Από το πρωί έχω πάει για γυμναστική για κυνήγι για μαγείρεμα και διάλογο σε στοχασμό για το ποιος είναι ο ρόλος μας που τέμνονται οι ζωές και το αιώνιο ζήτημα
Κι έχω ξαπλώσει και διαβάζω κι είμαι στο ποίημα Άδης όταν σκάει ο πιτσιρικάς ο γύφτος με τα φρούτα και με κοιτάει κανα πεντάλεπτο, ω ρε πούστη, είμαι ντουέντε σέξυ ..
Δε θέλω του λέω είμαι κομπλέ, γενικώς κομπλέ. Κατέβηκε μου έφερε ένα πεπόνι μου είπε πόσο τονε καύλωσα πολύ ανθρώπινα του είπα πως έχω, πήγε πέντε βήματα δίπλα στο πεύκο την τίναξε ενώ εγώ ντύθηκα για να μην τον προκαλώ, χαιρετηθήκαμε μια χαρά κι έφυγε.
Έχυσα κι εγώ που τον άκουσα έτσι όπως μου μίλησε και που έχυνε. Η αλήθεια με συγκλονίζει. Τα ερωτήματά μου τρελαίνομαι. Πως αφήνω τα σκυλιά μου και τα παιδιά μου τόσο ελεύθερα και τον συντροφό μου που τον ονειρεύομαι τόσο ένα μου και τόσο συνδεμένο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή