φτερά και κάρβουνα

 

Μ' άρεσε έτσι 

όπως το σκέφτεσαι

 Αλλά 

Έχω μια ανάγκη 

για ισοπέδωση· 

 Εσένα ρε πούστη

    

 

 Και τα πρωινά είναι πιο βράδια

Αν είναι λύση θα το μεταβολίζω σε περηφάνεια

 

Οι παλμοί μου αναβοσβήνουν φανάρια πάνω σε κορυφές από ξέρες

κι εντείνουν τη ζαλάδα που 'χω από το θυμοειδές. 

Στα σαστισμένα μου χέρια το κορμί που "δεν ξέρει" 

και τα μάτια απελπισμένα θολώνουνε φεύγοντας στο όνειρο.  

..  

αλλά   τι μπορεί    να είναι   στη θέση του

!

ΕΥΖΩΝΑΣ

ΕΥΖΩΝΑΣ 

Τα χέρια μου 

-Μ' ακούνε.

Τα πόδια και τα μάτια μου 

-Μ' ακούνε. 

 

   

 

Wish you were here - Pink Floyd

 

Από πάνω μέχρι κάτω

Το Ζου του Ζόρό 

 

 

 

Αντηλιά απομεσήμερο

Ποιος  είναι αυτός

Απλήρωτες αναμνήσεις

 

Ήτανε λέει Μια φορά μια φορά

Αφρικάνα μάνα η αγκαλιά

Και με επλάκωσε

Ράγες το στήθος εκύλησα

Εμίλησε τότε. Είπε: ετούτο

Εκείνο , δαύτο. Άναψε μια στιγμή

διαγραφή. ΣΤο σημείο που

πιστώνεται ένα μέλλον

Να. Πάλι ένα σημείο που

πιστώνεται άλλο μέλλον. 

Απλήρωτες αναμνήσεις 

απανωτά χτυπήματα 

των ανασών η Θάλασσα. 

Κάψε ένα πεντάγωνο αστέρι

 

Έχω χάσει το μέτρημα.

Ξεγελάστηκα.

Πρέπει να το κάνω από την αρχή.

Κι όλο το χάνω.

Πέτα 

ή σταμάτα να φτεροκοπάς,

σηκώνεις σκόνη.

Μου λείπει να σε πηράζω

Να σε βγάζω από αλλού για αλλού

Να παραβγαίνουμε.

Μου λείπει η αδερφή μου 

και κλαίω.

Σε θέλω και ζηλεύω και τον αέρα 

που σ'ακουμπά.

Έτσι γνώρισα το ποτέ. 

8

 

Μάρτυρα μου Ιερέ μύστη

της συνοχής μου συνένοχε

Είχες πει πως θα ' ρχόσουνα ..

σε μια αληθινή ζωή ..

 

 

Θες να σου πω ένα ανέκδοτο από το τέλος προς την αρχή; 

..

.. 

..

 ..

 ..

   ...

Ωραία

...

Ξεκίνα να γελάς.

Αρετή Παπαχρήστου - ο ξενος θεος

 

σε σκέφτομαι

Σε σκέφτομαι,

όταν οι φλέβες της γης μας ξυπνούν

και στ' αγκομαχητό της μέρας συμμετέχουμε όλοι

Όταν τα βουνά αλλοιώνονται απ' τα χάδια του ίσκιου

κι οι φυλακισμένοι σκουπίζουν

τον πρώτο αχνιστό ίδρώτα της πάλης τους για να ζήσουν.

Σε σκέφτομαι

καθώς έρχεσαι μέσα απ' τους λεμονανθούς και τα λιόφυτα

Σ'ακούω

μέσα από το κοχύλι της θάλασσας

κι όταν ο λίβας ορμά απ' τη μεσάνοιχτη πόρτα της ερημιάς μου

σε περιμένω ν' αγκαλιαστούμε.

Νταμάρι (Jenga bridges)

 

Πορώντας την ογκυρότητα 

Στων νευρώνων την σύνθεση η ιδέα.

  Σώματα έργα

ώστε να προσεγγίσουν τη φυσικότητα

μητρικού τοπίου αντανακλάσεις.

  Νταμάρι.  Κάλυκες φωτός.

Ο χαμένος μου εαυτός

 

Η ψυχή μου ξεράθηκε

βλέπω τον πάτο

Με ειχε γεμίσει της αγάπης σου η καταιγίδα.

Η ψυχή μου άδεια

μα το μυαλό μου γεμάτο

Γεμάτο τέρατα στων ξωτικών τη παγίδα.

Βρήκαν φωλιά στο άδειο σώμα

θεριά να οικίσουν.

Παραμυθιού νεραϊδένια νερά 

στον πνιγμό με οδηγούν.

Κάποτε μέσα μου εσύ μόνο ήσουν

τώρα τα τέρατα εντός μου θα ζουν.

Αυτό το τέρας της λύπης του 

πόνου είναι η κόλαση 

αέρας καυτός.

Κι όπως στα ίδια γυρνώ 

μονοπάτια του χρόνου

βλέπω πώς ήτανε

 ο χαμένος μου εαυτός.

Με νικά το παράπονο

 

"Ταξίδι" στη διάσταση της ηδονής 

Παρθενογέννητη επιθυμία

Αδιάβατο σώμα...

Αδιάβατο σώμα...

Παρθενογέννητη επιθυμία

"Ταξίδι" στη διάσταση της ηδονής

 

Στην έρημο του Αυνανιστάν

Ένα όνομα νύχτα στάζει

 

Η λύτρωση είναι μια χελώνα που ξερνάει πλαστικά 

Η ελπίδα είναι ένα φθηνό υποκατάστατο της πίστης. 

 

-Πώς λέγεται το αμάξι που ανεβαίνει το βουνό;

;

;

;

-...Carβουνο!

Κι αν είμαστε δύο μικροί τρελοί αμφίχειρες;

 

Μήπως είσαι αμφίχειρας κι εσύ και δεν το ξέρουμε; Μήπως είσαι και το καταπιέζεις; Γιατί για τους αμφίχειρες ισχύουν άλλα πράγματα. Κι άμα τους κρίνεις όπως και τους υπόλοιπους ανθρώπους συνήθως πέφτεις έξω. 

Από ΤΟ ΒΡΑΔΙ, του Θωμά Γκόρπα

 

πατάς πάνω στο βράδι σάμπως να πατάς σε πτώμα 

τί λαϊκό περπάτημα τί αέρας και τί μάτια 

τί φλόγα πώς με σκίζεις μ'έκανες κομμάτια.

Ποιός είναι αυτός που σε καταφρονεί καλέ μου 

για την τρελή σου αγάπη για ένα πρόσωπο δικό σου 

βασανισμένο μα δικό σου ποιός νά τόν καρφώσω!

 

Κάτω από το κάθε τι

 που σου σκεπάζει τη ζωή 

όταν όλα περάσουν - 

σε περιμένω.

           Μ. Αναγνωστάκης

 

Γουάο!!! Δουλεύει!!! 

Και τώρα λοιπόν φέρε όσο χειμώνα θες!

 

Μέσα μας ζει και θα ζει ένα ζώο. Ας μη ξεχνάμε λοιπόν πως το τι άνθρωποι είμαστε φαίνεται από το πως φερόμαστε στα ζώα. 

Και τώρα από αυτό μπορείτε να γράψετε ένα ποίημα, για το ζώο της ψυχής σας. Τα ζώα τα φολιασμένα, τα εγκαταλελημένα, τα νηστικά και τα διψασμένα. Τα ζώα της ψυχής των που εισήλθαν την πόρτα όπου έγραφε "απαγορεύονται τα ζώα" και άφησαν απ' έξω το ζώο της ψυχής τους κτλ

Για όλα τα τραγούδια

 

Γελάω

 

Το έχετε σε κάτι ποιο ποιοτικό;

Πόσο κάνει ρε πούστη;

(art Tzimis Euthimiou)

 

Άγγελέ μου

Πες του Κυρίου μας

Μαλακώτερα

Βλάκα

 

Την αχάριστη του Τσιτσάνη

 

Αν βγεις στην ταράτσα σου από το νοτιά με βλέπεις. Βγες να δεις .. "είμαι τελείως νορμάλ"

Βγες να δεις τι γρήγορα που πάνε τα σύννεφα

Έλα να φιληθούμε.

 

Έφτασα. 

Για ένα τάνγκο

 

Σε καμιά ώρα θα έρθω από εκεί.

 

Ο εξωγίηνος μας αγαπά ! κι όλα πάνε όσο καλύτερα μπορούσαν να πάνε. Και σε λίγο θα είμαστε έξω

 

Και μας στέλνουνε και Πάτρα τώρα γιατί είναι κάτι που πρέπει να το δουν εκεί λέει.

Τα πέρνω και τα δυο κι έρχομαι Παίδων τώρα. Η Πάτρα είναι σπιναλόγκα.

 

Έπαιζε το ράδιο. "Σε αυτό το τραγούδι μιλάω στη σχέση μου" είπε η τραγουδοποιός. Άκουσα αυτό το απλό πράγμα χθες βράδυ και ήταν λες και έπεσε ένας τόνος πάνω μου και με έλιωσε κι έγινα ζουμιά. Και με πήραξε πόσο με πήραξε και με πόνεσε και ζήλεψα πόσο ζήλεψα και πόσο ένιωσα σπαραχτικά Θεέ μου και βυθίστηκα μέσα σε πνιγερό σωλήνα κι ακόμα να βγω. 

 

Ψίχουλα από πεφταστέρια

Γουργουρίζουν τα περιστέρια

 

Κραυγές Λεπτές χορδές

Ρωγμή κι Αχτίδα

 

Αν τα δεις ένα παράπονο είναι όλα. Για ποια αντικειμενικότητα κι αλήθεια μιλάμε λοιπόν. Παράπονα παραδομένα στο μικροσκόπιο και παράπονα στον Προκρούστη. Παράπονα στην οργή του όχλου και παράπονα στην επιτροπή της Ακαδημίας. Παράπονα, όλα ένα παράπονο   που έμινε μετεξαιταστέο.

Κυριακή

 

;;;;;;;;;;;;;;;;;;

 

Πνίγομαι σε μια κουταλιά σιωπή

 

    .. ;

Μιχαήλ Μήτρας

Η ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ

ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΑ

απαγορεύεται η είσοδος

απαγορεύεται η είσοδος

απαγορεύεται η είσοδος

απαγορεύεται η είσοδος

απαγορεύεται η είσοδος

απαγορεύεται η είσοδος

απαγορεύεται η είσοδος

απαγορεύεται η είσοδος

ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΕΞΟΔΟΣ







ΜΕΤΑΦΟΡΑ

άντρας σε μπλε δωμάτιο

άντρας σε μπλε δωμάτιο

άντρας σε μπλε δωμάτιο

άντρας σε μπλε δωμάτιο

άντρας σε μπλε δωμάτιο

άντρας σε μπλε δωμάτιο

άντρας σε μπλε δωμάτιο

άντρας σε μπλε δωμάτιο

άντρας

και γυναίκα

σε κόκκινο

δωμάτιο










Πηγή: KLIK magazine

 

-Από αριστερά θέλει 2" πάνω.

-Είναι για όταν θα πάρει πολύ φόρα η Γη να ισιώσει.    

-Είσαι ......Ααααα

-Εντάξει είναι στραβό 2" αριστερά κάτω.

Σήμερα φαίνονται πολύ καθαρά τα νησιά. Αλλά δεν τα πιάνει ο φακός.

Καλημέρα

 

Πρωϊνό σιωπηλό

Βροχερό σπίτι

Αντήχηση "έλα'δώ"

 

Παλιά φωτογραφία 

Νεκρική ησυχία

Βράδυ κενό.

Σήμερα το πρωί έζησα κάτι συγκλονιστικό που με επιρρέασε και με έκανε να συλογιστώ πλατύτερα την αγάπη. Κι εγώ σε κάτι τέτοια δίνω πάντα και μεταφυσικές διαστάσεις και ερμηνίες. Η Λαβ είναι το πιο τροφαντό και ηδηπαθές από τα γατάκια μου και το πιο χαϊδεμένο μου από τη σειρά του. Όταν σήμερα πριν ξεκινήσω δουλειά πήγα να ταΐσω τον "στρατό" από τα ζώα που ταΐζω μέσα στο βαρέλι με τις κροκέτες όταν ξεβίδωσα το καπάκι είδα την Λαβ μέσα στις κροκέτες κλεισμένη από χθες σχεδόν αεροστεγώς. Ήταν παγωμένη και δεν κουνιόταν, προς το άκαμπτη. Ούρλιαξα και φρίκαρα και αμέσως πήρα την αξίνα και πήγα πιο κει από τα σκόρδα κι έσκαψα ένα λάκο. Πήρα ένα παιδικό φτιαράκι και πήγα να την πάρω να την πάω στον λάκο. Μόλις πήγα να την πάρω φαίνεται είχαν περάσει λίγα λεπτά και ανέπνευσε και όταν την έπιασα κουνήθηκε λίγο. Ήταν ζωντανή! Την έβαλα σε ένα φούτερ και την ζέσταινα με τα χέρια μου που ήταν ζεστά απο την αξίνα και άρχισε να αναπνέει πιο δυνατά. Την πήγα στον Ήλιο και την χάιδευα και της έλεγα ότι θα ζήσει γιατί έχει τόσες ψυχές μέσα της της έβαλα με το δάκτηλό μου νέρο στο στόμα. Ήταν κάπως μετέωρα όλα τα πρώτα λεπτά αλλά συνήλθε μετά από καμιά ώρα. Ακόμα είναι ζαβλακωμένη βέβαια. Δεν ξέρω αν την έκλεισα εγώ μέσα στο φαγητό ή η Νέδα που τα ταΐζει κι αυτή όποτε της έρθει. Μου είπε ότι το βρήκε ανοιχτό και το έκλεισε και δεν είδε. Αν μπήκε στα δευτερόλεπτα που κάνω να βάλω και στην σκεπή λίγες κροκέτες για την Φροξ την Αθηναΐισσα που δεν κάνει παρέα με κανέναν. Δε ξέρω. Η εικόνα της παγωμένης Λαβ μέσα στην τροφή και η σημαιολογία της και η μεταφορά της με την ανάσταση μετά στον αέρα και τον Ήλιο και το χάδι με έστειλε λέμε σήμερα για πολύ πιο πέρα από το διάστημα και βάλε. 

Ντίνος Χριστιανόπουλος, από το ποίημα: Η θάλασσα

 

Η Θάλασσα είναι σαν τον Έρωτα

Χίλιοι την χαίρονται - ένας την πληρώνει.

 

Ομίχλη κι άπνοια στο λιμάνι.

Φλέβα θάλασσα 

Χύνεται σε ποτάμι.

 

Παραμιλητά λευκοί ήχοι

Φεγγάρι σε γαλανό ουρανό

Χαϊκού

 

Αναστεναγμός Μεθυσμένο Σφαγείο

Νύχτα που καταπίνει το σάλιο της

χαΪκού

 

Πείσμα Πίστη Πυρετός

Διθέσιο σε αυτοκινητάμαξα

"Σαββάτο σήμερα μα σε καλό μου"

 

Το χαστούκι

 ακούστηκε

αλλά από μέσα μου πιο πολύ

 Εξευτελίστηκα

 το ένιωσα

να μου φεύγει το σαγόνι

 πιο πολύ αλλού

με πόνεσε

 όχι να δικαιολογηθώ

έτσι γιατί

Και να σκότωνα

δεν θα μου έφτανε να πεθάνει

ο ΘεόςΔεν

είναι να το πούμε

ατύχημα.

και μια τεράστια καρδούλα -που έχουμε από παιδί- σε ένα ουράνιο τόξο μετά

Ωχ. Καλημέρα

 

Άουτς

μετά ίσως σταθεροποιηθεί και νετάρει

 

Σα να έχω χρόνια να δω έξω

Και μέσα ένα κόκκινο τέρας

 

Κίνκι Λιώμα Χαϊκού

 

Ζαλάδα 

Νερό στη μούρη

 

 

 

Συχνότητες με ασπρόμαυρες ιστορίες.

 

 Πολύς καιρός. Πέφτω στο πηγάδι μου με πίστη ότι πέφτω σε κολυμπήθρα. Μην ακούς. Κοπανιέμαι και κλαίω. Ακούω να μου τη λέει κάποιος να κάνω σιωπή και βλέπω τον Μάλαμα σε χρώμα από κουρτίνα. Ωχ. Συχνότητα με ασπρόμαυρες ιστορίες. Ο καθημερινός διασκεδαστής σου είναι σε αναρρωτική. Κι η μαφία έχει τρελαθεί γιατί νόμιζε πως σε είχα για άλλοθι. Τους μαλάκες!   Εμένα με ενδιαφέρει πολύ ο φωτισμός. Αλλά κάτι πρέπει να γίνει. Κάτι γιατί με καίει ο Ήλιος περισσότερο κάθε νύχτα.

 

Και μια προσευχή για την ανάκτηση. Ναι και και για την ανάκτηση παρακαλώ.

 

 

Έπεσε ο μικρός στο κράσπεδο στο σχολείο και έχει κάνει στο γόνατο μια τρύπα να! μες τα αίματα. Έχω χιλιοανατριχιάσει. Είμαι στο νοσοκομείο τώρα και κάθομαι στις καρέκλες τις ράφλες να ξεφρικάρω.  

Και μόλις βγήκε χοροπηδηχτός! Οκ

φως μου

 

Προσεύχομαι.

Συγκεντρώνομαι και αποζητώ τη γαλήνη να εισακουστώ. Για τον σύντροφο που αναγνωρίζεστε και να νοιάζεστε πολύ ο ένας τον άλλο. Να αγγίζεστε να αγκαλιάζεστε να φιλιέστε πολύ πάρα πολύ κι όταν κοιτάζεστε το πρώτο που να περνάει από το μυαλό σας να είναι να κάνετε έρωτα. Να τρώτε μαζί, να κοιμάστε μαζί να τα λέτε όλα, να ζήτε ο ένας για τον άλλο, ο ένας μέσα από τον άλλο να τρώει ο ένας τον άλλο και να γεμίζουν όλα έτσι να ξεχειλίζουν να βουτάτε μέσα σ’ αυτή τη θάλασσα και να κολυμπάτε στην ευχαρίστηση.  Να συναντιούνται όσα κάνετε να  γίνονται ένα πανέμορφο ένα αδιανόητο ένα.  Να προσέχετε ο ένας τον άλλο και να ανοίγετε ο ένας τον άλλο για τα ταξίδια σας και τα έργα και τις αγάπες σας που από αγάπη να μη ξεχωρίζει ποιανού είναι τι. Το μαζί σας να μοιάζει με βουτιές και εκτοξεύσεις σε οργασμό. Να σε θέλει τρελά. Να τον ποθείς. Να είναι δικό σας να σας ανήκει. Να πεθαίνετε ο ένας για τον άλλο και να ανασταίνεστε μόνο με φιλιά και χάδια και συνύπαρξη. Να κάνετε έρωτα πολύ έρωτα θεραπευτικό κι αγνό και απελευθερωτικό και σαν προσφορά και σαν δώρο. Με υγεία και διαύγεια κι ευγνωμοσύνη.   Αμήν

Είναι πάντως μια ανακούφιση που σε "βλέπω" όρθιο

 

Να σου ανάψω καμιά φωτοβολίδα σήμερα δε ξέρω πώς να τη δω. Είμαι πάνω σε φορείο και παλεύω και με δυο δολοφόνους εδώ πέρα, που δεν καταλαβαίνουν από ανακωχή κι από τίποτα. Ενώ έχουμε διαλυθεί κι η λεπτοφυία μου κάνει νερά κινδυνεύουμε. Μου χαμογελάει κι ο διάολος κι είναι χάλια ο μαλάκας δε μπορώ είμαι με λιβιδικό hangover. Και ξανά μανά. Και υπαρξιακά   γιατί δεν καταλαβαίνω γιατί δε σ’ αρέσω  (!)   και λες και τα ποιο σημαντικά πράγματα γελοία.  Εγώ σου χαρίστηκα και με έσπασες κομματάκια και με έβαλες στο κουτί. Για συναρμολόγηση γαμώτο! Δε μπορείς τώρα;  Δώστ’ το σε καναν άλλονε - Τώρα πέφτει το ξύλο Kill Bill dirty Harry.   Πέφτω και γδέρνομαι.         Καύλα μου    Σήκωνέ με.       Ένα φιλί αγάπη μου.  Γιατί έκανες τέτοια βρωμοευχή στο ηλιοβασίλεμα χθες .. γιατί μάτια μου; 

The Dirty Diary

  "Θα το βρει η τάβλα το καρφί της."   

Όταν βλέπω αυτόν τον μαλάκα φοβάμαι το θυμό μου. Δεν είναι καλύτερος από μένα και τον έχω για πλάκα, γι' αυτό σιγά.  Την τελευταία φορά που τον είδα μαζί της την έβρισα. Δεν κάνει για μένα, είναι από τους τύπους που δε κολλάμε γι' αυτό λέω πως δεν είναι κόλλημα... κι ούτε τα ποιήματα φταίνε, 

και σου γράφω ακόμα κάτι διαλυμένα από αυτά που αρέσουνε όπως σε ψάχνω πάνω στο φορείο από αυτά που θέλουνε κι άλλα... λένε για τον τόπο, όπου βρίσκεται θαμμένο πάνω από τις διαστάσεις το ζωντανό. Ακούγεται η ανάσα του θολώνει το χώμα κι ο ιδρώτας του σπάει τον ουρανό .. -τον εγκέφαλο- στα δυο.           

subliminals - θεραπευτικές συχνότητες (συνοδεύονται πάντα με πολύ νερό)

 

μυαλό

μαλλιά

μάτια

μυωπία 

μαλλιά

 

"Είναι ωραία η ζωή Κατερίνα. Μια σκούπα και μια καρέκλα"

        

         Από την ταινία: τα κόκκινα φανάρια.

 

" η σκουριά είναι η ντροπή του πράγματος" 

      Από την πινακοθήκη των ηλιθίων του Τσιφόρου

 

" Το αστέρι στη πένα την διάρκειά σου τραγουδάει..."

                                     Χ.Κ.

art CAZA

 

 

 

Προσευχή

 

Θεέ μου, βόηθα με να ενωθώ.

Να κρατώ κλειστές τις τρύπες 

της κενοδοξίας μου.

Φώτα μου να τις μπαλώνω 

με το χρυσό Σου νήμα.

 Ώσπου αυτό το ένδυμα

να γίνει ένα κουρέλι ολόχρυσο 

κι άξιο να το αφήσω

Τάμα για την αγάπη.

 

 Δώσ' μου τη ζέστη Σου 

να πορεύομαι ολόγυμνη

τον δρόμο της.

Δώσ' μου γαλήνη να κοιτώ

την ωραιότητα του.

Ώσπου να ανθίζει η ψυχή μου

Να στάζει να τρέχει ρέοντας

Χαρμόσυνα τον δρόμο της

Το διάφανο στα μάτια μου

Του έρωτά Σου το δάκρυ.  

  

    

. 

And all I am is a man
I want the world in my hands
I hate the beach
But I stand in California with my toes in the sand
Use the sleeves of my sweater
Let's have an adventure
Head in the clouds but my gravity centred
Touch my neck and I'll touch yours
You in those little high waisted shorts, oh
As the hours pass
I will let you know
That I need to ask
Before I'm alone
How it feels to rest
On your patient lips
To eternal bliss
I'm so glad to know
As the hours pass
I will let you know
That I need to ask
Before I'm alone
How it feels to rest
On your patient lips
To eternal bliss
I'm so glad to know
And if I may just take your brеath away
I don't mind if there's not much to say
Sometimеs the silence guides a mind
To move to a place so far away
The Goosebumps start to raise
The minute that my left hand meets your waist
And then I watch your face
Put my finger on your tongue 'cause you love to taste, yeah
These hearts adore, everyone the other beats hardest for
Inside this place is warm
Outside it starts to pour
Coming down
One love, two mouths
One love, one house
No shirt, no blouse
Just us, you find out
Nothing that I wouldn't wanna tell you about, no, no, no
'Cause it's too cold
As the hours pass
I will let you know
That I need to ask
Before I'm alone
How it feels to rest
On your patient lips
To eternal bliss
I'm so glad to know
As the hours pass
I will let you know
That I need to ask
Before I'm alone
How it feels to rest
On your patient lips
To eternal bliss
I'm so glad to know
Cause it's too cold
As the hours pass
I will let you know
That I need to ask
Before I'm alone
How it feels to rest
On your patient lips
To eternal bliss
I'm so glad to know
As the hours pass
I will let you know
That I need to ask
Before I'm alone
How it feels to rest
On your patient lips
To eternal bliss
I'm so glad to know
It's too cold
For you here
And now, let me hold
Both your hands in the holes of my sweater
And it's too cold, it's too cold
The hands of my sweater

Come in peace ή ντουγρού

 

Ο ΕΤ ήταν καλός με το παιδί. Αν κι ένιωθε τόσο μόνος και ήθελε να επιστρέψει σπίτι του ο καημένος. Στα υπόλοιπα σύγχρονα έργα τους εξωγήινους τους έχουνε για κακούς. Βέβαια οι παλιές οι γραφές τους σέβονται πολύ και υπάρχουν άνθρωποι που τους λατρεύουν. Άνθρωποι που οι άλλοι τους λένε τρελούς, τρελούς σαν εμένα ας πούμε που όταν κυριολεκτώ θέλω και να μεταφέρομαι ή να κάνω σινιάλα με το καθρεφτάκι του θεού. Η λογική, για μένα ,αν και την κατανοώ και τη συναισθάνομαι, την λογίζω και ως αδυναμία στους ανθρώπους σε πολλές περιπτώσεις. Αδυναμία να επιλέξουν να είναι δυνατοί δηλαδή να σταθούν μέσα σε κάτι που δεν στέκεται. Που δυσκολεύονται να ισορροπούν ας πούμε πάνω σε μια μπάλα και προτιμούν κάτι με πλευρές και γωνίες, το τετράγωνο που θεωρείται ιδανικό για κάποιους και η πυραμίδα, για πιο προχωρημένους, που στέκονται εκεί και με το ένα πόδι να πούμε. Και σιγά το κατόρθωμα ρε παιδιά αλλά ας μη μιλάω έτσι για την αδυναμία αυτή γιατί ότι κοροηδεύεις λέει το λούζεσαι κι εγώ θέλω να συνεχίσω να μπορώ να ισορροπώ και να περπατάω και να σκέφτομαι πάνω σε σφαίρες και να μην λυπάμαι κανέναν. Ενώ έρχονται στιγμές που τους λυπάμαι σχεδόν όλους και είναι το χειρότερό μου αυτό, το έχω ξαναπεί. Είναι το τελευταίο που μπορεί ο άνθρωπος όταν δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο πριν το τελικό τίποτε που είναι το χειροτερότερο, να λυπηθείς και να γυρίσεις την πλάτη. Και όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει αν δεν έχεις καλυμμένα τα νότα σου. Γι’ αυτό όσοι έχουμε δει το έργο μαθαίνουμε από νωρίς να τρέχουμε ανάποδα. Για όσους ξέρουν φτιάχνει κι ωραίο κώλο. Κι ανοίγει και το τρίτο μάτι σε μερικούς …πολύ τυχερούς. Εμένα η ζωή μου φαίνεται ότι με συμπαθεί. Μου έχει δώσει και το ένα και το άλλο. Εννοώ μου έχει δώσει να ζήσω και τον σωματικό και τον πνευματικό έρωτα. Και ας μην αποφανθώ τώρα για το μάτι. Αν το έχω τότε μπορεί να αξιωθώ να τα ζήσω και τα δυο αυτά μαζί με έναν άνθρωπο κάπου. Δε βιάζομαι. Θα συνεχίσω να προτιμώ να σκέφτομαι τα καλύτερα για όσους αγαπώ και για όλους και θα τα καταφέρω. 

 

 

Άσε με λίγο στα τύμπανα να κουρδίσω το μεσολόβιο και φύγαμε...

Υπογράφω Ζωντανό

 

Τα Σμυρναίικα τραγούδια τα ξέρω από προηγούμενη ζωή, είμαι σίγουρη γι' αυτό, όπως και για το ποιος μου τα έμαθε κι ότι δεν θέλω να το μοιραστώ αυτό. Αυτός που μου τα έμαθε σε αυτή τη ζωή δεν ξέρω αν γεννήθηκε άνθρωπος. Έστω . Η ουσιαστική νίκη του ανθρώπου είναι στο να νικήσει αυτή του την διαφορά και να ενταχθεί και να ενσωματωθεί  στην απλότητα και το ενστικτώδες αρχέγονο αίσθημα και συναίσθημα που βλέπουμε στη χλωρίδα και την πανίδα, την αίσθηση και την συνείδηση αυτής της αυθεντικότητας. Την ταυτοποίηση του με το κοσμογονικό είναι του. Πράγματα δηλαδή που πηγάζουν από το σύνολο του και του αισθαντικού αποτελέσματος που αυτό δίνει κι όχι μόνο από τα κατώτερα σημεία όπως υποστηρίζουν αρκετοί για τα ένστικτα ώστε να δικαιολογήσουν και να αποστραφούν από αυτή την αποκαλυπτική προσπάθεια και διαδικασία. Η φορά που κινούμαστε είναι άποψη. Έχω πάρει κι εγώ λάθος δρόμους για χάρη της έρευνας. Αν τελικά η πρόοδος θέλει τον άνθρωπο να περπατάει με τα χέρια ή να συνεχίσει με τα πόδια δεν ξέρω. Είναι ερώτηση αν αυτός που δεν γεννιέται άνθρωπος γεννιέται φυτό ή ζώο. Συνχνότατα μου είναι δυσδιάκριτο το αν οι αναφορές μου είναι σε εμένα ή σε άλλο πρόσωπο. Αυτό είναι μια μάχη που με ενδιαφέρει πολύ ως η κυριότερη και κρισιμότερη από την πρώτη φορά. Πάνε λίγες μέρες ώρες που με εκκίνησαν δυο λέξεις, ο τίτλος μιας καινούριας εργασίας και σχημάτισα την πιο απλή και κατανοητή εικόνα, που είχα σχηματίσει πότε του πεδίου της μάχης, ποιητική, από τα ποιήματα της κρύπτης. Μου συνέβη επίσης σήμερα η θαυμαστή πρόοδος να κλαίω μόνο από το ένα μάτι και συγκεκριμένα το αριστερό. Νιώθω μια ζεστασιά και γαλήνη. Ξεκινώντας το ταξίδι μου στην εικόνα του πεδίου δεν με ενδιέφερε ποιος θα νικήσει αλλά ήταν σα να ήξερα. Σα να ήξερα από άλλη ζωή ότι σε αυτή ήρθα κομμάτια. Κομμάτια πολιεπίπεδα που πρέπει να τα συναρμολογήσω. Τα οποία τα έχω όλα χαρίσει κι έχω κρατήσει τα αντίγραφα. Γιατί έτσι μόνο γίνεται.