Όλα τα ναι του κόσμου στα έχω πει και δεν καταλαβαίνω γιατί τόση ταλαιπωρία. Και γιατί με αφήνεις στον αέρα στην τρέλα στην αναίρεση σε αυτήν την μαλακισμένη συνθήκη. Τί είδους μαζοχισμός είναι αυτός πάνω στην χειρότερή μου ανασφάλεια πως είμαι εκτός θέματος δλδ και στο μπέρδεμα ότι μοιάζω με κάποιον άλλο. Έχει χρονίσει αυτή η κατάσταση έχει παγιωθεί και κανείς δεν θα άντεχε όσο έχω αντέξει κόντρα στα δεδομένα, ορθολογιστής άνθρωπος πληγωμένος. Γιατί; Για την μια ώρα που θα μου πάρει να ξεσπάσω την ένταση αυτή να την αφήσω πίσω; Να μπούμε κάπου πραγματικά μαζί. Γιατί; Είναι θέμα διαχείρισης συναισθήματος από δική σου πλευρά; Αμφιβολία για μένα για σένα για τις δυνατότητές μας; Για τις συνθήκες την ώρα τον τόπο τον χρόνο; Πεθαίνω. Ζω αιωρούμενη συνέχεια σε ένα μεταίχμιο. Γιατί μου το κάνεις αυτό; Τί δεν πιστεύεις; Τα έχεις όλα στα χέρια σου. Όλα στα χέρια σου είναι. Σου έδεσα εγώ ποτέ τα χέρια; Τα πόδια; Στα έκοψα εγώ ποτέ; Τα δικά μου τα πέταξα; Δεν τα έχεις εσύ; Για ψάξου, μήπως έχεις τα χέρια μου και τα πόδια μου; Τα έχεις πετάξει; Τα έχασες; Δεν τα πήρες ποτέ; Τα δικά σου τα έχεις; Ποιος τα έχει τα δικά σου; Τί δράμα είναι αυτό για γέλια. Ποιο είναι το πρόβλημα; Σε πέντε λεπτά θα το είχαμε λύσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή