Φευγαλαία είπε την ιστορία. Μια οπτική της ιστορίας. Εστίασε στον πόνο και το πάθος χωρίς να πει κάτι για τις πηγές τους. Περιγράφει ικανοποιητικά μια συναισθηματική διαδρομή βέβαια και εντάξει δεν είναι επιφανειακό το συναίσθημα είναι βαρύ και φαίνεται να σε κυριεύει αλλά μάλλον είναι επιφανειακές οι ρίζες του και η βάση που το παράγει. Και φαίνεται σα να είναι προϊόν με υλικά επιφάνειας. Ακόμη και η δόξα γενικά αν το σκεφτείς είναι προϊόν επιφάνειας διότι την πραγματική ιστορία ελάχιστοί την γνωρίζουν και συλλαμβάνουν το εύρος της και το βάθος της και δεν την βρίσκεις συνήθως στις δόξες παρά έτσι όπως κι εδώ σε μια οπτική που χρειάζεται περισότερο σκάψιμο για να φανεί κάτι. Δεν με κάληψε η περιγραφή. Εστιάζει συγχισμένα και πολύ στον αέρα. Η στατικότητα του οικοδομήματος με προβληματίζει. Πες ότι είναι θεμελιωμένο σε βράχια όμως ακόμη κι έτσι όλη η υπόλοιπη ανέγερση είναι με πολύ στρογγιλές πέτρες πως να το πω λιθάρια από νεροτριβή και έχει πάρει και φωτιά. Άστο καλύτερα να μη μπούμε εκεί μέσα. Γκρέμιζε. Έτσι γκρέμιζέ το. Να φτιάξουμε άλλο. Με καλά πελεκιμένες πέτρες. Και να λεπταίνει και να ελαφραίνει όσο ανεβαίνει κι όχι το ανάποδο. Τσαντίρι σου λέω χίλιες φορές στο τσαντίρι. Με Διόνυσο τον Χριστό Πάνα Απόλλωνα και Δία. Δεν ξέρω. Δεν βρίκα καμία λύτρωση σε αυτή την οπτική. Την έχω εξαιτάσει κι εγώ και την απέρηψα ως ασύνδετη και γκρίζα.
Και πρέπει να επιληφθώ τώρα κάτι διαφωριστικό πάνω σε αυτό.
Με προσοχή.
ΠΡΟΣΟΧΗ!!! στις επικοινωνίες και τους καθρέφτες ..
Μαύρη μπουρδελογκοθιά. Σύγχιση. Τέλείως ντεκαβλέ το θέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μπορντό μου άρεσε. Γιατί ενώ υπήρχαν επιφανειακά ασύνδετα το βάθος του ήταν τελίως συνδεδεμένο. Είχε κεντρικό πυρίνα. Ήταν γη.
Ενώ εδώ μιλάμε αυτή η σφαίρα που περιγράφεις δεν μπορεί να κατοικηθεί κι ολυτε μπορεί να στηρίξει μια υπόθεση ότι κατοικούταν κάποτε από κάτι.
Δε ξέρω. Τον λυπήθηκα τον πιυστη ακόμη και την ώρα ποτ έπαιρνε την Αφροδίτη του ήταν για λύπηση.
Κι ο άλλος ο Χριστός με θαύμα να κάνει το νερό κρασί. Εντελώς παροχυμένο το θαύμα
ΑπάντησηΔιαγραφή