Ήθελα το βήμα να το κάνουμε μαζί. Τώρα που το κάνω μόνη μου νιώθω ότι, ενώ το βήμα μου είναι πως έρχομαι να φτιάξω κάτι ώστε να μείνω Αθήνα, νιώθω ότι αφού δεν είσαι μαζί μου σε αυτό το τόσο σημαντικό βήμα απομακρύνομαι αντί για να πλησιάσω. Τόσο που προσπαθώ να είμαι χαρούμενη για να τα καταφέρω όμως στεναχωριέμαι που λείπεις και είναι και στα χειρότερά της η επικοινωνία μας από θέμα διαλόγου και ανταποδοτικότητας όπως έτσι το νιώθω. Δεν μπορείς να τα δίνεις όλα συνέχεια όταν ο άλλος δεν δίνει τίποτα. Κι έχεις κάνει και τα δικά μας δικά σου. Είναι λογικό το κομπιουτεράκι να σε βγάζει παρτάλι του κερατά. Και δεν μπορώ εγώ με τόσο ιστορικό στον αλτρουισμό και τον ακτιβισμό να αγαπώ κάποιον τέτοιον αφού δεν καθρεφτίζομαι εκεί. Παίζει να συμβαίνει από θέμα ψυχολογίας, αλλά ποιες κινήσεις σου μπορώ να υπολογίσω ώστε να το ισορροπήσω; Δεν ισοσκελίζεται με τίποτα. Είσαι κουφάλα, δεν φαίνεται πουθενά να έχεις δώσει. Επομένως θα είναι κουραστικό αυτιστικό χάλια και το σεξ. Δεν έχει κάτι άλλο να υπολογίσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή