Πάρε όλο το δίκιο δικό σου. Απαλάσομαι κι εγώ λόγο βλακείας κι όλα καλά.
Είναι βάρβαρο έτσι όπως γίνεται. Κανένας θεός δεν μπορεί να το θέλει έτσι.
Κι αφού η τεχνολογία δεν στάθηκε ικανή να μας βοηθήσει να ειδωθούμε δεν περιμένω και δεν ελπίζω να σώσει τίποτε από τον πλανήτη, να δώσει τίποτε εν τέλη θετικό στον άνθρωπο.
Κι αφού η λογοτεχνία δεν στάθηκε ικανή να μας βοηθήσει να ειδωθούμε δεν πιστεύω ούτε σε αυτή.
Έτσι όπως σε βλέπω μόνο στον κόσμο σου πιστεύω. Αλλά δεν φαίνεσαι ούτε κι εσύ ευτυχισμένη μέσα του και δεν ελπίζω ούτε σε αυτόν.
Μόνο εύχομαι να βρεθούν τίποτε τρελοί να μας δώσουν καλοσύνη κι αγάπη να μαλακώσει λίγο ο πόνος από την στέρηση.
Το αντίδοτο της στέρισης λένε είναι η ένωση. Λοιπόν, είναι κουφό να μην βρίσκεις κάτι που να θέλει και να θέλεις να ενωθείτε. Είναι κουφό να μην βρίσκω κάτι που να θέλω και να θέλει να ενωθώ μαζί του. Είναι κουφό να θέλεις και να θέλω να ενωθούμε και να μην το κάνουμε.
Προφανώς κάποιος από τους δύο δεν το θέλει, και δεν είμαι εγώ. Το ίδιο νιώθω συμβαίνει και σε εσένα. Φαίνεσαι πονάς, στερείσαι, κάποιος δεν θέλει, και δεν είσαι εσύ.
Τί συμπέρασμα βγαίνει;
Να μας απαντήσει ο μπάτλερ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή