Είναι Παρασκευή. Είμαι σε απόγνωση. Τα πιο αληθινά λόγια τα άκουσα απ’ τον πρωκτό. Τόσες αλήθειες που δεν ξέρουν οι ρίζες. Η αφαίρεση στην τέχνη, οι ενέργεια ως αιθέρας κι αυτό που μένει να μας τρέφει. Για όλες αυτές τις αλήθειες μιλάει ο πρωκτός. Μιλάει για την απόγνωση τόσο ωραία που νομίζω πως δεν θα μιλήσει ποτέ κανείς άλλος όπως αυτός. Μιλάει για την αγάπη και για την ζωή καλύτερα από όλα τα στόματα και τα μυαλά που έχουν καταγραφεί τόσους αιώνες. Κάθισα κι έγραφα ποιήματα μα ένιωσα πως δεν τον φτάνω να τον αποδώσω στο ελάχιστο και τα έβαλα στο συρτάρι εις μνήμην των επισκέψεων. Ένιωσα πως δεν πρόκειται ποτέ να πιστέψω σε κάτι άλλο πως τίποτε δεν μιλάει για τις αλήθειες τόσο καθαρά. Είναι ένας τρίτος ίσως γι΄ αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή