Τα πρακτικά προβλήματα που εντοπίζω είναι επιδερμικά ρηχά και γελοία. Προβλήματα κυρίως χρόνου και χρήματος. Προβλήματα είδους και εξειδίκευσης των σχέσεων. Το μόνο συμπέρασμα που βγάζω είναι πως η γελοιότητα των προβλημάτων αυτών θα μπορούσαν να πουν πως οι σχέσεις δεν είναι και τόσο δυνατές. Από την θέση την θέαση την θέληση και τα προσόντα του καθενός.
Για τί λοιπόν να αγωνιστώ. Τι να υπερασπιστώ και τί να διεκδικήσω. Έχω ήδη χιλιάδες λύσεις να προτείνω για τέτοια προβλήματα. Το να καίγεται η ζωή με τέτοια γελοία θέματα είναι εντελώς απογοητευτικό. Ωραίο είναι να έχουν οι άνθρωποι όνειρα και στόχους και να τραβάνε μπροστά με αυτά. Όμως το πιο ωραίο είναι να τα ονειρεύονται και να τα στοχεύουν μαζί με κάποιον. Όταν τα όνειρά τους και οι στόχοι τους χωρίζουν από αυτόν κάτι δεν πάει καθόλου καλά.
Τα προβλήματα που βλέπω είναι κυρίως χρόνου και χρήματος. Και σε αυτό πάλι κάτι δεν πάει καλά. Πράγματα που ως ένα βαθμό είναι δικαιολογίες και δεν μπορούν να σε αποκλείουν παντελώς από κάτι που θέλεις να κάνεις. Το δράμα αυτό είναι γελοίο και επιφανειακό. Ξεμπροστιάζει την όλη φάση πως η σχέση δεν είναι πραγματικά δυνατή και βαθειά.
Αυτά λέει ο πρακτικός νους. Χωρίς να λαμβάνει υπόψιν του τα κομμένα γόνατα τα παραλυμένα νεύρα τις αντιδραστικές εκφράσεις τον φόβο και τις γλώσσες που έχουμε καταπιεί από κάποιον ανεξήγητο λόγο. Γιατί να καρφώνεσαι σε έναν αόρατο σταυρό και να μην μπορείς να πας εκεί που θες. Να μην μπορείς να ανοίξεις το στόμα σου και την αγκαλιά σου να πεις ένα σ’ αγαπώ χωρίς ούτε και να μπορείς να αδιαφορήσεις. Αυτά τα προβλήματα όμως δεν είναι καθόλου γελοία. Κι ούτε μπορεί να τα λύσει ο πρακτικός νους. Μάλλον χρειάζεται κάποιες δεκάδες ώρες έρωτα αυτό το θέμα για να λυθεί και να δώσει το πεδίο στον πρακτικό νου. Αυτή είναι η πρότασή μου. Γιατί δεν περνάει όμως; ε; γιατί;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή