Σε έχω μπροστά μου

 Βαρέθηκα να τραβάω μόνη μου έναν δρόμο για δύο. Να τρέφομαι με μνημόσυνα και γενέθλια και την όποια ανωτερώτητα της όποιας πίστης. Να παραμυθιάζομαι με το όποιο ενδυνάμη και να καίγομαι από φανταστικά πράγματα. Πολύ ωραία όλα τα περίεργα ηλεκτροσόκ που με βαράνε, πολύ πολύ πολύ καλύτερα κι από την πιο μαγκιόρικη διείσδυση, δεν αντιλέγω. Κι αν είναι να καίω όλη μου την πίστη και την ελπίδα γι' αυτές τις θεϊκές στιγμές το κάνω με ευχαρίστηση. Να καίω πνεύμα να παίρνω ηλεκτροσόκ, δεν θέλω τίποτε άλλο. Να κάτσω να πεθάνω εδώ στο κελί μου ήρεμα πως αφιερώθηκα σε κάτι που καταφέρνει να μου προσφέρει αυτές τις χημικές αντιδράσεις στο κεφάλι μου και το νευρικό μου σύστημα. Για μια ιδέα κι ένα όνειρο. Εντάξει θα είμαι. Γιατί να διεκδικώ κάτι αφού έχω ήδη αυτές τις στιγμές. Γιατί να παλεύω για κάτι που διαλύει την λογική μου και πρίζει το πουλί μου. Τώρα .. αγάπη μου σε έχω μπροστά μου