Είναι πολύ ωραίο που ονειρεύομαι καινούριους τόπους και τρόπους. Ξέρω να το φτιάξω να δίνει ελευθερία. Η μάχη που μένει  είναι με την οργόνη όλου αυτού του κόσμου. Του πιεσμένου, καταπιεσμένου, ασυνείδητου κι ανήθικου κόσμου. Με ανοιχτές αντένες είναι ζόρικα εκεί. Αντί για ελιές εκεί μπροστά είναι μπλοκ με ανθρώπους. Ώρα να μιλήσω τετ α τετ με την ανθρωπότητα ε. Κάπως έτσι. Και να με γιατρεύεις από όλα εσύ.