Είμαι στο κρεβάτι μου κι έχω κάποια βιβλία εδώ και μελετάω. Είναι μέρες που έχω να βγω εκτος από την ημέρα που πήγαμε στη θάλασσα και ξανα αρρωστήσαμε και σήμερα που πήγαμε στους γιατρούς. Μου λείπουν ερεθίσματα δηλαδή φρέσκα υλικά και ενέργεια γενικά μου λείπει διάλογος και φίτμπακ.
Εσύ είσαι στην τελείως άλλη πλευρά που δλδ έχεις φρέσκα υλικά και ερεθίσματα και θα μπορούσες φαντάζομαι να φτιάξεις κάτι για να μου προσφέρεις αν ήθελες κι ένιωθες ωραία να δώσεις.
Πάει πολύς καιρός που έχω να νιώσω πως έχεις κάτι για μένα ή που έχει παραλήπτη στον πυρίνα του έστω εμένα, πάει πολύς καιρός γενικά που έχεις να δημοσιεύσεις κάποιο ποίημα ή κείμενο για το θέμα μας τέλος πάντων.
Έχω παράπονα και δεν θα το ανέφερα αν είχα ακόμη κάποια ελπίδα ή αν ένιωθα πως ακόμη παίζεται κάτι αλλά τώρα οι ελπίδες μου είναι... μπαγιάτικες. Του έρωτα του αξίζει η μάχη. Του έρωτα του αξίζουν τα μεγάλα αισθήματα, η εμπάθεια και η εκδίκηση δεν του αξίζουν ούτε η αδιαφορία ούτε η λιποταξία ούτε η αποφυγή κτλ. Αν και πολύ χαίρομαι όταν σε πονάω και σε ερεθίζω.
Μα πόσο να λέμε για έτη πεταλούδας για κατάληλλες συνθήκες και για δοκιμασίες ανάποδες και τεστ κι άλλα τέτοια παρηγορητικά και αποφευκτικά κτλ για να σε δικαιολογώ και να παρηγοριέμαι μήπως και βρω την ενέργεια να ξαναπροσπαθήσω.
"Που είναι η αγάπη σου που είπες θα μου δώσεις, δηλώσεις που μείνανε δηλώσεις."
Όμως αν η μεταφορά δεν είναι ισάξια με την κυριολεξία τα γραπτά σου θα απευθύνονται σε ανισόρροπους να το ξέρεις. Τα λόγια είναι ξόρκια. Σελ. 81, 82, 83, παραδίνομαι. Και ακόμη δεν ξέρω αν κάνεις δημιουργία σύνθεση κολλάζ ή είναι δικά σου αυτά τα τέλεια κι έχω λοιπόν ελπίδα.
Κι αν είναι άλλος ο παραλήπτης θα ήθελα να ήξερα γιατί δεν θα με πλήγωνε αυτή η περίπτωση απλά θα λυπόμουν γιατί θα ήταν όλο μια νοθεία και δεν θα ήθελα να είμαι στην θέση αυτού που μου μοιάζει εμένα και κάποιων άλλων λογικά αν είναι έτσι θα μοιάζει σε πέντε έξι. Όπως το προλόγισες κι όλας κάπου με περίσιο δηλητήριο. Αλλά αν είναι έτσι δεν είναι καρμική η σχέση μας αλλά γράφεις και είμαι είσαι είναι ένα μιξ ένας όμορφος αχταρμάς. Εντάξει, ας το πούμε κολάζ, είναι και το κολάζ σπουδαία τέχνη, δεν την απαξιώνω αλλά δεν είναι αυτό που αποζητώ το κάτι το αντάξιο μου τέλος πάντων.
Η κυριολεξία λοιπόν καλείται να είναι ισάξια της μεταφοράς για να είναι ποίημα το ποίημα, να είναι σφαίρα συμπάντια και κόσμος που αέναα ταξιδεύει.
Οι ορμόνες μου είναι πειραγμένες. Τρώω κρέμα καραμελέ με σαλάμια τσορίτος. Είμαι μούσκεμα αλλά αν κάνω να το παίξω καταλήγει μαρτύριο.
Σε χρειάζομαι στο λέω τόσον καιρό. Μα δεν σου καίγεται καρφί. Δεν ιδρώνει το αυτί σου. Δεν έκανες ούτε δέκα μέτρα για ένα φιλί. Αδιαφορείς ή έχεις άρνηση;
Μάχαιρα αν έδωσες μάχαιρα θα λάβεις.
Κι η καταφρόνια σου κατάρα να σου γυρίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή