Μαραθώνιος Ποίησης ΕΚΠΑ, 21 Μαρτίου 2024
Φαντάζομαι πως οι άνθρωποι που γυρνάμε με λασπωμένα παπούτσια και καρουλιασμένα χέρια από τα χωράφια νιώθουμε κάπως διαφορετικά τέτοιες εμπειρίες.
Θυμάμαι το 2011 που με κάλεσαν από την Ιαπωνική Πρεσβία στο Μέγαρο Μαξίμου ανάμεσα στους 250 Έλληνες που θέλησε να ευχαριστήσει η Ιαπωνία για την συμπαράσταση που δείξαμε τότε στο τραγικό γεγονός της ραδιενεργής έκριξης στην Φουκοσίμα.
Το απρόσμενο κάλεσμα το έλαβα για μια επιστολή που έστειλα, όντας συγκλονισμένη και δηλώνοντας διαθέσιμη για όποια βοήθεια. Την έστειλα στο email της πρεσβίας τις πρώτες ώρες της καταστροφής.
Αυτά τα δύο είναι τα πιο κοσμικά γεγονότα της μέχρι τώρα ζωής μου. Και το γράφω εδώ τώρα μήπως υπάρχουν για να τα δίχνω στα εγγόνια μου που λέμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή