Έρωτα μου δε με πιάνουν τα παυσίπονα. Έπαθα συντριβή χθες το βράδυ. Η φυσική σου είκονα με αποτελείωνει, όπως κάθομαι στην καρέκλα μου χωρίς να κάνω τίποτα. Πιο υποφερτές είναι οι εικόνες οι καλλιτεχνικές και οι πειραγμένες. Στοχεύω και σκοπεύω και τρελαίνομαι. Γιατί κολλάει το μυαλό μου έτσι. Που έχεις αυτό το βλέμμα. Που οριμάζεις και γίνεσαι όλο και πιο γοητευτική και σαγηνευτική. Αν δεν σε είχα ερωτευτεί πριν σε δω δεν θα άφηνα ποτέ τον εαυτό μου να μπει σε μια τέτοια δοκιμασία. Γιατί συγκεντρώνεις ότι μπορεί να με τρελάνει, τις τελειότητες και τις ατέλειες που αγαπώ. Αλλά τα ξέρεις, πάλι τα ίδια τα προφανή σου λέω. Που θα στα λέει και τόσος κόσμος κι έχεις βαρεθεί να τα ακούς. Και πρέπει κάτι να γίνει γιατί σε θέλω υπερβολικά. Το κεφάλι μου πονάει, με σφάζει. Πάω να ξαπλώσω.