Από εχθές χαροπαλεύει το σκυλί μου η Άντζελα. Πριν λίγο της έκανα μια κορτιζόνη ως τελευταία ελπίδα. Το πιο περίεργο από όλα είναι ότι πριν δυο μέρες το είδα μπροστά μου. Ήμουν στο μπάνιο και μου πέρασε ένας ηλεκτρισμός στο κεφάλι που μου είπε θα χάσεις την Άντζελα και είπα όχι όχι μη σκέφτεσαι έτσι. Και βγήκα από το μπάνιο και την είδα καλά που περπάταγε προς την κατηφόρα. Είναι κουφό κάθε φορά που στεναχωριέμαι βαθιά να συμβαίνει κάτι κακό σε κάποιο από τα ζώα που φροντίζω. Δεν ξέρω ποιος είναι αυτός ο χάκερ αλλά τον καταριέμαι με όλες μου τις δυνάμεις και αν χάσω το σκυλί βουή του μαύρη. Φαντάζομαι πως ήθελε να με πλήξει συναισθηματικά όμως όλα αυτά τα ανθρωπάκια που δεν έχουμε τον θεό μας δεν γνωρίζουν βασικά πράγματα για το τί παθαίνει κανείς όταν παρεμβαίνει με τέτοιο άδικο τρόπο. Η κατάρα μου δεν είναι τίποτε άλλο παρά η βαθύτερη παράκληση για αληθινή δικαιοσύνη. Θεέ μου που έχεις το κακό με το κακό και το καλό με το καλό όπως ο πνευματικός σου νόμος ορίζει στον τόπο των πνευμάτων όπου δεν υπάρχει η υλική βαρύτητα και δεν ισχύουν οι νόμοι της φθοράς παρά μόνον υπάρχουν ψυχές ως το σκοτάδι και το φως. Πάρε τον πόνο μου και δώσ' τον πίσω να πάει από εκεί που ήρθε κι ανήκει. Κι όπως κι εγώ άδικα φέρθηκα κι έκλεψα και καταχράστηκα κάποτε από τον αδερφό μου και πληρώνω έτσι κι όλοι να πληρώνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή