Είδα στον ύπνο μου πως πήγαινα με το παπί τον πατέρα μου να προλάβουμε ένα λεωφορείο και έτρεχα κι οδηγούσα κι ανάποδα αντίθετο ρεύμα και του έλεγα να μην κουνιέται και το προλάβαμε και σταμάτησε για μας και ανεβήκαμε. Και βγήκαμε σε μια πολη και πήγα με κάτι ινδους σε ένα κατάστημα  που πούλαγε τα πάντα από ανατολή πάνφτηνα και δεν πήρα τίποτα αλλά όταν βγήκαμε είδα τον Μήτσο και μου εδωσε ένα πακέτο μαύρο και μου είπε πήρα για όλους. Και έστρηψα και ήταν όντως αλλά ήταν ένα καφέ τρίμα περίεργο στην όψη. Και μπήκα σε ένα άλλο μαγαζί ευρωπαϊκό στιλ με πολύ ωραία μπλουζάκια με σχέδια και κορδόνια και ωραία χαμόγελα και καμπυλωτά κοψήματα και αναμεσα είχε μπλουζάκια της αστυνομίας και καπέλα. Κι ήταν ένας σα ρώσος που μίλαγε δυνατά και κλαψούριζε κι έλεγε πήτε της κάτι θα με αφήσει με κερατώνει, έπιασα δουλειά για να μην το σκέφτομαι και να περνάν κάποιες ώρες χωρίς να τη βλέπω. Κι αυτή ήταν απέναντι και τον κοίταγε υποτιμητικά δολοφονικά αθώα και συμπονετικά μαζί, μια πολύ όμορφη καυκάσια με μαύρο πρόκα μαλλί και σχιστό μάτι. Και μπήκανε πολλοί μπάτσοι και βαστάγανε ένα φορείο με έναν σκοτωμένο αστυνομικό πολυκαιρισμένο που μύριζε το πτώμα και δεν λυπήθηκα γιατί σκέφτηκα πως ήτανε μπάτσος. Και κάναμε άκρη και μαζευτήκαμε όσο μας έπερνε και τον πέρασαν μέσα και στο πίσω μέρος σε μια πόρτα που έβγαινε σε αποτεφροτήριο. Και δε θυμάμαι κάτι άλλο πρέπει να ξύπνησα.