big brother μανούλα μου

 Είναι πράγματι αστείο να σκέφτομαι πως μου έτυχε κάτι σαν τα μπλουζάκια τα σιντί τις κασέτες και τα βιβλία που βούταγα από τον αδερφό μου και μπορούσε απλά να τα βρει δίπλα στο δωμάτιο μου ή πάνω μου να τα φοράω αλλά ποτέ δεν μου είπε τίποτα. κι ένα μηχανάκι του που μου το κλέψανε και του το πλήρωσα. άλλωστε έχουν περάσει δεκαετίες από αυτές τις μαλακίες κι εγώ έχω πέσει θύμα κλοπής πάρα πολλές φορές κι η ίδια και μου έχουν κλέψει περισσότερα από αυτά που έχω κλέψει στην τελική. ( Δεν ξέρω αν βάλουμε μέσα και τις καρδιές την έχω γαμήσει) . Κι είναι πάρα πολλά χρόνια τώρα που θέλω να είμαι εντάξει και προσπαθώ για αυτό κι ούτε τον θεό θέλω να κάνω εγώ να μοιράζω τα πράγματα των άλλων μα θέλω απλά να είμαι καλά όσο γίνεται με την συνείδησή μου. Και είναι ψεύτης όποιος πει πως δεν έχει κάνει κι αυτός κάπου κάποτε μαλακίες από ανωριμότητα συναισθηματική κυρίως και σίγουρα υπάρχουν πάρα πολλοί που συνεχίζουν να μην έχουν ηθικούς φραγμούς ή και να τυφλώνονται από τα συναισθήματά τους ή και ακόμη ακόμη να κοιτάν με όποιον τρόπο να κάνουν αυτό που κάνουν. Για μένα έχει σημασία να νιώθω ευγενής με την έννοια των όπλων που χρησιμοποιώ στον αγώνα της ζωής και πως τα χρησιμοποιώ. Δεν μου αρέσει το βρώμικο παιχνίδι πέρα από την πλάκα ή κάποια ολιγόλεπτη κρίση που να συνοδεύεται με μετάνοια ή ως μπλόφα και μέχρι εκεί. Βέβαια δε ζω σε καμιά ουτοπία και κοινωνία αγγέλων γι' αυτό κι έχω επιλέξει την ζωή που έχω επιλέξει για να μην μπερδεύομαι για να κρατώ "παρθένο οργανισμό" και να αντιδρώ έτσι στις δηλητηριάσεις. Κι έτσι ξέρω εκ των προτέρων ειδικά με τα ηλεκτρονικά πως ανα πάσα στιγμή υπάρχει το ενδεχόμενο να τα χάσω. Γι' αυτό και γράφω συνήθως πρώτα σε χαρτί. Και να τα χαίρομαι στην στιγμή τους. Ξέρω πως όσο έχω ηλεκτρονικά μηχανήματα γύρω μου είμαι ενδυνάμη μέσα στο bigbrother. Όπως ξέρω άνθρωπο που αυτοκτόνησε που του έκλεψε τα τραγούδια του ο κολλητός του πασίγνωστος φιλιατρινός στιχουργός και μάλιστα τα περισσότερα είναι τραγούδια ω τί σύμπτωση που τα έχει τραγουδήσει ο Διονυσίου. Κι αυτήν την ιστορία την έχω ακούσει από τον άλλο τους κολλητό που στη συνέχεια έγινε ένας από τους φίλους μου τους πραγματικούς φίλους μου που μου στάθηκε και ξέρω το ήθος του και το αν λέει μαλακίες δεν λέει μαλακίες και το άλλο παιδί πνίγηκε κολύμπησε από το Λιμενάρι ως τον Ήλιο. Σίγουρα δεν το έκανε για τα τραγούδια αλλά για την πράξη που ένιωσε προδοσία και για τα τραγούδια και γενικώς. Αφού τον συγκεκριμένο στιχουργό τον έχω συναναστραφεί κι εγώ και είναι πραγματικά ένας πουλημένος επηρμένος και είναι πολύ περίεργο να έγραψε και πως έγραψε τέτοια καθαρά τραγούδια κάποτε. Μα έχει γράψει πολύ ωραία καψούρικα και είναι εντελώς στα γκρίζα η ιστορία του κύριου αυτού οικογενειάρχη δημοσίου προσώπου κτλ. Ο άλλος πάντως κολύμπησε ως τον Ήλιο. Κι αυτός είναι ο Ήρωας μας ο πιο κορυφαίος χωρίς αμφιβολία καμιά.       

Εκείνο που μου μένει να βρω είναι γιατί κάποιος να αφαιρέσει κομμάτια από την αλληλογραφία μας και συγκεκριμένα τα συγκεκριμένα. Κούρεμα, αμνηστία ή εξαφάνιση στοιχείων για να βοηθήσεις και να οχυρώσεις την στάση σου και την θέση σου εναντίων μου. Αυτό είναι κάτι που έχει να κάνει με μαρτυρία και επομένως αφορά τρίτους. Ποιοι είναι αυτοί οι τρίτοι που έχουν την παραπάνω αξία αυτή και πως κάποιος μπορεί να έχει αξία για σένα και να του παρουσιάζεις μια ιστορία άλλη από αυτή που ήσουν. Επομένως δεν μιλάμε για αληθινή καθαρή σχέση παρά για σχέση που βασίζεται σε κοροϊδία και κακό παζάρι και δεν πάει το μυαλό μου ποια κατάσταση της προκοπής μπορεί να χρειάζεται έναν τέτοιο φιλτραρισμένο εαυτό. Καμία είναι η απάντηση παρά κάτι επικερδές καπιταλιστικό κι ανούσιο όπως είναι όλα τα ψεύτικα φίλτρα. Δεν σώνεσαι κι ούτε αλλάζεις με ένα κουμπί παρά δυσκολεύεις την αποδοχή και τις σχέσεις μεγαλώνεις την απόσταση. Η αισθητική είναι βέβαια κάτι που μελετάω κι έχω ερωτήματα. Μα κανέναν δεν βοήθησε ουσιαστικά συμβάλει στην αποξένωση και την κατάθλιψη την αλλοίωση κριτηρίων και δυσχεραίνει την έρευνα και την πρόοδο γενικώς, η αλλοιωτική ωραιοποίηση. Η τέχνη δεν είναι ωραιοποίηση κι ούτε υποκειμενική πρέπει να είναι κι όλος ο αγώνας γίνεται για να φτάσουμε σε μια αντικειμενική οικουμενική αλήθεια. Μας ενοχλεί που οι ισχυροί έχουν ρόλο σκηνοθέτη και μοντέρ στην Ιστορία γι' αυτό αγαπάμε και τον Πετρόπουλο και ακόμη παραπάνω ανθρώπους που τους φάγανε στη στροφή. Κι έτσι περίπου κι εγώ τώρα λαμβάνω εδώ μια μαφιόζικη προειδοποίηση κάπως με αυτό που μου συνέβη εφόσον είχα μια ιστορική καταγραφή στο αρχείο μου που εξαφανίστηκε. Και τί μπορεί να σκέφτηκε κάποιος ώστε να θελήσει να την εξαφανίσει. Ποιες οι χρήσεις της. Μα δεν κολλάει και κάπου όλος ο συλλογισμός. Και ποιος άλλος μπορεί να το έκανε αν δεν το έχεις κάνει εσύ; 

Ένας τρίτος για ποιο λόγο; Για να με πλήξει συναισθηματικά εκ του αποτελέσματος. Επίδειξη δύναμης ελέγχου και κυριαρχίας. Τί μαλακίες είναι αυτές. Γιατί; Δεν κολλάει με το περιεχόμενο καταρχήν. Μόνο στο περί σεξουαλικής παρενόχλησης μου κολλάει και πνευματικών δικαιωμάτων μα και γι' αυτό δεν υπάρχει καμία λογική αφού να φανταστείς όλο τον μεσαίωνα τον καρπώνονται οργανισμοί όχι εγώ κι εσύ κι αν πιστεύεις πως τα δικαιώματα σε κάνουν δημιουργό ή η δουλειά σου πλούσιο πρέπει να είσαι πολύ μαλάκας. Κι όσοι κερδίσανε το λαχείο τους πήρε ο διάολος. Η ζωή είναι πέρα από αυτά. Κι εγώ αυτό το έχω κατανοήσει πολύ βαθιά. Κι εσύ αν δεν πέθανες ακόμη απ' το φαίνεσθαι για να γεννηθείς στο είναι και είσαι κάπου ανάμεσα εκεί και βολοδέρνεις έτσι πάλι δεν θα συναντηθούμε. Κι αυτό είναι που με στεναχωρεί περισσότερο από όλα.    

Με συγκινεί ωστόσο να σκέφτομαι πως μου κάνεις τόσο πολύ τη μαμά και με συγυρνάς αλλά είναι λίγο ξενερουά ρε πούστη. Τον κώλο σου κάλυψες αλλά με έβαλες στο σωρό με τις κιλότες αν το έκανες αυτό είναι απογοήτευση. Και δεν θέλω να πιστέψω πως δεν με ξέρεις καθόλου. Πιθανόν να μου δείχνεις κάτι άλλο να θες να μου πεις κάτι σαν λουρί κολάρο αλυσίδα φίμωτρο και τέτοια μπορεί και gps στο σβέρκο. Ωραία σχέση. Τί να σου πω..  να μου λείπει. Δεν σε πιστεύω. Έχεις μαλάκα δικηγόρο ψυχάκι χειρότερο από το καταδιωκτικό το δικό μου όμως δεν μπορεί να έχει κι αυτός τέτοιο με τέτοια ψιλοπράματα που ασχολείται. Αυτά είναι για τίποτε ψιλικατζήδες.  Χα! Και να ξέρεις πως σε έχω πάνω από τον Άυλον Μάσκ. Κι εσένα κι εμένα. Όμως θυμήσου, δεν παίζουμε με τις ψυχές λέμε. Κι ο γιατρός λέει πως όλα αυτά τα μη πω τα κάνεις από τρομάρα. Σα τα παιδάκια στο σχολείο που σκοτώνουν τις κάμπιες και σαν όλους τους μαλάκες που σκοτώνουν ότι φίδι βρουν και δεν ξέρουν πως είναι ευλογία όταν ξέρεις να του φερθείς. Κι ελπίζω να συμφωνείς και να τελειώνει γρήγορα αυτή η μαλακία όχι να τα αφήνουμε δέκα χρόνια τέτοια χαζά ερωτήματα. Αν είμαι νεκρή ή όχι και τί θα ήθελα ο νεκρός να βρίσκεται στα συρτάρια του και ποιος θα τα ανοίγει. Που να σου γαμήσω. Ντρέπεσαι για μας;       Δε σε πιστεύω.      Θα το βρω