Σταλέσιο που λέει ο Δάγλας

 Δεν το πιστεύω αγάπη μου, δίνει προγνωστικό για βροχές και καταιγίδες όλη τη βδομάδα. Καλά δεν θέλει να με αφήσει να κάνω διακοπές εγώ φέτος. Μήπως τελικά πρέπει να πάμε σε κανα βουνό κάπου μαζί..

Amor fati

  Κι έτσι μ' αυτό πολύ όμορφα θα μπορούσα κι εγώ τώρα πια να σιγήσω. Να σκεφτώ πως ασπρόμαυρα θα είναι ανώτερη η  σιωπή από όλους τους ήχους και τα ηχοχρώματα. Να πέσω μέσα στη ζωή να δημιουργήσω πράγματα που θα ήθελα να σου δείξω και φτιάχνοντας τα βγαίνουν στον κόσμο και στα δίχνω. Το θυμάμαι το σημείο αυτό, έχω ξαναπεράσει από αυτόν τον πολύ χρήσιμο ύπνο από αυτή την περιποιητική ματαιότητα της οικοδόμισης της ζωής που στάδιο και αγώνας και κατάκτηση. Περνάω κάθε μέρα από αυτό το σημείο σαν το καθημερινό δρομολόγιο, το πρόγραμμα ενός χαμένου. Αυτός γυρνά μετανιωμένος για να λάβει το ίδιο νόμισμα για το οποίο μετάνιωσε που το έδωσε. Τί να πω κι εγώ έχουνε πει τόσα τόσοι άλλοι. Δεν είναι ότι θέλω να πω κάτι, το δικό μου ότι είναι αλλιώτικο από των αλλωνών. Να δώσω θέλω για να νιώσω χρήσιμη κι ίσως κάπου και σπουδαία. Να πω κάτι για να σε φανταστώ να το ακούς και να το νιώθεις. Να φτάνω. Να διαπερνάω τον καθρέφτη και να βγαίνω σε με μαγική χώρα που με γεμίζει ερεθίσματα που είναι αδύνατο να προβλέψω. Πως είναι οι ιστορίες για αγρίους και θηρία, καμία σχέση. Ζεστασία και συμπόνια. Τέχνη. Δεν ήθελα να ερωτευτώ. Περιμένω κι εγώ υπομονετικά να περάσει. Κάνω τα απαραίτητα. Νιώθω να στερούμαι το πιο βασικό δοκιμάζομαι και στο να στερούμαι κι ότι άλλο. Σα το κακομαθημένο που έχει κολλήσει άγρια. Κι ελπίζω να με ημερέψει ένα χάδι. Η στοργή που είπε ο ποιητής να έρθει να με βρει να με ξυπνήσει από του έρωτα τον εφιάλτη. Μα η στοργή φαίνεται να είναι αυτή που περισσότερο κι από τον έρωτα με τρομάζει. Το διευκρινίζει κι ο ποιητής. Χίλιες φορές να στεριθείς χίλιους έρωτες παρά τη στοργή. Κι από στοργή γράφω. Αν έγραφα από έρωτα θα έβρισκα να παίξω ένα σύστημα, πάνω από τα μισά δεν θα ήταν για να τα παρουσιάσω, δεν τα γράφω από χαζομάρα. Πονώ για την κατεκτημένη μου χώρα και σαμποτάζ στον έρωτα κάνω. Δεν μου λείπει ο έρωτας, όπως και στον ποιητή που μιλάει για την στοργή η στοργή μου λείπει κι η στοργή η σύντομη αυτή που τα βλέπεις όλα και σε στοιχιώνει και είναι όλα άδεια και πολύ δύσκολα χωρίς αυτή. 

Ένα κείμενο που με προβληματίζει

Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι, που ενώ τσουρουφλίζονται μονάχα για στοργή, βρίσκονται διαρκώς μπλεγμένοι μέσα σε ατέλειωτες και φτηνές ερωτικές ιστορίες.




Φυσικά όλος αυτός ο ζήλος τους πη­γαίνει, κατά κανόνα, χαμένος, κι έρχονται στιγμές που η από­γνωση τους αρπάζει απ’ το λαιμό, και δεν ξέρουν πια τι κάνουν.

Για να σταματήσουν, πάντως, τους είναι εντελώς αδύνατο. Συνή­θως μάλιστα οι εκλεκτότεροι απ’ αυτούς δικαιολογούνται, βαφτί­ζοντας όλη αυτή τη χυδαιότητα αναζήτηση.




Η αποτυχία τους οφείλεται, νομίζω, στο ότι ακολουθούν τον κοινό προαιώνιο δρόμο. Η απλή λογική βέβαια ισχυρίζεται ότι για να δεθείς πραγματικά μ’ έναν ξένο άνθρωπο πρέπει να τον κατέ­χεις ολότελα, όχι μονάχα στο πνεύμα αλλά και στο σώμα. Γι’ αυτό το λόγο κι ο έρωτας είναι τόσο πρώτος στη γενική εκτίμηση. Παρόλη όμως την ερωτική επίδοση, στον κόσμο επικρατεί φοβερή μοναξιά. Ξέρω εντούτοις πως το απελπιστικό αυτό κενό δεν το αντι­λαμβάνονται όλοι. Οι πιο πολλοί είναι απλώς δυστυχισμένοι.




Γι’ αυτό πιστεύω πως δεν είναι δυνατό, όχι να αγαπηθείς, αλλά ούτε να εκτιμηθείς από ένα πρόσωπο, εάν αρχίσεις απ’ την ερω­τική εμπειρία. Και επίσης, ότι δεν μπορεί με κανένα τρόπο να δια­τηρηθεί χωρίς σκιές η πρώτη στοργή, αν εν τέλει αποβλέψεις στο σώμα. Η στοργή είναι αφάνταστα ανώτερη απ’ τον έρωτα, και, εκ των πραγμάτων, ασυμβίβαστη μ’ αυτόν. Αφήνω πια ότι προσπαθώντας να συνδυάσεις στοργή και έρωτα κλείνεσαι μέσα στο ένα φύλο.




Το πράγμα φαίνεται καθαρά στο γάμο. Συνήθως κανένας απ’ τ’ αντρόγυνο δε βρίσκει και την ψυχική αυτάρκεια μέσα σ’ αυτή τη σχέση. Ακόμα και στην εποχή των ερώτων υπάρχουν οι φίλοι, η κάποια υπόσχεση της στοργής, που για χατίρι τους πολλές φορές θυσιάζονται τα ραντεβού ή και ο ίδιος ο έρωτας.




Η στοργική όμως σχέση δε θυσιάζεται ποτέ για τον έρωτα, έστω κι αν παραμε­ρίζεται φαινομενικά, ιδίως στις αρχές του. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει μάλλον ζήτημα χρόνου, και όχι πραγματικής εξαλείψεως.

Πιστεύω πως χωρίς έρωτα ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει μια χαρά. Ιδίως, αν έχει δοκιμάσει την απάτη, μπορεί να μην αισθά­νεται καθόλου την έλλειψή του. Αλλά χωρίς στοργή τα πράγματα είναι δύσκολα και ο κόσμος άδειος. Όταν υπάρχει στοργή, μπορεί να μην υπάρχει έρωτας — σου φαίνεται πως τίποτα δε λείπει. Αν μάλιστα απ’ αυτό κινδυνεύει η στοργή, επιβάλλεται έρωτας να μην υπάρχει. Πάντως το ίδιο πρόσωπο για να χαρίζει και τα δυο, μάλ­λον αποκλείεται.

Γι’ αυτό συνήθως η στοργή αναπτύσσεται ανάμεσα σε πρόσωπα του ίδιου φύλου ή συγγενικά, όπου δεν ξεφυτρώ­νει κάθε τόσο το ερωτικό εμπόδιο. Εξάλλου, ούτε και συ ο ίδιος μπορείς να χαρίζεις και στοργή και έρωτα στο ίδιο πρόσωπο. Αν συμβαίνει να το νομίζεις αυτό, απλώς τυφλώνεσαι απ’ την επιθυ­μία και ξεγελάς τον εαυτό σου. Ίσως όμως να μην μπορούν να συνυπάρξουν μέσα σου, ούτε και στην περίπτωση που προέρχονται από διαφορετικά πρόσωπα. Ο έρωτας είναι ή μάλλον έχει καταν­τήσει καθαρή ιδιοτέλεια, ενώ η στοργή δεν αποβλέπει σε τίποτε τέτοιο.




Συμφωνώ ότι πολλοί άνθρωποι, που παραπονιούνται πως είναι έρημοι, φταίνε κι οι ίδιοι για την κατάστασή τους. Η στοργή τους δόθηκε, αλλά την απόδιωξαν, γιατί δεν ήρθε από κει που αυτοί θέλαν. Δεν καταδικάζω κανένα, αντίθετα καταλαβαίνω απόλυτα. Είναι αλήθεια ότι η στοργή αποχτά τη δύναμή της και γίνεται αποδεχτή, όταν προέρχεται από πρόσωπα που κατά βάθος συμπαθούμε. Πρέπει κατ’ αρχή να υπάρχει κοινή συμπάθεια, αλλιώς η προ­σφορά ξενίζει. Ποτέ όμως δεν επιτρέπεται η συμπάθεια αυτή να φουντώσει ή πολύ περισσότερο να εκδηλωθεί με λόγια και αμφί­βολες χειρονομίες. Αν συμβεί αυτό, η στοργή φτεροκοπά για λίγο διάστημα ανάμεσά τους, και μετά σβήνει. Τραβάει ο καθένας για τους έρωτές του. Κι έρωτες βρίσκεις αρκετούς· τον ένα καλύτερο απ’ τον άλλο.




Όταν όμως σ’ αγγίξει η στοργή, ξαφνικά ωριμάζεις. Νιώθεις σαν τον μεταξοσκώληκα, που έφτασε η ώρα του για το κουκούλι. Ούτε τρώει, ούτε ησυχάζει πια, παρά μονάχα κοιτάζει ψηλά, ζητώντας τόπο για απομόνωση.




Όταν σου δώσουν επιτέλους τη στοργή και σε τυλίξει η τέλεια σχέση, πρέπει να φεύγεις απ’ όλους μακριά, ακόμα κι απ’ το πρό­σωπο που σε ανάστησε. Μέσα σε λίγο καιρό τα έχεις μάθει όλα. Γνώρισες πια την άλλη ύπαρξη, γνώρισες όλους τους ανθρώπους, κι επομένως και τον εαυτό σου. Δεν έχεις ανάγκη ούτε από έρω­τες, ούτε από άλλες περιπλανήσεις.




Πρέπει να φύγεις γρήγορα μα­κριά και να κλειστείς. Είναι φόβος να τα καταστρέψει όλα η ζωή με τις μικρότητες που θα παρουσιάσει, κι επάνω σου, αλλά κι επάνω στο άλλο πρόσωπο, εφόσον προϋπάρχει και στους δυο τόση προϊστορία. Εκτός αυτού είναι κι ο κίνδυνος απ’ τους γύρω ανθρώ­πους, ιδίως τους πρώην φίλους.




Δεν ξέρω αν αυτά που σκέφτομαι προάγουν ή όχι την ανθρώπινη υπόθεση. Κι όχι βέβαια πως δε μ’ ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Το πρώτο όμως που προσπαθώ, είναι να μιλώ με ειλικρίνεια, με ευλάβεια μάλλον. Διψώ για εξομολόγηση, που πάντοτε ανακουφίζει κάπως.



Γιώργος Ιωάννου, Ώρα για το κουκούλι

Εκδόσεις Κέδρος.

 

Είδα στον ύπνο μου πως πήγαινα σπίτι μου μέσα από κάτι υπόγειους αυτοκινητόδρομους στα Τουρκοβούνια κι έφτασα και γινόταν μια δεξίωση στο πατρικό μου μιας πρεσβίας μιας χώρας της Ασίας που ήταν όμορφοι μελαχρινοί πρασινομάτιδες αλλά καθώς κατάλαβα ήταν φανατικοί ισλαμιστές. Ανάμεσα στον κάτω όροφο που ήταν οι άντρες και στον απάνω που ήταν οι γυναίκες κάπου στις σκάλες ήταν ένα έργο τέχνης που κατήγγειλε εγκλήματα δικαιωμάτων σε αυτή τη χώρα και προσπαθούσα να φωτογραφίσω μια λέξη που έγραφε και το δήλωνε αλλά μου έβγαινε θολή και δεν μπορούσα να την διαβάσω. Όταν ανέβηκα πάνω γνώρισα τις γυναίκες που μου φάνηκαν όλες να υποκρίνονται ευτυχία και καλούς τρόπους και πως όλα είναι εντάξει από ανάγκη. Παίζαμε παιχνίδια σαν επιτρεπέζια και γνώρισα και μία που μου φάνηκε αυθεντική και μου είπε ότι είναι μουσικός και αρχίσαμε να κολλάμε σα να υπήρχε κάτι ερωτικό μεταξύ μας και βρεθήκαμε σε μια τεράστια αίθουσα που υπήρχαν μοντέρνα και μεταμοντέρνα έργα στους τοίχους κι ένας μόνο καναπές που κάτσαμε και αγκαλιαστίκαμε να το κάνουμε κι ήταν σα να ένιωθα που φασωνόμασταν αλλά δεν την έβλεπα ήταν λες και το έκανα με τον αέρα. Και έφυγα βγήκα από την αίθουσα και κατέβηκα τις σκάλες και μου μιλάγαν διάφοροι από τους άντρες αλλά τους απέφευγα γιατί πνιγόμουν κι ήθελα να βγω έξω και τα κατάφερα και βγήκα έξω και είδα πάλι την κοπέλα με ένα παιδί στην αγκαλιά κι ένα άλλο πολύ βρέφος ξανθό μπρούμιτα να κοιμάται στις πέτρες στον χωματόδρομο και το έπιασα από το κεφάλι και τον ποπό του και το σήκωσα χωρίς να ξυπνήσει και το κράτησα αγκαλιά και  κάθησα δίπλα στον δρόμο κι έβαλα την πλάτη μου σε κάτι μεγάλες πέτρες και κράταγα με ανακούφιση το μωρό ότι το έσωσα και ήταν τώρα ασφαλές στην αγκαλιά μου να μη το πατήσει κανείς στον δρόμο. 

ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ

 

Πρώτα θα βρω ένα άσπρο άλογο και μετά θα επιληφθώ για την ολοκλήρωση του παλατιού μας. Τα ξέρω αυτά, τα έχω δρομολογίσει. Και θα μπορούσα και τώρα αμέσως δηλαδή αν δεν προτιμάς να τα κάνω με τα χεράκια μου να τα παραγγήλω έτοιμα από την Βόρια Κίνα. Να μου έδινες μια ευκαιρία να μπορώ να σου μιλήσω πρόστιχα δικαιολογημένα και να σου φαίρομαι σα να μου χρωστάς. Μα πάντα είμαστε ΕΝΑ αγάπη μου και δεν έχει σημασία κάπου μια τέτοια συμπεριφορά πέρα από διακοσμητικούς λόγους. Αλλά περισσότερο με ενδιαφέρει να αγαπήσω τα αρχίδια σου που προσεύχομαι να είναι καλά όπου κι αν είναι και ρωτώ όλους μας τους εαυτούς αν τα έχει δει κανείς. Όσο κι αν με ενόχλησε που δεν ήθελες να δεις τα δικά μου την ώρα που μου ήρθε η ακατανίκητη επιθυμία να στα δίξω. Έχω μεγάλη αγωνία να δω αν έχεις ωραία αρχίδια, ακόμη πιο ωραία κι από τα δικά μου. Αυτή είναι η πιο βασανιστική μου αμφιβολία και συχνά η υποθετική μου απογοήτευση. Θέλω να έχουμε και οι δύο πλανητικά αρχίδια και χάνω  τους ρόλους και την σειρά και με φυσάει αέρας και με παίρνει και με σηκώνει λες και είμαι ένα αρχίδι του ενός γραμμαρίου και ούτε. Ενώ είμαι και είσαι και το άλογο και το παλάτι. Και δεν υπάρχει κανένας λόγος αμφιβολίας για τις δυνατότητες και την δυναμική μας. Το πόσο καλά τα έχουμε καταφέρει ως τώρα και πόσα πράγματα έχουμε δημιουργήσει. Και πόσο καλά κρατάμε τις ισορροπίες μέσα στην τρέλα κι αν θα μπορούσαμε να κάνουμε έναν ισορροπημένο διάλογο ζωής και βιώματος. Να είμαστε ο κεντρικός εαυτός μας έξω από τις λέξεις και τις σκέψεις αλλά στις πράξεις και την αλληλεπίδραδη χωρίς σιγαστήρα ή φίλτρο και πανοπλία. Θα μπορούσαμε να δοκιμάσουμε με τα σώματα για όλα μια κι έξω. Δεν θέλω να πεθάνω ως μύθος κι υπόθεση. Ούτε να βαφτίσω το κρέας φακές και τις φακές κρέας. Ή να έρθει κάποια στιγμή να πω πως ξόδεψα την ζωή μου σε μια χαζή εμμονή. Ξέρω πως δεν παίζω καλά ούτε στα χαρτιά ούτε το σκάκι αν και εσύ είσαι ο ομοφάγος κι εγώ είμαι αυτός που τα τρώει σχεδόν καμμένα. Κι οι κινήσεις σου είναι πιο μετρημένες και στοχευμένες από τις δικές μου που είναι πολύ περισσότερες αλλά σχετικά βιαστικές και πολλές φορές πρόχειρες και τις κάνω για να τις κάνω και για να μην εκραγώ δηλαδή να μη σκάσω και μοιάζω με κάποιον που πνίγεται και μάλλον άμα σε ακουμπήσει θα σε βουλιάξει. Βέβαια δεν είναι τα πράγματα όπως φαίνονται. Γιατί συνεχίζω τεκμηριομένα να υποστηρίζω πως είμαι πολύ σοβαρός και αξιόπιστος άνθρωπος με ταλέντο στην επιβίωση στις καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης και στις μεταβάσεις και τις αλλαγές. Και πιστό σκυλί δια βίου. Μπορεί να μου εμπιστευθεί κανείς τρελά πράγματα. 

Δε με νοιάζει να φάω τα μούτρα μου, να αποτύχω, να με κάνεις μιας χρήσης να δω τον διάολο μπροστά μου ή δεν ξέρω κι εγώ τί άδοξο κτλ να μας συμβεί ας μας συμβεί ότι είναι να μας συμβεί. Να μας συμβεί ότι είναι να μας συμβεί. Αν είμαστε στο 16 και θα είμαστε καλύτερα στο 17 και στο 18.. και τρώμε από τις σάρκες μας τώρα έτσι. Και οι γραμμές στο χέρι και οι γραμμές στο χαρτί. Πόσο μαζώχα είμαι θε μου στο 17 δεν προβλέπεται προσγίωση δεν προβλέπεται πριν το είκοσι. Και σου φωνάζω πάρε το μηδέν. Το μηδέν μπορεί να είναι όποτε θέλεις. ΘΕΛΕΙΣ; Αυτή είναι η ερώτηση που είναι ταυτόχρονα και απάντηση και αρχή και τέλος και ποτέ και πάντα. Να σε δω μάτια μου.. τόσο δύσκολο είναι; ένα λεπτό θα σου πάρει.

 

Εσύ κοιτάς πολύ ψηλά. Χρειάζομαι ένα άσπρο άλογο άμεσα. Κι ένα παλάτι. Και θα τα βρω. Διότι δεν είναι τυχαίο που το αρχαιότερο στέμμα στην Ευρώπη βρέθηκε το 2018 στα χωράφια του παππού μου και ανήκει σε μάγο βασιλιά πολεμιστή.

Κάπου υπάρχει ένα νησί μόνο για μας στην οικουμένη

 

Είμαι στο κρεβάτι μου κι έχω κάποια βιβλία εδώ και μελετάω. Είναι μέρες που έχω να βγω εκτος από την ημέρα που πήγαμε στη θάλασσα και ξανα αρρωστήσαμε και σήμερα που πήγαμε στους γιατρούς. Μου λείπουν ερεθίσματα δηλαδή φρέσκα υλικά και ενέργεια γενικά μου λείπει διάλογος και φίτμπακ. 

Εσύ είσαι στην τελείως άλλη πλευρά που δλδ έχεις φρέσκα υλικά και ερεθίσματα και θα μπορούσες φαντάζομαι να φτιάξεις κάτι για να μου προσφέρεις αν ήθελες κι ένιωθες ωραία να δώσεις. 

Πάει πολύς καιρός που έχω να νιώσω πως έχεις κάτι για μένα ή που έχει παραλήπτη στον πυρίνα του έστω εμένα, πάει πολύς  καιρός γενικά που έχεις να δημοσιεύσεις κάποιο ποίημα ή κείμενο για το θέμα μας τέλος πάντων.

Έχω παράπονα και δεν θα το ανέφερα αν είχα ακόμη κάποια ελπίδα ή αν ένιωθα πως ακόμη παίζεται κάτι αλλά τώρα οι ελπίδες μου είναι... μπαγιάτικες. Του έρωτα του αξίζει η μάχη. Του έρωτα του αξίζουν τα μεγάλα αισθήματα, η εμπάθεια και η εκδίκηση δεν του αξίζουν ούτε η αδιαφορία ούτε η λιποταξία ούτε η αποφυγή κτλ. Αν και πολύ χαίρομαι όταν σε πονάω και σε ερεθίζω. 

Μα πόσο να λέμε για έτη πεταλούδας για κατάληλλες συνθήκες και για δοκιμασίες ανάποδες και τεστ κι άλλα τέτοια παρηγορητικά και αποφευκτικά κτλ για να σε δικαιολογώ και να παρηγοριέμαι μήπως και βρω την ενέργεια να ξαναπροσπαθήσω. 

"Που είναι η αγάπη σου που είπες θα μου δώσεις, δηλώσεις που μείνανε δηλώσεις." 

Όμως αν η μεταφορά δεν είναι ισάξια με την κυριολεξία τα γραπτά σου θα απευθύνονται σε ανισόρροπους να το ξέρεις. Τα λόγια είναι ξόρκια. Σελ. 81, 82, 83, παραδίνομαι. Και ακόμη δεν ξέρω αν κάνεις δημιουργία σύνθεση κολλάζ ή είναι δικά σου αυτά τα τέλεια κι έχω λοιπόν ελπίδα. 

Κι αν είναι άλλος ο παραλήπτης θα ήθελα να ήξερα γιατί δεν θα με πλήγωνε αυτή η περίπτωση απλά θα λυπόμουν γιατί θα ήταν όλο μια νοθεία και δεν θα ήθελα να είμαι στην θέση αυτού που μου μοιάζει εμένα και κάποιων άλλων λογικά αν είναι έτσι θα μοιάζει σε πέντε έξι. Όπως το προλόγισες κι όλας κάπου με περίσιο δηλητήριο. Αλλά αν είναι έτσι δεν είναι καρμική η σχέση μας αλλά γράφεις και είμαι είσαι είναι ένα μιξ ένας όμορφος αχταρμάς. Εντάξει, ας το πούμε κολάζ, είναι και το κολάζ σπουδαία τέχνη, δεν την απαξιώνω αλλά δεν είναι αυτό που αποζητώ το κάτι το αντάξιο μου τέλος πάντων. 

Η κυριολεξία λοιπόν καλείται να είναι ισάξια της μεταφοράς για να είναι ποίημα το ποίημα, να είναι σφαίρα συμπάντια και κόσμος που αέναα ταξιδεύει. 

Οι ορμόνες μου είναι πειραγμένες. Τρώω κρέμα καραμελέ με σαλάμια τσορίτος. Είμαι μούσκεμα αλλά αν κάνω να το παίξω καταλήγει μαρτύριο. 

Σε χρειάζομαι στο λέω τόσον καιρό. Μα δεν σου καίγεται καρφί. Δεν ιδρώνει το αυτί σου. Δεν έκανες ούτε δέκα μέτρα για ένα φιλί. Αδιαφορείς ή έχεις άρνηση;

Μάχαιρα αν έδωσες μάχαιρα θα λάβεις. 

Κι η καταφρόνια σου κατάρα να σου γυρίζει. 

 

Πήγαμε νοσοκομείο και παιδίατρο και κάναμε τεστ και εξαιταστήκαμε. Βγήκαμε αρνητικοί στον γκόβιτ και χάρηκα πολύ και η καινούρια διάγνωση μας είναι φαριγγίτιδα.  Εμένα μου γράψανε αντιβίωση 6 μέρες οκμεντίν 875 και στα παιδιά τίποτα. Βουτιές μας είπε να κάνουμε ο καλός μου ο παιδίατρος. Ησύχασα τελείως. Όλα καλά. Αύριο μάλλον θα ξαναπάμε Ελαία.

 

Είδα και σήμερα τρελό μεγάλο όνειρο. Είδα ότι ζούσα στην Αθήνα και ότι μαζεύονταν κόσμος σπίτι μου για να μάθει πως λειτουργούν κι αν λειτουργούν αναρχικές ομάδες αλλά κανείς δεν πίστευε πως λειτουργούν και μόνο τρώγανε σουβλάκια και πίνανε μπύρες. Με πήρε ο Ντίντι και πήγα στην αστυνομία φορώντας μόνο μια μεγάλη άσπρη αντρική φανέλα. Εκεί γνώρισα τον Φρανκ τον σάμουράι που ήταν ο γραφιάς της αστυνομίας που άκουγε τις ιστορίες και έγραφε τα πιθανά σενάρια για να εξιχνιαστούν τα εγκλήματα. Γνωριστήκαμε και προσπαθούσε να με πείσει να του πω την ιστορία μου για να βοηθήσει. Αλλά το σκεφτόμουν και δεν έλεγα τίποτε και μου έδειξε ένα τετράδιο με σημειώσεις μιας πόρνης για να δω ένα παράδειγμα και το πήρα και με έστειλε με έναν πολύ φιλικό ζητά σπίτι. Κάναμε μια πολύ ωραία βόλτα που περνάγαμε από όπου θέλαμε άσχετα με την κίνηση. Το σπίτι είχε στην πόρτα πολλές κλειδαριές σα γρανάζια με συνδιασμούς. Εκεί βρήκα τα παιδιά μου και τα εγγόνια του Μήτσου και φάγαμε πρωινό ψωμί με κρέμα τυρί κι είδα απέναντι από το παράθυρο ένα ηλιόλουστο πάρκο με παιδάκια και βγήκα να τα πάω αλλά μόλις βγήκα ήταν συννεφιασμένα και δεν υπήρχε κανείς. Τότε με πήρε ο Φρανκ να με ρωτήσει τι κάνω κι αν αποφάσισα να πω την ιστορία και ενώ ένιωθα πολύ άνετα μαζί του δεν ήμουν έτοιμη να μιλήσω γιατί σκεφτόμουν ότι ο στρατός είναι πιο ισχυρός από την αστυνομία. Και δε θυμάμαι κάτι άλλο, κάπου εκεί ξύνησα.

 

Μ' αρέσουν πολύ οι γωνίες του προσώπου σου. Είναι έντονες και αυστηρές. Γι' αυτό όταν βάφεσαι πολύ, αντί να τονίζεται η θυληκότητα σου, αντρεύεις. Είναι κάτι περίεργα ωραίο αυτό με εσένα, ίσως να είναι και δικιά μου ιδέα. Αλλά τρώγονται όλα αυτά; Θα βαρυστομαχιάσω. Λογικά θα είναι βρόσιμα φαντάζομαι να μη παθαίνεις τίποτα..   Τί γεύση να έχουν.. 

Εμένα αυτός είναι ο μόνος προβληματισμός που μου έχει μίνει.

Χορεύουμε;

Έχει φοβερή θέα στο μπάνιο..

Αγάπη μου χαίρομαι που κάνεις δημόσιες εμφανίσεις διότι ξεπαίρνεις και αποκτάς περισσότερη τόλμη στον τομέα κοινωνία. Έστω που ξεκίνησες με την άγονη γραμμή. Χάρηκα και φώλιασε μέσα μου κάτι σαν ελπίδα να μιλήσεις και σε εμένα. 

 

 

Σε είδα στον ύπνο μου. Είχα μεγάλη μηχανή και  ήμουν σε ένα κρατίδιο της ιβιρικής που ήταν η Βραζιλία και η αισθητική και το μέγεθος ήταν κάτι ανάμεσα στην Πάτρα  και την Γρανάδα κι έμενα σε έναν πεζόδρομο που λεγόταν Φιλίς και δούλευα σε γραφείο. Παρακολουθούσα μια εγκατάσταση ζωντανά και μαζί σε μια εφαρμογή από το τηλέφωνο όταν είδα και μια φωτογραφία σου και κάπως τρελάθηκα κι άρχισα να μιλάω στην εφαρμογή σα να ήσουν εσύ. Κάποια στιγμή ήταν δυο άνθρωποι μπροστά μου που προσπαθούσαν να γίνουν ζευγάρι και η γυναίκα του μιλούσε με πολύ έξυπνο τρόπο κι αυτός έκανε ωραίες κινήσεις και το σχολίασα σα να σου έκανα μετάδοση όπως μίλαγα στην εφαρμογή στο κινητό και μου απάντησες και αρχίσαμε να μιλάμε. Εσύ ήσουνα στην Ελλάδα αλλά όπως μου μιλούσες φανταζόμουν όλες τις κινήσεις του προσώπου σου και ήταν σα να σε έβλεπα. Μιλούσαμε γλυκά ωραία κι ένιωθα μια απίστευτα όμορφη ένταση και λέγαμε για την ζωή μας και σου έλεγα πως προσπαθώ να κόψω το χάπι του θυρωειδή με λάδια και βότανα και μου είπες ότι παίρνεις Ζάναξ κι εκεί σκοτείνιασε και σκέφτηκα ότι έχουμε τεράστιες διαφορές και μου είπες κι όλας ότι σου είχαν πει τα χειρότερα για μένα κάποιοι φίλοι σου που έβαλα στο σπίτι μου τότε με το φεστιβάλ και είδα μπροστά μου ένα χαόδες χάσμα ανάμεσά μας και ξύπνησα και ήταν ακόμη σκοτάδι έξω δεν είχε βγει ακόμη ήλιος ήταν έξι περίπου το πρωί. Και στριφογύριζα στο κρεβάτι μου μέχρι που σηκώθηκα πριν μισή ώρα.

Κάτι τρομερό συμβαίνει αλλά

 

Που να ξέρω 'γω τί συμβαίνει.

 

σελ. 47

Τρία στα τρία

Τα μάτια σου τί έχουνε πάθει

 

Θα ήμουν πολύ καλύτερα αν σε έβλεπα χαρούμενη ή έστω μ' αυτό το κάπως εξυπνομυστήριο σα να σκέφτεσαι κάτι τελείως δικό σου. Θα ήμουν εντάξει με την έννοια πως δεν θα υπήρχε κάποια χρησιμότητα για την ύπαρξή μου, κάτι να κάνω. Αν και ακόμη και σε αυτή την κατάσταση δοκίμασα ότι συμβατό με την προσωπικότητά μου μπόρεσα να δοκιμάσω και δεν έχω τελειώσει. Βέβαια μου έχουν μίνει τα πολύ μεγάλα χωρίς να έχω βρει ούτε έναν σταθμό για ανεφοδιασμό. Πράγματα που δεν θα επέλεγα από μόνη μου και δεν θέλω και μόνη μου να τα ζήσω. Η έλειψη ελπίδας έχει καταλαγιάσει κατά πολύ την τρέλα μου όχι όμως τόσο που να μπορέσω πάλι να τραβήξω την μοναχική γραμμή μου ώστε να αφιερωθώ να ασχοληθώ με τα πράγματα που άφησα τότε στη μέση.  Πράγματα που πρέπει όμως κάπως να ασχοληθώ έστω κάπως να κλείσω. Τέλος πάντων έλεγα πως δεν φαίνεται να είμαστε χαρούμενοι με την έκβαση της ιστορίας.. και όντως μοιάζει να είναι η πιο τρύπια ιστορία που πέρασε από την γη, δυο φορές. Ας πούμε ότι από την τρύπα βγήκαν και μείναν κάποια έργα. Να τα διαβάζουνε στο μπάνιο οι δυσκοίλιοι. Ψεύτικα αίματα να τα πίνουν οι ξενερωμένοι. Παρηγοριά στον άρρωστο. Αλοιφή για κάλους. Και συμπαράσταση στον ποιητή που αγιάζει γιατί.. γιατί δε βρίσκει αυτό που θέλει.

 Όμως όσο αποτυχημένα ως προς τον άλλον και να είναι αυτά που μας αρέσουν ας συνεχίσουμε να τα κάνουμε. Και που αγαπώ και κάποια χρώματα που μισείς και που αγαπάς και κάποια που μισώ αυτό μάλλον συμβαίνει για μια σφαιρική άποψη της ανθρωπότητας. 

Τόσος κόπος για να λιγοστεύει όμως η χαρά; Τί μπορεί να φταίει. Τί να λείπει, ποια ικανάτητα..

 

Ξύπνησα το πρωί και τα μάτια μου δεν άνοιγαν από τις τσίμπλες. Βγάζω συνέχεια κίτρινες μίξες και ο λαιμός μου και η γεύση μου είναι χάλια. Αλλά δεν το έβαλα κάτω. Πήγα και έκοψα πολλά καλάμια και τα κουβάλησα στην παραλία και το απόγευμα ξεκίνησα να φτιάχνω σκιά όταν η Νέδα ήταν τόσο ζαβλακωμένη που δεν μπορούσε να σταθεί όρθια και την θερμομετρήσαμε και είχε 39,8 πυρετό και της έδωσα αντιπυρετικό και τα μάζεψα και γύρισα σπίτι. Της έχει πέσει τελείως τώρα αλλά όπως και να το κάνεις πρέπει να μίνουμε απύρετοι πάλι τουλαχιστον 2 μέρες για να επιχειρήσουμε να συνεχίσουμε τις διακοπές μας. 

Ήθελα να σου έβγαζα φωτογραφίες που έχω φτιάξει διάφορα εκεί πέρα αλλά έφυγα άρον άρον. Τρόμαξα, στρέσαρα με τόσο πυρετό. Φάση θα χει να έχουμε κανα λονγκοβιτ. Μας έχει καταστρέψει τον μισό Αύγουστο αυτή η βλακεία.

 Αναρρώσαμε και ήρθαμε πάλι επιτέλους στην Ελαία. Θα το κλείνω το τηλέφωνο για να φυλάω την μπαταρία. 

Έχω γενικά πεσμένη ενέργεια. 

Να περνάς καλά. Ότι βρέξει ας κατεβάσει. 

 Φιλιά

 Αλλά εντάξει έρωτά μου δεν είναι και  τίποτε ανησυχητικό . Τραβάω μια μαλακία και μου περνάει.

Έρωτας τα χαράματα και έρωτας το ηλιοβασίλεμα

 

Γλυκά τρυφερά κι ευαίσθητα χάδια

Υγρά απαλά φιλιά 

Χορευτικοί σπασμοί

Βαθείς τραγουδιστικοί αναστεναγμοί

Βλέμματα λατρείας

Αβίαστη αγκαλιά δοτικά εξερευνητική.

Πίστη κι υποταγή στις ορέξεις της ευτυχίας.

Τέτοια παρεδώσε γυρεύω.

Είναι η ανάγκη πολύ μεγάλη

Μα μόνο καλοί άνθρωποι συμφιλιωμένοι μπορούν να τα δώσουν και να τα πάρουν αυτά.

Για να υπάρχει νόημα και κίνηση

 

Πρέπει να φύγει ή να αγνοηθεί ότι δεν είναι διαθέσιμο.

 

Είδα στον ύπνο μου πως ήμουν με τα παιδιά στο σπίτι μας στην Αθήνα και μόλις είχα φτιάξει μια κάτασπρη πολύ φωτεινή κουζίνα.

Αμάν σκοτείνιασμα

 

Το φτερό είναι από κουκουβάγια. 

‐-------------------------

Με τέτοιο σκοτείνιασμα που έχεις θέλω να σου αλλάξω τα φώτα. 

Ήθελα να ήξερα τί σκέφτεσαι και σε σκοτεινιάζει έτσι. Ήθελα να ήξερα για να στο φτιάξω .. αν φτιάχνεται. Γιατί με τέτοιο σκοτείνιασμα το διπλοσκέφτομαι κι εγω που πάω. 

‐---------------------

Καλό ταξίδι τέλος πάντων να το χαρείς

Ελπίζω να έχουν χιούμορ αυτοί εκεί πέρα να σε φτιάχνει

Γιατί ακόμη δεν έχω πάρει χαμπάρι

Αχ, το μωρό μου είναι από τη φύση του κυνηγός..

 Βλέπεις

Δεν είμαι ακόμα τελείως καλά

 

Η γλώσσα μου είναι άσπρη

Αλλά κοίτα μωρό μου

Έχω πάρα πολύ καλή ψυχολογία

Θα μπορούσα να πω ναι

Σε ότι να μου ζητήσεις.

  Είδα στον ύπνο μου ότι πήγα με σκύλο και ήταν ωραία. Αλλά δεν ήταν αλήθοφανες το όνειρο γιατί οι σκύλοι δεν πάνε έτσι. Δεν ήταν αυτό όργανο σκύλου, ούτε ανθρώπου. Ήταν κάτι περίεργο τέλος πάντων.

 Πάει το γιατρικό μου τραγούδισμα

χάθηκε

Ξύπνησα κι είχε χαθεί.

Δάση από φλέβες

 Δάση από φλέβες

Μέσα στα μάτια σου γεννιούνται δάση

Που έχω το δρόμο μου βαθιά τους χάσει

Γλυκά αρώματα χάδια από άνθη

Βλέπω στο στόμα σου το ουράνιο μάτι.

Κι όπως φαντάζομαι ότι σ' αγγίζω

Από το ρίγος μου βαριά λυγίζω

Κι όπως φαντάζομαι πως σε φιλάω

Γίνομαι σύννεφο και με ένα αχ από την γη ξεκολλάω.

Είναι η καρδιά μου πια όλο το σώμα μου

Κι έτσι νιώθω και το δικό σου

Φλέβες που πλέκονται κι αναρριχώνται.

Φλέβες που πλέκονται κι αναρριχώνται

Είναι τα δάση που γεννιούνται στα μάτια σου

Γλυκά αρώματα χάδια από άνθη.

Τελετή

 

Δεν υπάρχει λένε μεγαλύτερη ηδονή από το να προσφέρεις νερό σε κάποιον που διψάει πολύ

 

Είδα στον ύπνο μου ότι έπαθα νευρικό κλονισμό με κρίση υστερίας σε δημόσιο χώρο και σε κοινή θέα. Κάτι που ευτυχώς στην πραγματικότητα έχω πολλά χρόνια να πάθω αφού έμαθα να φεύγω τρέχοντας και να πηγαίνω παραπέρα. Ήμουν λέει σε μια ομάδα με κάτι σιχαμένες γνωστές εδώ στα Φιλιατρά για τα κοινά, τη Βιβή την άλλη τη προϊσταμένη από την τεχνική υπηρεσία, και είχαμε συνέλευση και πήγα να μιλήσω και με διακόψανε και βαράω το χέρι μου και λέω δεν τελείωσα και με ξαναδιακόπτει και άρχισα να πετάω και να σπάω ότι έβρισκα μπροστά μου να ουρλιάζω να τις βρίζω και ξύπνησα μετά από κάποια ώρα που τα είχα διαλύσει εκεί πέρα που τους έκανα για ανακαίνιση. 

Παύσατε πυρ τώρα που συναντιούνται δυο αιώνες

 

Συλλαμβάνεσαι απόψε να αγνοείς αυτά που λέω και να παίζεις επικίνδυνα.. ψηλά τα χέρια θέλω πίσω την καρδιά μου

Έλα κρυφά έλα λαθραία αυτή τη νύχτα που τρελά ακροβατώ

Δως μου το ρίγος το παλιό κι ας τα καμώματα κι αν είμαι λίγος θα χαθώ τα ξημερώματα

Με ένα χορό με την ψυχή βασανιστήριο με ένα χορό του παραδείσου εισητήριο πάνω θεός κάτω εγώ και του μιλάω με μια βροχή χειροκροτάει που σ' αγαπάω

Ζηλεύω τις στάλες τις βροχής που πάνω σου στάζουν ζηλεύω ζηλεύω ζηλεύω 

Αγάπη μου άξιον εστι στης μοναξιάς την κουπαστή

Πως να γλυτώσει μάτια μου ο ένας από τον άλλο

Σε λίγο ξημερώνει μα κοιμήσου εσύ

Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω απόψε να μεθύσω τα καλοκαίρια πες μου πως μπορώ μονάχος μου να ζήσω

Μα τι όνειρα θα κανες αν δεν ήμουν στο πλαι σου μα τι όνειρα θα έκανες σε έναν κόσμο που δεν σε λυπάται

Χρέωσέ τα στο 13 στο 16 και το 22

 

Αλλά και πως είναι δυνατόν να αγαπάς με αυτά τα μούτρα. 

Πως είναι δυνατόν να περιμένει κανείς αγάπη από τέτοια μούτρα..

Και μου τα χρεώνεις κι όλας. Μη μου τα χρεώνεις αυτά εμένα.

Εγώ τέτοια μούτρα δε τα γαμάω πάντως. Προτιμώ να τον κόψω. Να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο.

Γι' αυτό λέω ότι σε έχει απαγάγει ο ψυχίατρος του Στάλιν να σε αφήνει να μαζεύεις όλους τους ανώμαλους να σου λένε τί ωραία που είσαι με τέτοια μούτρα να τους μαζέψει να τους στείλει στα γκουλαγκ να καθαρίσει η κοινωνία. Εγώ που δεν τον συμπαθώ καθόλου τον Στάλιν.

Κοίτα να φτιάξεις τα μούτρα σου αγάπη μου γιατί κινδυνεύεις με τόσους ανώμαλους και διεστραμένους που τα γουστάρουνε έτσι. Είναι πρόβλημα. Πιστεύω να το βλέπεις.

Έφτασα δίπλα στον θάνατο πάλι για να μπορέσω να σου πω αυτά τα πράγματα. 

Αν δεν βλέπεις ενδιαφέρον κι αγάπη στα λόγια μου .. να πας να γαμηθείς  Χαχ! Έτσι! Ρομαντικά και κυριλέ που σ' αρέσει μωρό μου, με όλους τους δίέστράμένους εκεί πέρα. 

Και που είναι αυτό το 13ο βιβλίο κι ακόμη να βγει

 

Τελευταία φορά που σε είδα χαρούμενη σε φωτογραφία ήταν στις 10 Μαρτίου κι αυτό φαντάζομαι επειδή είχες ανακοινώσει το προσεχώς για το 13ο βιβλίο σου. Με τα βιβλία σου έχω παρατηρίσει πάντα χαίρεσαι πολύ. Κι ας έχουν τα τελευταία όλα τους κάτι από ραδιενεργή βροχή.  

Αλήθεια όμως μ' αγαπάς τόσο πολύ που με προστατεύεις από εσένα τόσο έτσι.. 

Ποιος ήθελε να σκοτωθούμε

 

Γιατί μερικές φορές από απόγνωση παίζουμε και μαύρα. Γιατί πως να πούμε ότι τα παίξαμε όλα για όλα. 

 

Μάτια μου ευτυχώς που έχω εσένα και τσακώνομαι τις δύσκολες ώρες και ένιωθα ζωντανή! 

Περάσαμε όλα τα δύσκολα. Ο πυρετός μας έπεσε. Τα παιδιά τρώνε τηγανητές πατάτες κι εγώ καπνίζω ένα τσιγάρο σούπεργουαο. 

Σε ευχαριστώ μωρό μου.

 Δεν ήθελα να πεθάνω χωρίς να στα πω κι όλας. 

Πέφτει μια παράξενη βροχή

 

Εννοήται πως πρέπει να είναι ανώμαλος ο άλλος για να του σηκώνεται όταν βλέπει τέτοια μούτρα. Δε πα να βλέπει την μις κόσμος. 

Περιμένουμε λένε και ραδιενεργή βροχή

 

Είναι τραγικό να σου δίνω όλον μου τον προσωπικό χρόνο, όλη μου την ενέργεια, τις οικονομίες, το είναι μου όλο, να σου έχω κάνει τόσο χώρο όλο το χώρο και να με κοιτάς με αυτά τα μούτρα.

Στο θέμα έρωτας έχουμε χάσει το χαμόγελό μας

 

Εκ του αποτελέσματος πάντως δεν φαίνεται να αγαπιόμαστε.

 

Αγάπη μου είμαι καλύτερα. Πίνω ευχάριστα το νερό. Περπατάω και φωνάζω πάρ'τα. 

Όταν αναρρώσω θέλω να κάνουμε πολύ έρωτα. Γιατί δεν κάνουμε έρωτα τόσο καιρό; 

Βρες μια ευκαιρία να  αποζημιωθούμε. Να μη πεθάνουμε έτσι. 

Βέβαια με το 13 και το 16 στην Αφροδίτη και το 0 στον Κρόνο είναι να μη σου φεύγει το κεφάλι.. 

 

Είναι κορώνα τελικά πολύ χάλια

 

Είμαστε με ίωση. Είναι πολύ χάλια, μπορεί να είναι και κορώνα, τόσο χάλια. 

Αυτοσφαλιαρίζομαι και δε ξυπνάω

Μου άγγιξες το χέρι στην Ταγγέρη

ΖΕΙΣ;

 Όταν πάω να σκεφτώ τί έχει γίνει τρελαίνομαι. Θέλω να πιώ πολύ κτλ Καλύτερα να ξεκινάμε κάθε μέρα απ' την αρχή. 

Περιληπτικά θα έλεγα πως κάνουμε τα απαραίτητα για να επιβιώνουμε χώρια. Σύμφωνα με όσα τέρατα βλέπει ο καθένας κάθε στιγμή. Κι επιβιώνουμε. Επιβιώσαμε.

Τώρα στο πέρα από την επιβίωση αν είχαμε φτάσει βέβαια θα ήταν ωραία. Αλλά δεν(όπως) ζω χωρίς εσένα, έλεγα αν..

Είναι τρομερό. Έλεγα αν ήμασταν μαζί δεν(όπως) θα μπορώ το χώρια. Χωρίς να θέλω να πεθάνω ή να σε σκοτώσω κτλ

Το αν με τί να το ανταλλάζω; 

Με τί θα αντάλλαζες και το χώρια

Πες μου εσύ

ΕΡΩΤΑ μου..

Μ' ακούς;

Μη(πως) μ' ακούς

 

Είναι μια τυρόπιτα μια σπανακόπιτα και μια μπουγάτσα και παίζουνε πόκερ. Ποια θα κερδίσει;

Αυτή με το καλύτερο φύλλο.

Είναι δυο κρουασάν και παίζουνε πόκερ. Ποιο θα κερδίσει;

Το κρουασάν με-ρέντα.

Παναγιά ΠανΓαία

 

Παναγιά μου

Βοήθησέ μας

Φέρε μας κοντά

Και δωσ' μας την δύναμη την σαν χάδι που απαλείνει τον πόνο

Φώτιζέ μας με την αλήθεια την και την αγάπη 

Πρόσεχέ μας Παναγιά μου Αφροδίτη και Δήμητρα και Άρτεμις και Ήρα και Εστία κι Αθήνα και Εκάτη από κάθε τι κακό κι ανισόρροπο

Και δωσ' μου σε αυτή τη ζωή υγεία και την αγκαλιά της

Σε παρακαλώ

Σε παρακαλώ

Σε παρακαλώ

Παναγιά μου

Έχε μας καλά

Χρόνια πολλά

 

Είμαι σπίτι από χθες, πήρα τα παιδιά, αδιαθέτησα και σήμερα είμαι με ντεπόν πλας χιλιάρι. Το κεφάλι μου. Ούτε εσένα σε νιώθω καλά. 

Θα ήθελα να μπορούσα να γίνω πιο ρομαντική και πιο κυριλέ για σένα αν με θες. Αν με θες δεν το ξέρω. 

Δεν το ξέρω. 

Συγνώμη, ήθελα να πω, όπως το ξέρω. 

Κάνω μια άσκηση που όταν λέω δεν το ανταλλάζω με το όπως και το μη με το πως. Και στα περισότερα κολλάει και βγάζει κάπου. Άσκηση δικιά μου είναι για στοχασμό, ευγένια και θετικό προσανατολισμό. 

Σε θέλω πολύ αγάπη μου. Θέλω να  κάνω πιο κυριλέ και πιο ρομαντικά όνειρα για να με φέρουν πιο κοντά μήπως και καταφέρω έτσι κάτι. Κάτι κοντινό. Κάτι στο τώρα. Να κάνω αυτά που προτήνουν οι μάγοι οι αστρολόγοι οι τσελεμεντέδες του έρωτα. Αλλά τίποτε από αυτά δεν(όπως) πρόκειται να κάνω. Το μόνο που συμφωνώ είναι να μην(πως) σε κυνηγάω. 

Βλέπεις! Φοβερή αυτή την άσκηση! Με ανατροφοδωτεί συνέχεια. Γκρεμίζει όλα τα σύνορα.

Δυο ποιήματα που έγραψα στο δάσος

 

ΕΝΩΣΗ

Κάνω αυτό που ξέρω

καλύτερα να κάνω

Μα αυτό που ξέρω

να κάνω καλύτερα 

Με βγάζει μακριά 

από εσένα

που αγαπάω 

και θέλω

Ενώ το καλύτερο

που έχω να κάνω

Είναι να έρθω κοντά

Να σε βρω.

Η ΣΚΥΛΑ (ΣΟΥ)

Αναρωτιέται πως γίνεται

να καταλαβαίνει τα ανθρώπινα

Και οι άνθρωποι αν

καταλαβαίνουν σκυλίσια

Αν όντως καταλαβαίνει τα

ανθρωπινα αναρωτιέται

Ποιος του αρέσει να

είναι που θέλεις

Ξέρει από τί να σε φυλάξει

και από τί να φυλαχτεί

Βλέπει τις σκιές 

και τα πράγματα 

με την ίδια σοβαρότητα

Τα εσύ και τα εγώ 

τα μπερδεύει.

Διότι στον κόσμο

της αγάπης

έχουν την ίδια μυρωδιά.

Πεπόνι

Από το πρωί έχω πάει για γυμναστική για κυνήγι για μαγείρεμα και διάλογο σε στοχασμό για το ποιος είναι ο ρόλος μας που τέμνονται οι ζωές και το αιώνιο ζήτημα 

Κι έχω ξαπλώσει και διαβάζω κι είμαι στο ποίημα Άδης όταν σκάει ο πιτσιρικάς ο γύφτος με τα φρούτα και με κοιτάει κανα πεντάλεπτο, ω ρε πούστη, είμαι ντουέντε σέξυ ..

Δε θέλω του λέω είμαι κομπλέ, γενικώς κομπλέ. Κατέβηκε μου έφερε ένα πεπόνι μου είπε πόσο τονε καύλωσα πολύ ανθρώπινα του είπα πως έχω, πήγε πέντε βήματα δίπλα στο πεύκο την τίναξε ενώ εγώ ντύθηκα για να μην τον προκαλώ, χαιρετηθήκαμε μια χαρά κι έφυγε.

Έχυσα κι εγώ που τον άκουσα έτσι όπως μου μίλησε και που έχυνε. Η αλήθεια με συγκλονίζει. Τα ερωτήματά μου τρελαίνομαι. Πως αφήνω τα σκυλιά μου και τα παιδιά μου τόσο ελεύθερα και τον συντροφό μου που τον ονειρεύομαι τόσο ένα μου και τόσο συνδεμένο..

Μην είσαι ακατάδεκτη

 

Για να είναι τα όνειρα όνειρα ..

Και να μην είναι απάτες που σε βγάζουν μαλάκα

Υποτήθετε πως προϋποθέτει να μπορούν να συμβούν την εν λόγω στιγμή που τα σκέφτεσαι.

Γι' αυτό πιστεύω πως το ράντζο αυτό μια χαρά μας χωράει

Και το μισό ποτήρι τσάι, χαμομήλι φασκόμηλο κέδρος και μέλι, που έβρεξα το σώμα μου θα σου άρεσε όπως μου αρέσει.

Θα μπορούσαμε να περνάγαμε λίγες μέρες μόνο για μας

 

Αγάπη μου είμαι στην Ελαία. Έχω ξαπλώσει έξω και βλέπω τα αστέρια. Σήμερα το ηλιοβασίλεμα ήρθα. Αφού επισκεύασα δυο ποδήλατα και πότισα τον ελαιώνα. Έφαγα τις πέτσες σε δυο μου δάχτηλα στο αριστερό χέρι μάλλον εκεί που έσφιγγα τις βίδες. Δεν είμαι καλά αλλά είμαι καλύτερα. Χάρηκα την διαδρομή με το μηχανάκι. Ονειρευόμουν πως οδηγούσα την τίγρη μαζί σου και πως με είχες αγκαλιά. Και τώρα θέλω να ονειρευτώ αγκαλιά. Είμαι σε ένα πεύκο σε ένα ράτζο που είχα φέρει από την προηγούμενη φορά και έχω βάλει μια ομπρέλα θαλάσσης και ένα μονωτικό κουβερτάκι πάνω από τα σκεπάσματα για την υγρασία. Ακούγεται η Θαλασσα, είναι ωραια. Μίλησα πολύ με την θάλασσα σήμερα. Της έριξα και το κρέας μου για την  Τάρα. Μου συμπαραστέκονται φίλοι. Η κοσμοθεωρία μου είναι σε κρίση. Εσύ τί κάνεις; Περνάς καλά;

Με πειράζει που δεν είμαστε μαζί

Και μου λένε και τί θα κάνεις τώρα που δεν έχεις το σκυλί, στο καφενείο. Τους είπα ότι με παρακολουθεί η ΕΡΜιΣ και η αντιτρομοκρατική και δεν φοβάμαι αφού με προστατεύουν οι μυστικές υπηρεσίες μόνο κανας βλάκας μπορεί να έρθει και τον έχω.   Διαδίδω τέτοια πράγματα.. τόσο ρεαλιστικά, αφού τα πιστεύω.

 Δεν έκανα λάθος που με ρώτησε στην Εκκλησία της Αναλήψεως η γυναίκα του δραγουμάνου, παλιά μου γειτόνισσα που με έχει μεγαλώσει, μου λέει, μωρη Νάνσυ δε φοβάσαι το βράδυ στην ερημιά; Και της είπα με καμάρι, έχω δέκα σκυλιά, τι να φοβηθώ στην ερημιά, στην πόλη φοβάμαι με τους πειραγμένους. Κι έκανε μόκο.

Δεν το λέω πολύ, αλλά από όλα τα κράτη πιστεύω στους Άτλαντες. 

Μάλλον φαίνεται πως έχασα δύναμη με την Τάρα. Και μπορεί να μου την πήρε κάποιος για να με σκάσει.

Ξεκίνησα να πάω στο φαρμακείο να μετρίσω πίεση και στον χωματόδρομο παρά τρίχα να πατήσω ένα φιδάκι στο πλάτωμα του Ντουφεξή. Είχα 13,2 και 9,2 . Περίπτωση Όλιβερ της Αράχωβας μέσα στο φαρμακείο η Τάρα.

Το καλύτερο είναι να ζευγαρώνει  και πότε θα μου τους φέρει εδώ

Άκόμη μπορεί να την πήρανε από την Εκκλησία τίποτα βλαμένοι τουρίστες στην αστυνομία. Αλλά δεν είδανε ότι έχει ακόμα γάλα. Είναι και κάτι τέτοιοι ανώμαλοι που τους χρειάζεται κυνοτροφείο.

Πολύ παρεξηγημένο συναίσθημα το μίσος.. είναι για βιβλιοθήκες και μουσεία

 

 

Μου λένε, ελεύθερο το σκυλί είναι λάθος.

Η κοσμοθεωρία μου καταρέει.

 

Αυτό το μπλανζέ το μοιραίο, το απ' τα δικά σου

Είναι πόνος από μεγάλη απώλεια.

Πόνος είναι

 

Να σε φωνάζω και να μην έρχεσαι

 

Κλείδωσα.

Με βρήκε το αναπάντεχο. Και προσπαθώ συγχωρέσω ότι με βρήκε με χαμηλές δονίσεις. 

Να προσέχεις

Να περνάς ωραία

Σ' αγαπώ

Φιλιά

 

Φίλε μου συνεργάτη έρωτα παιδικέ

ότι σου ανήκει να σου αξίζει

 

 

Πέτα και πέτα. 

Εύχομαι να προσγιωθείς μέσα στον μέγιστο, ολοκληρωτικό και ολοκληρομένο, Έρωτά της ζωής σου. 

Ότι σου ανήκει τουλάχιστον να σου αξίζει.

Πέτρες χώμα ξύλα μπετά και σίδερα. 

Αύριο μεθαύριο θα γυρίσει

 Κοιτάζω μπροστά μου το φεγγάρι που δύει 

Νιώθω πως βρίσκεται σε κρίση όλη η κοσμοθεωρία μου και η αξιακή της κλίμακα. 

Η Τάρα δεν θα με άφηνε ποτέ. Ούτε εμένα ούτε τα κουτάβια της τόσες ώρες. Κόβω το κεφάλι μου γι' αυτό. Η εξαφάνισή της οφείλεται σε ανθρώπινη παρέμβαση ή μπορεί και μεταφυσική.

Μάλλον την τσίμησε οχιά πάλι και έχει πάει να κοιμηθεί αλλού λίγες μέρες για να μην την ξυπνάνε τα κουτάβια τώρα που πρέπει να κοιμηθεί και θα γυρίσει. Αύριο μεθαύριο θα γυρίσει.

Όσο για τις φιλοζωϊκές

 

Με τους ανθρωπους από τις φιλοζωικές νιώθω ανοίκεια, μέχρι το σημείο να αισθάνομαι ότι απειλούμε άμεσα έμμεσα και υποχθόνια. Η αγάπη προς τον συνάνθρωπο και -το ον το συνον- τα συνόντα δεν φαίνεται να υπέρχει κάπου μέσα τους. Δεν δυστάζουν να παρεμβαίνουν χωρίς ΣΥΝΕΝΕΣΗ σε αθώες ψυχες και στα σώματα. Οι πράξεις και οι απόψεις τους αντιτήθονται σε πολλά από όσα αναφέρει ο διαφωτισμός και η κλασική εγκυκλοπαίδεια. Τους θεωρώ συνεχιστές και προδρόμους της ολοένα πιο βάρβαρης και ολοκληρωτικής σκλαβιάς των φυσικών όντων από τον μετάνθρωπο, της παραβίασης και του ξεπλύματος της διαφθοράς, της αποχαύνωσης της παγίδευσης στην συνενοχή κτλ. Και μπορώ να τους τα χώνω τώρα μέχρι να πεθάνω. Έτσι όπως πάμε τα εγγόνια μου μάλλον θα στηρωθούν με την βοήθειά τους και θα είναι πλήρως τεχνιτά εξαρτημένα και θα χρειάζονται τεχνιτή ευτυχία και ικανοποίηση για να ισορροπίσουν. Δεν θέλω να γίνει αυτό να μη γίνει. Οι άνθρωποι από τις φιλοζωϊκές και οι φίλοι τους δεν μου αρέσουν καθόλου. Τους συγκαταλέγω στους μισάνθρωπους τους μαφιόζους και τους φασίστες. Χοντρά χοντρά και οι ντεμί είναι χαλασμένοι.

Γιορτάζει ο Ηρακλής

 

Σήμερα στις 8 το βράδυ ο Ηρακλής γίνεται 11 χρόνων

Και είναι πρώτη φορά χώρια μου τα γενέθλια. 

Λέει ότι βαριέται αλλά αυτό μεταφράζεται και ως υπαρξιακή μελαγχολία, υπόκοφη νοσταλγία κτλ.

Είναι και της Χιροσίμα σήμερα.  Και του Σωτήρος. 

Θεοί, βρήτε τα.

Τάρα καλή επιστροφή

 

Πήγα εδώ τριγύρω στα στεκια της. Κατά το βουνό θέλω σαπορτ για να πάω. Με έπερνε και μου έλεγε δέσε το σκυλί γιατί έχει τιμωρία απόψε. Στην αρχή το έδενε τα βράδια ο Θοδωρής. Δεν μπορούσα να το επεξεργαστώ πάθαινα σοκ. Μια μέρα τότε που έκανα το γενικό μπαμ με παίρνει τηλέφωνο να μου πει ότι θα βάλει φόλες για τα τσακάλια. Έχω χάσει ήδη σκυλιά και κουκουβάγιες και φίδια και δεν νιώθω οικεία πουθενά με τον θοδωρή και με τέτοιους τύπους. Του λέω Κώστα μη με ξαναπάρεις να μου πεις ξανά τέτοιο πράγμα γιατί δεν νιώθω καλά. Και κοπήκαν οι παλιές σχέσεις. 

Δεν μπορώ να ανέβω τον δρόμο από εκεί χωρίς ενισχύσεις. 

Το ερώτημα είναι να κλειδώσω;

Το κλείδωμα δεν είναι λύση, είναι μια ηττοπαθής πράξη ανάγκης 

Εγώ θέλω να γίνουνε λίπασμα οι πειραγμένοι, ο πούστης ο γαμιόλης ο καριόλης ο κερατάς. Να λυτρωθεί από τη μαλακία του και τον ρόλο του που τα έβαλε με το σκυλί και έχασε, τον έκανε το σκυλί η κουκουβάγια το φίδι και το τσακάλι δολοφόνο. Διότι ήταν ήδη δολοφόνος. Και είναι δολοφονημένος εδώ και πολύ καιρό.

Η Τάρα δεν πήγαινε εκεί. Τα συζητούσαμε όλα αυτά και δεν έκανε κατά το βουνό. Πήγαινε μέχρι την εκκλησία τη ρεματιά και την στροφή  για το μαντρί του άλλου Κώστα. Ούτε στην γεώτριση δεν πήγαινε από πέρισι που καταλάβαμε ότι από εκεί κι αν περνάνε πηραγμένοι.

Η εξαφάνισή της είναι μυστήριο.

Κρατήσου μακριά από θανάσιμες ουτοπίες

 

Η Τάρα ακόμα άφαντη.

Αν την κλείδωνα

Αν την έδενα

Ίσως να ήταν τώρα εδώ

, μια αλλιώτικη Τάρα.

Μπορεί και να ήταν πιο ευτυχισμένη

Δεν ξέρω αν θα ήταν πιο ευτυχισμένη 

Κι αν θα καταφέρναμε κι έτσι να κοιταζόμαστε στα ίσια και να νιώθουμε την επιλογή του είμαστε μαζί 

Σε μια γειτονιά με επικίνδυνους που έχω χάσει το μέτρημα στις δηλητηριάσεις και τα πατημένα 

Που η ελευθερία δεν θέλει μόνο αρετή και τόλμη για να επιβιώσει.

Είμαι σε μεγάλη κρίση.

Μάτια αμα κοιτάς φτάνει η γλώσσα του σώματος

 

Η ενδοσκόπηση είναι ένα καταβροχθιστικό τέρας.

Πρέπει να το ταΐσεις με πολύ υλικό, 

πολλή εμπειρία, πολλούς ανθρώπους,

πολλά μέρη, πολλές αγάπες, 

πολλές δημιουργίες 

και μετά σταματά να τρέφεται από σένα.

Anais Nin

Μακριά από κοτέτσια ΕΗΤ ΕΔΩ ΠΑΜΕ

 

Κάθομαι πολύ μελαγχολικά και σε περιμένω

Ξεκινήσαν κι οι σκεπτοαισθήσεις. 

Άκουσα τα βήματά σου

 αλλά πουθενά

Αν θέλεις να έρθεις

Το ξέρεις

ότι είσαι ευπρόσδεκτη κι ότι το σπίτι είναι σπίτι μας. 

Μου λες το ξέρεις.

 Αλλά είσαι με την αγέλη. 

Εντάξει τότε

Όσο περιμένω εναλλάσονται παραισθήσεις και μοναξιά 

Καλά κάνεις και πας βότες 

Μια η γνώμη

Του λύκου...

   του μαχαιριού

και ανάποδα

ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΚΟΤΕΤΣΑ ΦΟυ

ΕΛΑ 

Το έχεις ξανακάνει

Θέλει σφίξιμο η κοπέλα

Επ 

Επ

ΕΔΩ

 

ΣΑΓΑΠΑΩ

Γαβγιου

Κάτι μεταφυσικό της συμβαίνει

 

Το στομάχι μου ψηλά κι η ψυχή μου. Δοκιμάζομαι. 

Η Τάρα κουτσαίνει από τσίμπιμα οχιάς πάνω από μήνα τώρα και δεν έφευγε. Κατέβαινε μέχρι την εκλλησία και λίγο από κάτω. Ακούει που έρχομαι και με υποδέχεται. Τώρα που να είναι;

Όταν έχασε την μητέρα της ήθελε να πεθάνει και της μαγείρευα και την τάιζα στο στόμα και θέλησε πάλι την ζωή με την αγάπη μου. Όποτε οι σκέψεις μου κάνουν εκρίξεις με απότομες αλλαγές αυτή γαυγίζει, τρέχει απότομα, είμαστε τελείως συνδεδεμένοι πολλές φορές. Η συχνότητα που επικοινούμε είναι αυτή των αγριμιών και δια μέσου της Τάρας νιώθω πως επικοινωνώ και μαζί τους. Στην συχνότητα ας την πούμε έτσι των αγριμιών δεν έχω μπει ποτέ χωρίς την Τάρα και νομίζω πως δεν γίνεται χωρίς την Τάρα. Που  να είναι; Πρώτη φορά δεν ήρθε.

Εκπαιδεύτηκε από την μητέρα της μέχρι πέντε μηνών.  Εγώ ποτέ δεν την έδεσα. Ούτε εντολές της έδωσα. Μια χορογραφία μου της έχω μάθει όλη κι όλη, να ακολουθεί το δάκτηλό μου γύρω μου. 

Προχθές χορεύαμε τσιφτετέλια και ζεμπεκιές και της έπιανα το κεφάλι και παίρναγα το πόδι μου που κάνουμε και τη φιγούρα αυτή έτσι. Δεν μπορεί να μην άκουσε το αυτοκίνητο όλο τον χωματόδρομο. Να έχει κάπου τόσο αποροφηθεί! Να της φωνάζω και να μην ακούει τόσες ώρες. Κάτι μεταφυσικό συμβαίνει, δεν υπάρχει άλλη εξήγηση. Όταν ήρθα είχε και νερό και φαγητό, δεν υπήρχε ανάγκη να φύγει για κάποιο κυνήγι κι ούτε περίοδο έχει. Έχει και κουτάβια. Καλά εμένα, τα κουτάβια; Που είναι να τους μάθει τα σκυλοπράγματα;

 

Μια μέρα έλειψα. Έχω λέιψει και πάνω από βδομάδα. Είναι όλα εδώ και λείπει η Τάρα. Πιστεύω πως θα γυρίσει. Μπορεί να νόμισε πως θα αργούσα περισότερο να έρθω και κάπου μπορεί να έχει πάει.

ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ 

  

Που είναι η ΤΑΡΑ;

 

..

Φου

 

παρίεργο ..

⁸

Όμορφες σκληρές σκηνές

Δε πονάμε λένε

Μόνο καυλώνουμε..

Ρίξε ουρανέ μου μια δυνατή βροχή να ξεβρωμίσει ο τόπος και κράτα την όλη τη νύχτα

 

Μαζί και ταυτοχρόνως

Ποτέ δε θα μπω σ' άλλο σώμα..

 

Εντάξει μωρό μου .. το φλερτ είναι υγεία

Να έχεις και μόνιμο εραστή, είναι υγεία.

Κι εγώ αν είχα έναν μόνιμο εραστή δεν θα έφτανα σε τέτοια σημεία

Υγεία είναι και να μην είναι και μες στα πόδια σου όλη την ώρα. Να κάνει και κάποια ώρα να φτάσει όταν σου λέει έρχομαι

Δε σ' αρέσει;

 

Ψόλα αγάπη μου ..

Αρχιθεοδιάολε

 μισοέγκλημα

Μισοόνειρο

Πάνω όνειρο

Κάτω έγκλημα

Δε θέλεις;

.

Πότε θα με πάρεις;

 

Τί να σου πω μωρη ..

Που να σε έβαλε φυλακή και σου ερχότανε κάθε μέρα και σου έφερνε τσιγάρα. 

 Γράψε μου

ένα τέτοιο

καρδιά με αρχίδια

 

..και περιμένω ειδοποίηση για την ευθανασία.

Αμοιβαία τα αισθήματα..

Καλή αντάμωση

 

Όταν κοιτάνε έτσι τα θαύματα... και τα κοιτάς κι εσύ έτσι, μην περιμένεις τίποτε, την έχουμε γαμήσει.

Αλλά όμως κοίτα! Αυτό είναι με αγάπη..

 

Είναι ανάγκη να προσφέρω σε κάποιον την χαρά την ευχαρίστηση και την ικανοποίηση να με βοηθήσει. Και πρώτα απ'όλους σκέφτηκα εσένα.

 

Σάλιο ούτε να σε φτύσω

Φάε γόητρο και κοινωνία

Να τρώω κι εγώ νέκρά τοπία

Κι ας το καταραμένο το φιλί 

Να πάει στο διάολο.

Σκοντάψαμε στα θαύματα

Και φάγαμε τα μούτρα μας

Αλλά δεν τα φάγαμε

Μας τα έκλεψε η αλεπού.

Με το πώς και το που.

Έλα έξω ρε παρτάλι

Να σου τρυπήσω τα παντελόνια.