Τρελοκόριτσο

 

Έχουν τελειώσει τα ψέματα κι οι ελπίδες απειροελάχιστες να σε δω. 

Σημείωση: τυχαία συνάντηση δεν επιθυμώ. Εκτός αν είναι για εκπλήξη.

Το πρότζεκτ για το φετινό καλοκαίρι έχει αιματηρό μπάτζετ και περιορισμένη μετακίνηση με δίτροχα μόνο από τον κλειστό δρόμο μέσα από τα σταματημένα έργα. Το ολοήμερο πικνικ στον Λαγγούβαρδο είναι η καλύτερη προοπτική του. Έχω δει στα έργα κάτι καρούλια και αμέσως μετά την συναυλία του Ηρακλή την Πέμπτη αν υπάρχουν ακόμη θα πάω με το αγροτικό να τα πάρω να τα πάω στην παραλία να φτιάξω την υποδομή. Το σαπ θα το αφίνω σε ένα ξενοδοχείο δίπλα του ξαδερφού μου κι εμείς θα κατεβαίνουμε πρωί και θα φεύγουμε το ηλιοβασίλεμα. Μέχρι να στήνουν τα πράγματά μας τα παιδιά θα πετάγομαι να το φέρνω. Θα κάνουμε μεσημέρι μία με τέσσερεις στον ίσκιο και πρέπει να έχουμε βιβλία μπογιές κάρτες ούνο και σκραμπλ κοντά φαγητά κτλ. Θα περάσει έτσι όλο το καλοκαίρι εκτός από το δεκαήμερο της κατασκήνωσης που είναι φρι και δεν ξέρω αν θα θέλω να το περάσω Αθήνα. Αθήνα θα έρθω σε λίγες μέρες να δώσω  προκαταβολή για το υποβρύχιο-κατακόμβες και δεν έχω μπακάπ καθόλου για κανενός είδους σπατάλη. Η σοδειά που έρχεται είναι φτωχή αλλά θα έχω προλάβει το συμαντικότερο βήμα και ποντάρω πως αυτό θα μου δυναμώσει την θέληση και την υπομονή. Η χρονιά δεν προβλέπει αβάντες ...αλλά μπορεί λόγο τιμής. 

Στα λέω να τα ξέρεις. Δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο. Κι αν περιμένεις τσαφ τσουφ πυροτεχνήματα μες στα σκοτάδια από εμένα δε θα τα δεις. Κι αν έρθω κι αν τα βήματά μου με τραβήξουν εκεί δεν θα σου ζητήσω τίποτα και θα κάνω και πως δε σε είδα δε σε ξέρω, το σκήλο έβγαλα βόλτα κι έτσι. Διότι είσαι για τέτοια μόνο. Να με βλέπεις κάθε μέρα και να αλλάζεις πεζοδρόμιο. Στην γειτονιά σου η ερωτομανής, στο τελικό στάδιο. Πως έμπλεξα έτσι!