Ο ουρανός σγουρός και πολύ χτενισμένος σήμερα. Και σα να φορούσε φιλέ μια τέλεια μπόλια. Τα έσερνε από την ανατολή το φεγγάρι, τέτοια σύννεφα, σα να τα έριχνε σαϊτιά προς την Δύση.
Ο Ηλιοκεντρικός σύγχρονος άνθρωπος έχει δώσει στην Γη μια θέση που έφερε πραγματική υποβάθμιση στην Γη. Ο Γαιοκεντρικός όπως και να το κάνουμε αποδεδειγμένα της φερόταν καλύτερα. Κι εμένα δε με νοιάζει ποιος έχει ακαδημαϊκό δίκιο στην προκειμένη. Αυτό που βλέπω είναι πως οι μύθοι μας κάνουν καλύτερους και μας μαθαίνουν τον όμορφο και υψηλό τρόπο κι όχι η επιστήμη. Η επιστήμη έτσι όπως κοιτάει αν ήταν τοξότης πάντα θα βάραγε χαμηλά.
Το ΟΛΟΝ δεν είναι πρόβλημα. Το ΣΥΝΟΛΟΝ ΕΙΝΑΙ. Το ΙΔΙΟΝ είναι ένα μόνιμο πρόβλημα. Εγώ αγαπώ τα προβλήματα και περνάω πολύ ώρα μαζί τους. Είναι άλλωστε κι αυτά μια μειονότητα που πρέπει να στηρίζεται και να προστατεύεται κι όχι να εκλείψει. Στον Ήλιο δεν υπάρχει ΙΔΙΟΝ, όπως δεν υπάρχει και σε κανέναν ΠΥΡΙΝΑ. Κάποτε ο Ήλιος σβήνει μικραίνει πέφτει σε μια μεγάλη Γη και φυτεύεται. Η Γαιοκεντρική άποψη φαίνεται να είναι από τότε. Από μια αρχή. Από την αρχή. Οι Ηλιοκεντρικοί μας δείχνουν μια μέση. Όμως αυτά τα δυο σημεία της Ιστορίας, εν ισχύ, ηλιοκεντρικό και γαιοκεντρικό, θα μπορούσαν να μας δώσουν μιαν ιδέα για το ΤΕΛΟΣ.
Θα μπορούσα κι εγώ να ξεκινούσα μόνη μου το ταξίδι. Αποδεχόμενη ένα σύστημα από αυτά τα δυο που είναι τα πιο γνωστά μελετημένα ας πούμε. Όμως κάθομαι εδώ και σε κοιτάω. Κι όλες μου οι σκέψεις γυρίζουν γύρω μας. Σκέφτομαι μέχρι και την Γη αχιβάδα, υδράργυρο, κοχύλι με μαργαριτάρι. Ένα μάτι, πιο κάτω δύο μάτια, μια μύτη ένα στόμα κι άλλο στόμα. Ένα φιλί. Μια έκρι-κ-σή. Μια αρχή γαιοκεντρική μια μέση ηλιοκεντρική και μετά.. Μετά πρέπει να είσαι μεγάλο κεφάλι για να το βρεις. Να σε γουστάρουν και τα πνεύματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή