χαράδρα

ο ουρανός,
γαλάζιο και ροζ
δυό σύννεφα παράλληλα
σύρματα απο σπείρες
που διαστέλονται
και συστέλονται,
κλειστοφοβικά
σηκώνονταν τρούλοι,
οι μοναξιές
και οι παρέες,
οι ερωτικές συντροφιές,
αερόστατα σε στροφές,
σε γωνίες με αετώματα,
ακροκέραμα με πουλιά
αγκυλωμένα,
αγαλμάτινα άλματα,
άπτεροι θυμάμαι πετούσαμε
πάνω στη σκέψη,
εκείνης της νύχτας
ανατολή στη χαράδρα
χαρίζαμε μαζεμένα χάδια
απ τα ατέλειωτα βράδια
βρασμούς σε χυμούς
που γίνονταν ιδρώτας
στο μέτωπο για τις κορφές
του στήθους σου που
έγυρα ηλιοβασίλεμα
στη χαράδρα.
χαμός
άφησε η αφή σου
περπατήματα φλογερά.
αναντικατάστατα
δηλητήρια επιβίωσης
με δράση παναισθησιογόνα
____________ΠΡΟΣΟΧΗ!
’’έρωτας σέρνεται’’


(fotoς by me/ΑΣΚΤ&αμμόλοφος)