Μέσα σε αυτόν το χρόνο έχω βγάλει τόσα σπυράκια όσα στην εφηβία μου. Έπεσα αμέτρητες φορές από την ακροβασία στο ποτάμι με τα θηρία. Συνεχίζω μουσκίδι τον δρόμο για το γιοφύρι. Μεταμορφώθηκα. Η απόγνωση και η απελπισία να με τελειώσουν δεν μου έκαναν ευτυχώς το χατίρι. Υπάρχει κάτι στον πυρίνα που κοκκινίζει κάτω από την θάλασσα υπάρχει φωτιά. Δεν έχω χρόνο για χάσιμο. Δεν έχουμε τίποτα για χάσιμο. Είναι όλα πια πολύ μετρημένα.
Ξέρω τι είναι να κάνω. Δεν χαζεύω σου λέω τρέχω. Για μένα είναι μια φορά να μην αυτοακυρωθώ. Για σένα τι είναι .. θα ήθελα να μου το δείξεις εσύ. Αλλά επειδή είμαι και λίγο "αργόστροφο" και στον κόσμο μου όπως ξέρεις και δεν τα πιάνω με την πρώτη, προσπαθώ να πετύχω κάτι το σταθερό. Για μας. Ώστε να το επαναλάβουμε όσες φορές χρειαστεί. Αυτό για αρχή βέβαια. Έχω θέσει και υψηλότερους στόχους. Όλα εκπλήξεις. Δεν θέλω να περιμένεις τίποτα. Αν χρειαστεί να σε κλέψω σε κλέβω. Δεν πρέπει να σου επαναλλαμβάνω τώρα πάλι εδώ τα ίδια πράγματα.
Αφού εσύ είσαι σπίρτο και τα πιάνεις με την πρώτη. Τα πιάνεις και όταν σου φαίνονται μικρά τα ξαναπετάς στην θάλασσα. Αυτό το κατάλαβα, είχε αρκετές επαναλήψεις. Νομίζω όμως πιά ότι είμαι εντάξει για φάγωμα. Σε παρακαλώ μωρό μου .. μη με ξαναπετάξεις στην θάλασσα. Να με βγάλεις τουλάχιστον να με φάει καμιά "γάτα" ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή