αμύγδαλο

..πάλι και για πάντα..

’’άκου το σκύλο-τον ακούς?-είν'ο καλός σου
πήγαινε βρες τον προσποιήσου την κεφάτη
όπως αν βγαίνατε για κλάμπινγκ ξεφορτώσου
αυτή την τσάντα για να γίνεις πιο στιλάτη

ύστερα στρίβοντας στον διάδρομο,τρεις πόρτες
θα δεις,που η πρώτη στο κουδούνι λέει quo vadis?
ενώ η δεύτερη θα γράφει "αμήν και πότες"
και δεν χρειάζεται να είναι κάποιος μάντης

για να σκεφτεί ότι εσύ θα προτιμήσεις
την τρίτη-γράφει άνοιξέ με-τότε χτύπα
εφτά φορές.και-προς θεού!-μην ακουμπήσεις
τα δάχτυλά σου,αλλά πάρε την τουλίπα

αυτήν εδώ και ξύσε ελάχιστα το ξύλο
θα σου ανοίξει μια γριά με μιαν απόχη
από δροσιά,και θα της πεις:εγώ,για φίλο
είχα ανέκαθεν το Ναι,ενώ το ΟΧΙ

ήταν εχθρός μου.και αυτή θα σου ζητήσει
να της δανείσεις το κραγιόν σου."ναι,βεβαίως",
θ'απαντήσεις,"αν η χάρη σου μ'αφήσει
να δω τ'αγόρι μου"."το νυν?"
"εμ,τι?το τέως?"

και πες δυο ΝΑΙ,ώστε αυτή να τα συλλάβει
με την απόχη.κι αν γελάσει,μην τρομάζεις
και μόλις φέρει το αιχμάλωτο κουτάβι
πες "ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ".
είναι η αρχή της ΠΡΩΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ!’’

[απ’ την μαθήτρια που έγινε αμύγδαλο]
..ευχαρίζομαι στην Φαίδρα Φις

(foto by me)