Καριέρα Πνευματιστή (στον ρυθμό σου)
Έναν ζωντανό περίμενα να μου στείλεις
Μ’ άφησες να κάνω καριέρα πνευματιστή
Όταν ο άνθρωπος πάθει τέτοια καταστροφή
δεν ρωτάει τι τρως πως κοιμάσαι τι πίνεις
Περιμένει να ακούσει το νέο
του θανάτου
για να ελευθερωθεί.
Ίσως κάπου του τύχει ένα θαύμα
Μια στιγμή έστω να ξεχαστεί
Να βιώσει χαρά σ’ ένα ανάποδο δράμα
Την συγκίνηση στα γιατί.
Νεκρόφιλοι ελπιστές πνευματιστές τσαρλατάνοι
Κάνουν περίεργα σκάρτα πάρτυ
Στην ψυχή και στην χώρα του Ποιητή
Κι αν θα βγάλουμε κι ετούτον το Μάρτη
Θα περιμένω το νέο
Και τις καμπάνες
όπως τα δευτερόλεπτα
ή τα λεπτά
να ακουστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή