Το πήγα σερί. Κάθησα τώρα για μεσημέρι. Δεν μπορούσα καθόλου να ονειρευτώ. Με προβλημάτιζαν διάφορα και σκεφτόμουν πίσω. Όλες αυτές οι σκέψεις με βγάζουν από την συχνότητα της στιγμής. Κι άρχισα να ανησυχώ για τον συγχρονισμό μας. Σκεφτόμουν ότι πολλές φορές λες σημαντικά πράγματα για το πως νιώθεις και εγώ τα προσπερνάω και λέω τα δικά μου. Σα να μην ξέρω τί να πω και να με ενοχλεί και να κάνω ότι αδιαφορώ διότι δεν είμαι στο επίκεντρο. Και που δεν μου μίλησες ποτέ για αυτά. Σα να μην μου έχεις μιλήσει για τίποτε ποτέ και να νιώθω πολύ ξένη. Ξένη μέσα σε ξένους.