Ξεχασμένη Βροχή (στην Έκτη Εποχή)

Περάσαν ξανά οι ημέρες του χρόνου
και τέλιωσε ξάφνου η Πέμπτη εποχή
στερέψαν τα πάντα χωρίς μια σταγόνα
χωρίς μια ψιχάλα απ’ τη δικιά σου βροχή

Αδιάσαν οι ώρες τρελής ευτυχίας
που μου ‘χαν γεμίσει αυτή τη ζωή
και είχαν ανθίσει για πάντα ... μα ψέμα
θαρρώ ηταν όλα αυτά που ‘χες πεί

Και τότε θυμάμαι σαν όνειρο ίσως
γελούσα βρεγμένη απο τη βροχή
και έκανα τάχα πως δεν το γνωρίζω
πως κάθε τρείς μήνες αλλάζει η εποχή

Αλλάξανε όλα , οι μνήμες παγώσαν
για δές ηρωνία , καυτές οι σιωπές
φαντάσματα γύρω τα δύχτια απλώσαν
ηχός της αγάπης τους όρκους να λές

...
σύννεφα είχα στη χαμένη μου ψυχή
κι έβρεχε τότε στο άδειο βλέμμα
έλεγα πώς θα ζώ χωρίς βροχή
έλεγα πείτε μου αν πάψει θα’ ναι ψέμα

(Foto by Era)