συνουσία ή μέθεξη

παρεμβολές εμβόλων
βέλτιστη η πολικότητα
για ένα είναι που είναι
οντότητα κι απτότητα
εως το εν των όλων

έτσι στέκεται από μόνο του
σαν φυσική ευτυχισμένη ανεξαρτησία
στο κάθε ρητό ρητορικό "τόδε τι"
όπως έχει κι αντικατοπτρισμό
στην κάθε καθόλου θεωρία

και τώρα τι αυτό είναι θεός
ή νέα-παλιά απορείας απορία

μποΡΟΥΝ να συνεχίζουν
να ψάχΝΟΥν την άυλη ουσία
όμως άμα κι ωμά στην ξαστεριά
σε άτι πΆΝΩ, το ότι το μπορώ

-ποιο το αυτό?-
-η ύλη!-

..φιλώ τα χείλη..

(ή ακόμα και την τζαμαρία!!!)
[ή -λάθος- λίθους και βιβλία]

σε ένα παμπαν που η Γή,
είναι μικρή κι οβάλ,

δεν περιβάλλεται με τόση σημασία
τρίτη και υδρωμένη ρέει, καταρρέει
-"τα πάντα ρει"- η κλιματική αλλαγή


(χάλασα σε πέτρες τα στυλό,
πάγωσα αγκαλιάζοντας στύλους
με άοπλο απλό "αηζων πύρ"

ζώντας μια ευήμερη εφήμερη αμερία
τύπου αμερικάνικο όνειρο)

π.χ. π.Χ.-
ο πήχης - δρόμος
κι ελ ευ
θερ ία
.