σήμερα. τώρα. αυτή την ατελείωτη στιγμή που τρέχει για εσένα νιώθω ο πιο ευτυχισμένος και ο πιο δυστυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. βλέπω εσένα ζωντανή καλοκουρδισμένη να με κοιτάς από ένα πέλαγος μπλε φωσφοριζέ κι εγώ είμαι σε ένα μπλε ηλεκτρίκ. και εδώ πόση ώρα πάω να βρω τίποτε βράχια να πέσω στη θάλασσα να αρχίσω να σφαδάζω μήπως σου φέρουνε τα κύματατα τα τα αυτά που είναι για σένα. όλη η θάλασσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή