Εσύ πώς δηλαδή

 

Πάντως εμένα δεν με βοηθάει η νηστεία και η ασκητική στην ποίηση. Σε άλλους τομείς, στην επιστήμη πχ ναι αλλά όχι στην ποίηση. Τα καλύτερα μου ποιήματα τα έχω γράψει σε ντεμί φάση και μετά από κάποια σιωπή. Σε ντεμί φάση εννοώ μισή. Μισομόνη μισομεθυσμένη μισογαμημένη μισοκοιμησμένη μισοπεθαμένη. Και όσο για τα πεζά όταν όλες μου οι ανάγκες ειναι κάπως κουρδισμένες. Χρειάζομαι κάποιον να με φροντίζει ολοκληρωτικά για να μπορέσω να φύγω στο μυθιστόρημα για να μη με αποσπά καθόλου η βιολογική ζωή. Αλλά επιδή το θέλω πολύ και έχω καταλάβει κάπως την σχέση κυριολεξίας και μεταφοράς σε ένα ζεστό κείμενο προσπαθώ την δισυποστασία. Να κάνω δηλαδή εγώ και τον ηθοποιό και τον φροντιστή. Χωρίς ακόμη να τα έχω κατακτήσει. Γι' αυτό τα γραπτά μου πατάνε περισσότερο σαν ημερολόγιο παρά σαν λογοτεχνία. Και δεν θέλω να ξέρω πως τα καταφέρνεις εσύ. Αν είναι άνθρωπος αυτός ή δονιτής ή η κάποια άλλη τέλεια τρέλα τέλος πάντων.