Αργές οι κινήσεις με κοιμίζουν
έρχονται…φεύγουν…ξαναχάνονται
…δυο κύματα, τα μάτια σου θυμίζουν
προσπάθησα, κι όμως δεν πιάνονται
Αλήθεια, μπορούσα να τα κοιτάζω ώρες,
να ερευνήσω και τις πιο κρυφές πτυχές
να ταξιδέψω στου ονείρου τους τις χώρες
για να με βγάλουν στις πιο όμορφες στεριές
Δυο θάλασσες μικρές τα δυο σου μάτια
έχουν καλύψει της καρδιάς μου τον παλμό,
με οδηγούν μες’ της ψυχής σου τα παλάτια,
δίνουν αξία στης ζωής μου τον ρυθμό .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή