ

-τουλάχιστον έχω βρει δουλειά για κανα μήνα-

θα σε σκοτώσω μωρή

 

ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΠΕΘΑΝΕΙ

τί έτος έχουμε;

 σ' ευχαριστώ μωρό μου με σήκωσες σήμερα βρίσκομαι στο δωμάτιό μ.. που είχα αφήσει για το υπόγειο από τον Μάη; 

Από που είσαι; 

είμαι σε προβολή

 

με κάποιια ΠεγώΜ 

Πέγγυ Μ;

 

SOS συμπέρασμα

 Αυτό βέβαια παρατηρεί ο Καντ, δε σημαίνε ότι θα πρέπει να οδηγηθούμε στην αποθέωση της εμπειρίας μας και να τη θεωρήσουμε, όπως εισηγήθηκε ο Χιούμ, ως τον αποκλειστικό παράγωντα της γνώσης. Κατά τον Καντ, η εμπειρία μας, για να μπορέσει να συβάλει εποικοδομητικάν στην απόκτηση της γνώσης   , θα πρ΄πει να διέπεται από τις μορφές του χρόνου και του χώρου και από τις κατηγορίες που δεν αποτελούν περιεχόμενα της εμπειρίας μας, δεν προέρχονται από αυτήν, αλλά προϋπάρχουν αυτής.   

σςςςςςςςςς

 

Η πρόσκαιρη λύτρωση

Βούληση στέρησή 

Η σωτηρία του θανάτου 

τυραννία τέχνη 

εσωτερική αυτοδύναμη

την κουγτίνα τγία

 

Ματάρες μου! 

ΠΡΟΣΕΧΕ!

για τα μαχαίρια και τα πιρούνια

 αγάπη μου συγχαρητήρια 

νούμερα

 

νούμερο ..

Ε ΝΟΥΜΕΡΑ

θέλω να μπλέξουμε στα χαρτιά

 Να σου πάρω ένα αμαξάκι στο όνομά σου

και θα μου δώσεις τα κλειδιά να πληρώνω την ασφάλεια.

..

Κλ

 Άγγελέ μου σ΄ευχαριστώ! Σε ιντελεκτουάλ το θέλω από μοβ σε ζεστό κόκκινο ροζ και τα ρέστα.

ΦΠΑ (απ' τη μέση και κάτω)

 Πνίγηκα δυο φορές με το κακάο. Γιατί βγήκε έτσι το χθεσινό ποίημα; Το βλέπω άτεχνο (!) στίχος στο βρόντο. Τα σκυλιά σε αλήχτισμά το σπίτι να τρίζει Antippysocial Inocesne είναι στίχος και με τίτλο ΦΠΑ

Δικαιούμαι μία

Επιστροφή Φόρου

Πάντα χαλάει

ΕΝΤΕR

στο βρόντο

Γ. Πείναχρες

Στα χαρτιά. Το ποτό. Τις πουτάνες

Θαύμα μου

Είσαι το θαύμα μου

Δέξου με δώρο σου

Είμαι το κρύο

Το κύριο εισόδημά σου το επάγγελμά μου πληρώνει

όσες φορές θες το ΦΠΑ &να δίνω 

δένω και παίζουμε στο μηδέν. ΜΕςΤΟ 

Δακτυλίδι Έη AI 

 Antiphysicial Inocesne

Ο πρωτογενής τομέας δεν οφείλει

Δικαιούμαι μία

Επιστροφή Φόρου

Πάντα χαλάει;

ΕΝΤΕR

πως βγήκε έτσι !μα δεν του λείπει κάτι

το πρωί μου έλειπες στο χουζούρι ..   σ' ονειρεύομαι

.. τί αδιέξοδο χάος ..

Οριζωντίωση 45μοίρες είναι το ΑΛΦΑ

ΤΟΥΦΑ &ανάποδα 

ΤΑ ΖΩΑ

(το δελφίνι με τη μαϊμού)

ΠΕΣ (βάλε λειτουργία πτήσης)

 

ΈΝΑ ΠΟΊΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΠΑ

Θαύμα μου 

είσαι το θαύμα μου

Δέξου με δώρο σου.

 

Είναι δυο τύπισσες και συναντιούνται στον Παράδεισο και ρωτάνε η μια την άλλη από τι πέθανες της λέει από αγωνία κι εγώ από κρυοπάγημα. Πως από αγωνία… ε να νόμιζα πως με απατούσε ο άντρας μου και έψαχνα το σπίτι και έμεινα από καρδιά. Και της λέει η άλλη άμα είχες ανοίξει το ψυγείο θα ήμασταν και οι δύο ζωντανές.

 

είναι θέματα αυτά με το χάος ανάμεσα

 

   

 

η εικόνα η ζέστη κι η αγκαλιά

 Κάθε φορά που φεύγει κάποιος σκέφτομαι πως πάει κάπου καλύτερα. Γι' αυτούς που κανείς δεν ξέρει που πάνε δεν μαθαίνεις ποτέ νέα. Μπορεί κάτι να νιώσεις και κάποια στιγμή δική σου να είναι σα να τους βλέπεις. Αν είναι καλή η στιγμή η σκέψη πονάει για μένα κι αν είναι κακή είναι σα να πονάει γι'αυτούς. Οι αποχωρισμοί όταν φαίνονται μόνιμοι και σαν άφταιχτοι κάπως σαν αποφάσεις από το υπερπέραν είναι σα να περνάει η ιστορία σε κάποια πιο σοφά ίσως πιο γνωστικά χέρια. Είναι όπως όταν φεύγεις ας πούμε και πας για σπουδές στο εξωτερικό και ξέρεις πως για κάποιο διάστημα θα είσαι μόνος σε άλλους τόπους με άλλους ανθρώπους. Κι έτσι μπορεί να γίνει για κάποιες πατρίδες να γίνει η ζωή σου σπουδές στο εξωτερικό ή σε ένα μέρος μακρινό για μια δουλειά που πρέπει να γίνει. Η απώλεια είναι σαν ένα τελειωμένο έργο κάτι που δεν θα έχεις πιά δραστική αισθητική υλικά μορφική επαφή. Είναι μια επαφή κάτι κάτω από το μισό ως ανθρώπινη εμπειρία αλλά μπορεί να βγαίνει έξω από τα όρια του ανθρώπου και ως άνθρωπο να σε διαλύει. Δεν μπορείς ως άνθρωπος να προσεγγίσεις κάτι τέτοιο το προσεγγίζεις ως κάτι άλλο, ως έννοια και ιδέα ας πούμε. Δεν υπάρχει ελπίδα να το προσεγγίσεις ως άνθρωπος κι αλλάζεις ιδιότητα μπαίνεις σε έναν άλλο χώρο που αποχωρίζεσαι κάπως κι εσένα για να μπεις. Κάπως σαν κάτι που αναβοσβήνει τόσο όσο να μην παγώσει το αίμα σου αλλά και σαν στιγμή που σταματάει να τρέχει που σταματάει η καρδιά κάπως σαν όταν περνάς αυτό το πέρασμα σταματάει η καρδιά κι η ανάσα. Κι ύστερα ξαναξεκινά ή μένει πίσω το σώμα και μένει κάτω από το μισό και μπορεί να φαίνεται πολύ αλλά είναι πολύ λίγο ένα πολύ λίγο που αλλού μπορεί να είναι πάρα πολύ μπορεί να είναι και όλο ή και όλον δεν ξέρω τα ψάχνω και θα τα ψάχνω αυτά με απασχολούν κι έχουν να κάνουν με ηλεκτρισμό και συχνότητες κάτι με την ενέργεια του ήχου και ηχητικά πεδία κάτι που μοιάζει να πατάει κάπως αρχικά στους φυσικούς κανόνες που διέπουν τον ηλεκτρισμό και τον ήχο αλλά είναι κάτι που δεν θα μπορούσαμε να το πούμε ούτε ηλεκτρισμό ούτε ήχο και πιο κοντά στον υπέρηχο. Και μπορεί το μόνο όργανο που βλέπω να λειτουργεί με αυτά να είναι οι ζωντανοί οργανισμοί ο οργανισμός μου δλδ κι αν δεν είμαι κάτι ιδιαίτερο ή πλανεμένο ίσως να μπορέσω να γενικεύσω. Πάντως δεν είναι να στέκεσαι στην πόρτα αυτή. Να πιάνεσαι από αυτά τα κασώματα. Να σταματάς την κίνησή σου. Κι είναι ερωτήματα πόσο ηλεκτρισμό χρειάζεται ένα πνεύμα μέσα στο σώμα του και πόσο στο να πάρει απόσταση από αυτό και να κρατήσει την σύνδεσή του να μην παγώσει να μην καεί να μην πήξει να μην αραιώσει. Μίλησε ο Τέσλα για αυτά μίλησε ο Ράιχ κι ο Πυθαγόρας και ο Δημόκριτος και οι χαμένοι τύποι του απείρου του Αρχιμήδη. Αλλά οι δυο σύγχρονοι δεν είχαν και την καλύτερη αποδοχή στο τρελάδικο την βγάλανε και το έργο τους κλάπηκε για σκοτεινούς σκοπούς και θάφτηκε και χλευάστηκε και γενικά φαίνεται πως δεν είναι να μιλάς πολύ κι ανοιχτά σήμερα πάνω σε θέματα τέτοια, ψυχοτρονικής βιοηλεκτρισμού συχνοτικά οργανικά πνευματικά πεδία κτλ.       

         

Αγάπη μου έχεις πιάσει σλάιμ; Στην αρχή είναι πολύ αηδία αλλά όταν ζεσταίνεται γίνεται καύλα!

 

Slime: Η καλύτερη συνταγή

 

Υλικά

-100 γραμμ. διάφανη κόλλα χειροτεχνίας

-50 ml νερό

-1 κ. γλ. μαγειρική σόδα

-γλυκερίνη (θα τη βρεις στα φαρμακεία, είναι πολύ οικονομική)

-χρώμα ζαχαροπλαστικής

-υγρό  φακών επαφής  που να περιέχει βορικό οξύ 

 

Εκτέλεση

1.Ανακατεύουμε πολύ καλά την κόλλα με το νερό σε ένα μεγάλο μπολ. Προσθέτουμε το χρώμα ζαχαροπλαστικής κι ανακατεύουμε πάλι.

2. Προσθέτουμε τη μαγειρική σόδα, 2-3 σταγόνες γλυκερίνη και ανακατεύουμε πολύ καλά. Προσέχουμε να μην έχει μείνει κανένας σβόλος.

3. Ρίχνουμε 2-3 κουταλιές της σούπας από το υγρό φακών επαφής και ανακατεύουμε μέχρι το slime μας να αποκτήσει λαστιχένια υφή. Αν δεν μας ικανοποιεί η λαστιχένια υφή που έχει, προσθέτουμε λίγο ακόμα υγρό φακών επαφής.

5.Όταν η γλίτσα (slime) μας αποκτήσει την υφή που θέλουμε, τη βάζουμε σε ένα δοχείο με καπάκι και την αφήνουμε ένα βράδυ ή μέχρι να εξαφανιστούν οι φυσαλίδες και να γίνει διάφανη.

 

Σημείωση: Με περισσότερη κόλλα μπορούμε να πειραματιστούμε να το φτιάξουμε πιο πηχτό και πιο σκληρό όσο το θέλουμε να στέκεται και να παίρνει ότι σχήμα θέλεις!  

Η εμπιστοσύνη είναι το κλειδί που σου δίνεται από μια χαραμάδα για την πύλη που ανοίγει από μέσα το μέσα

Ξύπνησα πεντακόσιες φορές μες την νύχτα, είδα πάρα πολλά όνειρα. Μέχρι ότι ήμουν έγκυος στο τρίτο μου παιδί με γυναίκα και καθόταν όρθιο σε στάση προσοχής μες την κοιλιά μου. Βασανίστηκα όλη νύχτα πέρασα από σαράντα κύματα.  

.. και το "άσχετο" το παράξενο μου έχει κολλήσει αυτό το τραγούδι:

Η αγάπη θέλει χρόνο. Πατάει σε κανόνες θεωρήματα φυσική άλγεβρα τριγωνομετρία γεωμετρία τυπολόγια. Είναι φυσικός καταλύτης για την κίνηση του ανθρώπου και της ζωής.  

Ο έρωτας είναι κάτι ακαριαίο. Φαινόμενο μυστήριο μυστική μαγική μοναδική συνταγή σύνοδος συναστρία. Εκκριτική ένωση μέσα σε στοιχειά. Μοναδικό κράμα. Δεν γίνεται σε εργαστηριακές συνθήκες. Ότι και να λένε οι βιοχημικοί επιστήμονες με τα συνθετικά που φτιάχνουν και τις μεταλλαγμένες απομιμήσεις.

        

Εσύ πως είσαι;

Και δεν είσαι εσύ για πειράματα .. μου το είπες από την αρχή

 

δεν μπορεί να έχω φάει έτσι τέτοιο φρένο και χάσιμο 

ΚΑΤΙ ΜΕ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙ 

Γαμώ την τρέλα μου πεδίο εφαρμογής ζητάω

 

Το να γνωρίσεις την υπάρχουσα θέση σου σε αυτό τον κόσμο είναι ένα βήμα προς την απάντηση στην ερώτηση γιατί υπάρχω. Το να γνωρίσεις τις δυνατότητές σου είναι ένα βήμα προς το να γνωρίσεις το γιατί θα μπορούσες να υπάρχεις. Ένα δείγμα για όλη την ύπαρξη. Η αυτογνωσία δλδ στέκει κι από μόνη της ως σκοπός ζωής και λόγος ύπαρξης. Γι' αυτό ο έρωτας είναι τόσο σημαντικός. Γιατί σε περνάει από την ταύτιση με το άλλο και την αποταύτιση από το ίδιον. Γι' αυτό τρελαίνομαι να εκπληρωθούμε. Κι έχω τόσα μυστήρια βρει να κάνουμε. Γι' αυτό τρελαίνομαι και να το διαλύσω αυτό το ανεκπλήρωτο να λήξει να βρω το που θα μπορέσει να εκπληρωθεί. Έχω τόσα σχέδια και μελέτες προς εφαρμογή πάνω στο σώμα. Με το πνεύμα εντάξει το έχω φτάσει κάπου κάπως το έχουμε προχωρήσει. Κι απόψε ας πούμε μαζί είμαστε το νιώθω. Αλλά τί! Καριέρα πνευματιστή ήρθα να κάνω σε αυτή τη ζωή ρε πούστη.. δεν μπορώ να το αποδεχτώ, έτσι είναι κάτω από το μισό και δεν μπορώ να στηρίξω κανένα αποτέλεσμα έτσι. 

   Το ξέρω πως δεν ακούγεται ρομαντικό αυτό. Κι όμως αυτό είναι ότι πιο ρομαντικό μα τη Παναγία και το Πάνθεον όλο. 

Κοντεύω να σκάσω. Να το διαλύσω αυτό το κολοανεκπλήρωτο υπάρχει λόγος. Και το χειρότερο από όλα είναι πως δεν βλέπω να λειτουργεί η πειθώς μου πάνω σου κι είναι όλο το θέμα τέτοιο που θα πρέπει να λειτουργήσει.. αυτά είναι προβλήματα μπέημπυ δεν είναι για μια σκέτη ανταλλαγή της καύλας η φάση.  Ούτε το τί θα φάμε και που θα μείνουμε όπως το εννοεί ο κόσμος. 

    

ποίημα για τα ελεύθερα δάση και τον διαχρονικό άνθρωπο

ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΔΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ

Τα γιατί και τα διότι της ύπαρξης 

Μες την απλότητα της ομορφιάς 

Σε ένα απλό που απλώνει χάνονται 

και φαίνονται πολύ μικρά.

Τραβάνε δώθε τραβάνε κείθε

Μ΄ αυτό που είναι μέσα σου

σ' αυτό που είναι κοντά

Ότι σ' αρέσει να κρατήσεις

Ότι σ' αρέσει να μαζέψεις να φας

Όπου σ' αρέσει να φτιάξεις να θέσεις

κι όλα τα ψεύτικα είναι μακριά.

    

η πλωριά γοργόνα πήδηξε στον πόντο μεθυσμένη κι άντε βρες τη

 

Είπαμε έχουμε διδαχτεί και πρακτικά τα θαύματα του Αρχιμήδη. Με οχτώ κιλά στο χέρι σηκώνουμε εκατό. Αλλά δεν ξέρω τί γίνεται με εσένα μωρό μου και σούρνουν όλοι οι κόμποι και γίνονται θηλιές. 

  

ΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ

 

.. μα είναι εντελώς γελοία αυτή η δικαιολογία φάση για να μην θα είναι γκέι αυτός ή στρέιτ κι έτσι. Να την τρως σερβιρισμένη κιόλας! Και κάπως στην ίδια φάση παίζει και να σκέφτομαι πως παίζει κάποιο θέμα πρακτικό πάνω στην πράξη ας πούμε τί μπορεί να είναι αυτό ξέρω κι εγώ κάτι τύπου σεξουαλικής ανικανότητας, κάποια χοντρή γενετική ανωμαλία. Και συν κάποιο θέμα ίσως άτυπου αυτισμού να μην μπορείς να κοιτάζεις τον άλλο. Να είναι κάποιο θέμα ιατρικό τέλος πάντων. Μια τέτοια άδικη καταδίκη και τροχοπέδη περί αναισθησίας ουσιαστικά δλδ και θεωρητικής έλλειψης κατανόησης από το πρόσωπό μου. Διότι ότι και να έχεις αγάπη μου ότι ότι ότι και να έχεις μέχρι και αιδοίο να μην έχεις καθόλου (!) ξέρω 'γω και να είσαι κάπως τέρας ΣΕ ΘΕΛΩ βρε αγάπη μου.. 

σ' αγαπώ όμως αγάπη μου

 

βροχή μου ..

γι' αυτό δεν χορέψαμε εμείς θα θέλουμε φορείο μετά

 

σιγά το μυστήριο!

με πιάνει σπαστικό πικρό γέλιο που στο λέω αλλά είναι η αλήθεια ρε πούστη

 .. μα είναι δυνατόν αγάπη μου να μου κρατάς τέτοια μούτρα, είναι δυνατόν να αμφιβάλεις ακόμη για την αγάπη μου τον έρωτά μου την πίστη και την αφοσίωσή μου! Είναι εντελώς τρελό. ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ κάτι άλλο παίζει. Τί παίζει; 

Μη μου πεις. Θα λυθεί κι αυτό το μυστήριο, μαγικά, όπως λύνονται τα μυστήρια.

Είναι κανείς από εμάς κανα κακομαθημένο κολόπαιδο που μόλις πάρει αυτό που θέλει το πετάει; 

Είναι κανένας από εμάς τέτοιος ρεεε; Αυτά που λέει ο Πλάτων.

Εμένα τα πράγματά μου λιώνουν στα χέρια μου. Όλα μουσιακά τα έχω. Ακόμη κι όταν σταματάνε να δουλεύουνε τους βρίσκω μια θέση και τα κρατάω.

 

 

σ' αγαπάω αγάπη μου έλα σε εμένα

 

καρδούλα μου, ματάρες μου, κουτσούνι μου, κουκλί μου, μωρό μου παράξενο μοναδικό

χίλια κομμάτια κόφτε με κάν' τε με κιμά σκόνη ..

είσαι παντού ή πουθενά; ΠΕΣ ΜΟΥ θέλω να ξέρω που βρίσκομαι

 Ήθελα να πω κάτι πάνω στο θέμα της επιθυμίας του άλλου ως επιθυμίας σου κτλ. Ναι μεν αλλά. Βέβαια δεν έχω και πολύ πείρα καθόλου στην πράξη που να μια φορά μου έτυχε να θέλω κάποιον πάρα μα πάρα πολύ. Και έτσι πάντα συνέβαινε και με τρώγανε περισσότερο από ότι έτρωγα. Κι εκεί θέλω να πω πως όταν επιθυμείς κάποιον πάρα μα πάρα πολύ φαίνεται πως θες να δίνεις. Και συμβαίνει να τρως δλδ παραπάνω από ότι σε τρώνε. Βέβαια για αυτό χαλάνε κάπου κι οι σχέσεις οι ερωτικές γιατί δεν υπάρχει μια ισορροπία στο πάρε δώσε. Γιατί όπως και να το κάνουμε δεν είναι να μένεις με τον μισό καημό ούτε να σε κατατρώνε εκεί πέρα και να τελειώνει έτσι η φάση ξετιναγμένη μα μισή πάλι. Αυτή είναι η πιο σοβαρή και βαθιά προβληματική στον έρωτα θεωρώ. Κι όσοι έχουμε πείρα στην ανισορροπία δεν μας λέει κάτι να ξεκινήσουμε κάτι τέτοιο ακόμη κι αν πεθαίνει και σκοτώνει για μας ο άλλος. Με εμάς τί συμβαίνει; Μου λες; Βλέπεις να υπάρχει τέτοιο πρόβλημα; Αυτό είναι το πρόβλημα; Στάδιο Μαζωνάκης; Να καίγεσαι όπως καίγομαι. Και περίπατο έκανες και μας διέλυσες; Αχάριστη; Τίποτα δεν έχω δει ρε πούστη. Δεν βλέπεις τίποτα; Γιατί δεν δοκιμάζουμε; Έχουμε πάθει ταύτιση στον προβληματισμό αυτό; Στον Ήλιο εμένα τί μου έδωσες; Τί μου δίνεις στον Ήλιο εμένα; Κοκομπλόκο παθαίνουμε; Δηλητηρίαση; Είναι αστρονομικό το πόσο ΣΕ ΘΕΛΩ. Ανυπολόγιστο μάλλον. Δεν μπορώ να ξέρω τίποτε. Η επιθυμία μου είναι να είμαι η επιθυμία σου. Μόνο έτσι μπορώ να το καταλάβω αυτό το θέμα περί επιθυμίας του άλλου ως επιθυμίας σου. Έτσι ισορροπεί φαντάζομαι. Όταν είναι αδύνατο να διαχωρίσεις και να αποσαφηνίσεις τον ρόλο και το φύλο του καθενός εκείνη την στιγμή όπως το έχεις πει κι εσύ άλλωστε. Που δεν ξέρω αν το έχεις ζήσει με κάποιον άλλο ή το φαντάστηκες μαζί μου και το είδες. Γιατί αν το έχεις ζήσει με κάποιον άλλο εγώ βγαίνω εκτός θέματος και στο πουθενά. Και σε ένα τέτοιο πουθενά ούτε λογοτεχνία δεν μπορείς να κάνεις. ΣΕ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ! με ψητά κοτόπουλα .. 

          υγ. Προσπάθησα να είμαι αστεία και ανέμελη, να μη σε πνίξει η αγάπη μου να μη σε πιέσει κάπου. Αλλά μπορεί και να το παράκανα έτσι και να νόμισες ότι έκανα κανα περίπατο στη φάση. Μπορεί να είναι αυτό. Μπορεί να είμαι και εκτός θέματος όμως. Κάτι στο ντεμί δεν παίζει. Ή του ύψους ή του βάθους κάτι είναι. Με ενοχλεί όπως και να έχει που δεν εκτιμάς τους κόπους μου .. ή που τους εκτιμάς και χάθηκες για γιατί είσαι αλλού και με λυπάσαι και με βοηθάς έτσι για να μην τρέφω ελπίδες; Πως όμως αφού γράφεις για μας. Για μας γράφεις ή έχεις μπει κι έχω μπει στην συμπάντια συχνότητα και την πιάνουμε όλοι ο καθένας με τον πόνο του; 

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ; 

έλα γέλα μου ρε μπουρμπουλήθρα

 

    έλα, δεν μπορείς να πεις, είναι και λίγο για γέλια ..

Μια να πνίγεσαι μια να καίγεσαι, τί άλλο θες!!!

     ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΣ;

Κύματα κύματα κι ότι ανάσα παίρνω σ΄αγαπώ σου λέω. ΤΙ ΘΕΣ

ψητό κοτόπουλο

 

ΨΗΤΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ

 

Κοιτώ στο φούρνο ένα κοτόπουλο ψητό

Που όπως βράζει μοιάζει

η καρδιά του να καταχτυπά

κι ολόκληρο το στήθος του

να σπαρταράει με έναν τρελό

Τρελό αισθησιασμό.

 

Μες τα ζουμιά να κολυμπάει

Στην γυάλινη την αγκαλιά

απ’ το pyrex το γαλλικό

Που ασφυκτικά σφιχτά το έχει πιάσει

κι ολόγυρα σαν μαξιλάρια

τις πατάτες του έχει βάλει.

 

Σα να έχει γύρει το κεφάλι πίσω

Το κεφάλι του που δεν μπορώ να δω

Την ευτυχία του όμως την φαντάστηκα

Στο πρόσωπό του!  Θέέ μου! 

Πόσο ανθρώπινο κι οικείο

Βλέπω    το πρόσωπο αυτό.

στης λαχτάρας το πηγάδι

                  

ΣΤΗΣ ΛΑΧΤΑΡΑΣ ΤΟ ΠΗΓΑΔΙ

 

Στης λαχτάρας το πηγάδι

Γκρεμισμένο ένα ψάρι

γύρω γύρω έκανε

Και στην άβυσσο

ενόμιζε πως έφτανε.

 

Στης λαχτάρας το πηγάδι

Μοναχό του ένα ψάρι

Κολυμπώντας έσκασε.

Στης λαχτάρας μέσα το πηγάδι

γκρεμισμένο ένα ψάρι

γύρω γύρω κάνει

και στην άβυσσο

νομίζει φτάνει.

Στης λαχτάρας το πηγάδι

επιπλέει κάτι

που έρχεται

απ' την άβυσσο.

 

Έβλεπα πάλι απόψε όνειρα, πολλά όνειρα νομίζω ή ένα μεγάλο. Είχαν ένταση αλλά δεν ήταν κακά. Θυμάμαι ένα στιγμιότυπο που που εκεί ξύπνησα, ήμουν με τον ξάδερφό μου τον ραλίστα τον μηχανικό και τρέχαμε με το αμάξι σε κάτι δάση στα βουνά και σε μια στροφή βγήκε το αμάξι αλλά άλλαξε τότε το σκηνικό και σερνόταν έξω από την στροφή σε έναν κάμπο με χρυσά χορτάρια και πήγαινε πήγαινε πολύ ώρα κι όταν σταμάτησε άνοιξα την πόρτα και σα να πάτησα νερά και του λέω πέσαμε στο νερό και μου λέει όχι και κοίταξα κάτω και δεν είχε νερό και κοίταξα δίπλα και ήταν η θάλασσα στα δυο μέτρα είχαμε σταματήσει και κολλήσει στην αμμουδιά το αμάξι δεν είχε πάθει γρατζουνιά κι είχαμε σταματήσει δυο μέτρα από μια θάλασσα ήρεμη και πανέμορφη κι ήταν εκεί ένα χωριό που μας περίμεναν κι ήταν η αδερφή μου εκεί ξαδέρφες μου κάτι ΄τέτοιο γινόταν και μπήκαμε σε μια αυλή και χαιρετούσα θερμά χειραψίες με τα δυο μου χέρια και κάποιος με έπιασε και με κοιτούσε κολλημένος και δεν με άφηνε, είχαμε πολύ θερμή υποδοχή είχε πολύ κόσμο και είδα πως έφτιαχναν τραπέζι και ρώτησα τί να κάνω να βοηθήσω στο τραπέζι και ξύπνησα πέντε και κάτι τα ξημερώματα εκεί έτσι. Ήταν μεγάλο όνειρο και αυτό μάλλον να ήταν το τελείωμα. 

 

Παύλος Παυλίδης & B-movies - Ένα αλλιώτικο παιδάκι

 

Στίχοι:

Όσους κλωτσάνε με μανία μπρος στα μάτια μας τον πληγωμένο κι αβοήθητο εαυτό τους τους περιμένει ένα φίδι μες στον ύπνο τους έχει τρυπώσει ήδη μέσα στ' όνειρο τους. Αφού χορτάσαν βία και αίμα στις οθόνες τους αφού ταΐσαν με σκουπίδια τα παιδιά τους βάφουν με αίματα τα χέρια ως τους αγκώνες τους κι ύστερα πλένουνε τα πεζοδρόμια τους. Μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου χλωμή βασίλισσα σήκω και χόρεψε απόψε λέω ν' ανατινάξω την καρδιά μου. Όσους κοιτάζουν παγωμένα και αδιάφορα ένα παιδί που απλά δεν ήταν το δικό τους τους περιμένει ένα φίδι στο σαλόνι τους έχει στοιχειώσει ξαφνικά το σπιτικό τους. Αφού χορτάσαν βία και αίμα στις οθόνες τους αφού ταΐσαν με σκουπίδια τα παιδιά τους ανασηκώσαν πάλι αδιάφορα τους ώμους τους και επιστρέψαν ένας ένας στη δουλειά τους. Μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου φυσάει μέσα μου ένα όμορφο αεράκι χλωμή βασίλισσα σήκω και χόρεψε τρομάζουνε γιατί είσαι αλλιώτικο παιδάκι. Είναι οι ίδιοι που χλευάζουν μπρος στα μάτια μας κάποιον που είναι έτοιμος να πέσει στο κενό τους γαβγίζουν "πέσε" και όπως τρέχουνε τα σάλια τους στέκονται ακίνητοι μπροστά στο κινητό τους. Αφού χορτάσαν βία και αίμα στις οθόνες τους αφού ταΐσαν με σκουπίδια τα παιδιά τους στη λερωμένη τους φωλιά ανακραυγάζοντες διαρρηγνύουν με οργή τα ιμάτια τους. Μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου δεν είμαι άγγελος και ίσως μου αξίζει που μες στην έρημο των πόλεων η ψυχή μου κάτω απ’ τον ήλιο διψασμένη τριγυρίζει. Μα ίσως η δίψα μου μια μέρα να μαζέψει τα μαύρα σύννεφα του κόσμου και πριν φύγω ν’ αστράψει μέσα στην ψυχή μου και να βρέξει και να ξεπλύνει αυτή τη θλίψη έστω για λίγο. Μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου δεν ξέρω αν θ’ αντέξω αυτή τη νύχτα μόνος αν τα αλλιώτικα παιδιά είναι παιδιά μου αν είμαι θύμα ή αν είμαι δολοφόνος. Έχουνε φράξει από χρόνια τον ορίζοντα με σύρματα κι αγκάθια οι νομοθέτες κι όλο μας φέρνουν με φορεία στα επείγοντα με πρόσωπα σκισμένα τους δραπέτες κι όπως κοιτάμε προς το μέρος που κοιτάζανε τα πρόσωπα μας όλο μοιάζει να κοιτάμε που μας κοιτούν με απορία τόσο επίμονα που δεν αντέχουμε και τους χαμογελάμε μα αν γελάσουνε κι αυτοί τότε αλίμονο είχαμε πάντα τόσα πράγματα να πούμε για όλα αυτά που εμείς ποτέ μας δεν τολμήσαμε για όσα τι κρίμα ούτε τώρα εδώ τολμούμε.

είδα εφιάλτη

 

Κάπου ήμουν έξω με παρέα σε μια πόλη και χωρίς να πω τίποτε σε κανέναν έφυγα κάτι να πάρω από το σπίτι μου κανα πεντάρι τετράγωνα από εκεί και πέρασα μια πλατεία που ήταν μια θειά και τραγουδούσε υπέροχα παραδοσιακά ακαπέλα κι είχε μαζευτεί κόσμος κι εκεί κάπως κοντοστάθηκα αλλά προχώρησα και μπήκα σε ένα σπίτι που δεν ξέρω αν ήταν το δικό μου ήταν σαν το δικό μου κι ήταν μέσα μια κοπέλα που μου την έπεφτε και δεν ξέρω γιατί αλλά νόμιζα πως μου την είχες στείλει εσύ την είχες πληρώσει και την έπιασα λίγο και τις έγλυψα μια τα χείλη που τα είχε σαλιώσει κι αυτή και την ρώτησα περιπαιχτικά αλλά σοβαρά αν της έδωσες καλό μεροκάματο και πήρε ένα τηλέφωνο την πήρανε δεν κατάλαβα αλλά σε άκουγα μέσα από την γραμμή να γελάς περίεργα σαν σε ανέκδοτο κι ήταν αυτή η πιο όμορφη στιγμή του ονείρου και γέλασα έτσι κι εγώ αν και δεν ήξερα αν ήσουν όντως εσύ ή χρησιμοποιούσανε αυτοί την φωνή σου. Και μπήκε και ένας άλλος στο σπίτι ένας τύπος και κατάλαβα πως κάτι θα γινότανε αλλά είχα ιδρώσει πολύ και πήγα να κάνω μπάνιο γιατί κολλούσε η μπλούζα μου κι η μπλούζα μου είχε γίνει πολύ στενή στην πλάτη δεν έβγαινε και τους ζήτησα βοήθεια να μου την τραβήξουνε λίγο αλλά δεν έβγαινε ούτε με αυτούς όμως τελικά έβγαλα μόνη μου το ένα μανίκι και μετά το άλλο και βγήκε. Μόλις βγήκα από το μπάνιο ήταν ξαπλωμένη η κοπέλα αυτή και στην πλάτη της ήταν κάτι σημάδια σαν απόχρωματισμοί δέρματος που ήταν σαν φύλλα και λουλούδια και σκέφτηκα πως με ένα περίγραμμα ταττού τα είδα αυτά θα ήταν πολύ ωραία και τότε είπε πως την πονάνε πως κάτι έχει. Και με έπιασε ο άλλος από τα χέρια κάπως με μια λαβή μου τα γύρισε πίσω και μου είπε επιτακτικά πως πρέπει να φύγουμε να πάμε κάπου κι εμένα μου πέρασε από το μυαλό πως θα σε έβλεπα, δεν φαινόταν για καλό αλλά μου πέρασε από το μυαλό πως θα με πήγαινε σε εσένα και είχα χαρεί.  Αλλά τελικά είδα τον νεκροθάφτη σε ένα σκοτεινό σημείο στον δρόμο μέσα σε μια κλούβα που ήταν κι άλλοι μέσα και όπως βγήκε και με είχε πιάσει σφιχτά ό άλλος έβαζα δύναμη και κάπως τα γύρναγα τα χέρια μου και τα έκανα γροθιές και πήδαγα και κάπως τον μετακινούσα και ίσως τα κατάφερνα να βγω από την λαβή αλλά μόλις βγήκε ο νεκροθάφτης κατάλαβα πως μου την είχαν στημένη και θα έπεφτε πολύ άσχημο γαμίσι και χαλάρωσα γιατί δεν θα τα έβγαζα έτσι κι αλλιώς πέρα και σκέφτηκα πως θα ταν καλύτερα να κάνω κάτι προς αυτήν την κατεύθυνση να συντομεύει η φάση και ξύπνησα από τον εφιάλτη.       

όταν ξεκινάει έτσι

 

τί τέλος να έχει ..

αδιαθέτησα

 

Μετά την κορτιζόνη στο χέρι μου ήρθε περίοδος μες την μέση του κύκλου και άλλαξε ύστερα μίκρυνε κατά λίγες μέρες και είναι κάπως τώρα στις 25 ημέρες. Απ' όσο θυμάμαι. ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ.

 

   

Ω ΟΠΕΚΕΠΕ!

 Η μικρή μας είναι καλά. Έχει ξεπρηστεί σήμερα και ο ορθοπεδικός είπε πως είναι εντάξει. Ούτε επίδεση ούτε τίποτε. Σαπουνάκι και οξυζενε μπεταντίν κι όλα θα πάνε καλύτερα. Μικρό το κακό, ίσα η φρίκη,  μόνο τα δόντια που της έμπηξε. Μετά πήγα στην τράπεζα κι έφαγα πόσες ώρες εκεί γατί μου έχει κρατήσει η εφορία 660 ευρώ από χρέη του Θοδωρή σε έναν λογαριασμό που είχα κάνει την μαλακία και τον είχα βάλει αλλά δεν τον πείραζε και είχα μείνει ήσυχη αλλά τον πείραξε η εφορία και βρήκα κι έναν δικό του που με είχε βάλει κι αυτός και είχε 360 ευρώ και τα τράβηξα όλα από αυτούς τους δυο και τα έβαλα σε έναν άλλο που έχω. Και δεν είναι τώρα μόνο που με έχει βάλει μέσα 300 ευρώ θα πρεπεί να παρακολουθώ τους λογαριασμούς να ενημερώσω πελάτες και υπηρεσίες κτλ και δεν ήθελα τώρα να έχω αυτό το μπλέξιμο που θα δει και πως άδειασα και τον δικό του αν θα ζητήσει κι εξηγήσεις δεν νομίζω. Μαλακία αυτό σήμερα να τραβιέμαι έτσι με χρέη του ενώ τα πάω εντελώς μόνη μου πέρα τα παιδιά και ακόμη δεν έχω κάνει δικαστήριο γιατί έχει χοντρό μέσον τον Πολύδωρα πρωτοξάδερφο της μάνας του και ήταν θρίλερ το προηγούμενο δικαστήριο μαζί τους και δεν θέλω να κερδίσει κάτι να μου τα πάρουνε ούτε μια μέρα. Θέλω πραγματικά βοήθεια σε αυτό το θέμα διότι θέλω κάποια στιγμή να πάρουν τα παιδιά ότι δικαιούνται από τον πατέρα τους και δεν είναι και λίγα σπίτια ελιές του πλήρωσα και την εφορία δλδ πάλι εγώ και των τριών χρόνων που δεν μιλάμε του έχω πληρώσει 13 χρόνια εφορία. Πρέπει να κάνω το δικαστήριο τουλάχιστον για το σπίτι και τις ελιές που έχει στο όνομά του να έχουν λόγο και τα παιδιά σ' αυτά.  Άφησε και λογγώσαν οι ελιές του κι έφαγα φάουλ στο 20% της δήλωσής μου που σημαίνει κράτηση του 80%. Εμένα ο ΟΠΕΚΕΠΕ μου κράτησε 4.500 από το πρόγραμμα της πενταετίας πήρα ούτε 1000 την ώρα που τα περίμενα και τα υπολόγιζα όλα μου έτυχε κι αυτό πέρσι. Πέρσι είναι ένα θαύμα το πως την βγάλαμε. Να σου πω εγώ για σεξουαλικές υπηρεσίες ενηλίκων που το κατέχω. Και το έβγαλα το χωράφι αυτό είναι με δωρεάν παραχώρηση αλλά το πέταξα από την δήλωση μου και την σύμβαση με τα βιολογικά μου για να μην έχω προβλήματα τέτοια και είναι στον αέρα τώρα θα χτυπήσει κάποια στιγμή δασαρχείο, μήπως να πάω να το καθαρίσω κιόλας! Αλλά τί σου λέω θα μου πεις. Πες μου και τίποτα κομουνιστικά. Να φτιαχτούμε.

ΑΣΕ ΜΕ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΤΟΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΜΟΥ ΕΑΥΤΟ! ΤΟ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ! 

Το έχω ανάγκη;    

 Πολύ όμορφο αγάπη μου μπράβο. Θα ήταν ωραία να ερχόμασταν να σου πούμε τα κάλαντα την Πρωτοχρονιά. Θα ήταν ωραίο να μας έβρισκε μαζί ο καινούριος χρόνος. Έχω μετανιώσει πολλές φορές για εκείνα τα Χριστούγεννα που δεν ήρθα μαζί σου. Δεν έχει νόημα όμως να σκέφτομαι τέτοια περασμένα κι ανεπίστρεπτα. Γιατί γίνονται έτσι τα πράγματα και να όπως χθες γίνεται μια μαλακία και καρατσεκάρεται πάντα η φάση. Τρόμαξα πάλι κι έγινα κουκίδα μέσα σε ένα ασύλληπτο θείο πλάνο. Αλλά δεν είναι κι ακριβώς έτσι. Σίγουρα είμαστε μέρος του δράματος και δεν είμαστε απλές μαριονέττες. Παίζει ρόλο η κάθε κατεύθυνση έχει και τον δικό της δρόμο. Θέλω να βγω από αυτό το πουθενά και να πέσω μέσα σου.

Η μικρή είναι σα να μην τρέχει τίποτα κάνει ποδήλατο και μαζεύει μανιτάρια. Φεύγουμε τώρα πάμε νοσοκομείο. Όλα καλά θα πάνε

     

η αγάπη είναι ένας σκύλος απ΄την κόλαση

Ζωγράφιζε κανονικά το δουλεύει το χέρι. Έβγαλε την γάζα και την έκανε τον επίδεσμο κορδέλα ρυθμικής. Και έκανε με τις ταινίες γενειάδα του αγιοβασίλη, με το σκουφάκι της μια τρέλα. Και περούκα τα έφτιαξε για όπερα φοβερή. Γελάσαμε. Πήγαμε στο κέντρο υγείας και μας έβαλαν καινούρια. Κανονικά πρέπει να μένει ανοιχτό εγώ ξέρω. Την πονάει μετά λέει στις κινήσεις βάλαμε επίδεση. Μου φάνηκε νομίζω πως έχει λίγο ξεπρηστεί. Είναι τούμπανο από την μια μεριά ειδικά έχει μεγάλο καρούμπαλο. Τώρα τί έχει γίνει τόσα νεύρα έχει εκεί μέσα. Θα πάρει μέρες εννοείται. Βάζω κρασάκια και πίνω. Κόπηκε η φωνή μου το πρωί έπαθα κοκομπλόκο. 

  

είχαμε ατύχημα σήμερα η μικρή

 Είδα ένα κωλοόνειρο και δεν ήθελα να σηκωθώ. Με πολύ αγωνία κι επικινδυνότητα όλο το όνειρο και στο τέλος οδηγούσα σε μια ανηφόρα με τρελή κλήση με γκρεμίλες με τα παιδιά μέσα και κάποια στιγμή εκεί που ήταν να βγούμε πάνω άφησα το γκάζι γιατί δεν έβλεπα τί είχε μετά και δεν με έφτασε η γκαζιά μέχρι πάνω και πήγα να ξαναπατήσω άλλο λίγο και είχε παραλύσει το πόδι μου και με πήρε η κατηφόρα προς τα πίσω και δεν είχα πόδια να πατήσω κανένα πετάλ δεν με άκουγαν τα πόδια μου τα είχα χάσει και ξύπνησα απ' τον εφιάλτη. Σηκώθηκα μετά από ώρα κι έφτιαξα ένα κακάο και πριν πιώ μια γουλιά ήρθε η μικρή σκυλοφαγωμένη. Την είχε δαγκώσει το τσοπανόσκυλο του Στριμπάκου γιατί μανουριάσανε λέει τα σκυλιά μεταξύ τους και όπως αγκάλιασε το δικό μας να το προστατέψει της την έχωσε το άλλο. Την έχει κάνει σουρωτήρι στον δεξί καρπό τρεις τρύπες πάνω και δυο κάτω κι έγινε το χέρι της τούμπανο ευτυχώς που δεν της το έκοψε. Και πήγα από κέντρο υγείας μετά νοσοκομείο και από το νοσοκομείο με στέλνανε στην Πάτρα σε παιδορθοπεδικό και δεν καθόταν να της βάλουν γύψο. Δεν καθόταν με τίποτα όλο το πρωί και υπέγραψα το μεσημέρι και φύγαμε και θα πάμε πάλι αύριο το πρωί που θα έχει ορθοπεδικό μήπως και βγάλουμε άκρη εδώ γιατί η ακτινογραφία δεν έδειξε τίποτα αλλά την στείλανε ηλεκτρονικά στην Καλαμάτα και από κει λέγανε γύψο και Πάτρα γιατί έτσι είναι εδώ κανείς δεν παίρνει την ευθύνη και τα στέλνουν όλα Πάτρα αλλά ηλεκτρονικά δεν στέλνουν Πάτρα τίποτα πρέπει να πας ο ίδιος. Δέχτηκε μια επίδεση και πήραμε και την αντιβίωση, το κουνάει μια χαρά όλες τις κινήσεις τις κάνει ούτε ντεπόν της έδωσα και τώρα λέει δεν πονάει αλλά όπως και να το κάνουμε μια αγωνία την έχω. Μέχρι να την δει ένας ορθοπεδικός. Αύριο για καλή μας τύχη θα είναι εκεί ο καλός ορθοπεδικός του νοσοκομείου κι όχι ο άλλος ο μαλάκας που του είχα κάνει την αναφορά την προηγούμενη φορά.      

Καλά μου λένε, ποιος κάνει κουμάντο δεν μπορείς να του επιβάλεις τίποτε αυτού του παιδιού; Δεν το χωράει το μυαλό των περισσοτέρων ανθρώπων πως δεν δουλεύει ούτε η τιμωρία ούτε η επιβράβευση σε αυτό το παιδί δεν μπορείς να επιβάλεις τίποτε αν δεν το θέλει. Ο πιο έμπειρος άνθρωπος που συνάντησα σήμερα στο νοσοκομείο ήταν η ακτινολόγος και μου είπε δεν έχει τίποτα η ακτινογραφία είναι καθαρή και μου είπε πως  είναι σκυλοφάγωμα και δεν πρέπει να δεθεί πρέπει να μείνει στον αέρα. Έτσι την άκουσα αυτή και δεν είπα κι εγώ τίποτα στην Χριστίνα που δεν καθόταν για το γύψο αλλά δεν ξέρω αν θα κατάφερνα και κάτι αν της έλεγα. Εδώ την άλλη φορά που είχε χτυπήσει σε ένα σίδερο τα τράβηξε τα ράμματα και τα έβγαλε μόνη της μια ώρα αφού τις τα είχανε βάλει δεν χαμπαριάζει τίποτα.    Δεν το καταλαβαίνουν, τους λέω εγώ το έχω κλάψει αυτό το παιδί. Από βρέφος το έχω κλάψει και έχω περάσει σε άλλο στάδιο συναισθηματικά μαζί του. Τους το λέω και με κοιτάνε σαν ούφο και σταματάει η συζήτηση.

  

Μπουρλότο

 

.. και πάει σου έχει σβήσει ματάκια μου η φλογερή καρδιά σου; Το ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος έχουμε πάθει; Άνθρακας ο θησαυρός!   

ΕΓΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΕ ΠΙΣΤΕΥΩ;  Γιατί;

 Γιατί αγάπη μου να χωρίζουμε εμείς; 

ΤΙ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΕΜΑΣ;

Μάνα του είμαι θα 'πρεπε ένα τηλέφωνο έστω να με παίρνει σε μια γιορτή

 Με έχει πλαντάξει στο κλάμα και με έχει τρελάνει στην αγωνία και την θυσία. Τον έφτασα 18 χρονών κοντεύει. Ολόκληρο γαϊδούρι. Ας κάνει ότι θέλει τώρα πια ας φύγει ας πάει όπου θέλει. Εγώ τονε γέννησα, τον έφτασα μέχρι εδώ. Μάνα του είμαι. Να θυμάται να στέλνει κανα γράμμα και να έρχεται σε καμιά γιορτή. Κι αν δεν. Μάνα αν ήμουν κακή ποιος να το πει.    

Έχει δουλειές. Παπαριές. Θέλει άλλη ζωή. Και δε με γουστάρει. Μάνα του είμαι ένα τηλέφωνο θα έπρεπε να με είχε πάρει.

 

Ένα διημεράκι θα βρω να σε κλάψω

 

Ψάχνω μια λογική να βασίσω το θέμα μας και δεν βρίσκω. Το γιατί δεν βρισκόμαστε είναι όπως κι η λογική που δεν βρίσκω. Να φάω τους προβληματισμούς μου να μην τους λέω γιατί μοιάζουν με γκρίνια. Αλλά τι να τον κάνω και κάποιον που θα πρέπει να τρώω μόνη μου πάνω από τις μισές μου σκέψεις και διαθέσεις. Δεν βγάζει νόημα αυτό γίνεται «λίγο» άρα δεν αξίζει. Ψάχνω λοιπόν μια λογική για το θέμα. Όχι μια ορθή λογική, σίγουρα μιλάμε για κάτι περίεργο. Θα μπορούσα να βρω κάτι για την στιγμή και για να φτιάξω ατμόσφαιρα αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι ότι στην πραγματικότητα με έχει πετάξει στο πουθενά. Κι όσες δυνατότητες και να έχουμε στο πουθενά μόνο λογοτεχνία μπορείς να κάνεις. Κι όσο καλή και να είναι θα παραμένει πάντα θλιβερή κι ανισόρροπη. Η ελπίδα μου έχει εξαντληθεί. Μόνο η καύλα μου έχει απομείνει να καλύπτει και τον χώρο της ελπίδας και της λογικής,  μα δεν είναι ευχάριστη χωρίς προοπτική και σύνδεση. Δυστυχώς δεν σε καταλαβαίνω. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν είμαστε μαζί. Δεν το καταλαβαίνω. Κι αυτό με γκρεμίζει. Τι νόημα έχει να θες κάποιον τόσο πολύ εφόσον δεν τον καταλαβαίνεις. Την στιγμή μάλιστα που έχεις κάνει τα πάντα κι έχεις υπερβεί εαυτόν για να τον καταλάβεις. Δεν βγάζει νόημα αυτό είναι πολύ «λίγο». Είναι κάτι από λάθος στοχασμός έως αστοχία υλικού. Πάντως δεν δουλεύει. Τώρα γιατί δουλεύει η διέγερση είναι η ερώτηση που ξεκινά και τελειώνει κάθε κύκλο. Κύκλους με ανεπανόρθωτη φθορά και ζημιά. Τα έργα αυτά εγώ δεν θέλω να τα δώσω στον κόσμο. Προτιμώ να καούνε. Δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που φτάνουν τόσο μακριά. Το διαβάζουν και καταλαβαίνουν το 1%. Όπως δεν θα δώσω τον εαυτό μου και το σώμα μου σε κάποιον που θα καταλάβει το 1% μου έτσι δεν θα δώσω και τα έργα. Ξεκίνησα με τα έργα και ακολούθησε όλο μου το σώμα. Σώμα πνεύμα ψυχή να πηγαίνουν μαζί. Δεν έχει νόημα να δίνεις το είναι σου και ο άλλος να παίρνει ότι μπορεί κι αυτό να είναι κάτι ελάχιστο ή κάτι εντελώς άλλο. Να σε μεταβολίζει κάθε οργανισμός εκεί πέρα όπως του κατέβει. Παίζουν κι ωραίες συνδέσεις δεν λέω. Εκεί είναι ωραίο να δίνεσαι όπου τις βρίσκεις. Αυτά σκέφτομαι και αποφεύγω την έκθεση όπως αποφεύγουν κάτι αρχαίες φυλές την φωτογράφιση.  Κάποια στιγμή σκεφτόμουν πως τα έργα θα ήταν ωραία ευκαιρία να γνωρίσω ανθρώπους σαν κι εμένα. Πως έχω κάτι να πω να παρουσιάσω έστω ένα σπάνιο είδος και μια ιδιαίτερη τεχνική. Μια διαφορετική ή μια σπάνια οπτική γωνία. Να εργαστώ πάνω στην κοινή οπτική εισάγοντας πράγματα που έχω να πω. Αλλά εδώ δεν καταλαβαίνω τον άνθρωπο που αγαπώ και δεν καταφέρνω να έρθω κοντά του και να μείνω κοντά του. Τι ψάχνω λοιπόν. Κάποια εφεύρεση σαν μαγειρικό λάθος; Να καούν όλα; Με οδήγησαν στον γκρεμό; Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν είμαστε μαζί και γιατί δεν βρισκόμαστε. Το νόημα έχει καταρρεύσει. Και δεν βρίσκω ελπίδα να προσπαθήσω. ΧΩΡΙΣΑΜΕ δλδ. Και είναι μαλακία να χωρίζεις καυλωμένος είναι καταστροφή.

          Ω έλατο μ΄αρέσεις πως μ΄αρέσεις

αυτή η νύχτα μένει

 

όλη η αγάπη μας μια παρεξήγηση

 

Φεύγεις χάνεσαι εξαφανίζεσαι. Ξέρεις από πικρές σου εμπειρίες πως η συμπεριφορά σου μπορεί να γίνει πολύ χάλια σε κάποιες ψυχολογικές σου φάσεις και προτιμάς να χαθείς.

Φεύγουν χάνονται εξαφανίζονται γιατί σε κάποιες ψυχολογικές μου φάσεις η συμπεριφορά μου γίνεται πολύ χάλια. Ξέρω έχω πικρές εμπειρίες από όπου προτίμησα να μείνω.

      

όλοι τα ίδια παθαίνουμε .. ντιν νταν ντον και χιόνια στο καμπαναριό που Χριστούγεννα σημαίνουν

 

αμοιβαία τα αισθήματα μωρό μου

καλοτάξιδη

 

 

«Την γκρέμισαν την κρήνη, με το χωματουργικό μηχάνημα και την φόρτωσαν στο φορτηγό του δήμου. Το φορτηγό του δήμου έφυγε σαν ξόδι προς άγνωστη κατεύθυνση. Η κρήνη των παιδικών μας χρόνων, των αναμνήσεών μας, βανδαλισμένη και κανιβαλισμένη όδευε προς τους ασφοδελώνες της λήθης.»

«Τώρα πέρασες στην αιωνιότητα. Μόνη σου θα περπατήσεις μέσα στην αβάσταχτη σιωπή των Ιλισίων πεδίων. Με την μαθητική σου ποδιά, λεπτή κι ανάλαφρη, σαν αεράκι, σαν ελαφάκι.  Καλό σου ταξίδι»

με τέτοια μούτρα παρακαλώ

 

και κάτι ιδιαίτερα σημαντικό

ούτε καν μισός

 

.. ένα τέταρτο μένεις λέμε.

από εχθές ξημέρωνε Παρασκευή

 

Είναι Παρασκευή. Είμαι σε απόγνωση. Τα πιο αληθινά λόγια τα άκουσα απ’ τον πρωκτό. Τόσες αλήθειες που δεν ξέρουν οι ρίζες. Η αφαίρεση στην τέχνη, οι ενέργεια ως αιθέρας κι αυτό που μένει να μας τρέφει. Για όλες αυτές τις αλήθειες μιλάει ο πρωκτός. Μιλάει για την απόγνωση τόσο ωραία που νομίζω πως δεν θα μιλήσει ποτέ κανείς άλλος όπως αυτός. Μιλάει για την αγάπη και για την ζωή καλύτερα από όλα τα στόματα και τα μυαλά που έχουν καταγραφεί τόσους αιώνες. Κάθισα κι έγραφα ποιήματα μα ένιωσα πως δεν τον φτάνω να τον αποδώσω στο ελάχιστο και τα έβαλα στο συρτάρι εις μνήμην των επισκέψεων. Ένιωσα πως δεν πρόκειται ποτέ να πιστέψω σε κάτι άλλο πως τίποτε δεν μιλάει για τις αλήθειες τόσο καθαρά. Είναι ένας τρίτος ίσως γι΄ αυτό.

         

μασώ

 

  σώμα 

@#$%^^&*(())_+=

 

ΗΡΘΕ ΤΟ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ ΣΤΗ ΖΕΛΑΤΙΝΑ

.. θα με πάρει τηλ  μου είπε  ο υδραυλικός 

ΔΩΣ'ΤΟ ΜΟΥ

Μια αληθινή κουβέντα ήθελα τίποτε άλλο. Οι άνθρωποι που δεν με πιστεύουν μου δείχνουν και πόση επαφή έχουν με την αλήθεια και το επίπεδο της αντίληψής τους το πόση επαφή έχουν με το γίγνεσθαι. Άλλοι προς το μείον κι άλλοι προς το συν. Αν δεν μπορούν να δουν εμένα που είμαι ίδια φαντάσου τί παθαίνουν με τους άλλους που σπανίως είναι ίδιοι.

Μπορεί να ξέρω ποια είσαι αλλά δυσκολεύομαι να το παραδεχτώ λόγο του ότι είσαι και το πρόσωπο των ονείρων μου. Αυτό είναι ένα θέμα που παίζει με τα πρόσωπα των ονείρων μας. Εφόσον επιδιώκουμε την πραγματοποίηση των ονείρων μας όχι μόνο των μονολιθικών αλλά το βασικότερο για κάποιους σαν κι εμάς είναι τα ερωτικά όνειρα. Επομένως αυτό χρειάζεται αντίληψη ροπή προς την αλήθεια και συντεχνία. Χρειάζεται συνεργασία. Κάποιος θα φύγει μπροστά κάποιος θα κάθεται να τελειοποιεί την θέση του και τα πίσω. Η επικοινωνία είναι θέμα. Ανάποδε άνθρωπε σκοτεινέ σεναριογράφε. Από εσένα να πάρω τα φώτα μου; Έτσι; 

Είναι σα να περιμένουμε στα σημεία που ο άλλος θα έρθει στην άλλη του ζωή. Στο ενδιάμεσο γεννιόμαστε έντομα και ασπόνδυλα και πουλιά και σκυλιά και γατιά και πεταλουδίτσες. Σε ποιους πλανήτες πεθαίνεις; Να πάω στον Δία και στον Ήλιο με στέλνεις; Μέσα μου που γεννιέσαι. Και μέσα μου που πεθαίνεις μεγαλώνω και μικραίνω εσύ. 

Σου έχω το μαχαίρι στο μάτι. Σε αγαπώ. Δωσ' μου αυτό το γαμημένο το καρπούζι σου. 

         ΑΠΟΡΩ τόσον καιρό γιατί αποφεύγεις να φας το βρισίδι της ζωής σου

ΒΡΩΜΑ

Είναι τόσες πολλές και βαθιές οι αιτίες του κακού που όταν πάω να τις μοιράσω το κάθε τί ξεχωριστά παίρνει ένα τόσο μικρό μερίδιο που η συμπόνια είναι μεγαλύτερη. Αφού το κάθε τί παίρνει το μερίδιό του ενώ το κακό στέκεται ακέραιο γύρω από όλους. Κι όσοι είναι ανοιχτοί σε αυτό η δυστυχία τους είναι ανάλογη με το άνοιγμά τους. Δεν υπάρχουν ευτυχισμένοι κακοί, ικανοποιημένοι μπορεί αλλά ευτυχισμένοι όχι. Κι εμένα με αφορά η ευτυχία. Αυτή μετράει.

Όπως υπάρχουν και ψεύτικες αγάπες υπάρχουν και ψεύτικα μίση. Κάπου πας να ταιριάξεις με το κλήμα και την πατάς και βγαίνει ένας ψεύτικος εαυτός. Το νιώθω κάθε φορά και μου τυχαίνει και μια μαλακία όταν συμβαίνει και καρατσεκάρεται η φάση. Κάπου με την αγάπη μπορεί να την πατήσεις και να μην φαίνεται η ψευτιά της μα στο μίσος φαίνεται πιο καθαρά, σε εμένα τουλάχιστον. Δεν μπορώ να τον μισήσω τον άλλο άρα μπορεί και να μου ήταν αδιάφορος. Βέβαια δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να ισχύει σε κάθε καρδιά ο νόμος των αντιθέτων. Και πόσο έχει γυμναστεί κάθε καρδιά να έχει μια αρμονία στην ευλυγισία της ας πούμε και πως είναι και του καθενός το σουλούπι φτιαγμένο. 

Δεν μπορώ να σε μισήσω κι αυτό είναι κάτι διαπιστωμένο πολλάκις. Να σε μισήσω δλδ να θελήσω επί τούτου να σου κάνω κάποια ζημιά πέρα από το να πάρω κάποιον άλλο δρόμο ψάχνοντας την ευτυχία μου σε όποιον τομέα τέλος πάντων υπάρχει αυτή η δυνατότητα ακόμη. Μοιάζει κομμάτιασμα και μάλλον έτσι είναι. Κι ίσως γίνει κάποτε κάποιο θαύμα και βρεθεί κάποιος που να ενώνει κομματιασμένους και να προσθέτει τα χαμένα τους μέλη όπως κάνουν στα μουσεία με τα σπασμένα αγάλματα. 

Θα ήθελα να μάθω την αλήθεια σου. Νιώθω δυστυχισμένη χωρίς τον έρωτά μας. Αισθάνομαι πως σε αυτόν τον τομέα έχω πέσει έξω κι έχω καταστραφεί και θα ήθελα να άλλαζα αυτήν μου την άποψη. Τί νόημα έχει να υπάρχει κάτι κατεστραμμένο πέρα από το να είναι ένα αντικείμενο μελέτης ή κάτι για ανταλλακτικά ή κάτι για μεταποίηση. 

     

άντε γαμήσου

ωραία  γράφεις καλά

και ..

πάτσι είμαστε λήχτο

που να απευθυνθώ δλδ αποταθείτε μου

 

ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ; 

 που να σε ψάξω; 

στην κοινωνική στήλη; 

στις ειδήσεις; 

σε κανα περίεργο ψευδώνυμο;

σε τίποτα αφιερωμένα σε άλλους από αλλού; 

ΤΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΕΛΑΔΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ

ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΟΥ ΚΟΥΒΕΝΤΑ; 

ΕΙΔΕΣ ΕΣΥ ΚΑΝΑΝ ΕΝΤΑΞΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ; 

  

Ανταλλάζεται με δονητή και ουίσκι

 Οι καριέρες μου είναι εντάξει. Ποιητής, έχω ας πούμε εκατό διακόσιες σελίδες της προκοπής μέσα στις τόσες χιλιάδες. Αλχημιστής, έχω να δείξω. Πνευματιστής να να κατουριέσαι. Αγρότης, ο ελαιώνας ζωηρότατος, το ελαιόδασος με έχει λατρέψει. Μια χαρά οι καριέρες μου μια χαρά και σύνταξη άμα θέλω να πάρω παίρνω να πω σαν άνθρωπος πρόσφερα και με το παραπάνω. Τί όνειρα να κάνω πάνω σε αυτά; Η φιλοσοφία ίσως μπορέσει πάλι να με κολλήσει κι εκείνο το μυθιστόρημα. Έφτασα στο τέλος που είχα βρει και δεν έγινε κάτι. Νόμιζα πως αλλά τρίχες, χειρότερα. Ο πόνος είναι ζωοποιό συναίσθημα. Και ο φόβος θανατικό. Πόνος φόβος πάνε μαζί τελικά. Πόνος χωρίς φόβο είναι ξενέρωτη φάση και φόβος χωρίς πόνο ξενέρωτη φάση. Θα μου πεις ρεεε χάθηκε η χαρά και η ευφορία για να κάθεσαι να την βρίσκεις με φόβο και πόνο. Καλά είσαι, πέταγα την προηγούμενη εβδομάδα και σέρνομαι αυτή. Να βρω έναν ρεγουλατόρο κάπου στα ενδιάμεσα να πάρω κανά σταθεροποιητή μπαταρίας να βάλω. Μήπως να με ανταλλάζατε με κανα ρομπότ.       

εσύ; καλά; 

δεν ενώ, αυτή είναι η φάση

 Μου τα έλεγε ο Τζίμης, η χειρότερη περίοδος μιας γυναίκας είναι σαράντα με πενήντα και μετά ξαναστρώνει. Έχω νεύρα και νύστα. Εχθές εννιά η ώρα ροχάλιζα. Μου έρχονται και κάτι μνηστήρες το αφάν γκατέ της κοινωνίας με στάτους περιουσίες αλλά πάρ' τον έναν και βάρ' τον άλλο. Αυτό κάνω, με βγάζουνε λιγουλάκι ξεσκάω στις αφραγκιές μου και μετά καθαρίζει κανας φίλος σκάνε και φεύγουνε. Τα συνηθισμένα. Παλιοζωή. Παλιοκαψούρα και δεν συμμαζεύεται. Δεν έχω καμία όρεξη για να κάνω την τυφλή εντομεταξύ έτσι για τα παιδιά το κάνω να αλλάζουνε λίγο παραστάσεις. Πρέπει να ξαναξεκινήσω συνεδρίες τον Ηρακλή δεν έχει σταυρώσει ούτε έναν φίλο. Έναν έκανε στο δημοτικό κι έφυγε φέτος Αθήνα. Εγώ πρέπει να κινηθώ για να φύγω κι εγώ για Αθήνα. Μα δεν ξέρω αν θα είναι καλύτερα. Όσες φορές ανέβηκα απελπισία ήταν η φάση, εντάξει είχα και κάποιες στιγμές μαγικές, όπως κι εδώ τις έχω. Απλά εκεί είναι εξόντωση κι όλας από την άποψη ότι δεν ενώ.    

περίοδος Χαρούλας όμως πάντα .. ε

 

δε πα να γαβγίζει το κολόσκυλο

η αγάπη άργησε μια μέρα

 

Ο Τζίμης δαγκωμένος πάλι

 

περίοδος χάριτος τέρμα

 Είναι ανάποδος άνθρωπος, να τον παίρνετε με το καλό. Όταν γίνεσαι χάλια εσύ γίνομαι κι εγώ. Τί έβγαλα τόσον καιρό που σε παίρνω με το καλό. Με πάτησες. Και με άφησες να καίγομαι και να μαραζώνω. Σε είδα σε κάτι οχήματα του δήμου να ρίχνεται νερά και κάτι καρναβάλια να πετάτε σοκολάτες στον κόσμο. Σε εμένα προσωπικά δεν ήρθε κανείς σου. Έχω δεχθεί μόνο διωγμούς από εσένα προσωπικά. Και φασισμό. Και κοροϊδία. Εκμετάλλευση αποδόμηση και θάψιμο. Καραντίνα και Σπιναλόγκα χωρίς να έχω τίποτα από φάση λέπρα εγώ. Έχεις και κάτι θεωρίες που ότι και να σου πω θα τα κάνεις γαργάρα όλα και θα μου τα φτύσεις στη μούρη. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχεις αγάπη για μένα. Κι ότι σ' αγαπώ μου είπες ήταν αναλαμπές εκτυφλωτικές όπως κάνουν τσαφ οι λάμπες όταν καίγονται. 

Το ότι δεν πληρώ τις προϋποθέσεις σου να το δεχτώ.

Το κομμάτιασμα όμως πως να το δεχτώ.

Να κομματιάζεις τον άλλο και μετά να μη σ' αρέσει και κομμάτια

Να περιφέρεις τα κομμάτια του.

Και σου φταίει η αγάπη των άλλων μετά. 

Να μην την πάρουμε την αγάπη των άλλων δλδ

Να σου κάνουνε συμπαράσταση.

   

Εγώ δεν νιώθω κάποια υποχρέωση επειδή με διαβάσανε μερικοί άνθρωποι παραπάνω κι αυτό έτσι ανακατωμένο τέλος πάντων. Υποχρέωση σε εμένα να νιώθουν αυτοί, όποιοι κι αν είναι. Κι αν όχι υποχρέωση έστω ευχαριστία θα έπρεπε να νιώθουν. 

   Κι αν ήταν κάλεσμα αυτό θα είχα βρει κάποιον εκεί. Εκεί μόνο σκοτάδια είχε και νεκρούς. Καριέρα πνευματιστή να κάνω, σύμφωνοι. Να έχω κι ένα σπίτι όμως μετά την δουλειά κι έναν άνθρωπο ζωντανό να πιάνω, 

εύκολο είναι άμα θέλω καμιά φορά να γλυτώσω από εσένα να κάτσω να σου πω για τα χάλια σου

 

Βεβαίως να προσέχουμε μη τύχει και σε προσβάλουμε  

και μας στείλεις σε καμιά αθέατη πλευρά της Σελίνης,  

πήρες τη μοναδική φωτογραφία των παιδιών μας .. 

Πως περνάς αγάπη μου; Όλα καλά; 

έγινες πυξίδα μπέημπ;

 

τί διημεράκι είναι αυτό;

ΠΑΛΙΟΠΑΡΤΑΛΙ ..

Είχα κόψει τον καφέ και τον ξανάρχισα. μπορεί να φταίει αυτό. Τον άρχισα ως έσχατη λύση για το βαρύ κεφάλι και την ζαλάδα και δούλεψε. Λέω να αρχίσω τα χορτόζουμα τζοχούς ραδίκια για να κόψω τον καφέ. Η πολύ βροχή άλλαξε την βλάστιση και τα εδώδημα κάπως την έχουν ακούσει ενώ το φερτό τριφύλλι από τον βορά έχει κυριαρχίσει. Είδα καινούρια είδη μανηταριών στον ύπνο μου μέσα σε αίθρια με ανθρώπους. 

 

 

 Από χθες με έπιασε κάτι με τις μοίρες και κοίταζα πάλι τους χάρτες μας. τα παιδιά έχουν σοβαρές αναποδιές. 

Σήμερα είχα περίεργα συναπαντήματα στον δρόμο. 

Το πάρτυ ήταν ωραίο. Ακόμη εδώ είμαστε. 

Νιώθω κάπως   

νιώθω κάπως ανασφαλής για τις προοπτικές και πως ίσως να έχω πέσει σε πλάνη. Αυτό που κοροϊδεύω τα πάντα και γελάω με τα θρίλερ και τις τραγωδίες και κάνω ότι βλέπω άλλα. 

black out και καλωσήλθες χειμώνα

 έπεσε το σύστημα εδώ. είναι μέρες τώρα που δεν βγήκε ήλιος κι έχει πέσει η τάση. και το πάουερμπανκ είναι άδειο. θα κλείσουν όλα σε λίγο. βαράει το έρρορ πόση ώρα.  τα κλείνω από τώρα για να τα ανοίξω άλλη μία αργότερα μήπως κι έχεις βάλει κάτι. ανάψαμε κεριά. είναι πανέμορφα με το φάσγανο από το μπλε φεγγάρι. 

όλα καλά;

.. θριλεράκι σήμερα ανεκδοτάκι;

 

μη μου πνιγείς αγάπη μου στη γαργάρα ..

απλά σου είπα πως θα ήταν ωραία να ερχόσουν 

χάθηκε ένα μαντίλι μεταξωτό ούτε μαντίλι να κλάψουμε δεν μας δίνεις δλδ

 

με κασκόλ ρε φίλε να τυλίξω την οδοντόκρεμα; 

παρανοειδής αιδοιολατρεία 

το ένα σφάλμα έκανα πρέπει να το ξεχάσεις  

τα λερωμένα τα άπλυτα

στον τάφο του Ινδού αυτά όχι εγώ

Μη με τρελαίνεις!

ένα κι ένα κάνουν και ένα θεέ μου γίνομαι κανένα

Στο λέω 

να φροντίσεις 

να έρθεις στο ραντεβού .. 

 

χικπ χοπ γκρούμβυ

 Είναι απλό. Θα έρθεις στο ραντεβού μας στην γκρλάβα στο αμφιθέατρο. Αλλιώς θα σου λέω για SUV και τέτοια από άλλο ανέκδοτο να λες κι εσύ στον κόσμο ότι δεν ξέρεις γιατί κάνεις παράταιρες. Αυτά με το όπως σου καυλώσει κι αν καταρλγήθηκαν. Να γίνουμε θέαμα σε κανα μπαρ δεν θέλω. Ούτε θριλεράδικα κατά την Αχαρνών. Αντίσκηνο στην υπόγα και κεροζάν έχω. Και κάτι πενηντάρικα πολύ ιδρωμένα. Εσύ; Τίποτα; Τα πίνεις όλα;  

  

πάμε ένα διημεράκι στο σπιτάκι μας ρε μάτια μου

 Ποτέ δεν ένιωσα φτωχή. Φτωχή με κάνεις εσύ που μου στερείς το κορμί σου. Κι είμαι σαν τον Σώρα και τον Κοσμά με κράτος στα χαρτιά και μπαγκανότες χωρίς αντίκρισμα. Εγώ έχω ταλέντο στην οικονομία ξέρω πολλά. Δεν χρεωκόπησα ούτε μια φορά. Άσχετα που έχω σπάσει γκάζια φρένα και γρανάζια. Θα ήταν ύβρις να πει κανείς πως είμαστε εμείς φτωχοί κι ότι αρνούμαστε ο ένας το κορμί του στον άλλο. 

δεν μπορώ να σε πάρω έτσι σηκωτή θέλει δυο ούπα στο ταβάνι .. ράουλο

να σε πατάω χάμω και να σηκώνεσαι

  

χαζούλι .. λες και δεν ξέρεις από ποιήματα ζηλεύεις

Θέλω να στα δώσω αυτοπροσώπως.