Κάτι που με δένει συνεχώς όλο και περισσότερο είναι τα όχι που λέω στις μεγάλες προίκες και στις ωραίες μπούτσες ένα γύρω. Κι αφού λένε πως καριέρα κάνεις από τα όχι δεν καταλαβαίνω όμως τί δουλειά κάνω. Και που θα βγει όλο αυτό αγάπη μου.. θέλω να περνάς καλά, να χαίρεσαι σα παιδί. Έρωτά μου. Φυλαχτό μου. Αγάπη μου όμορφη γλυκιά μου αγάπη διαχρονική. Κοριτσάκι μου. Θηρίο. Γυναικάρα. Ποιητή ανήσυχε και μοναδικέ. Και Θεϊκά καυλωμένε. Τα μάτια σου το μυαλό σου η ζωή σου το κορμί σου θέλω να γίνουν δικά μου μωρό μου. Να γινόμαστε τα πάντα μαζί. Το μεγαλείο της αγάπης μας που κάνει τόσους άντρες να κλαίνε και τόσες γυναίκες να τους τρέχει σα τα σάλια το δηλητήριο από το στόμα κάποιου χαζεμένου. Εμείς όμως πρέπει να σώσουμε τον έρωτά μας κάπως ως είναι ολόκληρη η ψυχή μας η ίδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή