Όταν μιλάμε για ξενοδοχείο σε μια πόλη που έχεις σπίτι και φίλους με άδεια σπίτια κάτι δεν πάει καλά με το σπίτι και τους φίλους. Με το σπίτι κυρίως και την κυριότητα τους κυρίους και τα κυρίως. Εμένα δεν με ενδιαφέρουν και δεν με αφορούν τέτοιου είδους σχέσεις. Σοβαρά τώρα αν δεν μπορείς να βάλεις στο σπίτι σου και στην ζωή σου τον άλλον πως τον βάζεις στο αιδοίο σου. Άλλο να του πεις να του κάνεις ένα τέτοιο όμορφο δώρο κι άλλο να είναι έτσι και μέχρι εκεί. Πάρε έναν Σαίξπηρ καλύτερα έναν Κορνάρο. Γνώμη μου και δεν τα ζηλεύω καθόλου αυτά. Τις πουτάνες τις σέβομαι πολύ περισσότερο που έχουν για σπίτι το ξενοδοχείο. Είναι ήττα να μιλάμε από αυτή τη βάση. Δεν ανήκω σε αυτό το είδος ποίησης. Ωραίο σαν καταγγελία αλλά μου φαίνεται πολύ λίγο και στην καλύτερη μεταμοντέρνο. Δεν με συγκινούν αυτά τα δράματα. Κατανοώ και δεν κατακρίνω. Σκοπός μου είναι να είμαι και να παραμένω ενωμένη ακέραια ολόκληρη σε κάθε ανάσα και σε κάθε βήμα. Ξέρω ότι είμαι κάπως εκτός θέματος αλλά ήθελα να τα πω.
Και σε σκαμπό σκέτο. Ένα καλό σκαμπό στο πουθενά .. κι άλλα χιλιάδες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή