Καλό μήνα

 

Καλό μήνα αγάπη μου

Συνεχίζω τις σπουδές μου. Και βγαίνω και λίγο εκτός του αρχικού τους θέματος που πριν λίγες μέρες ξεκίνησα. Για να ξεκουράζομαι. Μελετάω και πιο σύγχρονα σχετικά πράγματα. Κι έχω και στον αγρό δουλειές. Και τα παιδιά πάντα το απόγευμα και το βραδάκι, με κάποιες ώρες ελεύθερες ανάμεσα στις δραστηριότητές τους. Είναι καλό που έχω φορτωμένο πρόγραμμα. Δεν θέλω να μένω ώρες με τα προβλήματά μου. Διότι είμαι κάπως σε πεσιμιστική φάση. Ακόμη και για το εγχήριμά μου να προσπαθήσω να σε προσεγγίσω μέσο άλλου δεν πολιαισιοδοξώ. Δεν είναι το καλύτερο μου αυτός ο τρόπος αλλά δεν φαίνεται να έχει μίνει κι άλλος αυτό τον καιρό.  Η αλήθεια είναι πως απαισιοδοξώ. Ίσως αμύνεται έτσι η λογική μου για να μην πικραθώ πολύ απότομα. Και ίσως να είναι καλύτερα να με εκπλήξει μια θετική έκβαση που δεν την περιμένω. Εχθές το βράδυ είχα πολύ ανεξήγητο θυμό. Έχω μια σχετική ηρεμία σήμερα. Νιώθω πως είμαι έτοιμη να αποδεχθώ ότι είναι να αποδεχθώ ως κατάσταση. Ότι είναι να παγιωθεί ή να εξεληχθεί. Θέλω να έρθω κοντά σε μια αλήθεια και πιο κοντά ή πιο μακριά σε ένα όνειρο. Δεν ξέρω. Στιγμές πραγματικές ζωντάνιας κάπως όπως και να είναι. Να γευτώ την αδρεναλίνη έστω. Δε ξέρω. Μου το ζητάει ο τρελός και του έχω εμπιστοσύνη.